Sean Pecknolds liefde voor handgemaakte animatie neemt een vlucht in 'Veergewicht' van Fleet Foxes

Voor de nieuwste single van Fleet Foxes, "Featherweight", creëerde Los Angeles-regisseur Sean Pecknold een wereld van strijd en hoop die tot leven kwam met stop-motionanimatie en een multiplanar camera. De suggestieve en visueel opvallende film volgt een jonge havik die worstelt om te vliegen met een gebroken vleugel, de bittere successen en mislukkingen die gepaard gaan met zijn poging, en de tweede kansen die het leven hem soms biedt, zelfs als alles verloren lijkt.

De video ging op 21 september in première in het GRAMMY Museum als onderdeel van een retrospectief van Fleet Foxes-muziekvideo's met een gesprek tussen Sean en zijn broer, bandfrontman Robin Pecknold.

Sinds 2008 creëert Sean Pecknold het visuele verhaal achter de Fleet Foxes-nummers, waarbij vaak wordt overgeschakeld van stop-frame-animatie naar live-actie. "Toen ik de eerste Fleet Foxes-video maakte met stop-motion van klei, werd ik verliefd op de tactiele kwaliteit van de techniek en keek ik nooit meer achterom", vertelde hij. “Er is iets heel speciaals aan het maken van animaties in de echte wereld. Het proces is fysieker en directer dan klikken met de muis en rode ogen hebben ”.

Bij het bedenken van het concept voor elke muziekvideo, haalt Pecknold invloed uit de tekst van het nummer en de "visuele vorm" die hij zich voorstelt terwijl hij luistert. “Ik speel het nummer een paar dagen steeds opnieuw en kijk dan welke beelden in mijn hoofd blijven. Toen ik ['Veergewicht'] meebracht en naar de roots begon te luisteren, kon ik het nummer op een nieuwe manier zien, "legde Pecknold uit. "Luisteren naar de textuur en toon van deze individuele nummers - eigenlijk het horen van de lagen die in het nummer gingen - was een geweldige oefening voor mij om na te denken over de lagen van de afbeeldingen."

Om "Veergewicht" tot leven te brengen, heeft Pecknold de krachten gebundeld met de bekende animator Eileen Kholheep. "Eileen heeft ongelooflijke aandacht voor detail en bracht de personages uiteindelijk tot leven op een manier die ik in mijn eentje nooit had kunnen doen", merkte de regisseur op. Kholheep voegde toe: "Ik heb lang bewonderd hoe hij animatie kon gebruiken om complexe en mooie werelden te creëren op een bedrieglijk eenvoudige en doordachte manier."

Het project stelde Pecknold ook in staat zijn samenwerking voort te zetten met de in Toronto wonende kunstenaar Sean Lewis, wiens personageontwerpen en landschappen centraal staan ​​in de kortefilmwereld. "Ik ontdekte het werk van Sean Lewis voor het eerst toen hij in 2008 een van de eerste Fleet Foxes-t-shirts illustreerde," merkte Pecknold op. “We hadden de kans om in 2020 samen te werken om concept art te maken voor een animatiefilm waaraan ik heb gewerkt. De ervaring met dat project was zo geweldig dat ik de samenwerking naar een hoger niveau wilde tillen met de animatie "Veergewicht".

"Veergewicht" is niet de eerste keer dat Pecknold stop-motionanimatie combineert met downshooting op meerdere niveaus voor een van hun muziekvideo's: zelfs de bekroonde muziekvideo voor "The Shrine / An Argument" gebruikte een multiplanar camera. "Ik had de [multiplane]-techniek gezien in vroege Disney-films zoals Bambi e Pinocchio, toen ik de films van Lotte Reiniger en Yuri Norstein ontdekte. Ik voel me erg aangetrokken tot de textuur, scherptediepte en parallax die inherent zijn aan de techniek', zei hij.

Het vijf maanden durende productieschema van de muziekvideo werd gefaciliteerd door Dropbox, waardoor het team gemakkelijk bestanden kon delen. "Dropbox is de afgelopen jaren een voorstander geweest van korte creatieve muziekvideo's. Ze steunden echt onze ideeën en de creatieve richting die we kozen om het nummer tot leven te brengen”, benadrukte Pecknold.

Uiteindelijk is de boodschap van het stuk wat resoneert met degenen die hebben geholpen om het te laten gebeuren. “Ik denk dat we allemaal door deze reizen gaan waarbij we ons vernietigd voelen, maar we blijven vooruitgaan. wanneer [de havik] het punt is waarop hij het meest uitgeput is en bijna opgeeft, is wanneer hij iemand anders toestaat hem te helpen zodat hij verder kan. Het is fijn om open te staan ​​om anderen te helpen, want we kunnen het niet alleen', merkte Kholheep op. "In mijn twintiger jaren als animator is het een uiterst zeldzame kans om aan een poëtisch project als 'Featherweight' te werken."