फील्ड ऑफ सनफ्लॉवर: युक्रेनची कथा सांगणारी अॅनिमेटेड शॉर्ट फिल्म

2024 ऑस्करसाठी पात्र ठरलेल्या अॅनिमेटेड शॉर्ट्सना समर्पित कार्टून ब्रूच्या सखोल मालिकेत आपले स्वागत आहे. पात्रता आयडी मिळवण्याचे अनेक मार्ग आहेत आणि या प्रोफाइलसह, आम्ही पुरस्कार जिंकून ते साध्य केलेल्या चित्रपटांवर लक्ष केंद्रित करू ऑस्कर पात्रता महोत्सवात ऑस्करसाठी पात्र.

आजचा लघुपट म्हणजे दिग्दर्शिका पोलिना बुचक आणि अॅनिमेटर मुलान फू यांचा “सनफ्लॉवर फील्ड”. वुडस्टॉक फिल्म फेस्टिव्हलमध्ये सर्वोत्कृष्ट अॅनिमेटेड शॉर्ट फिल्म जिंकून या चित्रपटाने ऑस्कर पात्रता मिळवली.

युक्रेनमध्ये युद्ध सुरू असताना, एक तरुण मुलगी तिच्या वडिलांच्या कॉलची वाट पाहत आहे. जसजसा वेळ निघून जातो, तो अनेक स्वप्नांच्या दृश्यांमधून झोपतो, घराचा रस्ता शोधण्याचा प्रयत्न करतो.

कार्टून ब्रू: हा चित्रपट तयार करण्यासाठी कोणत्या प्रकारचे संशोधन केले गेले? बाल मानसशास्त्रासारख्या संवेदनशील विषयाशी तुम्ही कसे संपर्क साधला हे प्रभावित करण्यासाठी तुम्ही कोणती संसाधने वापरली आहेत?

पोलिना बुचक: “सनफ्लॉवर फील्ड” ची कल्पना मला आली कारण मला एक भयानक स्वप्न पडले. मी कीवमध्ये घरी परतलो होतो, आणि माझे कुटुंब एका काल्पनिक युद्धाबद्दल बोलत होते आणि ते कशाबद्दल बोलत होते ते मला समजले नाही. युद्धाचा विषय नवीन नव्हता, कारण युक्रेनियन 2014 पासून रशियन ताब्यापासून आपल्या स्वातंत्र्याचे रक्षण करत आहेत. त्यामुळे "काय तर?" जवळजवळ 10 वर्षे आपल्या आयुष्यात प्रवेश केला आहे. जानेवारी २०२२ मध्ये, मी आणि माझ्या कुटुंबाने नाश्ता केला, त्या दरम्यान माझ्या आईला आमच्या अपार्टमेंट बिल्डिंगमधून रहिवाशांना जवळचे निवारे कोठे मिळतील याबद्दल सूचना मिळाली. तेव्हा मला आजूबाजूला भीती वाटत होती. मी ताबडतोब मुलांबद्दल विचार केला – कारण जरी आपण त्यांना श्रेय देतो त्यापेक्षा ते जगाशी अधिक भावनिक रीतीने जुळले असले तरी, त्यांना समजावून कसे सांगावे आणि या भीतीपासून त्यांचे संरक्षण कसे करावे हे मला समजत नव्हते.

जेव्हा मी अजूनही युक्रेनमध्ये होतो, तेव्हा आम्ही सर्व मित्रांसह एकत्र येण्याचा आणि गोष्टी समजून घेण्याचा प्रयत्न केला. मी आमच्या मित्रांच्या मुलांचे निरीक्षण केले आणि त्यांच्या पालकांशी संवाद साधला. 24 फेब्रुवारीनंतर, मला माझी पटकथा “काय असेल तर?” मधून स्वीकारावी लागली. पूर्ण आक्रमणादरम्यान युक्रेनची वास्तविकता प्रतिबिंबित करणारा तुकडा. तेव्हापासून, मी विविध धर्मादाय संस्थांसोबत काम केले आहे आणि बालचिकित्सेमध्ये काम करणार्‍या व्यावसायिकांशी बोललो आहे ज्यांनी त्यांचे कौशल्य आणि काही कठीण प्रसंग असलेल्या मुलांच्या कथा शेअर केल्या आहेत. मला जाणवले की आम्ही युक्रेनियन लोकांच्या दुसर्‍या पिढीला आघात सहन करत आहोत कारण आम्ही त्यांच्यासाठी स्वतंत्र भविष्यासाठी लढत आहोत. मी जिथे लहानाचा मोठा झालो ते ठिकाण पाहून माझ्या आतील मुलाच्या भावनाही निर्माण झाल्या, म्हणून या सर्व गोष्टींचा वापर करून, मी एका छोट्या नायिकेची कथा एकत्र केली, जी आव्हाने असूनही तिला घरचा रस्ता शोधते.

ही कथा किंवा संकल्पना तुमच्याशी जोडलेली आणि चित्रपट दिग्दर्शित करण्यासाठी प्रेरित करणारे काय होते?

बुचक: मी नेहमीच माझ्या कलेद्वारे जागतिक घडामोडींना प्रतिसाद दिला आहे, लोकांचे भावनिक लक्ष वेधण्यासाठी मला हेच भांडे कसे वापरायचे हे माहित आहे. आणि जेव्हा तुमच्या घराला आग लागते तेव्हा तुम्ही शांत बसू शकत नाही. माझ्यासाठी सर्वात कठीण गोष्टींपैकी एक म्हणजे माझ्या 16 वर्षांच्या चुलत भावाला हायस्कूलमधून पदवी प्राप्त होण्यापूर्वी युद्धाबद्दल शिकण्यास भाग पाडले गेले होते - जेव्हा मुलाने स्वप्न पाहिले पाहिजे आणि पहिले प्रेम अनुभवले पाहिजे. माझ्या आंतरिक भीतीने मला "सनफ्लॉवर फील्ड" लिहिण्यास प्रवृत्त केले कारण मला मुलांकडे लक्ष केंद्रित करावे लागले. मुलांनी आपले बालपण आपल्यासाठी अर्पण करून आपल्याला किती धैर्य आणि लवचिकता शिकवली आहे याबद्दल लोक बोलतांना पाहणे कंटाळवाणे आहे. आजही ते ज्या हिंसेचे बळी आहेत त्या मानवजातीला सक्षम आहेत याचा अर्थ आपण त्यांचे संरक्षण करण्यात अजूनही अपयशी ठरत आहोत.

निर्मिती, दिग्दर्शन, सर्जनशीलता किंवा विषयाच्या बाबतीत हा चित्रपट बनवण्याच्या अनुभवातून काय शिकलात?

मुलान फू: हा लघुपट आम्हा दोघांसाठी खूप महत्त्वाचा आहे. साथीच्या रोग आणि युद्धाच्या दरम्यान अराजकता निर्माण होऊन आम्ही आमच्या दरम्यान 12-तासांच्या अंतराने दूरस्थपणे त्यावर काम केले. जगाच्या दोन तीव्र भिन्न भागांमध्ये आपल्या आजूबाजूला घडलेल्या गोष्टींमुळे या लघुपटाद्वारे त्यावेळच्या जगाचा एक भाग काबीज करण्याची आमची प्रेरणा बळकट झाली. आम्ही खूप भिन्न संस्कृतींमधून आलो आहोत, परंतु या लघुपटावर एकत्र काम केल्याने अॅनिमेशनसारखे सर्जनशील माध्यम किती भावनिक सार्वत्रिकता निर्माण करू शकते हे आम्हाला दिसून आले. दिग्दर्शनासाठी, पोलिना थेट-अ‍ॅक्शन पार्श्वभूमीतून आली आहे आणि मी तिच्या दृष्टीमध्ये अॅनिमेशन पैलू आणत आहे. जीवनाकडे दृष्टी आणण्यासाठी आमची कौशल्ये आणि दृष्टीकोन एकत्र करणे हा आम्हा दोघांसाठी खूप चांगला शिकण्याचा अनुभव होता.

बुचक: मुलाचा आवाज प्रतिध्वनी. आम्ही NYU फिल्म स्कूलमध्ये आमच्या नवीन वर्षापासून एकमेकांना ओळखतो. त्याने मला घरी काय चालले आहे याविषयी अनेक स्क्रिप्ट्स लिहिताना पाहिले आहे, आणि मी त्याच्या अॅनिमेशन शैलीशी परिचित आहे - ड्रीमस्केप्स आणि गूढवादासह काम करणे. तर, आम्ही यासाठी परिपूर्ण भागीदार होतो.

चित्रपटाकडे पाहण्याचा तुमचा दृष्टीकोन कसा विकसित झाला याचे तुम्ही वर्णन करू शकता का? तुम्ही ही शैली/तंत्र का निवडले?

बुचक: मला एका दुःस्वप्नाची प्रगती दृष्यदृष्ट्या दाखवायची होती आणि आपले पात्र दृश्यातून दुसऱ्या दृश्याकडे कसे जाते. आम्ही नितळ ब्रशस्ट्रोकसह प्रारंभ करतो जे मुलीचे वास्तव दर्शवतात. तो स्वप्न पाहत असतानाच, आकार स्पष्ट होतात आणि वस्तूंचा रंग अधिक अचानक होतो. भरतकामाचा समावेश करणे महत्त्वाचे होते कारण मला युक्रेनचे दृष्य आणि कर्णमधुर प्रतिनिधित्व करायचे होते. मुलानच्या अॅनिमेशन शैलीसह सहयोग केल्याने देखावामध्ये सार्वत्रिकता आली.

फू: पोलिनाने तिच्या दृष्टीचा एक भाग म्हणून माझी दृश्य शैली लक्षात घेऊन या शॉर्टमध्ये सहयोग करण्यासाठी माझ्याशी संपर्क साधला याबद्दल मी कृतज्ञ आहे. आम्ही माझ्या कॅरेक्टर डिझाइन आणि अॅनिमेशन शैलीभोवती एकंदर व्हिज्युअल दृष्टिकोन तयार केला. कथेमध्ये अनेक महत्त्वाची दृश्य चिन्हे आहेत ज्यात सांस्कृतिक अर्थ आहेत (जसे की भरतकाम), म्हणून आम्ही कथेतील चिन्हे संप्रेषण करण्यासाठी विविध पोतांसह प्रयोग केले, सानुकूल ब्रशेस तयार केले आणि व्हिज्युअल कथन देण्यासाठी कापड नमुने लागू केले.

हा लेख शेअर करा
Labels: animation, Cartoon Brew, Mulan Fu, Polina Buchak, Sunflower Field, Woodstock Film Festival

कार्यक्रम, मुलाखती मध्ये प्रकाशित



स्रोत: www.cartoonbrew.com