Frankenweenie

Frankenweenie ï ¿½ Walt Disney Pictures, Tim Burton Animation Co., Tim Burton Productions

De nieuwe film van Tim Burton getiteld "Frankenweenie" zal op 17 januari 2013 in de bioscopen verschijnen. De film, gemaakt met de klassieke stop-motiontechniek die de regisseur zo dierbaar is, omvat onder de acteurs die hun stem lenen aan de personages van het verhaal ook Winona Ryder (Elsa), Atticus Shaffer, Martin Short, Catherine O'Hara (Edgar en Victor's moeder) en Martin Landau (de heer Rzykruski). De eigenaardigheid van dit verhaal - dat dan voor Burton geen eigenaardigheid is - bestaat erin dat de film helemaal in zwart-wit is, alsof het de ietwat sombere sfeer van het verhaal wil onderstrepen. De film is natuurlijk in 3D gemaakt.

Het script van de film is toevertrouwd aan John August, die eerder met Burton had samengewerkt in andere kaskrakers zoals "The Corpse Bride"," Big fish "en" The chocolate factory ". De soundtrack is daarentegen van Danny Elfman die, naar alle waarschijnlijkheid, een klein muzikaal meesterwerk heeft gemaakt, dat de beelden begeleidt en ze, indien mogelijk, stil maakt donkerder en dreigender, precies zoals de regisseur het bedoelde.

De speelfilm is de remake van een korte film, gefilmd in live-actie om budgetredenen, door Burton zelf die teruggaat tot 1984. Vandaag wordt deze speelfilm een ​​kandidaat voor een Oscar in zijn categorie dankzij de productie - en het geld - van Disney en meer dan tweehonderd plasticine poppen, gemaakt voor de gelegenheid, die leven geven aan de personages van deze zoveelste Burtoniaanse klassieker.

Naar Amerikaanse maatstaven voldeed de film niet aan de verwachtingen van de kassa's en bracht hij "slechts" iets meer dan vierendertig miljoen dollar op. Na vele maanden wachten belandt het eindelijk in de Italiaanse bioscopen en is er grote nieuwsgierigheid naar het welkom dat het zal ontvangen, ook omdat de nieuwste films van Burton de verwachtingen van onze lokale toeschouwers enigszins hebben teleurgesteld. We verwijzen natuurlijk naar 'Dark Shadows' en vooral 'Alice in wonderland"wat de verwarring van veel fans wekte.

Maar laten we eens kijken welk visionair verhaal het onvergetelijke genie van "Night before Christmas" deze keer voor ons reserveert.

Victor en Sparky ï ¿½ Walt Disney Pictures, Tim Burton Animation Co., Tim Burton Productions

De 87 minuten durende bezichtiging van "Frankenweenie" - die begint met een donkere, wolkige en bijna claustrofobische lucht - vertelt het verhaal van de bijna elfjarige Victor Frankenstein, een nogal introverte jongen met heel andere smaken dan die van zijn leeftijdsgenoten, die graag zijn tijd besteedt aan het maken van absurde films en wetenschappelijke experimenten op de zolder van zijn huis in New Holland. Dit is de enige manier waarop hij kan proberen iets 'goeds' af te pakken van de afgeleid, maar aanhankelijke vader, die altijd te uitgebreid is. Een goede vent zoals degene die hem wordt gegund na de visie van zijn vader op zijn monsterfilm, waarvoor Victor zo hard heeft gewerkt, een aflevering die een beetje het begin van de film is.
Zijn favoriete gezelschap is de hond Sparky, een trouwe bull terrier-vriend uit zijn kinderjaren, die in staat is geweest om het leven van het kind dat zich altijd eenzaam en ontoereikend heeft gevoeld, minder verdrietig en leeg te maken en de kleine hond te zien als de enige die hield echt van hem. Maar op een slechte dag sterft Sparky per ongeluk aangereden door een auto. Het zal het begin zijn van de catastrofe voor de inwoners van New Holland.

Victor heeft de neiging Sparky weer tot leven te wekken ï ¿½ Walt Disney Pictures, Tim Burton Animation Co., Tim Burton Productions

Victor, die zich niet neerlegt bij het verlies van zijn speelkameraadje, besluit een van de vele experimenten die tot dan toe slechts gedeeltelijk zijn uitgevoerd in praktijk te brengen - en onbedoeld gesuggereerd door zijn wetenschapsprofessor, de heer Rzykruski, van wie hij een groot bewonderaar is - en brengt Sparky weer tot leven, zij het met enkele kleine "aanpassingen". Hoewel Victor probeert het nieuws verborgen te houden, in de kleine gemeenschap waar hij helaas woont 'weet iedereen alles van iedereen' en is het niet gemakkelijk om een ​​hondje te verbergen dat twee bouten aan de zijkant van zijn nek heeft, verschillende deuken en naden over zijn hele lijf en één staart die breekt bij het minste kwispelen van zijn staart. Na hem lange tijd opgesloten te hebben gehouden in huis, slaagt Sparky er op een dag in te ontsnappen om zichzelf aan de wereld te laten zien zoals hij is: een monsterlijke kruising tussen een levende en een dode die meer afschuw dan tederheid opwekt.

In eerste instantie, verontrust door de nieuwigheid, staan ​​de inwoners van New Holland vijandig tegenover de nieuwe versie van Sparky, uit angst voor hun veiligheid. Maar dingen, weet je, zijn nooit wat ze lijken en de mens staat er absoluut om bekend dat hij plotseling van mening verandert. Al snel, nadat ze het verhaal hebben ontdekt, zullen al zijn klasgenoten, die hem tot dan toe hartelijk hadden genegeerd of hem niet hebben uitgelachen, naar hem op zoek gaan en hem overwegen, in het verlangen om de dode dieren metgezellen terug te brengen. Maar in werkelijkheid, achter de droom om de trouwe metgezellen uit het verleden weer tot leven te wekken, schuilt de veel meer aardse van het winnen van de jaarlijkse wetenschapswedstrijd en Victor, met zijn niet-levende hond, vertegenwoordigt een te lastige concurrent.

Elsa van Helsing ï ¿½ Walt Disney Pictures, Tim Burton Animation Co., Tim Burton Productions

De stad zal binnenkort gevuld zijn met een reeks niet-levende, niet altijd ingegeven goede bedoelingen, die het leven van New Holland verstoren. Op dit punt begint een reeks absurde avonturen met een tragikomisch tintje, die niet alleen kinderen maar ook hun dierlijke alter ego's als protagonisten zullen zien. Ja, want andere grote hoofdrolspelers in de geschiedenis zijn precies de dieren die naar de wereld van de levenden zijn teruggekeerd. Niet alleen Sparky, veranderde qua uiterlijk maar niet qua karakter en gevoelens jegens zijn baasje, maar ook de huisdieren van Victor's klasgenoten, vooral zijn vriendin, het hondje Persephone.

Om alle prototypes van de mensheid te belichamen, denken we aan Victor's kleine klasgenoten. Onder hen vinden we Elsa Van Helsing, de sombere en gevoelige kleindochter van de burgemeester, die haar dwingt de rol van de kleine Nederlandse vrouw te spelen op het jaarlijkse Vlaamse festival. Elsa zal de enige zijn die naast Victor echt lijdt door het verlies van Sparky.
Dan is er Stranella, een klein meisje dat sterk lijkt op de klassieke mythe van Cassandra, voorbestemd om door haar leeftijdsgenoten te worden gemarginaliseerd omdat ze de auteur is van sombere voorspellingen die ze uitspreekt met haar ogen voor eeuwig verloren in de leegte. Dezelfde blik die zijn kat ook heeft, meneer Bafffino (met hieronder drie F's uitgesproken!).
Onder de "slechteriken" hebben we de burgemeester Burgemeister, Elsa's oom, een maniak van precisie, die Sparky niet kan uitstaan ​​omdat hij vreest dat het zijn goed onderhouden tuin zal ruïneren. Bobs moeder, aan de andere kant, een andere niet erg opbouwende volwassen figuur, is een wanhopige huisvrouw die, mollig en hysterisch, weinig te delen heeft met de mooie huisvrouwen van de gelijknamige serie. Zijn levensvisie - eenvoudig, kinderachtig en stereotiep - vertegenwoordigt alles waar regisseur Burton altijd tegen heeft geslagen, en blijft dat ook in deze film doen.

Edgar ï ¿½ Walt Disney Pictures, Tim Burton Animation Co., Tim Burton Productions

Dan zijn er de vreselijke schoolvrienden van Victor, met wie niemand van ons op school iets te maken wilde hebben. Toshiaki is degene die een meer conflictueuze relatie heeft met Victor, omdat deze gebaseerd is op concurrentie. Om de kleine wetenschapper te verslaan, zal hij tot alles bereid zijn, zelfs zichzelf de schuld geven van de misdaad van diefstal. Nassor, aan de andere kant, is een beetje uit het refrein omdat hij opvalt door de diepte van zijn gedachten en door zijn visie op het leven die een beetje duister en pessimistisch is. Aanvankelijk sceptisch over het succes van Victor's experimenten, zal hij later zijn meest vocale supporter worden nadat hij het geheim van Sparky heeft ontdekt.
Dan is er Bob, volledig overgeleverd aan Toshiaki's geest. In wezen zou Bob ook een brave jongen zijn en totaal verstoken van gemeenheid, maar de sterke persoonlijkheid van zijn vriend kan hem zo beïnvloeden dat hij doet wat hij wil. Behalve, verras ons dan in de finale als hij Victor te hulp rent.
Edgar, bij iedereen gewoon bekend als "E", is de echte buitenbeentje van de groep. Hij heeft ook geen vrienden en droomt ervan geaccepteerd te worden door anderen en om dit te bereiken hoopt hij deel te nemen aan de wetenschapsbeurs door Victor te helpen bij zijn project. Maar "E" is ook een kind dat gewoon geen geheimen kan bewaren en die aan iedereen die van Victor en Sparky zal onthullen, alleen om zich schuldig te maken over de daaruit voortvloeiende problemen die deze keuze van zijn wil met zich meebrengt.

Het einde van de film is maar al te duidelijk voor een regisseur die er prat op gaat de betekenis van het traditionele happy end van Disney-films te negeren.

Sparky ï ¿½ Walt Disney Pictures, Tim Burton Animation Co., Tim Burton Productions

"Frankenweenie" is geen kinderfilm. Of beter gezegd ... binnen dezelfde film is het mogelijk, zoals in bijna alle Burton-films, maar hier zelfs meer, om een ​​glimp op te vangen van twee niveaus van visie. De eerste, gewijd aan kinderen en meer marginaal, is een opbouwend verhaal over goede gevoelens en vriendschap, met het oog op het aanvaarden van het "andere", dat liefde verdient ondanks en vooral vanwege zijn diversiteit. Maar het is de tweede verdieping die de overheersende verdieping is, en die is gereserveerd voor volwassenen. Je zou kunnen zeggen dat "Frankenweenie" een film is die is ontworpen en gemaakt voor een publiek dat niet langer adolescent is, dat niet alleen zal genieten van het ontdekken van de talloze verwijzingen naar andere Burton-korte films en naar het uitgebreide repertoire van het horrorgenre in zijn meest. brede betekenis, maar hij zal ook de min of meer verhulde veroordeling waarderen die Burton zich voorbehoudt aan de kleine burgerlijke wereld van de Amerikaanse provincie, die eeuwig bang is voor wat anders is en ver verwijderd is van de rustige dagelijkse routine, die in staat is degenen die niet begrepen kunnen worden te marginaliseren. En hierin is er net zoveel autobiografisch, realistisch aan de jeugd van de regisseur, dat de hoofdpersoon Victor meer dan een paar persoonlijke kenmerken heeft gegeven.
Maar het is een film die is gereserveerd voor een volwassen publiek, ook omdat het een nooit sluimerend debat over de grenzen van de wetenschap naar voren brengt. Hoe ver kunnen we gaan in naam van technologische en medische vooruitgang? Kunnen liefde en het verlangen om het voorwerp van onze genegenheid niet te verliezen voor altijd enige handeling rechtvaardigen? De vraag blijft onbeantwoord, ook omdat in de speelfilm het verschil vrij duidelijk is tussen Sparky, die ondanks zijn verandering van uiterlijk een liefhebbende hond blijft omdat hij door zijn baasje liefdevol tot leven werd teruggeroepen, en de andere honden die niet dezelfde genegenheid hebben gekregen. en ze geven het niet meer terug als ze weer tot leven komen.

Tim Burton met de modellen van de film ï ¿½ Walt Disney Pictures, Tim Burton Animation Co., Tim Burton Productions

De recensies van degenen die de film al hebben gezien (hij ging op 2 november in première in sommige Italiaanse bioscopen) komen niet overeen met Tim Burton's laatste poging. In het bijzonder beschuldigen ze hem ervan dat hij niet meer durfde te durven, bijna alsof zijn creatieve en visionaire streak was opgebruikt, zo erg zelfs dat hij opnieuw plannen moest voorstellen die nu al te goed bekend zijn. Inderdaad, de eeuwige botsing tussen wat door de overgrote meerderheid als "normaal" wordt beschouwd en wat anders is, dat altijd aanwezig is in elke sociale gemeenschap, is een van de gebruikelijke werkpaarden van de regisseur. Maar om jezelf onder te dompelen in een bekende plot moet door de kijker als een voordeel worden gezien, omdat de plot je blik en geest niet zal afleiden van alles wat de film wil zijn, dat wil zeggen, een kans om te glimlachen en na te denken.
Zou dit de toespraak kunnen zijn die Disney hield toen het ermee instemde de minste Disney-film in zijn geschiedenis te produceren en te verspreiden? Waarschijnlijk gezien het feit dat hij in 1984 had geweigerd dezelfde film te produceren als de toen nog half onbekende Burton, aangezien hij te veel verschilde van het genre "goede gevoelens en Goofy, Pluto en Mickey Mouse" dat hij tot dan toe had voorgesteld. Dertig jaar later verander je van gedachten. Stilistische keuze of beslissing ingegeven door de noodzaak om nog een box office box office record te behalen, gezien de niet zo briljante Disney-hits van de afgelopen seizoenen? Iedereen vanaf 17 januari naar de bioscoop om het antwoord te achterhalen.