SNOEP SNOEP

Snoep snoep
Kyoko Mizuki, Yumiko Igarashi en Toei Animation

Originele titel: Kyandi kyandi Karakters: Candy Candy, Annie Brighton, Anthony Brown Andrew, Terence Granchester, Albert, Tom, Patricia "Patty" O'Brien, de heren Brighton, Archibald (Archie) Cornwell, Alistear (Stear) Cornwell, Iriza Legan, Neal Legan, de heren Legan, Miss Pony, zuster Maria Auteurs: Kyoko Mizuki, Yumiko Igarashi Productie: Toei-animatie Regia: Tetsuo Imazawa (supervisor), Hiroshi Shidara (hoofddirecteur)

Natie: Japan Jaar: 1976 Uitzending in Italië: Maart 1980 soort: Dramatisch Afleveringen: 115 Duur: 24 minuut Aanbevolen leeftijd: Kinderen van 6 tot 12 jaar

Het karakter van Candy Candy werd in 1975 bedacht door de geest van de getalenteerde Japanse scenarioschrijver Kyoko Mizuki en ontworpen door Yumiko Igarashi. De eerste publicatie van de manga Candy Candy vond plaats dankzij de uitgeverij Kodansha en gezien het enorme succes bij het publiek, werd het jaar daarop, in 1976, de tekenfilmserie geproduceerd door Toei Animation, met 115 afleveringen die al snel ook in Italië belandden, met een daverend succes bij het publiek, vooral vrouwelijk. In feite behoort dit tot het genre genaamd Shoujo, bedoeld voor een vrouwelijk publiek.

Het verhaal van Candy Candy

Het verhaal van Candy Candy begint, wanneer op een koude, besneeuwde nacht, vlakbij een weeshuis genaamd Casa di Pony, twee verlaten meisjes worden gevonden. De twee directrices, juffrouw Pony en zuster Maria, noemden die twee kleine meisjes Annie en Candy. De twee meisjes groeien gelukkig en zorgeloos op en raken bevriend met de andere kinderen in het weeshuis en in het bijzonder met Tom. Candy Candy heeft ook een kleine wasbeer grootgebracht die ze Clean noemde en die haar vanaf dat moment volgde in al haar avonturen, zonder haar ooit in de steek te laten. Annie en Candy Candy toonde meteen twee heel verschillende persoonlijkheden, terwijl Annie erg verlegen was, Candy veel ondernemender was en zich gedroeg als een ongedisciplineerde tomboy, in bomen klimmend. De twee vonden genegenheid en begrip, vooral bij juffrouw Pony en zuster Maria. Op een dag gebeurde het dat Candy, om Annie te verlossen van het verdriet over het vertrek van hun vriend Tom, besloot een picknick te organiseren. Bij deze gelegenheid ontmoetten ze de heer Brighton, een man die bedroefd was over het verlies van zijn dochter, die gewonnen had door de sympathie van de twee meisjes, op voorstel van zijn vrouw, besloot Annie te adopteren, na de weigering van Snoep snoep. Een korte tijd schreven Annie en Candy elkaar ontroerende brieven, maar toen verhinderde mevrouw Brighton dat Annie op Candy antwoordde, omdat Candy haar nog steeds aan haar verleden bond.

Snoep snoep Diepbedroefd door de scheiding van haar beste vriendin, gaat ze naar Pony Hill, een plek waar ze vrede en sereniteit vindt om te huilen en na te denken. Plotseling hoorde ze het geluid van doedelzakken en toen ze opkeek zag ze een knappe blonde prins gekleed in geruite kleding, die haar troostte door de woorden te zeggen:<Je bent mooier als je lacht dan als je huilt!> . Kort daarna verdween de jongeman en Candy vond hem een medaillon met een vreemde koninklijke beeltenis. Al deze dagen doet Candy Candy niets anders dan denken aan die ontmoeting en de woorden van de jongen. Op een dag arriveerde de butler van de rijke familie Legan bij Pony's huis en presenteerde juffrouw Pony het verzoek om Candy te adopteren. Candy, kijkend naar de luxe auto, herkent het wapen van het medaillon en besluit zich door die familie te laten adopteren, met de gedachte de mooie Schotse prins weer te ontmoeten.

Maar de dingen gingen niet zoals Candy dacht, sterker nog, de Legans hadden Candy geadopteerd om als metgezel voor hun twee kinderen Neal en Iriza op te treden. Neal en Iriza bleken twee verwende en slechte kinderen te zijn, die Candy beschuldigden van hun wandaden en haar op alle mogelijke manieren probeerden te vernederen en haar slecht te laten lijken in het bijzijn van hun ouders. Op een dag vluchtte Candy uit wanhoop het bos in en sloot vriendschap met twee hele aardige jongens, de ene was Arcibald, door zijn vrienden Archie genoemd, een dandy met lang haar en een schoon gezicht, de andere was Stear, een jongen met een bril met een passie voor de uitvindingen, maar ze werkten zelden en veroorzaakten veel problemen. De twee nodigden Candy uit voor een feest dat zou worden gehouden in hun villa, bij Andrew's huis. Hier had Candy een ontmoeting die haar hart sneller deed kloppen: ze ontmoette een jonge blonde man met blauwe ogen, die, hoewel hij niet gekleed was in Schotse kleding, hem herkende als de prins van Pony Hill. Deze jongeman heette Anthony en hij was de neef van Archie en Stear. Na een rondje walsen ontstond er een diepe vriendschap en een teder gevoel tussen Candy en Anthony. In die tijd ontmoette Candy ook een vreemd karakter, met lang haar, een dikke blonde baard en een donkere bril, hij was een zwerver die graag omringd was door bosdieren zoals eekhoorns, herten, hazen etc... zijn naam was Albert.

Maar in het Legan-huis slaagden Neal en Iriza, diep jaloers op Candy, erin haar ouders ervan te overtuigen haar weg te sturen van hun huis, dus werd Candy overgebracht naar Mexico. Maar tijdens de reis was er een poging tot ontvoering, maar Candy wist te ontsnappen en zocht zijn toevlucht in het huis van Anthony. Hier werd haar onthuld dat de ontvoering was georganiseerd door de heer William, het hoofd van de familie Andrew, om Candy te adopteren, na dringende verzoeken van zijn neven Anthony, Archie en Stear. In het Andrew-huis beleeft Candy prachtige dagen, omringd door de genegenheid van haar vrienden en in het bijzonder Anthony. Laatstgenoemde blijkt een zeer tedere en romantische jongen te zijn, die een passie heeft voor het kweken van rozen. Hij geeft Candy een heel bijzondere roos die hij noemt "Zoet snoep".

De familie Andrew organiseert de klassieke vossenjacht, de favoriete sport van Engelse edelen, waaraan ook Anthony en Candy deelnemen. Het was precies toen Anthony de vos ontmoette dat zijn paard per ongeluk zijn voet in de val zette. Op dit punt liet het dier, gek van de pijn, Anthony los die op de grond viel en na een gewelddadige klap op zijn hoofd stierf onder de wanhopige ogen van Snoep. Radeloos door het verlies van haar geliefde Anthony, keert Candy terug naar het huis van Pony, maar krijgt al snel het bevel van haar oom William (die ze nog steeds niet persoonlijk kent) om in Engeland te gaan studeren aan de Saint Paul School. Candy gaat aan boord van het schip dat haar van Amerika naar Engeland brengt en ontmoet een mysterieuze en charmante jongeman met lang zwart haar die haar aan Anthony doet denken. Zijn naam is Terence, hij speelt mondharmonica op het dek van het schip en is gekleed in zwarte kleding. Ze realiseert zich al snel dat hij een duidelijk ander temperament heeft dan Anthony, sterker nog, hij blijkt onbeleefd en respectloos jegens haar te zijn door haar te bellen "Mis alle sproeten".

Eenmaal aangekomen in Engeland op de Saint Paul School ontmoet ze haar twee oude vrienden Archie en Stear, die ook door haar oom William naar Engeland waren gestuurd om te studeren. Hij ziet ook zijn dierbare vriendin Annie weer, die door de familie Brighton om te studeren is gestuurd, en ontmoet Patty, een verlegen en problematisch meisje. Helaas sturen de Legans hun kinderen Neal en Iriza echter ook om te studeren aan de Saint Paul School en beginnen de problemen voor Candy. Eigenlijk doet Iriza er alles aan om de vriendschap tussen Candy en Patty kapot te maken, maar dat lukt gelukkig niet. Op de Saint Paul School ontmoet ze ook Terence, de mysterieuze jongen van het schip, die zelfs bij de collage een grensoverschrijdende en oneerbiedige houding zal blijken te hebben ten opzichte van de strikte regels van de school die wordt geleid door de zeer strenge zuster Grey.

Candy vindt een bondgenoot in Terence die haar verdedigt tegen de voortdurende intimidatie van Neal en Iriza, ook al blijft hij haar belachelijk maken door haar te bellen.Tarzan alle sproeten", door haar in bomen te klimmen, om haar onafscheidelijke beer Clint te volgen. Candy beseft in die tijd dat er iets kapot is met Annie, haar jeugdvriendin, en lijdt onder het feit dat ze een afstandelijke houding tegenover hem heeft. Dat ontdekt ze eigenlijk Annie heeft een gevoel van jaloezie jegens Candy die door iedereen geliefd en beschouwd wordt en in het bijzonder door Archie, op wie ze verliefd is geworden. In die tijd doet Candy een aangename ontdekking, ze ontmoet Albert de zwerver van het bos weer, die werkt in de London Zoo en vertrouwt hem Clean toe, omdat hij hem niet in de collage kon houden.

Maar daar houden de verrassingen niet op. Op een dag, terwijl hij in de Saint Paul School op zoek is naar zijn vrienden Archie en Stear, komt hij per ongeluk de kamer van Terence binnen en hier ontdekt hij dat hij eigenlijk de zoon is van het zeer beroemde theater. actrice Eleonor Baker. Terence arriveert woedend omdat ze ontdekt is en laat Candy zweren dat ze haar ontdekking aan niemand zal onthullen. Ondertussen is Candy Anthony nog niet vergeten, ze ziet hem weer en stelt zich hem in duizend omstandigheden voor. Op een nacht, als hij het geluid van paarden hoort, rent hij naar beneden in een poging de figuur tegen te houden die hem aan Anthony deed denken. Tijdens de race valt hij en verliest hij het bewustzijn. De ridder was niemand minder dan Terence, die haar redt en naar de ziekenboeg brengt. De jongeman realiseert zich echter dat hij tijdens zijn bewusteloosheid de naam van Anthony bleef uitspreken.

Candy's karakter is altijd strijdlustig, sterker nog, om haar vriendin Patty te verdedigen tegen de directrice van de universiteit, die haar haar geliefde kleine schildpad wilde ontnemen, werd ze op een dag opgesloten in een strafkamer met de oplegging dat ze niet kon deelnemen tijdens het meifestival, dat de komende dagen zou plaatsvinden. De volgende dagen vertrouwt Candy de schildpad toe aan de zorg van haar vriend Albert en vertrouwt hem haar problemen toe. Ondertussen begint Terence een vreemd gevoel jegens Candy te krijgen, hij kan haar gehechtheid aan Anthony niet verdragen en al snel vindt er een beslissende gebeurtenis plaats.

Op de dag van het meifeest, terwijl Candy in de strafkamer was, ontving ze een geschenk van haar oom William. Dit waren de maskeradekostuums van Romeo en Julia. Candy vermomd als Romeo gaat nog steeds naar het meifestival en nadat ze de rol van Julia heeft aangenomen, wordt ze door Terence uitgenodigd om te dansen. Opeens herinnert Candy zich de noten van die wals, ze waren dezelfde als de dans die ze met Anthony deed en, niet in staat haar verbazing te bedwingen, praat ze er hardop over met Terence. De verontwaardigde man stopt en kust haar, maar Candy geeft hem een ​​klap. Terence geeft niet op en dwingt Candy op beslissende wijze om Anthony's trauma te overwinnen, waardoor ze op het paard stapt en krachtig roept dat Anthony nu dood was en dat ze het verleden moest vergeten en niet meer van herinneringen moest leven. Candy begint het dus te begrijpen en er begint een steeds boeiender relatie met Terence. Candy begrijpt dat achter die jongeman met zijn abrupte en grensoverschrijdende manieren een kwetsbare ziel schuilgaat, gewond door de afwijzing van zijn ouders en in het bijzonder van zijn moeder, de actrice Eleonor Baker. Terence vertrouwt Candy zijn grote passie toe: het nastreven van een carrière als theateracteur, net als zijn moeder. Ondertussen vertrouwt Archie Candy toe dat hij verliefd op haar is geworden, en het is op dit moment dat Annie arriveert en alles hoort. Annie rent boos weg en Archie, Stear en Candy zoeken haar.

Archie begrijpt zijn fout en begrijpt vooral wat Annie voor hem voelde, wat hem diep raakt. Zo ontstaat er een diepe band tussen Archie en Annie, en Annie verzoent zich met Candy en wordt weer haar goede vriendin. Ondertussen wordt Iriza verliefd op Terence, zich niet bewust van de gevoelens die hij voor Candy heeft. Tijdens een boottocht, in een poging de twee te volgen, vallen Neal en Iriza in het water en Terence, zich bewust van hun moeilijkheid, duikt erin en redt hen. Ondertussen ontmoet Terence zijn moeder en mede dankzij Candy's tussenkomst verzoenen de twee zich. Nadat ze gered is, besluit Iriza een feest te geven ter ere van Terence, maar hij is liever bij Candy en verlaat het feest. Iriza gaat woedend op zoek naar Terence en vindt hem terwijl hij een kus geeft op Candy's voorhoofd. Hij besluit dan sluw te handelen. Dankzij enkele door haar geschreven valse berichten brengt ze de twee jonge mensen 's nachts samen in een stal, maar hier wacht zuster Grey op hen, de directeur van de school, met Neal en Iriza aan haar zijde. Candy loopt het risico van school te worden gestuurd, maar Terence neemt alle verantwoordelijkheid op zich, verlaat het internaat en vlucht naar Amerika: hier is hij van plan zijn carrière als theateracteur te beginnen.

Candy besluit echter Terence te volgen en ontsnapt uit de Saint Paul School om clandestien aan boord te gaan van een schip dat haar naar Amerika zal brengen. Als ze terugkeert naar het huis van Pony, ontdekt ze dat Terence net langs was gekomen, omdat hij de plek wilde zien waar Candy had gewoond. Als ze terugdenkt aan de vreugde die ze voelt bij het helpen van anderen, begrijpt ze dat het haar ware roeping is om verpleegster te zijn. Candy besluit naar de Mary Jane-school te gaan om de kwalificatie te behalen waarmee hij deze baan kan uitoefenen, maar de strikte regels van de school zullen zijn enthousiasme op de proef stellen. Hier ontmoet hij Flanny, een gediplomeerde verpleegster die mensen op een koude en afstandelijke manier behandelt en die zelfs met Candy de dialoog probeert te vermijden.

Ondertussen wordt hem zijn eerste patiënt toevertrouwd, een zekere meneer William en Candy geloven enthousiast dat het zijn weldoener is, die hem eindelijk zal kunnen bedanken door hem de nodige zorg te geven. Maar hij heeft het mis en die patiënt blijkt een heel knorrige en norse oude man te zijn. Ondanks alles raakt Candy dol op hem en, aangezien zijn toestand verslechtert, besluit ze hem zijn laatste wens te vervullen. Omdat hij op zijn sterfbed altijd Mina's naam uitsprak, besluit hij haar op te sporen, maar ontdekt dat ze niets anders was dan een schitterende Sint-Bernardushond, compleet met een rode strik. Ondanks alles neemt hij Mina mee naar het ziekenhuis en herenigt haar met haar geliefde meester. De oudere heer, diep ontroerd door de houding van dat meisje, sterft vredig nadat hij Candy heeft bedankt. Ondertussen breekt de Eerste Wereldoorlog uit en worden Archie en Stear teruggeroepen naar Amerika, terwijl Candy en Flanny wegens gebrek aan personeel naar een ziekenhuis in Chicago worden gestuurd.

Hier ontmoet hij zijn vrienden Archie en Stear in de villa van zijn oom Andrew, maar Neal en Iriza zijn er ook en van laatstgenoemde hoort hij het nieuws dat Terence naar Chicago zal moeten gaan voor een liefdadigheidsshow. Candy doet er alles aan om Terence te ontmoeten, terwijl deze van Archie hoort dat Candy in Chicago is. De twee achtervolgen elkaar en terwijl Candy hem zoekt in het theater, zoekt Terence haar in het ziekenhuis, maar ze ontmoeten elkaar helaas niet. Zodra Candy terugkeert naar het ziekenhuis, wordt ze er door Flanny van beschuldigd haar plicht niet te hebben vervuld en het ziekenhuis te hebben verlaten om naar de show te gaan. In die tijd ontvangt Candy een brief van Terence, met afscheidswoorden voor haar vertrek uit Chicago. Candy haast zich dan naar het station en de twee slotogen, net toen de trein aan zijn reis begon.

Ondertussen keert Candy, blij met die ontmoeting, terug naar het ziekenhuis en hier kondigt de directeur hen aan dat er in Europa behoefte is aan een vrijwilliger die de gewonden in de oorlog gaat helpen. Flanny biedt zichzelf aan en Candy ontdekt een andere kant van dat koude en ongevoelige meisje. Flanny had een ongelukkige jeugd doorgebracht met haar alcoholische vader en afwezige moeder, wat in haar een karakter had gesmeed dat ontgoocheld was in het leven, maar in staat was om op praktische wijze de liefde en zorg te compenseren die ze had gemist. Candy en Flanny begroeten elkaar in het besef dat ze elkaar respecteren en dat ze zeer belangrijke waarden hebben uitgewisseld. Had Flanny haar aan de ene kant ernst en toewijding aan het werk geleerd, aan de andere kant had Candy haar geleerd dat je zonder liefde en begrip mensen niet volledig kunt helpen.

Op een dag arriveert Albert, Candy's vriend, gewond en zonder geheugen, in het ziekenhuis. Na de zware ziekenhuisbehandeling besluit Candy hem mee naar huis te nemen. Maar in die tijd hoort hij het nieuws dat Terence in New York is om Romeo en Julia te spelen. Vervolgens besluit hij zich bij hem aan te sluiten. Ondertussen gebeurt er iets onverwachts tussen Terence en Susanna, het meisje dat de rol van Juliet speelt en verliefd op hem is. Susanna redt Terence uit een losgeraakt stuk landschap en verliest bij dit heroïsche gebaar een been.

Snoep Als ze in New York aankomt, hoort ze het nieuws en gaat ze naar het ziekenhuis om Susanna te zien. Hier vindt hij het meisje echter niet, maar een briefje waarin staat dat Terence niet van haar kon houden, maar alleen medelijden met haar kon hebben omdat zijn hart aan Candy toebehoorde. Het meisje vindt Susanna op het dak van het ziekenhuis tijdens een zelfmoordpoging, maar slaagt erin haar te grijpen en te redden. Candy begrijpt de diepe liefde die Susanna aan Terence bindt, tot het punt dat ze een stap opzij doet om haar geluk met Candy niet te belemmeren. Maar de rollen zijn omgedraaid en Candy, hoewel diepbedroefd, besluit Terence te verlaten omdat ze gelooft dat Susanna degene is die de zorg en troost van de jongen het meest nodig heeft.

Candy en Terence ontmoeten elkaar en ondanks de pogingen van de jongen beseffen de twee de onmogelijkheid om vrijelijk van elkaar te houden. Candy keert terug naar Chicago en hoort van haar vrienden Archie, Annie en Patty dat Stear zich vrijwillig heeft aangemeld voor de oorlog. Ondertussen krijgt Albert, die bij Candy blijft logeren, zonder zijn geheugen nog terug te hebben, een nieuw ongeval: hij wordt aangereden door een auto en naar het ziekenhuis gebracht. Nadat hij wakker wordt, begint hij zich iets te herinneren, maar zijn geest is nog steeds in de war. Albert herstelt en blijft in Candy's huis om zijn gezondheid te verbeteren, maar nog niet zijn geheugen. In plaats daarvan besluit Candy naar de Greytown-mijn te vertrekken, zowel om Terence te vergeten als om ervaring op te doen met haar werk als verpleegster.

Hier ontmoet ze harde mannen die beproefd zijn door het lijden van slopende werk, maar met haar altruïsme en sympathie zal ze er ook in slagen gerespecteerd en geliefd te worden door deze mijnwerkers. Na dit avontuur keert Candy terug naar Chicago. Hier ontmoet ze Neal, de broer van Iriza, die echter begint te veranderen en vreemde gevoelens voor Candy heeft. Neal nodigt Candy uit voor een date, maar Candy weigert. Neal, die zich beledigd voelt door die weigering, dreigt de ziekenhuisdirecteur te vertellen dat Candy samenwoont met een man (Albert), maar Candy geeft niet toe aan chantage. Neal houdt zich echter aan zijn woord en verspreidt het nieuws dat zich al snel verspreidt naar alle ziekenhuizen in Chicago waar Candy wordt afgewezen als verpleegster. Ondertussen krijgt Albert geleidelijk zijn geheugen terug.

Candy hoort uit de kranten dat Terence's carrière niet goed gaat en dat zijn shows totaal mislukken. Ze begrijpt dat dit aan hem ligt en besluit met hem mee te gaan naar Rockstown waar hij een show opvoerde. Hier vindt hij een andere Terence, diep veranderd, omdat hij alcohol is gaan drinken en zich zijn teksten op het podium niet meer herinnert, wat onvermijdelijk de woede en het gejoel van het publiek opwekt. Terence ziet echter Candy in het publiek en vindt sindsdien de kracht om te handelen en de show weer op de rails te zetten.

Candy keert terug naar Chicago en hier ontdekt ze dat Candy, in opdracht van haar oom William, zal moeten trouwen met Neal van de familie Legan. De verontwaardigde Candy, eveneens gesteund door George de butler van de familie Andrew, besluit naar Lakewood te gaan om eindelijk oom William te ontmoeten en met hem te praten. Eindelijk snoep ze zal haar oom William kunnen ontmoeten, degene die haar altijd heeft geholpen. Hij keert dan terug naar de grote villa van de Andrews, waar hij in een kamer met grote ramen een persoon aantreft die verborgen is achter de fauteuil.

Candy is een rivier die overstroomt en met een sterke emotie in haar hart spreekt ze vrijuit en bedankt haar oom voor alles wat hij altijd voor haar heeft gedaan, maar die het niet goedkeurde dat ze met Neal moest trouwen. Op een gegeven moment staat oom William op en draait zich om, maar tot Candy's enorme verbazing ontdekt ze dat hij eigenlijk... Albert is. De laatste, zich niet bewust van het plan van Neal, begrijpt het complot en gaat naar Chicago in het bijzijn van de Legans en de hele familie Andrew. Hij verklaart dat hij William Albert Andrew is, de enige erfgenaam van het Andrew-huis en dat hij vanaf nu de familie Andrew zal vervangen. oudere tante Elroy aan de leiding van de familie. De Legans, inclusief Neal en Iriza, hebben verder geen zeggenschap meer over de zaak.

Candy besluit terug te keren naar het huis van Pony, waar ze haar werk als verpleegster zal voortzetten en ook de leraren van het weeshuis zal helpen. Maar op een mooie dag, terwijl ze op Pony Hill liep en de nostalgie van die herinneringen haar hart streelde, ook gezwollen van verdriet omdat ze Albert had verlaten, hoorde ze het geluid van doedelzakken en een stem die zei: < Je bent mooier als je lacht dan als je huilt > , hij keek op en zag Albert gekleed in Schotse kleding, compleet met doedelzakken zoals de prins van de heuvel. Albert was eigenlijk ook de prins van haar dromen, die Candy had aangezien voor Anthony, gezien hun gelijkenis vanwege verwantschap. Candy, dus met de liefde van Albert zal oom William eindelijk een leven vol vreugde en geluk doorbrengen.

Candy Candy-personages

Candice "Candy" Witte Ardlay: Hoofdpersoon van de serie, Candy is een blond meisje met sproeten, gevonden als kind in het weeshuis "Pony's House". Haar leven wordt gekenmerkt door moed en vrijgevigheid, hoewel ze soms wispelturig is en niet geneigd is zich aan de regels te houden.

Annie Brighton: Candy's beste vriendin, ze zijn samen opgegroeid in een weeshuis. Annie is verlegen en gereserveerd, geadopteerd door een adellijke familie. Haar persoonlijkheid staat in contrast met die van Candy: terwijl Candy dynamisch en onafhankelijk is, is Annie meer introspectief en onzeker.

Annie Brighton

Mevrouw Pony (Zus Pony): Een wijze vrouw van middelbare leeftijd die samen met zuster Maria haar leven wijdt aan de weeskinderen van het "Ponyhuis". Ze is een moederfiguur en gids voor veel kinderen in het weeshuis.

Zuster Mary (zuster Lane): Een jonge non die juffrouw Pony helpt bij het runnen van het weeshuis. Ze is toegewijd en vriendelijk en speelt een belangrijke rol bij het ondersteunen van kinderen.

Miss Pony (zuster Pony) en zuster Mary (zuster Lane)

William Albert Andrew (William Albert Ardlay): Aanvankelijk een marginaal personage, maar hij blijkt een belangrijke weldoener in Candy's leven. Hij waakt over haar en heeft een aanzienlijke invloed op haar levenspad.

William Albert Andrew (William Albert Ardlay)

Iriza Legan (Eliza Leagan): Candy's belangrijkste antagonist. Iriza, dochter van de familie Legan, wordt gekenmerkt door een slechte persoonlijkheid en een vijandige houding tegenover Candy, vaak gedreven door jaloezie.

Iriza Legan (Eliza Leagan)

Neal Legan (Neil Leagan): Iriza's broer, deelt haar kwaad. Hij is een laf en minder sluw personage dan zijn zus, en tegen het einde van de serie ontwikkelt hij een onbeantwoorde obsessie met Candy.

Neal Legan (Neil Leagan)

Archibald ‘Archie’ Cornwell: Andrew familielid, heeft aanvankelijk gevoelens voor Candy. Hij is een fascinerend personage dat uiteindelijk verliefd wordt op Annie en met haar trouwt.

Archibald ‘Archie’ Cornwell

Alistear "Stear" Cornwell: Vrolijk en inventief karakter, verliefd op Patty. Zijn leven neemt een tragische wending tijdens de oorlog, wat blijk geeft van een sterk gevoel van opoffering.

Alistear "Stear" Cornwell

Antonius Bruin: Jonge man van adellijke afkomst, lid van de familie Andrew. Candy wordt verliefd op hem vanwege zijn gelijkenis met de "prins van de heuvel". Zijn passie voor rozen en zijn openheid voor ervaringen maken hem tot een positief en charmant karakter.

Antonius Bruin

Terence Granchester (Terrius "Terry" Graham Grandchester): Jonge rebel met een passie voor theater. Zijn relatie met Candy is complex en evolueert voortdurend, gekenmerkt door momenten van genegenheid en spanning. Hun liefde wordt met veel uitdagingen geconfronteerd, die culmineren in een pijnlijke scheiding.

Terence Granchester (Terrius "Terry" Graham Grandchester)

<

Alle Candy Candy-personages en afbeeldingen zijn auteursrechtelijk beschermd - Kyoko Mizuki, Yumiko Igarashi en Toei Animation. ze worden hier gebruikt voor cognitieve en informatieve doeleinden.

Candy Candy-video

	Candy plaatjes Candy
	Candy Candy kleurplaten
	Candy theme song Candy - songteksten en gitaarakkoorden
	Het themalied van Dolce Candy - de tekst van het nummer en de gitaarakkoorden
	Candy albums en stickers Candy
	Candy Candy Comics
	Candy Candy speelgoed
	Candy Dvd Candy
	Candy Discs Candy