Die lykbruid
"Emily het nie 'n hart wat klop nie. Maar gevoelens sterf nooit en miskien sal sy altyd aan liefde ly"
Die lykbruid is die nuutste meesterstuk van Tim Barton, gemaak met 'n mengsel van stop motion animasie tegniek en 3d rekenaargrafika.
Die plot van die film (wat 'n antieke Russiese sprokie opneem) stel ons voor in 'n grys en vervelige wêreld: ons is in die Goties-Victoriaanse era en Victor, vergesel van sy ouers (welgestelde handelaars), moet met Victoria trou ('n meisie wat nie eers metosce dogter van gevalle adellikes), in die lig van 'n huwelik van belang. Maar 'n vlugtige ontmoeting tussen die twee is genoeg en asof hulle met towery die vonk van liefde sal snap. Victor, skaam en ongemaklik, kan egter nie sy huweliksbelofte tydens repetisies uitspreek nie, daarom word die viering uitgestel.
Dan word die jong man hartseer en vertroostend die bos in, waar hy, toegedraai in 'n spookagtige atmosfeer, die ritus skielik met passievolle betrokkenheid uitspreek totdat hy die trouring op 'n tak gly. Behalwe dat hierdie tak eintlik Emily se vinger is, 'n lykbruid wat, wakker gemaak deur soveel ywer, die noodlottige ja verkondig en die nuwe man dwing om erken te word. As gevolg hiervan vind Victor homself in die lewendige en kleurvolle wêreld van die dooies (kompleet met wurms wat uit ore spruit, oë wat spring, koppe wat loop, liggame wat oopgaan en meer) wat ons alles anders as eng sal maak.
Hier sal ons die kern van die avontuur van ons protagoniste betree, maar niks byvoeg om die smaak van die verrassing nie te ruk nie.
Tim Barton, in samewerking met Mike Johnson, kon konsentreer in die Corpse Bride (animasie wat 10 jaar werk verg) met elegante humor, pret en poësie, op die ritme van lewendige en melodiese musieknote. Kortom, hy bevestig sy styl wat ons al in "Nightmare before Christmas" kon waardeer. Ek wil ook onderstreep dat alhoewel The Corpse Bride wentel om twee sentrale bestaanstemas, soos liefde en dood (veral laasgenoemde wat vroeër of later vir almal aankom, soos ons deur die juigende lyke herinner word), Met ligtheid, maar sonder om in banaliteit te verval: die hele film word geanimeer deur 'n diepgaande deelname, soveel so dat die dood verskyn as 'n vrolike bevryding van die lyding van die aardse lewe.
'N Ander boodskap wat ons kan begryp, is die ontmoeting tussen lewe en dood om die volharding van 'n kontak tussen lewende en nie-lewende te beklemtoon, 'n onsigbare grens in die hart en in die krag van outentieke gevoelens. So sal ook die gekwelde en ongelukkige lykbruid weer vrede vind. Op tegniese vlak waardeer ons die aandag aan detail, en die realisme van 'n ultra-wêreldse en wêreldse wêreld verhoog die toeskouer se deelname terselfdertyd. Opruiend en heerlik poëties is die beeld van vlinders, wat aan die begin en aan die einde van die film voorkom: eers 'n enkele vlinder met grys kleure en 'n gevangene van ink en papier; Uiteindelik verteenwoordig baie pragtige wit en ontwykende skoenlappers Emily se rustige siel: 'n magdom sterrevlinders wat na die lug vlieg.
deur Helga Corpino
Video lokprent The Corpse Bride
|
|
Oorspronklike titel: |
Lykbruid |
|
nasie: |
Groot Brittanje |
|
jaar: |
2005 |
|
Genere: |
animasie |
|
duur: |
75 ' |
|
Regie deur: |
Tim Burton, Mike Johnson |
|
Amptelike webwerf: |
|
|
produksie: |
Allison Abbate, Tim Burton |
|
verspreiding: |
Warner Bros |
|
Uitgangsdatum: |
28 Oktober 2005 |
<
