ΜΟΝΑΧΙΚΟΣ ΚΑΒΑΛΑΡΗΣ
Lone Ranger � King Features Syndicate |
"Γεια σου, Σίλβερ! μακριά!" Είναι μια από τις πιο διάσημες κραυγές που θα μπορούσε να αναφερθεί στη δεκαετία του 40 από τον αμερικανικό λαό. τόσο διάσημο που έγινε η κραυγή μάχης των Πεζοναυτών σε διάφορες μάχες κατά τη διάρκεια του Β' Παγκοσμίου Πολέμου. Αυτή η κραυγή εκτοξεύτηκε από έναν χαρακτήρα που έχει γίνει ελάχιστα γνωστός στην Ιταλία, αλλά στις Ηνωμένες Πολιτείες, με διάφορες μορφές, έχει γίνει μια αληθινή εικόνα που αντιπροσωπεύει τον ήρωα που πολεμά κάθε μορφή αδικίας.
Αν και με τα χρόνια και τις παραστάσεις το πραγματικό του όνομα ήταν πάντα καλυμμένο με μυστήριο, ο εν λόγω χαρακτήρας είναι γνωστός ως Lone Ranger, δημιουργήθηκε από τον Francis H. Striker και αρχικά γεννήθηκε ως πρωταγωνιστής μιας σειράς ραδιοφωνικών εκπομπών που προβλήθηκαν από το 1934 έως το 1941, για συνολικά 2.956 επεισόδια.
Ο χαρακτήρας του Lone Ranger γνώρισε αμέσως απίστευτη επιτυχία και χάρη στις προσωποποιημένες ιδιότητες, που τον έκαναν αξιαγάπητο και που τον αναγνώρισαν ως έναν μασκοφόρο ήρωα που αφιερώνει τη ζωή του στην καταπολέμηση των αδικιών. Μάσκα στο πρόσωπο, αστέρι που απεικονίζει το Τέξας στο στήθος και υποστηριζόμενος από το πιστό άλογο Silver και τον Tonto, ο αχώριστος ιθαγενής Αμερικανός φίλος, ο Lone Ranger, που γλίτωσε από μια ενέδρα που έστησε η συμμορία του Butch Cavendish, αρχίζει να ταξιδεύει στην Παλιά Δύση αναζητώντας παράνομος να πολεμήσει με το ασημένιο πιστόλι του. Η σειρά μπήκε με το ζόρι στα σπίτια των ακροατών, μετατρέποντας σύντομα τον χαρακτήρα του Lone Ranger σε μια εικόνα της αμερικανικής κουλτούρας εκείνης της εποχής. Φράσεις όπως "Ποιος ήταν τελικά αυτός ο μασκοφόρος;" και ο τρόπος του Tonto να αναφέρεται στον φίλο του, αποκαλώντας τον "Ke-mo sah-bee", μεταφραζόμενος με "έμπιστος φίλος", μπήκε στη συλλογική φαντασία, μαζί με τη μουσική του "Guglielmo Tell Overture", του Gioachino Rossini, που υπηρέτησε ως soundtrack για την εκπομπή.
Κόμικς The Lone Ranger
Ο χαρακτήρας ήταν τόσο επιτυχημένος που έγινε, το 1939, χαρακτήρας κινουμένων σχεδίων χάρη στο μολύβι του Ed Kressy, πρώτα, και του Charles Flanders, στη συνέχεια. Χάρη ακριβώς σε αυτήν την ευγενή τέχνη, ο χαρακτήρας του Lone Ranger αποκτά την αφιέρωσή του, επίσης χάρη σε ιδιότητες, όπως το θάρρος και το αίσθημα δικαιοσύνης, που έγιναν ιδιαίτερα της μόδας κατά τη διάρκεια του Β' Παγκοσμίου Πολέμου. Ο χαρακτήρας του κόμικ, λόγω της εικονογραφίας του χαρακτήρα, των αντιξοοτήτων που βίωσε και των πιστών συνοδοιπόρους, ήταν αναμφίβολα ο πρόδρομος και εμπνευστής άλλων ηρώων της παλιάς Δύσης που κατοικούσαν τα μεταπολεμικά κόμικ μας, όπως το "Il Giustiziere del West ","Ζάγκορ","Κέν Παρκερ"και"Tex", αλλά λόγω της μάσκας στο πρόσωπό του και της πιστής του συντρόφου, δεν υπάρχει αμφιβολία ότι η αναπαράστασή του έχει επηρεαστεί σε μεγάλο βαθμό από τον χαρακτήρα του "Ζορρό".
Οι ρίγες α Κόμικς Lone Ranger εκδόθηκαν από τον Σεπτέμβριο του 1938 έως τον Δεκέμβριο του 1971, διανεμήθηκαν από το King Features Syndicate, και επίσης έδωσε τη θέση τους στη δημοσίευση 145 κόμικς που συγκέντρωναν αυτές τις ταινίες, με την περιστασιακή προσθήκη κάποιου αδημοσίευτου περιεχομένου και ένα spin-off αφιερωμένο στον Tonto, που αποτελείται από 31 τεύχη. Η επιτυχία του χαρακτήρα ώθησε το New York Times Syndicate να ξεκινήσει μια δεύτερη σειρά strips αφιερωμένων στον Lone Ranger, τα οποία δημοσιεύτηκαν μεταξύ 1981 και 1984, χάρη στα κείμενα του Cary Bates και τα σχέδια του Russ Heath.
Τα κόμικς κυκλοφόρησαν επίσης στην Ιταλία, που εκδόθηκαν από την Editrice Nerbini, έστω και για μικρά χρονικά διαστήματα και πιο συγκεκριμένα μεταξύ 1939 και 1940 και μεταξύ 1948 και 1949. Οι ιστορίες εμφανίστηκαν στις εφημερίδες "Avventuroso", "Giungla" και "Pisellino" και , το 1940, σε μια σειρά από 11 άλμπουμ αφιερωμένα στον χαρακτήρα. Ο μοναχικός φύλακας στην Ιταλία, που μετονομάστηκε με διάφορους τρόπους, συμπεριλαμβανομένου του "The Lonely of the Forest" και του "The King of the Prairie", θυμάται πάνω απ' όλα ως "The Lone Knight". Τα κόμικς εμφανίστηκαν σποραδικά στην Ιταλία και λόγω της απαγόρευσης εισαγωγής εκδόσεων από τις Ηνωμένες Πολιτείες κατά τη διάρκεια του Β' Παγκοσμίου Πολέμου, αλλά το 1949 η εκτύπωση σταμάτησε οριστικά και λόγω της έλευσης τοπικών ηρώων, όπως "Tex", που συγκέντρωσε την προσοχή των Ιταλών αναγνωστών. Ωστόσο, ακόμη και στη χώρα μας το "il Cavaliere Solitario" ήταν αρκετά επιτυχημένο μεταξύ των ενθουσιωδών και οι εκδόσεις του, λόγω και της δυσκολίας εύρεσης τους, θεωρούνται πλέον σπάνιο υλικό για συλλέκτες, τόσο πολύ έχουν ήδη επιτύχει σημαντικές βαθμολογίες.
Τα επόμενα χρόνια, έγιναν προσπάθειες να ξαναζωντανέψει ο χαρακτήρας του Lone Ranger με άλλα κωμικά έργα, αλλά δεν ήταν όλα τόσο επιτυχημένα όσο αναμενόταν. Ωστόσο, το 2006 η Dynamite Entertainment δημοσίευσε μια μίνι σειρά έξι τευχών αφιερωμένη στον μοναχικό ήρωα, με τα κείμενα του Brett Matthews, συνεργάτη του Joss Whedon στις τηλεοπτικές σειρές "Angel" και "Serenity", και τα σχέδια Sergio Cariello. Η εκδοτική πρωτοβουλία είχε μια αξιοσημείωτη επιτυχία, ώστε να πειστεί ο εκδότης να επεκτείνει τη δημοσίευση και τα Βραβεία Eisner να απονείμουν μια υποψηφιότητα για την καλύτερη νέα σειρά του 2007.
Lone Ranger - Disney / Bruckheimer Films |
I Την ταινία Lone Ranger
Η φιγούρα του Lone Ranger είχε, με τα χρόνια, πολυάριθμες τηλεοπτικές και κινηματογραφικές μεταθέσεις, που έκαναν διάσημους τους ηθοποιούς που έπαιξαν τους χαρακτήρες. Σε τηλεοπτικό επίπεδο, η πιο επιτυχημένη σειρά ήταν αυτή που προβλήθηκε μεταξύ 1947 και 1957 και αποτελείται από οκτώ σεζόν, για συνολικά 221 επεισόδια. Το σόου έδωσε διασημότητα στον Jay Silverheels, που έπαιζε τον Tonto, και, πάνω απ' όλα, στον Clayton Moore, διερμηνέα του Lone Ranger, ο οποίος επίσης για τα επόμενα χρόνια προσδιοριζόταν συχνά ως το πιο αντιπροσωπευτικό πρόσωπο του μοναχικού δασοφύλακα.
Η πιο γνωστή κινηματογραφική μεταφορά είναι ίσως αυτή που είδε το φως το 1981, με τίτλο «The Legend of the Lone Ranger». Η ταινία προσπάθησε να δώσει ένα πιο μοντέρνο όραμα του μοναχικού ιππότη, φτάνοντας στο σημείο να τροποποιήσει τις ιδιαιτερότητες του Tonto της απροθυμίας και της ελάχιστης ομιλητικότητας, σε σημείο να τον μεταμορφώσει σε χαρακτήρα σχεδόν ισοδύναμο με τον Lone Ranger. Ωστόσο, η ταινία μάλλον θυμάται περισσότερο για την εξέγερση των θαυμαστών στην είδηση ότι το κύριο μέρος δεν ανατέθηκε στον γνωστό πλέον Κλέιτον Μουρ, που αντικαταστάθηκε από τον Κλίντον Σπίλσμπερι, ο οποίος επίσης εμποδίστηκε, μέσω διαταγής, να εμφανιστεί ξανά στο κοινό με τις ρόμπες του μοναχικού ιππότη. Είναι πρόσφατη είδηση ότι έχουν ξεκινήσει τα γυρίσματα, μετά από αρκετές αναβολές, μιας νέας κινηματογραφικής προσαρμογής του χαρακτήρα, η οποία θα δώσει την αφορμή για μια ταινία παραγωγής Walt Disney και σκηνοθεσία του Gore Verbinski. Για να υποδυθεί τον Ranger θα είναι ο Armie Hammer, ενώ στον ρόλο του Tonto θα δούμε τον πολύπλευρο Johnny Depp.
Lone Ranger � George W. Trendle, Fran Striker, Filmation | Τα κινούμενα σχέδια του Lone Ranger Ωστόσο, η πιο σημαντική μεταφορά του Lone Ranger, έστω και μόνο για μεγαλύτερη συγγένεια με την τεχνική του κόμικ, είναι αυτή που εμφανίστηκε στη σειρά κινουμένων σχεδίων. Από τον Σεπτέμβριο του 1966 έως τον Σεπτέμβριο του 1969, για δύο σεζόν 13 και 14 επεισοδίων αντίστοιχα, η σειρά κινουμένων σχεδίων αφιερωμένη στον μοναχικό ιππότη προβλήθηκε στον τηλεοπτικό σταθμό CBS. Γυρισμένη με την κλασική τεχνική δισδιάστατων κινουμένων σχεδίων, η ποιότητα είναι συμβατή με τα χρόνια παραγωγής της, αλλά η σειρά διακρίθηκε από την επιλογή χρωμάτων και μια γραμμή που τείνει προς μια μεγαλύτερη αναζήτηση για ρεαλισμό, ειδικά όσον αφορά ανθρώπους και ζώα .
Η ιδιαιτερότητα αυτής της σειράς συνδέεται με το γεγονός ότι η πλοκή, ενώ ακολουθεί το κλασικό περίγραμμα των ραδιοφωνικών εκπομπών και των κόμικ, εισάγει στοιχεία επιστημονικής φαντασίας και αναχρονιστικής τεχνολογίας, εμπνευσμένα από μια τηλεοπτική σειρά, επίσης από το CBS, με τίτλο «The Wild Wild West », ξεκάθαρα επιστημονικής φαντασίας και που στη συνέχεια τόνωσε την ομώνυμη ταινία του 1999, με πρωταγωνιστές τον Κέβιν Κλάιν και τον Γουίλ Σμιθ. Ομοίως με αυτή τη σειρά, ο κατ' εξοχήν κακοποιός στα κινούμενα σχέδια του Lone Ranger είναι επίσης ένας νάνος, ο οποίος αντλεί έμπνευση από τον Δρ. Loveless, έναν τρελό επιστήμονα που υποδύεται ο Michael Dunn στην "Wild Wild West". Τη φωνή του Lone Ranger έδωσε ο Michael Rye, του Tonto από τον Shepard Menken, ενώ ο αφηγητής στα αρχικά τραγούδια ανήκε στον Marvin Miller. Ομοίως με τη ραδιοφωνική σειρά, το soundtrack είναι επίσης εμπνευσμένο από την Overture του William Tell, κατάλληλα διασκευασμένη για την περίσταση από τον Vic Schoen.
Στην έκδοση της σειράς κινουμένων σχεδίων, ο Lone Ranger επέστρεψε επίσης στην τηλεόραση στις αρχές της δεκαετίας του '80, χάρη στα σύντομα επεισόδια που έγιναν για την εκπομπή "The Tarzan / Lone Ranger Adventure Hour", στην οποία μεταδόθηκαν επίσης επεισόδια του Tarzan και, στη δεύτερη σεζόν, ο Zorro . Σε αυτή την περίπτωση έγινε προσπάθεια να δοθεί στις ιστορίες μεγαλύτερο ιστορικό και εκπαιδευτικό περιεχόμενο, χωρίς να παραμεληθούν στοιχεία καθαρής επιστημονικής φαντασίας. www.cartonionline.com
Ο χαρακτήρας, τα ονόματα, οι εικόνες και τα εμπορικά σήματα Lone Ranger αποτελούν πνευματικά δικαιώματα � King Features Syndicate και κάτοχοι δικαιωμάτων. V.Χρησιμοποιούνται εδώ για γνωστικούς και ενημερωτικούς σκοπούς. |
