A Bug's Life - Megaminimondo

A Bug's Life - Megaminimondo

Productie

A Bug's Life is een animatiefilm gemaakt in CGI-computergraphics in 1998 door Pixar Animation Studios voor Walt Disney Pictures. Geregisseerd door John Lasseter en mede geregisseerd en geschreven door Andrew Stanton, de film over het dierenavontuur en komediegenre. De film is geïnspireerd op Aesops fabel "The Ant and the Grasshopper". De productie begon kort na de release van Toy Story in 1995.

Het scenario is geschreven door Stanton en komische schrijvers Donald McEnery en Bob Shaw naar een verhaal van Lasseter, Stanton en Ranft. De mieren in de film werden opnieuw ontworpen om aantrekkelijker te zijn, en de animatie-eenheid van Pixar maakte gebruik van technische innovaties in computeranimatie. Randy Newman componeerde de muziek voor de film. Tijdens de productie brak er een controversiële openbare vete uit tussen Pixar's Steve Jobs en Lasseter en mede-oprichter van DreamWorks Jeffrey Katzenberg over de parallelle productie van zijn zeer vergelijkbare film."Z de mier“, Hetzelfde jaar uitgebracht. In de film spelen onder meer de stemmen van Dave Foley, Kevin Spacey, Julia Louis-Dreyfus en Hayden Panettiere.

Het verhaal van A Bug's Life - Megaminimondo

Flik en de plunderende sprinkhanen

Het verhaal van de film speelt een onhandige en onhandige mier genaamd Flik. Onze held is op zoek naar "stoere krijgers" om zijn kolonie te redden van hongerige sprinkhanen. Ant Island is een mierenkolonie onder leiding van de gepensioneerde koningin en haar dochter, prinses Atta. Elk seizoen worden alle mieren gedwongen een bende plunderende sprinkhanen te voeren, geleid door de verraderlijke en arrogante Hopper. Op een dag, wanneer Flik, ​​een individualistische mier en uitvinder, een apparaat voor het snel oogsten van graan uitvindt, eist Hopper twee keer zoveel voedsel als compensatie. Als Flik serieus voorstelt om hulp te zoeken bij andere sterkere insecten, zien de andere mieren dat als een kans en sturen ze hem weg van de mierenhoop.

Flik ontmoet de insecten van Circus Bugs

In de "stad van de insecten", een hoop vuilnis onder een aanhangwagen, verwart Flik een groep Circus Bugs (die onlangs zijn ontslagen door hun hebzuchtige circusdirecteur, PT Flea) voor de krijgerbeestjes die hij zoekt. De beestjes verwarren Flik op hun beurt voor een getalenteerde agent en accepteren zijn aanbod om met hem naar Ant Island te reizen. Tijdens een welkomstceremonie bij hun aankomst ontdekken de insecten van Circus Bugs en Flik allebei hun wederzijdse misverstanden. De Circus Bugs proberen te vertrekken, maar worden achtervolgd door een nabijgelegen vogel; terwijl ze vluchten, redden ze Dot, Atta's jongere zus van de vogel, waarmee ze het respect van de mieren verdienen. Op verzoek van Flik gaan ze door met de truc om "krijgers" te zijn, zodat de bemanning kan blijven genieten van de gastvrijheid van de mieren. Het horen dat Hopper bang is voor vogels inspireert Flik om een ​​nepvogel te maken om de sprinkhanen af ​​te schrikken. Ondertussen herinnert Hopper zijn bende eraan dat er meer mieren zijn en hij vermoedt dat ze uiteindelijk zullen rebelleren.

Mieren bouwen een nepvogel

De mieren zijn klaar met het bouwen van de nepvogel, maar tijdens een feest arriveert PT de vlo, op zoek naar zijn gezelschap, en onthult per ongeluk hun geheim. Verontwaardigd door Fliks bedrog, verbannen de mieren hem en proberen wanhopig voedsel te verzamelen voor een nieuw offer aan de sprinkhanen. Wanneer Hopper echter terugkeert om het middelmatige aanbod te ontdekken, neemt hij de controle over het eiland over en eist de wintervoedselvoorraad van de mieren, met het plan om de koningin later te vermoorden. Dot hoort het plan en overtuigt Flik en de circusbeestjes om terug te keren naar Ant Island.

Hopper's woede

Nadat de circusbeestjes de sprinkhanen lang genoeg afleiden om de koningin te redden, zet Flik de vogel op en bedriegt aanvankelijk de sprinkhanen. Helaas, PT de vlo ziet het ook voor een echte vogel en slaagt erin het te verbranden. Furious Hopper neemt wraak op Flik voor bedrog en rebellie en zegt dat mieren zijn geboren om sprinkhanen te dienen.

De mieren komen in opstand

Flik antwoordt echter dat Hopper eigenlijk bang is voor de kolonie, omdat hij altijd wist waartoe ze in staat zijn. Fliks woorden geven moed aan de mieren en insecten van het circus om in opstand te komen tegen de sprinkhanen en ze te bestrijden. De mieren proberen Hopper uit Ant Island te dwingen door PT de vlo als circuskanon te gebruiken, maar plotseling begint het te regenen. In de daaropvolgende chaos breekt Hopper zich los van het kanon en ontvoert Flik. Nadat de Circus Bugs ze niet vangen, redt Atta Flik. Terwijl Hopper hen achtervolgt, lokt Flik hem naar het vogelnest dat hij, Dot en de circusbeestjes eerder tegenkwamen. In de veronderstelling dat de vogel een ander aas is, treitert Hopper hem voordat hij te laat beseft dat het echt is. Het wordt vervolgens opgevangen en aan de kuikens van de vogel gevoerd.

Het happy end

Nu hun vijanden weg zijn, heeft Flik zijn uitvindingen verbeterd en de kwaliteit van leven van de mieren van Ant Island verbeterd. Hij en Atta worden een stel en verwelkomen Molt, de jongere broer van Hopper, en PT Pulce als nieuwe leden van het bedrijf. Atta en Dot worden respectievelijk de nieuwe koningin en prinses. De mieren feliciteren Flik als een held en begroeten het circusgezelschap liefdevol.

De moeilijkheden van de animators

Het was voor de animators moeilijker om de A Bug's Life-film te maken dan de vorige Toy Story, omdat de computers traag werkten vanwege de complexiteit van de insectenkaraktermodellen. Lasseter en Stanton hadden twee superviserende animators om te helpen bij het regisseren en herzien van de animatie: Rich Quade en Glenn McQueen. De eerste reeks die werd geanimeerd, was die van het circus met als hoogtepunt PT de vlo. Lasseter zette deze scène als eerste in de pijplijn, omdat hij geloofde dat het "minder snel zou veranderen". Lasseter dacht dat het nuttig zou zijn om vanuit het perspectief van een insect te kijken. Twee technici werden gedwongen om een ​​miniatuurvideocamera op Lego-wielen te maken, die ze "Bugcam" noemden. Bevestigd aan het uiteinde van een stok, kan de Bugcam over gras en ander terrein rollen en het perspectief van een insect teruggeven. Lasseter was gefascineerd door de manier waarop gras, bladeren en bloembladen een doorschijnend bladerdak vormden, alsof insecten leefden onder een glas-in-lood plafond. Later zocht het team ook inspiratie uit microkosmos - The people of the grass (1996), een Franse documentaire over liefde en geweld in de insectenwereld.

De problemen van het vertellen

De overgang van uitvoering naar storyboard kreeg een extra niveau van complexiteit vanwege de overvloed aan plots. Waar Toy Story zich voornamelijk richtte op Woody en Buzz, terwijl het andere speelgoed vooral als helpers diende, vereiste A Bug's Life diepgaande verhalen voor verschillende grote groepen personages. Karakterontwerp was ook een nieuwe uitdaging, omdat de ontwerpers de mieren er mooi uit moesten laten zien. Hoewel de animatoren en de kunstafdeling insecten nader bestudeerden, zou natuurlijk realisme plaats hebben gemaakt voor de bredere eisen van de film. Het team trok de kaken uit en ontwierp de mieren om rechtop te staan ​​en hun normale zes poten te vervangen door twee armen en twee benen. Sprinkhanen kregen daarentegen een paar extra aanhangsels om er minder aantrekkelijk uit te zien.

De videotrailer

Stemacteurs

Originele stemacteurs

Dave Foley: Flik
Kevin Spacey: hopper
Julia Louis-Dreyfus: P.Prinses Atta
Hayden Panettiere: Stip
Phyllis Diller: Regina
Richard Soort: mollo
David Hyde Pierce: Stok
Joe Ranft: stiekem
Dennis Leary: Francis
Jonathan Harris: Manty
Madeline Khan: Zigeuner
Bonnie Hunt: Rosie
Michael Mc Shane: Tuck / Roll
John Ratzenberger: PT Flea
Brad Garrett: Schemerig
Roddy McDowall: Dr. Suolo
Edie McClurg: Dr. Flora
Alex Rocco: Ruw
David Osman: Cornelius

Italiaanse stemacteurs

Massimiliano Manfredi: Flik
Roberto Pedicini: hopper
Chiara Colizzi: Fr.Prinses Atta
Veronica Puccio: Stip
Deddi Savignone: Regina
Vittorio Amandola: mollo
Stefano Masciarelli: Stok
Robert Stocchi: stiekem
Stefano Mondini: Francis
Franco Zucca: Manty
Antonella Rendina: Zigeuner
Alessandra Casella: Rosie
Hendrik Pallini: plooi
Frank Mannella: Rollen
Renato Cecchetto: PT Flea
Roberto Draghetti: Schemerig
Oliviero Dinelli: Dr. Suolo
Lorenza Biella: Dr. Flora
Ennio Coltorti: Ruw
Werner di Donato: Cornelius

credits

Originele titel Een insecten leven
Originele taal inglese
Paese de Verenigde Staten van Amerika
Jaar 1998
Duur 93 minuten
soort animatie, komedie, avontuur
Regia John Lasseter, Andrew Stanton (co-regisseur)
producent Darla K. Anderson, Kevin Reher
Productie huis Walt Disney Pictures, Pixar Animation Studios
Muziek Randy Newman