GELUKKIGE VOETEN 2

ï ¿½ Kennedy Miller Mitchell, Dr D Studios, Village Roadshow Foto's

Een nieuwe reis naar Antarctica met Happy Feet 2

Na het grote succes van Happy Feet uit 2006, dat bijna 4 miljoen euro opbracht in Italië en iets meer dan 380 miljoen dollar internationaal, is terug in het ijs van de Zuidpool met het veelbelovende vervolg gedistribueerd door Warner Bros Pictures, uitgebracht in Amerika op 18 november en in uitgebracht in Italiaanse bioscopen op de 25e van dezelfde maand. In Amerika heeft het al 22 miljoen dollar opgebracht en ook in Italië worden grote collecties verwacht. De regisseur is opnieuw George Miller, die al in 2006 de Academy Award voor beste animatiefilm verdiende, waarmee hij de Pixar-nominatie versloeg, die dat jaar met Cars werd gepresenteerd. Vijf jaar na de eerste film keert Miller terug om het leven van gletsjerbewoners feilloos te regisseren.

Het verhaal van Happy Feet 2

Oude en nieuwe personages staan centraal in de film en duren iets meer dan anderhalf uur. Het verhaal begint met een nieuwe hoofdrolspeler: Erik, de zoon van Mambo. In het vorige hoofdstuk ontmoetten we Mambo, een kleine dansende pinguïn die aan een reis moest beginnen om zijn danslust te bevestigen door in botsing te komen met zijn familie van zangers, een reis die hem op zijn zachtst gezegd een held zal maken.

Nu is Mambo volwassen, heeft hij de liefde van Gloria gewonnen, nu een zangeres die wordt gewaardeerd door de wereld van de pinguïns, en heeft hij een zoon gekregen: Erik, net zo koppig als zijn vader in het willen bevestigen van zijn vaardigheden, die weinig of niets te maken hebben met doe met dance en tap, waarin Mambo inmiddels een ster is geworden. Erik wil proberen te dansen, hij probeert zijn vader niet teleur te stellen die hem aanspoort zich niet te schamen, niet op te geven, in de hoop dat hij de ene stap na de andere tiptap leert; maar alle pogingen zullen niet tot een goed resultaat leiden.

ï ¿½ Kennedy Miller Mitchell, Dr D Studios, Village Roadshow Pictures

De haat van het kind voor dans en andere misverstanden zorgen voor veel moeilijkheden in de vader-zoonrelatie, moeilijkheden die Erik ertoe zullen brengen te vluchten om aan zijn reis te beginnen. De kleine pinguïn zal nieuwe ontmoetingen onder ogen moeten zien en ook nieuwe vrienden moeten vinden, om dezelfde redenen die Mambo in de eerste film ertoe bracht de groep te verlaten en dezelfde reis te beginnen op zoek naar zichzelf. Maar als Mambo een danseres was temidden van zingende pinguïns, dan is Erik een pinguïn die zijn capaciteiten niet kent, maar heel goed weet dat dansen niets voor hem is. Onder de vele vrienden die we ontmoeten, zal een prominente rol worden gespeeld door Sven, een pinguïn die weet hoe hij moet vliegen en die onmiddellijk de aandacht van de baby trekt: een speciale relatie waar Mambo zich geen zorgen over zal maken, zich ervan bewust dat hij niet kan concurreren met een pinguïn die in staat lijkt te zijn. vliegen.

Maar het verhaal neemt een moeilijke wending: het leven op Antarctica wordt bedreigd door de opwarming van de aarde. Er moet iets worden gedaan om de gletsjers en de pinguïngemeenschap te redden, die door het breken van een ijsberg geïsoleerd zullen raken. Het zal Mambo zijn, die als kind al de gelegenheid had gehad om te begrijpen hoe belangrijk het was om het milieu te beschermen, om de situatie onder handen te nemen door alle vriendelijke bewoners van de zuidpool te rekruteren, van het kleine krill tot de enorme zeeolifanten: wezens die heel verschillend van elkaar zijn, ver weg in grootte en vaardigheid zullen ze merken dat ze samenwerken onder begeleiding van de dansende pinguïn om de poolnatie, hun enige thuis, te redden. Alles wat er zal gebeuren, zal Erik dienen om weer bewondering voor zijn vader te krijgen en dichter bij hem te komen; hij zal leren wat moed is, hoe hij met tegenspoed om moet gaan en bovenal zal hij zijn aard accepteren als een pinguïn, die niet kan vliegen. De strijd om de redding van de gletsjers zal de harmonie tussen Mambo en Erik terugbrengen.

ï ¿½ Kennedy Miller Mitchell, Dr D Studios, Village Roadshow Foto's

Milieu problemen

Happy Feet 2 blijft toeschouwers verbazen door de dansnummers en de spectaculaire liedjes van de tweevoetige protagonisten, uitvoeringen verrijkt door de 3D-projectie maar even spectaculair in de beschikbare 2D-projecties. Deze keer gaat het echter dieper in op een belangrijke kwestie: de opwarming van de aarde, die echt het bestaan van gletsjers bedreigt, die steeds dichter bij het smelten staan. Door de avonturen van de Mambo-stam proberen de scenarioschrijvers en de regisseur het publiek te laten nadenken over milieuproblemen en tijdens de gebeurtenissen lezen we een bericht: mannen moeten samenwerken bij de bescherming en beveiliging van het land om ecologische rampen te voorkomen of het hoofd te bieden. Het milieu is echter niet het enige toegewijde thema van de speelfilm. Net zoals in het vorige hoofdstuk, tussen grappen, ironie en komische momenten, een verhaal dat een coming-of-age-roman waardig is, waarin een kind, dat zich anders voelt dan de anderen, vertrekt om zijn eigen weg te zoeken en de reis hem naar succes zal leiden. . Een soort sprookje dat zich afspeelt op het ijs en zich herhaalt in dit tweede verhaal. Dezelfde reis die Mambo ondernam, wordt hier ondernomen door zijn zoon Erik, die zich anders voelt dan zijn leeftijdsgenoten, zichzelf onbekwaam acht, voelt dat hij een teleurstelling is voor zijn vader en besluit dat hij geen andere keus heeft, moet weggaan. De ironische rijkdom van de film past goed bij de ernst van het vaderlijke thema en de moeilijkheden die een vader ondervindt als hij denkt dat hij de genegenheid van zijn zoon verloren heeft, niet minder verdrietig dan de pijn die een kind voelt als hij denkt dat hij zijn vader teleurstelt. Een verhaal, dat in Happy Feet 2 wordt verteld, helemaal niet teleurstellend, zeker op het hoogtepunt van de vorige baan en dat, met zijn happy end, de hoop kan verwarmen om geplaatst te worden in de goedheid van menselijke relaties en in onvoorwaardelijke gezinsliefde.

ï ¿½ Kennedy Miller Mitchell, Dr D Studios, Village Roadshow Foto's

De techniek van de film

De kwaliteit van de film is ook terug te zien in de beelden die de kijker rechtstreeks naar de zuidpool brengen, waardoor hij bijna de kou van het barre klimaat van de gletsjers op zijn huid voelt, waarin het hele verhaal zich afspeelt: met name de 3D-visie is letterlijk geloof dat het publiek zij aan zij staat met Mambo, Gloria, Erik en hun vrienden tijdens de vele dansen. De regisseur sprak zelf zijn tevredenheid uit over het maken van de 3D-film. De vorige aflevering had, vanwege de weinige middelen en meer rudimentaire technologieën, slechts een paar driedimensionale scènes gehad, drie om precies te zijn; zelfs toen had Miller geraden dat de personages in zijn film perfect waren voor een 3D-projectie en hij hield van het idee om het publiek in staat te stellen de pinguïns bijna aan te raken, een fascinerende toestand, vooral voor de vele kinderen die door de film naar de bioscoop zullen worden begeleid. hun ouders om de nieuwe avonturen van Mambo en zijn vrienden te volgen. Enkele veranderingen in de Amerikaans-Australische productie: Animal Logic, Kennedy Miller Productions en Villane Roadshow Pictures zijn de drie producenten die op uitstekende wijze met de tekeningen en montage van de film zijn omgegaan en een speelfilm van 100 jaar hebben gemaakt. minuten. De regisseurs van fotografie zijn David Peers en David Dula, terwijl de muziek die het ritme van de pinguïndansen verslaat, is ondertekend door John Powell, de maker van de soundtracks van de eerste Happy Feet, en door Pink, die een aantal van zijn liedjes aan de film geeft. Er is ook een echte choreograaf: het is Savion Glover, de grote internationale ster van de tiptap, die de dansen creëert waarin de "keizerspinguïns" strijden. George Miller regisseert, maar niet alleen; hij is een van de producers en hij is ook degene die samen met Warren Coleman, Gary Eck en Paul Livingston het briljante scenario ondertekent.

ï ¿½ Kennedy Miller Mitchell, Dr D Studios, Village Roadshow Pictures

De nasynchronisatie-ster

De cast van de eerste film ziet de toevoeging van twee Amerikaanse filmsterren, Matt Damon en Brad Pitt, die door een stem te geven aan twee nieuwe geanimeerde personages, de twee kleine krill (garnalenachtige vis) Will en Bill The Krill, hun krachten bundelen. aan Robin Williams, Elijah Wood, Pink, Magda Szubanski (Miss Viola), Elizabeth Daily (Erik), Sofía Vergara, gedefinieerd door R. Williams als lief, charmant en met geweldige acteerkwaliteiten, en Hank Azaria, stemacteurs in de originele versie. De laatste twee werken ook aan de Italiaanse versie, waardig geflankeerd door Beppe Fiorello, in de rol van Mambo nu volwassen, Massimo Lopez, wiens stem wordt gegeven aan Ramon, Pier Francesco Favino, die zijn stem geeft aan Adone (de Lovelace ingesproken door R . Williams in Amerika), Gigi Proietti, die de strandmeester is, de zangeres Natalia Beatrice Giannitrapani, bekend bij het publiek vanwege haar deelname aan X-factor met de naam Nathalie, en ten slotte Linus en Nicola Savino die de delen van de twee 'mooie "Amerikanen (B. Pitt en M. Damon), een aspect waarover ze veel ironie maakten bij de Italiaanse première van de film die werd gehouden in de Embassy-bioscoop in Rome, waar alle tolken van de Italiaanse nasynchronisatie aanwezig waren. Beppe Fiorello, geïnterviewd, zegt dat hij door het personage van Mambo te spelen geen bepaalde stem uitwerkt. De pinguïn heeft gewoon de rustige stem van de Italiaanse acteur, die zich volledig identificeert in de rol van vader; daarbij geeft het hem een warme en liefdevolle stem die het goede en de genegenheid weerspiegelt waarmee een vader zijn zoontje advies geeft dat zijn hele leven van pas zal komen. De enige afwezigheid in de oorspronkelijke Amerikaanse groep artiesten is die van Brittany Murphy, de stem van Gloria in de eerste film, die in december 32 op 2009-jarige leeftijd stierf aan een hartstilstand: haar vroegtijdige dood versterkt het verdriet van de acteurs over haar falen. aanwezigheid tijdens het maken van de film. De stem van Gloria is, in dit nieuwe hoofdstuk, van Alecia Beth Moore, een internationaal bekende zangeres die bij muziekliefhebbers simpelweg Pink wordt genoemd. De jonge E. Wood, bij het grote publiek bekend omdat hij de rol van Frodo speelde in de "Lord of the Rings" -trilogie, wordt hier geconfronteerd met de rol van vader; hij is in feite Mambo in de originele versie en, volgens de acteur, heeft acteren in deze rol hem ertoe gebracht na te denken over de conflicten die bijna altijd de relaties tussen een vader en een zoon kenmerken.

Bron: www.cartononline.com

	Originele titel:	Happy Feet Two
	Natie:	Australië
	Jaar:	2011
	Geslacht:	animatie
	duur:	100 '
	Geregisseerd door:	George Miller
	Officiële site:	http://happyfeettwo.warnerbros.com/index.html
	Productie:	Kennedy Miller Mitchell, Dr D Studios, Village Roadshow Pictures
	Distributie:	Warner Bros
	Uitgang :	25 november 2011

Happy Feet is copyright Kennedy Miller Mitchell, Dr D Studios, Village Roadshow Pictures en van de rechthebbenden en worden hier uitsluitend gebruikt voor cognitieve en informatieve doeleinden.

Andere links
	Happy Feet-film