Καιρός με τη μεγάλη σας ερώτηση - Mage σε ένα βαρέλι

Πνίξτε την πόλη για να σώσετε τον εαυτό σας και την αγάπη σας.

Spoiler για όλο το Weathering with You / Tenki no Ko.

Πρέπει να χειροκροτήσω τον Makoto Shinkai. Αφού παρήγαγε αυτό που πιθανώς θα μπορούσε να ονομαστεί η πιο επιτυχημένη ταινία anime ποτέ (και μια ταινία που μου άρεσε πολύ), επιστρέφει δύο χρόνια αργότερα με μια συνέχεια που δεν αποφεύγει μόνο την παγίδα του υπάρχοντος τόσο πολύ στο χώρο του Το όνομα σου. που απαιτεί άμεση αντιπαράθεση, αλλά καταφέρνει να αγγίξει εντελώς διαφορετικές θεματικές ανησυχίες. Οχι, Tenki no Ko δεν είναι το είδος της ευρέως υποβλητικής πραγματείας σχετικά με την επιθυμία και την ελπίδα στη σύγχρονη εποχή Kimi no Na Wa ήταν. Αντ 'αυτού, υπάρχει με τους δικούς του όρους, παρά τη συναρπαστική επικάλυψη στα χρονοδιαγράμματα των δύο ταινιών. Είναι μια ισχυρότερη ταινία και μια ισχυρότερη είσοδος στο έργο του Shinkai για αυτήν.

Αν έπρεπε να συνοψίσω τις διαφορές μεταξύ Ζώντας με σας e Το όνομα σου. (και τότε υπόσχομαι ότι θα τελειώσω αναφερόμενος στο τελευταίο), θα το έλεγε αυτό Ζώντας με σας είναι σφιχτό που Το όνομα σου. ήταν ευρύ. Ο πυρήνας του Ζώντας με σας βρίσκεται στις διαπροσωπικές σχέσεις του, οι μικρές έχουν βρει οικογένειες που φυτρώνουν γύρω από τη Χοντάκα στο τρέξιμο καθώς προσπαθεί να δημιουργήσει μια νέα ζωή για τον εαυτό του στο Τόκιο. Παρόλο που ορθώς υποστηρίζεται ότι οι μεμονωμένοι χαρακτήρες εξακολουθούν να είναι κάπως ελλείψεις σε βάθος, το ίδιο δεν μπορεί να ειπωθεί για τους δεσμούς τους μεταξύ τους, οι οποίοι αυξάνουν συλλογικά τους χαρακτήρες. Αυτό έρχεται σε αντίθεση με το το όνομά σας. Μια πιο απομακρυσμένη, πιο σφιχτά σχεδιασμένη προσέγγιση που ανησυχεί για μια φυσική καταστροφή καθώς πλήττει μια ολόκληρη κοινότητα και, στην πραγματικότητα, ένα ολόκληρο έθνος.

Η στενότερη προσωπική προσοχή της ταινίας είναι ξεκάθαρη από το πρώτο μικρό βίντεο-μοντάζ-μουσική-βίντεο της ταινίας, το οποίο φοβόμουν ότι είχε έρθει πολύ σύντομα και εν συντομία, έκανε λιγότερες από τις ήδη προφανώς κρίσιμες σχέσεις στη ζωή της Χοντάκα με τη Σούγκα και Το Natsumi ήταν αποτελεσματικό από ό, τι θα μπορούσαν να ήταν. Ευτυχώς, ο γρήγορος ρυθμός της ταινίας χρησιμεύει πραγματικά για τη μείωση της απογοήτευσης, καθώς τα μεγάλα σημεία πλοκής χρησιμεύουν για να γεμίσουν επαρκώς τις σχέσεις. Αλλά υπάρχει τόσο μεγάλη ζωή στις υπέροχες προσπάθειες της Χοντάκα για να είμαι χρήσιμος και ανεξάρτητος που θα ήθελα με χαρά να περάσω άλλα δέκα λεπτά από τα αντίσημα της ζωής για να επιτρέψω σε αυτές τις σχέσεις να εγκατασταθούν με έναν βαθύτερο τρόπο.

Ομοίως, το δευτερεύον τρίο της Χοντάκα, της Χίνας και της Ναγκί τριγωνίζει γρήγορα έναν απτό δεσμό που σε κάνει να θέλεις την ασφάλεια και την ευτυχία τους. Παράλληλη συναρμολόγηση (δύο φορές στην ίδια ταινία; σίγουρα το κόλπο έχει τελειώσει τώρα, Shinkai-kantoku) από τις προσπάθειές τους να διευθύνουν την 100% μοναχική επιχείρηση κοριτσιών τελικά καταλήγει στο ευφορικό πάρτι που ρίχνουν στο δωμάτιο του ξενοδοχείου, η αγαπημένη μου σκηνή από ολόκληρη την ταινία [1] (που ακολουθείται από την απίστευτα ευάλωτη στιγμή όταν η Χοντάκα και η Χίνα αγκαλιάζει και φωνάζει μαζί). Στην πραγματικότητα, ακόμη και το κινούμενο σχέδιο χαρακτήρα κινουμένων σχεδίων - από τις αστείες εκφράσεις έως την γάτα με τα μάτια με τα πιο σημαντικά πρόσωπα της Hodaka (> <) - συμβάλλει ουσιαστικά εδώ, δίνοντας στους χαρακτήρες ένα είδος προσβάσιμης ζωής διαφορετικής από την αισθητική ενός πιο ευαίσθητου ρεαλισμού.

Η στενότητα του Ζώντας με σας, ωστόσο, εγείρει μερικά ενδιαφέροντα ερωτήματα καθώς οι προσωπικές ιστορίες των χαρακτήρων αρχίζουν να έρχονται σε επαφή με το αναπόφευκτα ευρύ στοιχείο του χρόνου, ένα χαρακτηριστικό της ταινίας που η Shinkai και οι παραγωγοί της δήλωσαν ρητά εμπνευσμένη από την κλιματική αλλαγή. "[Ο] κάνει τον ήλιο του να ανατέλλει στο κακό και το καλό και στέλνει βροχές στο σωστό και το λάθος", όπως λέει ο Ματθαίος 5:45 (RSV) · με άλλα λόγια, ο χρόνος δεν είναι προσωπικός. Αν και η επιλογή που η Χοντάκα και η Χίνα αρνούνται την ανθρώπινη θυσία και έτσι η αντιστροφή του χρόνου (πνίγοντας Τόκιο) επηρεάζει όλους όσους ζουν στην πόλη, η τελευταία γραμμή της ταινίας είναι αυτή που πραγματοποιήθηκε μόνο μεταξύ των δύο: Hina-san… Είμαι σίγουρος ότι όλα θα πάνε καλά! [2]

Άλλοι διαμαρτύρονται, αλλά τελικά η Χοντάκα καταλήγει στο συμπέρασμα ότι ναι, η επιλογή τους άλλαξε τον κόσμο. Και αυτό φέρνει μαζί του τη φυσική ερώτηση: ήταν η σωστή επιλογή; Βρίσκω τον εαυτό μου σχισμένο. Υπάρχει σίγουρα μια αξιοθαύμαστη ευγένεια στη θυσία του εαυτού του για το μεγαλύτερο καλό, αλλά υπάρχει επίσης ένα είδος ομορφιάς στην επιλογή άλλων ειδών χαράς. Με συναισθηματική έννοια, ήμουν ευτυχής που είδα την Χίνα να επιστρέφει στον κόσμο, στον μικρότερο αδερφό της, τη ζωή της και τις κοινότητές της. Από την άλλη, όμως, τι γίνεται με το Τόκιο; Η κριτική του Kim Morrisey για την ταινία για το Anime News Network σημειώνει ότι η ταινία δεν ξεφεύγει από τις συνέπειες της καταστροφής, κάτι που ισχύει σε κάποιο βαθμό, αλλά δεν μπορεί να ειπωθεί ότι Tenki no Ko πραγματικά σκάψτε βαθιά πώς θα ήταν το επακόλουθο της πλημμύρας του Τόκιο. Η μόνη πραγματική συνέπεια που είμαστε μάρτυρες είναι ότι η γιαγιά του Τάκι εκδιώχθηκε από το σπίτι της, αλλά παίρνει το πρόβλημα με τόσο χάρη που ποτέ δεν φαίνεται σαν πρόβλημα [3]. Ο ίδιος ο Χοντάκα, κάποτε μέλος της κατώτερης κοινωνικής τάξης που σίγουρα θα είχε υποφέρει περισσότερο, απομακρύνεται από τα αποτελέσματα της δράσης του από την αστυνομία που τον πάει σπίτι.

Τούτου λεχθέντος, δεν πιστεύω ιδιαίτερα ότι το να κρίνεις την επιλογή της Χοντάκα και της Χίνα ως σωστή ή λάθος είναι εξίσου ενδιαφέρουσα, ούτε το πραγματικό σημείο. Οι συνεντεύξεις του Shinkai αποκάλυψαν ότι γνωρίζει πολύ τον δυνητικά αμφιλεγόμενο χαρακτήρα του τέλους της ταινίας, το οποίο ίσως μετατρέπει το πραγματικό ερώτημα που θέτει ο θεατής - θα έπρεπε πραγματικά να είμαστε πρόθυμοι να δεχτούμε αυτό το άτομο, έναν άνθρωπο σαν κι εμάς και άγνωστα επισημασμένο ως θυσία, πρέπει να φέρει όλο το βάρος της επισκευής των κακών του κόσμου; Ίσως το πραγματικό ερώτημα δεν είναι αν η Χοντάκα και η Χίνα είχαν δίκιο, αλλά αν έχουμε δίκιο να προσδοκώ να επιλέξουν το δρόμο της θυσίας.

Το DanielsansLions το αγγίζει εν μέρει σε μια ανάρτηση ιστολογίου, υποστηρίζοντας ότι η ταινία "καταγγέλλει την επιστημονική βία" και τη συγκρίνει με παρόμοιες ιστορίες χρηστικής θυσίας Ο Frog-kun σημειώνει επίσης ότι η προσπάθεια επέκτασης των μηνυμάτων της ταινίας στην κλιματική αλλαγή στον πραγματικό κόσμο δεν λειτουργεί πραγματικά -Tenki no Ko σίγουρα είναι όχι αναρωτιέμαι αν θα θυσιάσει ένα άτομο για να επισκευάσει την κλιματική αλλαγή. Εξετάζοντας τις σκέψεις τους, μου θύμισε μια από το 2018 Hisone στον Masotan, που παρουσιάζει μια παρόμοια αντίληψη για μια επικείμενη φυσική-θεϊκή καταστροφή που πρέπει να ελέγχεται από τη θυσία της ζωής ενός κοριτσιού. Σε Hisomaso, ο πρωταγωνιστής Hisone διακόπτει το τελετουργικό που θα πραγματοποιήσει την ανταλλαγή, δηλώνοντας ότι "Είναι πολύ χαλασμένος για να σας θυσιάσει!" Αργότερα ολοκληρώνει το τελετουργικό μόνη της, αλλά εμφανίζεται στην τελική σκηνή της παράστασης να επιστρέψει, διακόπτοντας τον μυθικό κύκλο της θυσίας και αμφισβητώντας τη δυαδική επιλογή «θυσιάστε τον εαυτό σας ή θυσιάστε τον κόσμο».

Hisomaso θα μπορούσε να θεωρηθεί ότι είχε το κέικ του και το έτρωγε ακόμη και με αυτό το τέλος ενώ Tenki no Ko παίρνει έναν πιο δύσκολο δρόμο καθιστώντας σαφές ότι η Χίνα που διακόπτει τη σύνδεσή της με τη φύση έχει σαφείς συνέπειες. Αλλά και οι δύο θέσεις εργασίας εξακολουθούν να προκαλούν την ιδέα της θυσίας αυτής για πολλούς. Ο Hisone (μαζί με τον αξιόπιστο Masotan του) ποδοπατάει με αταξία στο τραγικό αρχέτυπο, ενώ η Hina επιλέγει τελικά την προσωπική της ευτυχία για να γίνει «η μόνη ανθρώπινη θυσία». Βρίσκω τέτοια απόρριψη του κουρασμένου κλισέ της θυσίας μιας νεαρής γυναίκας - τόσο για τη δουλειά της όσο και για το πεπρωμένο της - κάπως αναζωογονητικά, προσωπικά.

Τούτου λεχθέντος, ως Καθολικός, ο Ιωάννης 13:15 έρχεται στο μυαλό: "Μια μεγαλύτερη αγάπη δεν έχει κανέναν, αλλά αυτό που ένας άνθρωπος προσφέρει τη ζωή του για τους φίλους του" (RSV). Φυσικά, προερχόμενος από τον Υιό του Θεού που πέθανε για τη σωτηρία των ψυχών της ανθρωπότητας, μπορεί να αναρωτηθεί κανείς αν αυτή η διδασκαλία ισχύει σε όλες τις περιστάσεις, συμπεριλαμβανομένης της αποτροπής μιας πόλης από το να υποβρύχια. Θεολογικά, υποψιάζομαι ότι μια τέτοια διαφωνία θα μπορούσε να θεωρηθεί λίγο περισσότερο από τον εγωιστικό παράλογο. Και ούτως ή άλλως, αυτό μας φέρνει πίσω στη συζήτηση που έχω ήδη δηλώσει ότι θέλω να αποφύγω: το ζήτημα της ανιδιοτελούς θυσίας έναντι της επιδίωξης της προσωπικής επιθυμίας είναι τελικά μια κρίση για τη Χοντάκα και τη Χίνα. Το πιο συναρπαστικό ερώτημα παραμένει αν είναι σωστό για εμάς, το κοινό, να πούμε ότι ήταν σωστά ή όχι.

Οι σκέψεις του Shinkai για το τι προσπαθούσε να επικοινωνήσει Ζώντας με σας (δήλωσε στη συνέντευξη μετά την ταινία ότι είδε την ταινία ως εμπόδιο στην πίεση της κοινωνίας για τους νέους να ενεργήσουν με έναν συγκεκριμένο τρόπο [5]) και η συνειδητοποίησή του για τις πιθανές διαμάχες γύρω από το τέλος της ταινίας φαίνεται να κατευθύνει την προσοχή μας αυτη η ερωτηση. Εάν οι νέοι του κόσμου αναγκάζονται να επιλέξουν να καταστρέψουν τη ζωή τους για να σώσουν τον κόσμο, μπορεί να θυμηθεί κανείς τα σκληρά λόγια της Γκρέτα Τύνμπεργκ: «Αυτό είναι λάθος. Δεν θα έπρεπε να είμαι εδώ. Πρέπει να επιστρέψω στο σχολείο στην άλλη πλευρά του ωκεανού. - Ίσως δεν είναι αυτοί που αξίζουν να κριθούν. Η Χίνα προσευχήθηκε μόνο για τον ήλιο. ποτέ δεν ζήτησε να είναι ηλιόλουστο κορίτσι. Ίσως λοιπόν να είμαστε όλοι εμείς στον πειρασμό να περιμένουμε ένα δεκαπεντάχρονο κορίτσι να γίνει θυσία που πρέπει να κριθεί.

Τουλάχιστον, είναι κάτι που αξίζει να σκεφτούμε. Οσον αφορά εμένα? Καλά, Ζώντας με σας με άφησε με γλυκόπικρα συναισθήματα, αλλά νομίζω ότι είμαι πιο χαρούμενος που βλέπω τη Χοντάκα και τη Χίνα να επανενώνονται από ό, τι θα έβλεπα την Χίνα να χαθεί στα σύννεφα για πάντα.

Και εσύ?

πλαϊνές μπάρες-

[1] Για Tenki no KoΗ πίστωση, βρήκα σχεδόν το ρομαντισμό της ταινίας Τοραδώρα- όπως πώς αναπτύσσονται τα αυξανόμενα συναισθήματα της Χοντάκα για την Χίνα μέσω της αμοιβαίας συνεργασίας και δραστηριότητας Σίγουρα, έχει μια συντριβή από την αρχή, αλλά ο οικείος τρόπος που εντάσσεται στη ζωή με τη Nagi και αυτήν στον αγώνα τους για οικονομική επιβίωση θυμίζει τη συντροφικότητα του Ryuuji και της Taiga ως συναδέλφους εραστές.

[2] Για να μην αναφέρουμε την πρώτη αφήγηση της Χοντάκα: "Αυτή είναι μια ιστορία που μόνο αυτή και εγώ γνωρίζουμε."

[3] Παρεμπιπτόντως, νομίζω ότι είναι αρκετά προφανές ότι ούτε ο ιερέας που συζητά τα καιρικά φαινόμενα ούτε η γιαγιά του Τάκη προορίζονται ως αντίρρηση ενάντια στην κλιματική αλλαγή, αλλά μάλλον φιλοσοφικές προοπτικές για να ενημερώσουν τις αντιδράσεις μας στην πραγματικότητα. Αν και η ανθρωπότητα έχει επηρεάσει αναμφισβήτητα τη Μητέρα Φύση, διατηρεί ακόμα την κυριαρχία της και θα πρέπει να τη σεβόμαστε. Η ανάγνωση της ταινίας που βλέπει και τις δύο σκηνές ως άρνηση της αλλαγής του κλίματος είναι, κατά τη γνώμη μου, επιζήμια επιφανειακή.

[4] Θα σημειώσω ότι δεν συμφωνώ πλήρως με τις ιδέες της DanielsansLions σχετικά με το πρακτορείο της Hina, καθώς πιστεύω ότι κάνει τις επιλογές να αποδεχτεί τη μοίρα της και στη συνέχεια να τις απορρίψει μόνη της. "Προσεύχομαι για σένα!" Η Hodaka της λέει καθώς περιστρέφονται στα σύννεφα, βάζοντας την τελική απόφαση στα χέρια της Hina.

[5] Ωστόσο, το πιο συναρπαστικό μέρος αυτής της συνέντευξης ήταν η συζήτηση του Shinkai Το όνομα σου. ως σύμβολο ότι οι ταινίες anime θα μπορούσαν να είναι επιτυχημένες ακόμα κι αν δεν είχαν κατασκευαστεί από τον Miyazaki και πώς αυτός και οι Comix Wave Films προσπαθούν να βρουν την κατεύθυνση τους μετά Το όνομα σου.Η μεγάλη επιτυχία.