Το "The Mitchells vs. the Machines" έρχεται σε επαφή με τους κριτικούς

Το πολυαναμενόμενο τελευταίο από τη Sony Pictures Animation, Οι Μίτσελς ενάντια στα μηχανήματα πρόκειται να κάνει την πρεμιέρα του με streaming στο Netflix στις 30 Απριλίου. Υπάρχουν κριτικές για το ενεργητικό ταξίδι του συγγραφέα/σκηνοθέτη Mike Rianda, Robocalypse, που τροφοδοτείται από την ποπ κουλτούρα (Creative Director, Πτώσεις βαρύτητας) και ο συγγραφέας/συν-σκηνοθέτης Jeff Rowe (Disenchantment, Gravity Falls), και οι κριτικοί κατηγορούνται γενικά για την ανόητη οικογενειακή κωμωδία. Η ταινία αυτή τη στιγμή διαθέτει 93% στο Rotten Tomatoes και MetaScore 79 με βάση 12 κριτικές.

Στην ταινία, το ταξίδι μιας παράξενης και δυσλειτουργικής οικογένειας ανατρέπεται όταν βρίσκονται στη μέση της αποκάλυψης του ρομπότ και ξαφνικά γίνονται η πιο απίθανη τελευταία ελπίδα της ανθρωπότητας! Όταν η Katie Mitchell (με τη φωνή της Abbi Jacobson), μια δημιουργική αουτσάιντερ, γίνεται δεκτή στη σχολή κινηματογράφου των ονείρων της, τα σχέδιά της να γνωρίσει τους «ανθρώπους της» στο κολέγιο ανατρέπονται όταν ο φυσιολάτρης πατέρας της Rick (Danny McBride) αποφασίζει ότι όλη η οικογένεια πρέπει να πάει μαζί την Katie στο σχολείο και να δεθούν ως οικογένεια για μια τελευταία φορά. Σε παραγωγή των βραβευμένων με Όσκαρ Phil Lord και Chris Miller και Kurt Albrecht, στην ταινία πρωταγωνιστούν επίσης οι Maya Rudolph, Beck Bennett, Fred Armisen, Eric André και η βραβευμένη με Όσκαρ Olivia Colman.

«Αυτό που θα μπορούσε να εντυπωσιάσει τους μεγαλύτερους θεατές ως ADD δημιουργία ταινιών είναι στην πραγματικότητα μια επέκταση της περίπλοκης εννοιολογικής επιμέλειας που έκαναν οι Rianda και Rowe. Πτώσεις βαρύτητας, τη μοναδική σειρά του Disney Channel στην οποία συνεργάστηκαν.

Οι ομοιότητες υπάρχουν σε όλα, από την αίσθηση του χιούμορ (όπου αυτό που αρχικά διαβάζεται ως αποκόλληση γλώσσας στο μάγουλο αποδεικνύεται ότι βασίζεται στο γνήσιο συναίσθημα στο τέλος) μέχρι το στυλ κινουμένων σχεδίων (κοιτάξτε τα μάτια και πώς η πιο λεπτή προσαρμογή δύο μικροσκοπικών μαύρων κόρες μπορεί να πει τόσα πολλά). Χρειάζεται πολλή προσοχή για να κάνει μια τέτοια επιφανειακά ανόητη προσπάθεια να έχει απήχηση στο κοινό και αυτή η ταλαντούχα ομάδα στρέφει την προσοχή σε όλα, από τη συνολική εμφάνιση –που μπολιάζει τη ρετρό γοητεία του χειροποίητου κινούμενου σχεδίου σε έναν πλούσιο κόσμο τρισδιάστατης απόδοσης– μέχρι το κομψό κόλπο της σποράς των λεπτομερειών που αποδίδουν στην τρίτη πράξη σαν να πέταξαν όλα. "

– Πίτερ Ντεμπρουζ Ποικιλία

«Μακάρι το γέλιο της ταινίας να ήταν τόσο συνεπές όσο η ενέργειά της, να έδινε στην ικανή φωνή της καλύτερο υλικό, και να υπήρχαν πιο χαρακτηριστικοί ρυθμοί ιστορίας όπως οι απροσδόκητοι υπαινιγμοί ότι η Κέιτι είναι ομοφυλόφιλη. Τελικά, αυτή είναι μια πρωτότυπη περιπέτεια που αισθάνεται ραμμένη από εκατό γνωστές κινηματογραφικές ιστορίες, συχνά αναγνωρίζοντας ελεύθερα την πολιτιστική δύναμη της οικογένειας. Αλλά για τους θεατές που είναι ικανοποιημένοι με τα νεανικά με ταχεία φωτιά, το συνονθύλευμα των προκατασκευασμένων στοιχείων θα είναι πολύ διασκεδαστικό.

– Ντέιβιντ Ρούνεϊ Το Hollywood Reporter

«Ο γρήγορος και ευπροσάρμοστος χαρακτήρας των ταινιών τους, τόσο σε τόνο όσο και σε εικόνες, διαψεύδει την έντονη εστίαση στην αφήγηση και τον διάλογο με βλέμματα και σκηνικά που χρησιμοποιούνται για να συμπληρώσουν και όχι να αποσπάσουν την προσοχή. Τα παιδιά μεταφέρονται με το ζόρι για τη βόλτα, αλλά το αιχμηρό, συχνά σαν κωμικό χιούμορ διασφαλίζει ότι οι γονείς θα ενθουσιαστούν εξίσου και εδώ, πάλι με τον συγγραφέα-σκηνοθέτη Mike Rianda και τον συν-σεναριογράφο Jeff Rowe να αξίζουν τα εύσημα, η ισορροπία είναι τέλεια.

… Είναι επίσης πραγματικά διασκεδαστικό, ένα εύσημα όχι μόνο για το σενάριο επιτυχίας ενός λεπτού, αλλά και για ένα προσεκτικά επιλεγμένο καστ κωμικών… Αν όλα γεμίζουν λίγο κατά καιρούς, και αν κάποιο από τα συναισθηματικά κενά πατέρα-κόρης δεν προκαλεί την επιδιωκόμενη αντίδραση (η Pixar συνεχίζει να οδηγεί σε αυτό το μέτωπο), δεν υπάρχουν αρκετά περισσότερα από αυτά. "

- Μπέντζαμιν Λι Ο κηδεμόνας

"Δεδομένου του σχολιασμού της ταινίας για την υπερβολική μας εξάρτηση από την τεχνολογία, η αντιτεχνολογική στάση του Rick μπορεί να αναμένεται να παίξει ρόλο στην επιδιόρθωση των ρωγμών στην οικογένειά του. Αλλά η Rianda και ο Rowe παρουσιάζουν αυτήν την πτυχή με ισορροπημένο τρόπο, ως αναπόφευκτο μέρος ενός χάσματος γενεών, ούτε επικρίνουν την Katie για την άφθονη χρήση της τεχνολογίας στην τέχνη της. εγκατέλειψε το όνειρό του να ζήσει στο σπίτι που έχτισε στα βουνά και τους λόγους για τους οποίους νοιαζόταν τόσο πολύ για το μέλλον του ως καλλιτέχνης χάρη στην τεχνολογία. Ενώ το The Mitchells vs. the Machines σίγουρα εκθέτει τους κινδύνους της τεχνολογίας που έχει τρελαθεί, βλέπει επίσης τη δύναμή της να συνδέει ανθρώπους, με διαφορετικές απόψεις και από διαφορετικές γενιές, με ουσιαστικούς, ακόμη και θεραπευτικούς τρόπους.

– Ντέρεκ Σμιθ Περιοδικό Slant

Διαβάστε τα πάντα για τη δημιουργία της ταινίας Περιοδικό AnimationΗ ιστορία παρουσιάζεται εδώ.