MOOIE SARA

De tekenfilm Mooie Sara (gebaseerd op de roman ''De kleine prinses'' van Frances Hodgson Burnett) werd geproduceerd in Japan in 1985 (Shokojo Sarah de oorspronkelijke titel), vanaf Nippon-animatie voor het genre World Masterpiece Theatre en uitgezonden in Italië in '86. Mooie Sara (met dramatische en ontroerende tonen) won een publiek (jong en oud) dat met oprechte sympathie de trieste wisselvalligheden (vaak met de uiterste gevolgen) van de kleine Sara volgde.

Het verhaal begint wanneer Sara, vergezeld door haar geliefde vader, verlaat India (een gezellige crèche; wereld van vrolijke zorgeloosheid en fantasie), naar Engeland, op het internaat voor dames in Mevrouw Minci. Op grond van de grote rijkdom van haar vader en om de goede naam van het college te consolideren, zal de directeur een bevoorrechte behandeling reserveren voor onze jonge vriend (die zelfs een koetsier zal hebben, Peter, en een privé-optreden). Direct Sara ze zal laten zien dat ze een vriendelijk en vrijgevig kind is, zelfs met de meest bescheiden mensen en niet tot haar sociale rang behoort (zoals Peter en Becky, een heel jonge universiteitsdienaar). Aan de andere kant zal hij, vanwege zijn buitengewone verfijning en uitstekende scholastieke aanleg, de afkeer van verdienen Mevrouw Minci (per ongeluk belachelijk gemaakt door Sara) en de meest jaloerse Lavinia (die in vergelijking met Sara lijkt in alles onhandig en ontoereikend). Desondanks zal de regisseur onze vriend met respect blijven behandelen, zelfs een prachtig verjaardagsfeestje organiseren (een bijna prinses waardig!), Maar dat abrupt werd onderbroken door een tragisch nieuws: Sara hij zal te weten komen over de dood van zijn geliefde vader (na hoge koorts); alleen achtergelaten te zijn op de wereld en zonder een cent (zoals bleek uit het feit dat haar vader al zijn fortuin had geïnvesteerd in de onproductieve diamantmijn). Mevrouw Minci, woedend omdat hij tevergeefs geld had uitgegeven (waardoor hij het project om het prestige van de universiteit te vergroten zag vervagen), zou hij Sara graag weggegooid hebben, haar overgeleverd aan haar eigen lot; maar op timide advies van zijn zus, juffrouw Amelia, en aangezien een dergelijke actie de reputatie van de school zou kunnen bedreigen, besluit hij die te behouden.

Doen Sara een bijkeukenmeid, ze zal heel hard worden behandeld. Op dit punt is het noodzakelijk om een ​​kort haakje te openen om te onderstrepen dat voor Miss Minci collegggio = doel waarin hij elke dag van zijn leven werd geïnvesteerd, gemaakt van ontberingen en opofferingen. Dat de directrice hard heeft gewerkt om haar school helemaal opnieuw te maken, blijkt uit de laatste afleveringen. Bij nadere beschouwing, als dit zijn verachtelijke gedrag niet rechtvaardigt, onthult het in ieder geval de psychologische complexiteit van dit personage: zelfs voor missen minci het leven is hard en bitter geweest! Maar haar verleden maakte haar niet gevoelig voor de zwaksten, maar maakte haar koud en berekenend, het slachtoffer van vele frustrerende tegenstrijdigheden. Van nu af aan zal onze vriend allerlei vormen van mishandeling en ontbering ondergaan; Ze zal gedwongen worden om harder te werken, ze zal honger lijden en kou lijden; ze zal worden geslagen door de onbeholpen en middelmatige Molly en James; zal lijden onder voortdurende pogingen tot vernedering door Lavinia, nu een gerespecteerde student (en we voegen een terugval toe!). Deze trieste gebeurtenissen zullen echter Sara's buitengewone menselijke kwaliteiten aan het licht brengen: haar geestkracht en vooral haar buitengewone edelmoedigheid jegens een wereld die haar voorheen onbekend was: die van de zwaksten en meest nederige. We zullen haar vaak een toch al magere portie eten zien delen met Bechy en enkele muizen. Sara zal de moeilijkste momenten doorstaan ​​dankzij haar vurige verbeeldingskracht en haar behoefte aan liefde, haar zorg pop-vriendin Priscilla (laatste herinnering aan de vader).

Van de vele, denk ik dat de belangrijkste aflevering om het altruïsme van de kleine hoofdrolspeler te benadrukken, de aflevering is waarin ze, nadat ze een munt op straat heeft gevonden, deze naar de kerk brengt, zodat deze kan worden teruggegeven aan de rechtmatige eigenaar. De pastoor, die dit 'wonderbaarlijke' bleke en ondervoede kind ziet, slaagt erin haar ervan te overtuigen dat het God was die de munt verloor, die wilde dat ze hem zou vinden. Later ontmoet Sara, terwijl ze terugkeert naar het internaat, een kleine bedelaar die zo hongerig is dat ze verlangend naar het uitnodigende raam van een bakkerij kijkt. Realiserend hoe honger voelt, komt onze vriend de winkel binnen en koopt een paar warme en geurige sandwiches; hij houdt wat voor zichzelf (die hij natuurlijk zal delen met Bechy en zijn muisvrienden) en biedt de rest aan de kleine bedelaar. Dit gebaar zal de winkelbediende zo verrassen dat het haar geweten zal beroeren. In feite zal hij, geconfronteerd met zo'n voorbeeld van gratuïteit, de arme vrouw meenemen (die op haar beurt het gebaar van de zeer jonge weldoenster nooit zal vergeten). Sara vindt de kracht om zoveel moeilijkheden te weerstaan, mede dankzij de vriendschap en gebaren van solidariteit die niet alleen Peter (die vaak zware boodschappentassen draagt ​​in plaats van Miss Sara) en Becky zelf, maar ook de onhandige en zo gevoelig Ermengarda; kleine Lalla (voor wie Sara 'mamma Sara' blijft); Miss Amelia, die haar in het geheim een ​​boek zal bezorgen om haar studie voort te zetten. Eindelijk, als de situatie ergerlijk en ondraaglijk wordt, verandert er iets: Sara maakt kennis met een brutaal, maar aardig aapje, dat de smerige zolder binnen sluipt waar ze slaapt.

Bij het terugvinden van het schattige diertje, de indiaan ten dienste van de mysterieuze heer van het huis aan de overkant, ontdekt hij de grote armoede waarin het kind moet leven en krijgt er medelijden mee. Dan zal hij, in overleg met zijn genereuze meester, de kamer opruimen, het vuur in de open haard aansteken en een tafel vol met allerlei lekkernijen dekken; dit alles in absolute geheimhouding, terwijl Sara slaapt. Bij het ontwaken gelooft onze vriendin haar ogen niet en haast zich om Bechy wakker te maken - het ene snuifje na het andere beginnen de meisjes te eten, verbaasd maar blij dat ze de hoofdrolspelers zijn van die fantastische droom! Het goede humeur van Becky en Sara zal binnenkort argwaan wekken bij James en Molly, die Miss Minci zullen informeren; dit zal de opdracht geven om Sara's bewegingen te bespioneren, die binnenkort zullen worden ontdekt.Het kleine raam waardoor de geschenken van haar mysterieuze weldoener binnenkwamen, zal worden verzegeld! Het keert terug naar de deprimerende routine. Maar op een dag komt het voor dat het aapje weer verdwaalt en Sara, na het gevonden te hebben, besluit het naar de eigenaar te brengen, ook om haar weldoener persoonlijk te bedanken voor zoveel vrijgevigheid. De jonge medewerker klopt dan op de deur en zal haar in het Indisch begroeten; Sara zal antwoorden in dezelfde taal ... hierdoor zal eindelijk ontdekt worden dat het veelgevraagde kind dichtbij was, zij was het! De meneer naast de deur was een zeer dierbare vriend en zakenpartner van Sara's vader, die naar Engeland kwam met als enig doel haar te vinden en te adopteren. Dit is hoe Sara's trieste verhaal eindigt, dat ons opnieuw zal verbazen, ondanks alles om te gaan studeren aan de kostschool van Miss Minci: Sara is niet alleen rijk, ze is echt een prinses in haar ziel!

Opmerking: uiteindelijk presenteert de cartoon van Lovely Sara een niet onverschillige variatie in vergelijking met het boek The Little Princess. Hier zal Sara in feite Miss Minci's slechtheid niet vergeven, die de droom van het bevestigen van haar eigen kostschool als de meest prestigieuze in Londen zal zien verdwijnen.

door Helga Corpino

Alle karakters en afbeeldingen van Lovely Sara zijn copyright Nippon Animation en van de rechthebbenden. ze worden hier gebruikt voor cognitieve en informatieve doeleinden.