Fantasia 2000
Fantasia 2000, uitgebracht in 1999, markeert een belangrijk moment in de geschiedenis van Disney-animatie en vertegenwoordigt de 38e klassieker volgens de officiële canon van het productiebedrijf. De film onderscheidt zich als het vervolg op de baanbrekende Fantasia uit 1940 en als de eerste film in het experimentele tijdperk van Disney-animatie, een periode die duurde tot 2008. Deze muzikale bloemlezing werd geproduceerd door Walt Disney Feature Animation en gedistribueerd door Walt Disney Pictures.
De film, bedacht en gemaakt om zowel het zestigste jaar sinds de publicatie van de eerste Fantasia als het aanbreken van het nieuwe millennium te vieren, behoudt muziek als de centrale kern van de show en transformeert deze in levendige en dynamische beelden. De geanimeerde segmenten van Fantasia 2000 zijn zorgvuldig ingesteld op klassieke muziekstukken, en elk segment wordt geïntroduceerd door beroemdheden als Steve Martin, Itzhak Perlman, Quincy Jones, Bette Midler, James Earl Jones, Penn & Teller, James Levine en Angela Lansbury. die de film animeren met live-actiescènes geregisseerd door Don Hahn.
Na een reeks mislukte pogingen om een vervolg op Fantasia te ontwikkelen, bracht de Walt Disney Company het idee nieuw leven in, kort nadat Michael Eisner in 1984 de functie van CEO overnam. Het project bleef opgeschort tot het commerciële succes van de homevideo-release van Fantasia in 1991. wat Eisner ervan overtuigde dat er publieke belangstelling was en dat er geld nodig was voor een vervolg. Eisner werd gevolgd door Disney als uitvoerend producent.
Het Chicago Symphony Orchestra, onder leiding van James Levine, speelde de muziek voor zes van de acht segmenten van de film. Tot de segmenten in de film behoort ook “The Sorcerer's Apprentice”, gebaseerd op het origineel uit 1940. Elk nieuw segment werd geproduceerd door traditionele animatie te combineren met computergegenereerde beelden, waardoor een unieke synergie ontstond tussen technologie en traditionele kunst.
Fantasia 2000 verscheen voor het eerst op 17 december 1999 in Carnegie Hall in New York City, als onderdeel van een concerttournee die ook Londen, Parijs, Tokio en Pasadena, Californië aandeed. De film vond vervolgens van 75 januari tot 1 april 30 zijn weg naar 2000 IMAX-theaters over de hele wereld, wat het debuut markeerde van de eerste lange animatiefilm in dit formaat. De algemene theatrale release volgde op 16 juni 2000.
Insiders verwelkomden de film met overwegend positieve recensies, prezen veel van de sequenties, terwijl ze de algehele gemengde kwaliteit benadrukten in vergelijking met zijn voorganger. Met een budget van ongeveer $ 80- $ 85 miljoen bracht de film wereldwijd $ 90.9 miljoen op.
De afleveringen van Fantasia 2000
Fantasia 2000, de evolutie van een meesterwerk, opent met het onmiskenbare geluid van een gestemd orkest en de introductie van Deems Taylor van Fantasia. De panelen tonen verschillende segmenten uit Fantasia die in de ruimte zweven en het decor en podium voor een orkest vormen. De artiesten tekenen aan hun bureau terwijl de muzikanten plaatsnemen en hun muziek afstemmen. James Levine nadert het podium van de dirigent en luidt het begin van het eerste stuk in.
De film bestaat, net als zijn voorganger uit 1940, uit acht segmenten, die elk muziekstukken introduceren, uitgevoerd met animaties die betoverde werelden, levendige karakters en buitengewone avonturen tot leven brengen, gepresenteerd door verschillende entertainmenticonen in samenwerking met Disney.
La Vijfde symfonie van Ludwig van Beethoven transporteert de kijker naar een abstract universum, bevolkt door vlinders van duizend kleuren, symbolen van licht en leven, die dansen tussen licht en schaduw, strijden tegen een troep donkere vleermuizen, dragers van duisternis, maar het is het licht dat zegeviert en brengt terug de kleur van de wereld.
De dennen van Rome door Ottorino Respighi, neem ons mee op een emotionele reis met een familie bultruggen die kunnen vliegen en de hemelse wereld verkennen. Er zijn momenten van spanning wanneer de puppy vast komt te zitten in een ijsberg, zich vervolgens herenigt met de roedel en vliegt totdat hij de sterren raakt.
Rapsodie in blauw van George Gershwin is een levendige reis door het New York van de jaren dertig, geïllustreerd met de kenmerkende karikatuurstijl van Al Hirschfeld. Het vertelt de verhalen van individuen die streven naar een beter leven in een snel veranderende wereld, en hoe hun lot op onverwachte manieren met elkaar verweven is.
Pianoconcert nr. 2, Allegro, Opus 102 van Dmitri Sjostakovitsj biedt een hervertelling van Andersens verhaal 'The Tin Soldier', met een optimistisch einde dat afwijkt van het originele verhaal, waardoor de personages geluk kunnen vinden.
Het carnaval van de dieren door Camille Saint-Saëns het doet ons glimlachen met zijn lichte en levendige humor, en toont een groep roze flamingo's die proberen een onhandige en afgeleide metgezel, die meer geïnteresseerd is in zijn jojo, te betrekken bij een gesynchroniseerde dans.
De volgorde van De tovenaarsleerling van Paul Dukas is een eerbetoon aan de eerste Fantasia, waarin Mickey's magische tegenslagen worden verteld onder leiding van zijn meestertovenaar. Een samensmelting van de magie van vroeger en nu, eindigend met een warme groet tussen Mickey Mouse en regisseur James Levine.
Pomp en omstandigheden door Sir Edward Elgar hervat het verhaal van de Ark van Noach, met Donald Duck en Katrien Duck die, door misverstanden en ontdekkingen, de waarde van liefde en hoop ontdekken en samen een regenboog observeren die de belofte van een nieuw begin bezegelt.
Tot slot, De Vuurvogel van Igor Stravinsky het toont ons de wedergeboorte van de lente na vernietiging, het belang van vergeving en de kracht van de natuur, in een crescendo van emoties dat de kijker een gevoel van hoop en vernieuwing geeft.
Deze film is een unieke reis, een ervaring van puur artistiek en muzikaal plezier, een ode aan de schoonheid van het leven en de menselijke verbeelding. We kunnen alleen maar met spanning afwachten hoe het Fantasia-concept de komende jaren zal evolueren.
Productie van de film “Fantasia 2000”
In 1940 maakte de wereld kennis met 'Fantasia', Disney's derde animatieklassieker, een kunstwerk bestaande uit acht animatiesegmenten, elk begeleid door klassieke muziekstukken, uitgevoerd door het Philadelphia Orchestra onder leiding van Leopold Stokowski. Walt Disney's wens was om een film te maken die continu wordt uitgebracht, waarbij nieuwe segmenten de oude vervangen, waardoor het publiek zich kan onderdompelen in een steeds nieuwe en unieke filmische ervaring. De conceptie van dit baanbrekende project kwam echter in botsing met de realiteit van gemengde recensies en teleurstellende kassabonnen, wat ertoe leidde dat deze innovatieve droom in 1942 werd opgegeven. Walt zou de rest van zijn leven nooit meer op dit idee terugkomen.
Snel vooruit naar 1980 probeerden Wolfgang Reitherman en Mel Shaw de essentie van ‘Fantasia’ nieuw leven in te blazen met ‘Musicana’, een film die verschillende muzikale en artistieke genres zou combineren om etnische verhalen van over de hele wereld te presenteren. Helaas werd dit project ook op de plank gelegd ten gunste van "Mickey's Christmas Carol" uit 1983.
Met de komst van Michael Eisner als CEO van de Walt Disney Company in 1984 werd de droom van een vervolg op ‘Fantasia’ opnieuw aangewakkerd. Het was Roy E. Disney, Walts neef en vice-president van het bedrijf, die het idee opperde, dat aanvankelijk niet over de nodige middelen beschikte om gerealiseerd te worden. Desondanks wakkerde het voorstel de belangstelling en creativiteit binnen het bedrijf weer aan, ook al toonden sommige leidinggevenden, zoals Jeffrey Katzenberg, president van Walt Disney Studios, scepsis en desinteresse.
Eisner, gefascineerd door het idee, raadpleegde muzikale meesters als André Previn en Leonard Bernstein, maar beiden namen om verschillende redenen niet deel aan het project. Pas bij de release van 'Fantasia' in 1990, met een binnenlandse brutowinst van $ 25 miljoen en pre-orders voor homevideo's van $ 9.25 miljoen, zag Disney commercieel potentieel voor een vervolg. In 1991 keurde Eisner het project uiteindelijk goed, met Roy E. Disney als uitvoerend producent.
De productie begon onder de werktitel 'Fantasia Continued' met een releasedatum gepland voor 1997. Vervolgens veranderde de titel in 'Fantasia 1999' en uiteindelijk in 'Fantasia 2000', wat samenviel met de daadwerkelijke release in de bioscoop in 2000. De initiële bestelling omvatte de helft van het 'Fantasia'-programma en slechts 'drie of vier nieuwe nummers', maar nadat Disney zich realiseerde dat het idee niet zou werken, besloot Disney slechts drie segmenten van 'Fantasia' in het definitieve programma te behouden. Sommige ideeën, zoals ‘Clair de Lune’, werden verworpen en de productie ging door met voortdurende aanpassingen tot de laatste productiemaanden.
Tijdens hun zoektocht naar een geschikte dirigent nodigden Disney en Thomas Schumacher, president van Walt Disney Feature Animation, James Levine, dirigent van de Metropolitan Opera, uit voor een bijeenkomst in september 1991. Levine, enthousiast over het idee, speelde een fundamentele rol in de selectie van de muziekstukken en heeft aanzienlijk bijgedragen aan het maken van de film.
De creatie van “Fantasia 2000” was een lange en veelbewogen reis, vol obstakels, verlaten ideeën en revitaliseringen, maar die uiteindelijk Walt Disney's droom verwezenlijkte om het publiek een unieke en steeds nieuwe filmische ervaring te bieden, waarbij klassieke muziek en meesterlijk geanimeerde muziek samensmelten.
Technische fiche van de film: Fantasia 2000
Algemene informatie:
- Film titel: Fantasia 2000
- Originele taal: inglese
- Land van productie: de Verenigde Staten van Amerika
- Jaar van productie: 1999
- duur: 75 min
- Relatie: 1,85:1
- Geslacht: Animatie, muzikaal
- Distributie in het Italiaans: Walt Disney Pictures
Geregisseerd door:
- James Algar voor “The Sorcerer’s Apprentice”
- Gaëtan Brizzi, Paul Brizzi voor “De Vuurvogel”
- Hendel Butoy voor “Pini di Roma” en “Pianoconcert nr. 2”
- Francis Glebas voor “Pomp en omstandigheden”
- Eric Goldberg voor “Rhapsody in Blue” en “Carnival of the Animals”
- Don Hahn voor de gesproken sequenties
- Pixote Hunt voor “Symfonie nr. 5”
Productie:
- Fabrikant: Donald W Ernst
- Uitvoerend producent: Roy Edward Disney
- Productie huis: Walt Disney Feature Animatie
Technisch team:
- Fotografie: Tim Suhrstedt
- Montage: Jessica Ambinder-Rojas, Lois Freeman-Fox
- Muziek: Verschillend, afhankelijk van het segment
- Animators: James Baker, Nancy Beiman, Bert Klein, Darrin Butts, Eric Goldberg, David Kuhn, Ed Love en vele anderen.
Tolken en karakters:
- Steve Martin, Itzhak Perlman, Quincy Jones, Bette Midler, James Earl Jones, Penn & Teller, James Levine, Angela Lansbury
- Originele stemacteurs: Wayne Allwine als Mickey Mouse, Tony Anselmo als Donald Duck, Russi Taylor als Daisy Duck
- Italiaanse stemacteurs: Michele Kalamera, Roberto Alpi, Vittorio Di Prima, Solvejg D'Assunta, Glauco Onorato, Roberto Stocchi, Renato Cecchetto, Alina Moradei, Alessandro Quarta, Luca Eliani, Laura Lenghi
Filmafleveringen:
- Vijfde symfonie
- De dennen van Rome
- Rhapsody in Blue
- Concerto nr. 2 voor piano en orkest
- Het carnaval van dieren
- De tovenaarsleerling
- Pomp en omstandigheden
- De Vuurvogel
Perceel en beschrijving:
Fantasia 2000 is het vervolg op de beroemde Disney-animatieklassieker Fantasia en bevat net als zijn voorganger een verzameling korte animatiefilms met klassieke muziekstukken, elk met zijn eigen unieke en onderscheidende animatiestijl. De verscheidenheid aan stijlen en technieken maakt van elk segment een unieke kijkervaring, versterkt door de eclectische muzikale keuzes. De combinatie van visuele en muzikale elementen neemt de kijker mee op een reis door fantastische werelden, dromerige sferen en spannende avonturen, waardoor Walt Disney's originele visie van het creëren van een meeslepende en spannende filmische ervaring levend blijft.
Geraadpleegde bron: https://it.wikipedia.org/wiki/Fantasia_2000
