SOR PAMPURIO

Sor Pampurio is een van de historische karakters van Italiaanse strips, die wekelijks op de pagina's van de Corriere dei Piccoli wordt gepubliceerd van 1929 tot 1941 door de illustrator Carlo Bisi.
Net als bij andere personages zijn de verhalen van Sor Pampurio ook zonder de klassieke baloons en worden de geschriften in de vakken onder de illustratie ingevoegd, in perfect rijm gekust met verzen in twee verzen.
Het kinderliedje begint altijd met de gebruikelijke zin "Sor Pampurio is erg blij met zijn nieuwe appartement ..." en in feite is het kenmerk van dit bizarre personage dat hij voortdurend van huis verandert, omdat hij altijd ontevreden is. Na een reeks ondraaglijke wisselvalligheden waarbij zijn vrouw Pampuria, zijn zoon, de kat, de kanarie en het dienstmeisje beurtelings zijn betrokken, wordt Sor Pampurio aan het einde van elk verhaal altijd gedwongen te verhuizen, in de hoop die huiselijke vrede te vinden die niet is komt nooit aan. Het verhaal eindigt dan met de klassieke zin "... en hij besluit zijn appartement te veranderen."

Sor Pampurio is een onmiskenbaar gekarakteriseerd personage met een sik op zijn kin en een hoge hoed, die zijn kale hoofd verbergt, omlijst door twee ronde strengen haar. Ze draagt ​​ook een enorme rode vlinderdas, een blauwe overjas en een paar schoenen met gebogen tenen naar boven. Sor Pampurio vertegenwoordigt de kleinburgerij van de jaren twintig, toen in onze samenleving de door het consumentisme gedicteerde kleine manieën en neurosen begonnen te verschijnen. In werkelijkheid kennen we het beroep dat Sor Pampurio uitoefende niet, maar het is duidelijk dat hij een nogal veeleisend type was, dat nauwelijks elk probleempje kon tolereren dat zijn woonsfeer betrof.
De oorzaken kunnen de meest uiteenlopende zijn, zoals de geluiden van de buren, de smog van auto's, de komst van de schoonmoeder of een of ander flatprobleem, het feit is dat hij van het enthousiasme voor zijn nieuwe huis overging in woedende woede bij mannen dat wordt niet gezegd.

In de tabel die op 22 november 1931 werd gepubliceerd, vinden we Sor Pampurio arcicontento voor zijn nieuwe huis, dat belooft niet meer te hoeven verhuizen. Niet ver van zijn huis is er een bioscoop die reclame maakt voor de films van de acteurs van het moment: Greta Garbo, Charlie Chaplin, John Gilbert en vele anderen. Dit leidt de meid af, die elke ochtend langskomt om de boodschappen te doen. Zijn voortdurende vertragingen brengen mevrouw Pampuria in woede, die haar man vervolgens dwingt te verhuizen, mogelijk niet in de buurt van een bioscoop.
Hij wordt geconfronteerd met hetzelfde probleem dat verband houdt met de bioscoop als hij met zijn zoon naar een Tarzan-film gaat. Wanneer hij naar huis terugkeert, wil het wilde kind de heldendaden van zijn favoriete held herbeleven en daarom zet hij het huis op zijn kop door overal te klimmen. Nogmaals in Sor Pampurio is het enige dat overblijft het zoeken naar een nieuw appartement.

In een ander verhaal vinden we Sor Pampurio en zijn gezin, blij dat ze zijn verhuisd naar een condominium met een lift. Dit nieuws bereikt de oren van zijn oom Calcagna, die van het platteland komt en deze stadsnieuwigheden wil ervaren. Helaas stopt de lift terwijl ze omhoog gaan en nadat ze zijn bevrijd door de technici, worden ze gedwongen 106 treden op te lopen.
Oom Calcagna laat nooit een kans voorbijgaan om stadshuizen voor de gek te houden en daarom besluit Sor Pampurio om van appartement te veranderen, om er mogelijk een zonder lift te hebben.

Nadat hij zijn diploma had behaald aan de Academie voor Schone Kunsten in Parma, sloot Carlo Bisi zich aan bij de artistieke beweging van het futurisme. Ook onderscheiden als een uitstekende karikaturist, verwijst zijn ontwerp naar de decostijl die typerend is voor de jaren XNUMX. Als illustrator werkte hij voor de belangrijkste uitgeverijen zoals Utet, Garzanti en Sonzogno, waar hij zich waagde aan klassiekers uit de kinderliteratuur zoals David Copperfield en Pinocchio.

Sor Pampurio en alle namen, afbeeldingen en geregistreerde handelsmerken zijn Copyright © Corriere dei Piccoli en Carlo Bisi en worden hier gebruikt voor cognitieve en informatieve doeleinden.