De verhalen van Terramare

Op vrijdag 20 april verscheen de Tales of Terramare, de nieuwste animatiefilm geproduceerd door de Ghibli-studio, in de bioscopen; gesigneerd door Goro Miyazaki, zoon van de bekendste Hayao Miyazaki, auteur van meesterwerken zoals De betoverde stad, Howl's Moving Castle, Prinses Mononoke en vele anderen.
Vanaf het begin van het verhaal wordt de kijker geduwd in een wereld van middeleeuwse resonanties, bezield door magie, door spreuken en duistere voortekenen. Het verhaal begint eigenlijk tegen de achtergrond van een stormachtige zee en een loden lucht, waarboven een ongekende episode plaatsvindt: twee machtige draken zijn de grenzen van het land van het Oosten overgestoken en verslinden elkaar: dit het betekent dat het licht dat ten grondslag ligt aan het kosmische evenwicht wordt gedoofd met catastrofale gevolgen. Dezelfde dodelijke vijandschap tussen de twee draken symboliseert het verbreken van de harmonie in de relaties tussen mensen. Het is geen toeval dat Arren, prins van Enland, in de greep van de demon van zijn angsten, de koning, zijn vader, doodt en na het stelen van het oude zwaard (gesmeed met oude magie) wegrent, overweldigd door de angst voor zijn schaduw. Tijdens de reis ontmoet de jongen een tovenaar, Sperwer, die Arren ondersteunt op zijn reis en hem beschermt tegen vele gevaren. Zo ziet de jongeman om zich heen een wereld openen die verstikt is door materiële en morele degradatie, gedomineerd door de verontrustende magie van Aracner: een dubbelzinnige en slechte tovenaar; gretig om onsterfelijkheid te bezitten. Maar de beslissende ervaring zal de ervaring zijn die de prins zal ondernemen langs de donkerste paden van zijn zelf, de authentieke waarde van het bestaan ​​herontdekken met de hulp van de aartsmagiër Sperwer, de zorg voor Tenar en de standvastigheid van Therru. Vooral dat laatste zal, door aan Arren het intieme geheim van het leven te onthullen, dat wil zeggen liefde als een wederkerig geschenk, hoop en zelfvertrouwen herstellen: de enige levensvatbare weg naar verlossing.
Gebaseerd op de roman van Ursula K. Le Guin The Tales of Terramare behandelt thema's met een grote impact. Onder deze moet het belang van het leven als een kostbaar en onvervangbaar geschenk worden benadrukt; de relatie tussen mens en natuur: de dorst naar macht zet mensen ertoe aan om de omringende omgeving destructief te domineren en het delicate evenwicht te doorbreken; de morele degradatie die relaties tussen mannen in stand houdt die gebaseerd zijn op geweld en onderdrukking; de angst voor ouderdom en zwakte, die kunnen ontaarden in de meest onmenselijke dwaasheden. Er moet echter op worden gewezen dat de draad van het verhaal vaak verward raakt, waardoor bepaalde fundamentele passages onzeker worden. Bijvoorbeeld: waarom is het bezit van het magische zwaard zo belangrijk voor Arren dat hij het leven van zijn vader opoffert? Wie Therru werkelijk is, wordt niet expliciet onthuld, het kan tenminste worden geraden ...
Hoewel op technisch niveau de vergelijking met de animaties van Miyazaki-vader onvermijdelijk is, gezien de niet onaanzienlijke overeenkomsten die er zijn, vooral in de stijl en de verhalende clichés. Met name de karakterisering van de hoofdrolspelers, zo vergelijkbaar met de beroemde personages van Heidi, Conan en Lana, De Mononoche-prinses. Sommige elementen van originaliteit ontbreken echter niet; onder hen valt de stilering, grotesk noir, van de tovenaar Arachne op: vrouwelijk van uiterlijk (ondanks dat hij een vervallen oude man is) en intiem bezeten door een slechtheid die zo diep is dat ze niet in goed kan worden omgezet (zoals vaak gebeurt in Hayao's speelfilms: onthoud de heks van de Landes de, Howl's Moving Castle?). Ten slotte verdienen de uiterst suggestieve achtergronden (vooral het zeezicht, de gouden zonsondergangen) en de met zorg en oog voor detail gemaakte landschappen een positief oordeel. Desalniettemin geniet The Tales of Terramare niet van hetzelfde genie waarmee The Enchanted City of Howl's Moving Castle zijn gesmeed. Het valt nog te bezien dat dit het eerste werk van Goro Miyazaki is; een respectabele animatie die de moeite waard is om naar de bioscoop te gaan, hoewel de visie van sommige sequenties niet echt aan te raden is voor kinderen.

door Helga Corpino

	Originele titel:	Gedo Senki
	Natie:	Japan
	Jaar:	2006
	Geslacht:	animatie
	duur:	115 '
	Geregisseerd door:	Goro Miyazaki
	Officiële site:	www.ghibli.jp/ged
	Productie:	Studio Ghibli
	Distributie:	Lucky Red
	Uitgang :	20 april 2007

<

The Tales of Terramare is copyright Studio Ghibli, Lucky Red en degenen die er recht op hebben en worden hier uitsluitend gebruikt voor cognitieve en informatieve doeleinden.