L'Intrepido: een reis door avonturen, voetbal en strips
Als je een liefhebber van vintagestrips vraagt naar “L’Intrepido”, zal hij ongetwijfeld antwoorden dat het niet zomaar een weekblad was, maar een publicatiefenomeen dat meer dan zestig jaar heeft bestaan. Het tijdschrift, uitgegeven door de gebroeders Del Duca onder auspiciën van uitgeverij Universo, heeft meer dan drieduizend nummers voortgebracht en is een referentiepunt geworden voor generaties lezers: van liefhebbers van westernavonturen tot fanatieke voetbalfans.
De oorsprong: van krantenformaat naar zakformaat
“L’Intrepido” verscheen voor het eerst in de jaren dertig. Het werd destijds in krantenformaat uitgegeven, met avonturenverhalen geïllustreerd door Italiaanse auteurs, deels geïnspireerd door de negentiende-eeuwse traditie van feuilletonromans. Naast onze eigen helden waren er ook enkele Amerikaanse series (totdat deze tijdens het fascisme verboden werden). In die jaren was de belangstelling zo groot dat het tijdschrift fuseerde met andere publicaties, zoals “Il Monello” (voordat deze laatste weer onafhankelijk werd) en “La Folgore”.
Na een onderbreking vanwege de Tweede Wereldoorlog werd “L'Intrepido” weer met enthousiasme gepubliceerd en in 1951 werd het formaat gewijzigd en werd het een praktisch pocketuitgave. In deze periode werden helden en werelden geboren die hun sporen zouden nalaten: van “Bufalo Bill” tot “Come on John”, met een mix van avonturen, fotoverhalen en een vleugje emoties die ook een vrouwelijk publiek wist te veroveren.
Van de jaren zestig tot de jaren negentig: sport, muziek en strips met een volwassener invalshoek
In de loop der decennia breidde “L’Intrepido” zijn paginagrootte uit en stapte over op een tijdschriftformaat waarin meer materiaal kon worden gepubliceerd. Ook kon worden geëxperimenteerd met sport- en muziekcolumns. Vooral het voetbal kreeg een respectabele plek, met medewerking van zeer bekende journalisten als Enzo Tortora en Sandro Ciotti.
De redactionele lijn verschoof geleidelijk naar een publiek van tieners en jongvolwassenen, waarbij “Il Monello” voor de jongsten overbleef. Het was in deze jaren dat legendarische personages als Billy Bis en Lone Wolf werden geboren, naast nieuwe series en verhalen die 'moediger' waren qua toon en thema's. Ook op grafisch vlak vonden ontwerpers hun weg naar andere uitgeverijen (denk maar aan degenen die later bij Bonelli terechtkwamen).
De laatste jaren en de sluiting
In 1982 werd de naam van het tijdschrift gewijzigd in “Intrepido Sport”, waarbij de sectie gewijd aan sportwedstrijden verder werd uitgebreid en de oplage werkelijk opmerkelijk hoog werd. In 1992 werd de naam van het tijdschrift weer gewijzigd naar ‘Intrepido’ en richtte het zich op meer innovatieve en scherpe strips, geschreven en getekend door een nieuwe generatie auteurs.
Ondanks pogingen tot vernieuwing begonnen de verkopen terug te lopen en na transformaties tot een maand- en tweemaandelijks tijdschrift werd “L'Intrepido” in januari 1998 definitief gesloten, nadat er meer dan 3.000 nummers waren gepubliceerd. Een epiloog die een leegte achterliet in de harten van veel lezers, maar die ons ook een schat aan unieke verhalen en helden opleverde.
Als je vandaag de dag een oud nummer van “L’Intrepido” doorbladert, dan is dat een sprong terug in de tijd, langs stripavonturen, luchtige columns en sportinterviews. Een belangrijk hoofdstuk in de Italiaanse uitgeversgeschiedenis, dat zich voortdurend heeft weten te vernieuwen en dat ook vandaag de dag nog onuitwisbaar in het geheugen gegrift staat van hen die het geluk hadden het “live” te lezen. Want ‘intrepid’ is tenslotte niet zomaar een titel: het is vooral een geest.
|