Robot Carnival، انیمه OVA محصول 1987
کارناوال ربات (ロ ボ ッ ト カ ー ニ バ ル ربات کانیبارو) مجموعهای از انیمیشنهای ژاپنی (انیمه) فیلمهای کوتاه ویدیویی اصلی (OVA) است که در سال 1987 توسط APPP در آمریکای شمالی منتشر شد، این فیلم در سال 1991 توسط Streamline Pictures با ترتیب بخشهایی که کمی تغییر کرده بود به صورت تئاتری منتشر شد.
این فیلم متشکل از XNUMX فیلم کوتاه از چندین کارگردان مشهور است که بسیاری از آنها به عنوان انیماتور با تجربه کارگردانی کم یا بدون تجربه شروع کردند. هرکدام دارای سبک و داستان انیمیشن متمایز هستند که از داستان های کمیک تا دراماتیک را شامل می شود. موسیقی توسط جو هیسایشی و ایساکو فوجیتا ساخته شده و توسط جو هیسایشی، ایساکو فوجیتا و ماساهیسا تاکیچی تنظیم شده است.
قسمت ها
"گشایش" / "پایان"
"Opening" (オ ー プ ニ ン グ, Ōpuningu) در یک بیابان اتفاق می افتد. پسری پوستر کوچکی به نام "به زودی" در تبلیغات کارناوال ربات پیدا می کند و می ترسد و آشفته می شود. او به مردم دهکدهاش هشدار میدهد، به احتمال زیاد در حال فرار، وقتی یک ماشین بزرگ با رباتهای زیادی که در طاقچههای بیرون به نمایش گذاشته میشوند، درست بالای روستا راه میافتد. زمانی که ویترین مسافرتی باشکوهی بود، اکنون به شدت زنگ زده است و به دلیل چندین دهه هوازدگی بیابان آسیب دیده است، زیرا ماشینهای متعدد آن با تخریب دهکده تحت فشار آن، ویران میکنند.
در بخش "پایان" (エ ン デ ィ ン グ Endingu) (نهمین بخش OVA)، کارناوال ربات توسط تپه ای در صحرا متوقف می شود. کارناوال که قادر به غلبه بر انسداد شنی نیست، در پایه خود متوقف می شود. با غروب خورشید بر روی یادگار سفر، تصاویر فلاش بک عظمت کارناوال را در اوج وجودش به یاد می آورند - موتور بی سابقه ای از شادی که شادی بی انتها را برای شهرهای مختلفی که او بازدید کرد به ارمغان آورد. در سپیده دم، ماشین غول پیکر با یک انفجار قدرت به جلو حرکت می کند و بر تپه شنی غلبه می کند. به نظر می رسد فشار نهایی برای ابزار قدیمی بسیار زیاد است و در نهایت در بیابان از بین می رود. سپس اکثر اعتبارات OVA نشان داده می شود که در پایان به پایان می رسد.
در پایان داستان که سالها بعد روایت میشود، مردی کرهای را در میان بقایای بقایا کشف میکند و آن را به خانوادهاش بازمیگرداند. این یک جعبه موسیقی است، با یک رقصنده ربات مینیاتوری. در حالی که او می رقصد، بچه ها تشویق می کنند. رقصنده رقص خود را با یک جهش به هوا پایان می دهد. انفجار زیر کلبه ای را که خانواده در آن زندگی می کردند ویران می کند و "END" را با حروف بزرگ به جای خود می گذارد. لاما خانگی خانواده، تنها بازمانده، در تلاش است تا موقعیت خود را بازیابد.
کارگردان / سناریو / استوری برد: کاتسوهیرو اوتومو، آتسوکو فوکوشیما
تصویر زمینه: Nizo Yamamoto
جلوه های صوتی: کازوتوشی ساتو
"دنده های فرانکن"
"دنده های فرانکن" (フ ラ ン ケ ン の 歯 車، Furanken no Haguruma) توسط کوجی موریموتو کارگردانی شد. یک دانشمند دیوانه سعی می کند ربات خود را با صاعقه زنده کند، درست مانند ویکتور فرانکنشتاین. در طوفان شدید رعد و برق، ربات با موفقیت زنده می شود و هر حرکت خالق خود را تقلید می کند. دانشمند با خوشحالی با شادی می رقصد، سکندری خورد و سقوط کرد. با دیدن این، ربات می رقصد، زمین می زند و روی دانشمند می افتد و او را می کشد.
کارگردان / سناریو / شخصیت: کوجی موریموتو.
تصویر زمینه: یوجی ایکهاتا
جلوه های صوتی: کازوتوشی ساتو
"محروم کردن"
در «محروم کردن»، هجوم بیگانگان پیاده نظام روباتی به یک شهر حمله میکند و مردم از جمله یک دختر جوان را میدزدد. همراه او، یک اندروید، آسیب دیده است، اما او مدال خود را حفظ می کند. انسانی با توانایی های مافوق بشری دیده می شود. قبل از اینکه توسط دو ربات قدرتمند متوقف شوید، از امواج روبات ها عبور کنید. اسیر شده توسط رهبر بیگانه، او شکنجه می شود، اما همچنین مشخص می شود که او همان اندروید قبلی است که اکنون به یک اندروید جنگی با لباس مبدل انسانی تبدیل شده است. او با شکست دادن دو ربات قدرتمند و رهبر بیگانه ها، دختر را نجات می دهد. دختر با دویدن در زمین بایر حامل او، سرانجام از خواب بیدار شد و به دلیل مدالیونی که هنوز دارد، شکل جدید خود را تشخیص داد.
کارگردان / سناریو / شخصیت: Hidetoshi Ōmori
تصویر زمینه: کنجی ماتسوموتو
جلوه های صوتی: جونیچی ساساکی
"حضور"
«حضور» (プ レ ゼ ン ス، Purezensu)، یکی از تنها دو قسمتی که با دیالوگ های قابل فهم مشخص می شود، داستان مردی را روایت می کند که در تلاش برای جبران فقدان یک ژینوئیدی که مخفیانه ساخته است وسواس دارد. رابطه نزدیک با همسر و خانواده اش. به نظر میرسد که این صحنه در بریتانیا و اوایل قرن بیستم است، اما همچنین سیاره دیگری یا آیندهای را نشان میدهد که تلاش میکند ساختار اجتماعی قبلی را بازسازی کند. هنگامی که ژینوئید شخصیتی خاص به خود می گیرد، بسیار فراتر از آن چیزی که مرد برنامه ریزی کرده بود، با حمله هراس به او ضربه می زند و آزمایشگاه مخفی خود را برای چیزی که معتقد است آخرین بار است ترک می کند. بیست سال بعد، مرد دیدی از ژینوئیدش دارد که جلوی او ظاهر می شود، اما قبل از اینکه بتواند دست او را بگیرد، منفجر می شود. او به آلونک خود برمی گردد و ژینوئید را می بیند که هنوز در گوشه ای شکسته نشسته است، درست همانطور که سال ها پیش رها شده بود. بیست سال دیگر می گذرد و ژینوئید دوباره جلوی مرد ظاهر می شود. این بار او دست او را می گیرد و با او دور می شود، قبل از اینکه در مقابل چشمان همسر پریشانش ناپدید شود.
در واقع اطلاعات کمی در مورد دیالوگ روی صفحه نمایش داده می شود. همه به جز چند خط خارج از صفحه نمایش یا با دهان گوینده مبهم گفته می شود.
کارگردان / سناریو / شخصیت: یاسومی اومتسو [2]
دستیار تولید انیمیشن: Shinsuke Terasawa، Hideki Nimura
تصویر زمینه: هیکارو یاماکاوا
جلوه های صوتی: کنجی موری
"فرشته نور ستاره"
"فرشته نور ستاره" یک داستان بیشجو با دو دوست - دختران نوجوان - در یک پارک تفریحی با تم رباتیک است. یکی از دخترها متوجه می شود که دوست پسرش با دوستش قرار می گیرد. او با گریه فرار می کند و راه خود را به یک سواری واقعیت مجازی می یابد. اگرچه در ابتدا خاطره او خوشایند است، اما باعث می شود که سواری یک دستگاه تنفس لیزری غول پیکر را احضار کند. یکی از رباتهای پارک، که در واقع یک کارمند لباس پوشیده در پارک انسان است، خود را در نقش یک شوالیه با زره درخشان میبیند و به او اجازه میدهد تا احساسات تیرهتر خود را رها کند و به زندگی خود ادامه دهد. فضای این بخش به شدت تحت تأثیر موزیک ویدیوی A-ha "Take On Me" قرار گرفت.
توجه: برخی از شخصیت های فیلم های آکیرا در پس زمینه ظاهر می شوند
کارگردان / سناریو / شخصیت: Hiroyuki Kitazume
کاغذ دیواری: یوی شیمازاکی
جلوه های صوتی: کنجی موری
"ابر"
"ابر" روباتی را ارائه می دهد که در زمان و تکامل انسان قدم می زند. پسزمینه توسط ابرهایی متحرک شده است که رویدادهای مختلف جهان را به تصویر میکشد، مانند مدرن شدن انسان و خود ویرانگری انسان. در نهایت همان فرشته ای که برای جاودانگی اش گریه می کند تا آخرش او را انسان می کند. انیمیشن به سبک اسکرچ بورد یا حکاکی خشن ساخته شده است.
کارگردان / سناریو / طراح شخصیت / پس زمینه / انیمیشن کلیدی: Manabu Ōhashi (در نقش "مائو لامدو")
انیمیشن: Hatsune Ōhashi, Shiho Ōhashi
جلوه های صوتی: Swara Pro
موسیقی: ایساکو فوجیتا
"قصه های عجیب فرهنگ ماشین میجی: تهاجم غرب"
«داستانهای عجیب فرهنگ ماشین میجی: تهاجم غربیها"(明治 か ら く り 文 明奇 譚 〜 紅毛 人 襲来 之 巻 〜، Meiji Karakuri Bunmei Kitan: Kōmōrainame Twomōpéline: Kōmōraivétwhip. در قرن نوزدهم اتفاق می افتد و دارای دو "ربات غول پیکر" است که از درون توسط یک خدمه انسانی هدایت می شوند. به سبک مجموعهای از فیلمهای عصر صدا، یک غربی در ربات غولپیکر خود تلاش میکند ژاپن را فتح کند، اما توسط مردم محلی که «ماشین ساخته شده برای رژه» را اداره میکنند، به چالش کشیده میشود: یک ربات غولپیکر ژاپنی. سبک این بخش تا حدودی یادآور یک فیلم تبلیغاتی ژاپنی از دوران جنگ جهانی دوم است. با وجود عنوان این بخش، هیچ پیش درآمد یا دنباله ای مشخص نیست. غربی در نسخه اصلی انگلیسی صحبت می کند.
کارگردان / سناریو: هیرویوکی کیتاکوبو
طراح شخصیت: یوشیوکی ساداموتو
طراح مکانیک: ماهیرو مائدا
دستیار انیمیشن: Kazuaki Mōri، Yuji Moriyama، Kumiko Kawana
والپیپر: هیروشی ساساکی
جلوه های صوتی: جونیچی ساساکی
"مرد مرغ و گردن قرمز"
«مرد مرغ و گردن قرمز» (ニ ワ ト リ 男 と 赤 い 首، نیواتوری اوتوکو به آکایکوبی، که برای دوبله استریم لاین به «کابوس» تغییر نام داد) در شهر توکیو اتفاق میافتد که ماشینهایش به آن هجوم آوردهاند. رباتهایی با هر شکل و اندازه توسط یک جادوگر روباتیک، نگهدارنده گردن قرمز. همه آنها برای یک شب مهمانی زنده می شوند و فقط یک انسان مست (مرد مرغ) بیدار است تا شاهد آن باشد. هنگامی که خورشید طلوع می کند، روبات ها ناپدید می شوند و همه چیز به حالت عادی باز می گردد، اما مرد مرغ از خواب بیدار می شود و متوجه می شود که ماشین های بازسازی شده در بالای یک سری از آسمان خراش ها قرار گرفته اند، در حالی که شهروندان توکیو زندگی خود را بسیار پایین تر زندگی می کنند.
کارگردان / سناریو / شخصیت: تاکاشی ناکامورا
تصویر زمینه: هیروشیگه ساوای
جلوه های صوتی: جونیچی ساساکی
داده های تکنیکی
کارگردان کاتسوهیرو اوتومو، کوجی موریموتو، هیدتوشی اوموری، یاسومی اومتسو، هیرویوکی کیتازومه، مانابو اوهاشی، هیرویوکی کیتاکوبو، تاکاشی ناکامورا
تهیه کننده Kazufumi Nomura
فیلمنامه کاتسوهیرو اوتومو، کوجی موریموتو، هیدتوشی اوموری، یاسومی اومتسو، هیرویوکی کیتازومه، مانابو اوهاشی، هیرویوکی کیتاکوبو، تاکاشی ناکامورا
طراحی شخصیت ها آتسوکو فوکوشیما، کوجی موریموتو، هیدتوشی اوموری، یاسومی اومتسو، هیرویوکی کیتازومه، مانابو اوهاشی، یوشیوکی ساداموتو، تاکاشی ناکامورا
جهت هنری Nizo Yamamoto، Yuji Ikehata، Kenji Matsumoto، Akira Yamakawa، Yui Shimazaki، Manabu Ōhashi، Hiroshi Sasaki، Yuji Sawai
موسیقی جو هیسایشی، ایساکو فوجیتا، ماساهیسا تاکیچی
استودیو APPP
چاپ اول 21 ژوئیه 1987
ارتباط 1,85:1
مدت 91 دقیقه