“Muziekmeester”, internationaal bekend als Make Mine Music, is een bijzonder stuk in het mozaïek van Disney-producties. Deze animatiefilm, die al in 1946 werd uitgebracht en werd gedistribueerd door RKO Radio Pictures, vertegenwoordigt een eclectische ontmoeting van genres, esthetiek en verhalen die vaak worden genegeerd bij het bespreken van de nalatenschap van Disney. Maar wat maakt deze film zo uniek in het Disney-panorama? Laten we het samen uitzoeken.

Een moeilijke historische periode

De historische context waarin deze film werd geboren, is ongetwijfeld een van de meest gekwelde periodes van de XNUMXe eeuw: de Tweede Wereldoorlog. Tijdens deze donkere jaren was een groot deel van Walt Disney's creatieve staf opgeroepen, en de rest was opgeroepen om een ​​even cruciale missie te vervullen. De Amerikaanse regering had de animatiegigant gevraagd trainings- en propagandafilms te produceren, een verzoek dat het productiebedrijf met een overvloed aan onafgemaakte verhaalideeën achterliet.

Een creatieve oplossing voor moeilijke tijden

Net als veel andere studio's uit die tijd moest Disney ook een manier vinden om financieel te overleven en de speelfilmindustrie levend te houden. De gevonden oplossing was het creëren van ‘collectieve’ of ‘pakketfilms’, samengesteld uit onafhankelijke segmenten verenigd door een muzikale draad. “Musica Maestro” is de derde van deze films, die volgt op Saludos Amigos e De drie caballero's.

Een mozaïek van stijlen en genres

Gedeelde regie tussen Jack Kinney, Clyde Geronimi, Hamilton Luske, Robert Cormack en Joshua Meador, “Musica Maestro” is een artistiek experiment waarmee de verschillende Disney-artiesten hun creativiteit de vrije loop konden laten. Elk segment van de film is een klein juweeltje dat een eigen licht uitstraalt, variërend van ontroerend tot grappig, van avontuurlijk tot dromerig.

Een passage naar Cannes en verder

Hoewel de film over het algemeen positieve recensies kreeg, was hij niet vrij van kritiek. Met name het eerste segment, “I Testoni ei Cuticagna”, was het onderwerp van discussie vanwege het vermeende excessieve geweld ervan. Desondanks kreeg “Musica Maestro” internationale erkenning en nam het zelfs deel aan het prestigieuze filmfestival van Cannes in 1946. Hier won het de Grand Prix International du dessin animé, oftewel de Internationale Grote Prijs voor geanimeerde tekeningen, waardoor Disney’s reputatie op dit gebied verder werd geconsolideerd. van animatie.

De magie van muziek

Eén element dat deze film onderscheidt van andere Disneyklassiekers is de muziek, verzorgd door muzikaal leider Al Sack. De soundtrack is niet slechts een begeleiding, maar wordt een personage op zich, dat in staat is om elk segment naar een hoger niveau te tillen en de verscheidenheid aan thema's en stijlen te verenigen tot een harmonieuze visuele en auditieve symfonie.

Met “Musica Maestro” kon Disney met inventiviteit en originaliteit reageren op een moeilijke historische periode, waardoor een werk ontstond dat het verdient om herinnerd en opnieuw geëvalueerd te worden. Zeker in een tijdperk waarin de animatie-industrie voortdurend evolueert, vormt de film een ​​belangrijke herinnering aan het vermogen van het medium om zich aan te passen, te innoveren en vooral te betoveren.

De Testoni en de Cuticagna: een liefdesvete

De film opent met de gloed van de bergen en de echo van een familievete die doet denken aan de mythe van de Hatfields en de McCoys. “I Testoni ei Cuticagna” is een levendig en ritmisch segment, georkestreerd door het bekende radiostation King's Men. Het verhaal neemt een romantische wending wanneer Grace Martin en Henry Coy, kinderen van de twee rivaliserende families, verliefd worden. Het segment wordt een ode aan de liefde als een verenigende kracht, hoewel het in de Amerikaanse versie van de film werd gecensureerd vanwege de afbeelding van wapengeweld.

Blue Swamp: een ontmoeting tussen ‘fantasie’ en realisme

“Blue Marsh”, oorspronkelijk bedacht als onderdeel van “Fantasia” en gebaseerd op Debussy's compositie “Clair de Lune”, straalt een etherische en betoverende sfeer uit. Het landschap van het Blauwe Moeras, de volle maan en de reigers die in de lucht zweven, creëren een moment van serene contemplatie.

Wanneer de katten samenkomen: The Jazz Explosion

De dynamiek verandert drastisch met ‘When the Cats Reunite’, een eerbetoon aan de jeugd van de jaren ’40 en hun passie voor jazz. Hier komt kunst voort uit de snelle streek van een animerend potlood, terwijl Benny Goodman en zijn orkest een onweerstaanbaar nummer produceren.

Zonder jou: een ballade van liefde en verlies

“Senza Te” is een emotionele pauze in de film. Andy Russell zingt de aangrijpende ballad met een animatie die de eenzaamheid en melancholie van een verloren liefde oproept. Dit segment dient als een moment van stilte en introspectie tussen de levendiger afleveringen.

Casey at the Bat: De arrogantie en de ondergang

“Casey at the Bat” is een voetbalallegorie die tot leven komt door poëzie voorgedragen door Jerry Colonna. Casey's karakter is een symbool van buitensporige trots en de onvermijdelijke ondergang die daarop volgt. Het segment speelt zich af in 1902 en is een morele les, vermomd als komedie.

Twee silhouetten: kunst in beweging

“Due Silhouette” biedt een artistiek huwelijk tussen ballet en animatie. Met twee rotoscopische dansers, David Lichine en Tania Riabouchinskaya, wordt het segment een levend tableau, verder verfraaid door het lied uitgevoerd door Dinah Shore.

Peter en de Wolf: een muzikale fabel

Een van de meest geliefde segmenten is 'Peter en de Wolf', een bewerking van Prokofjevs beroemde compositie. Met het verhaal van Sterling Holloway wordt het verhaal van Pierino, vergezeld van zijn dierenvrienden, een morele fabel waarin muziek en karakters harmonieus samenvloeien.

Nadat je weg bent: een muzikaal carnaval

“After You've Gone” ziet de terugkeer van Benny Goodman en zijn orkest, maar dit keer als antropomorfe muziekinstrumenten. De scène wordt een muzikale speeltuin, een echt carnaval van klanken en kleuren.

Gianni di Feltro en Alice di Paglia: een grootstedelijk liefdesverhaal

In “Gianni di Feltro en Alice di Paglia” zijn we getuige van de romantische ontmoeting van twee hoeden in de etalage van een warenhuis. Dit segment vertelt een uniek liefdesverhaal, vol avonturen en wendingen, en bezegelt het belang van het lot en toeval.

De walvis die in de opera wilde zingen: een droom die nooit werd gerealiseerd

De film bereikt zijn emotionele hoogtepunt met ‘The Whale Who Wanted to Sing at the Opera’. Dit is een bitterzoet verhaal over ambities en misverstanden, culminerend in een tragedie. De walvis Gianni wordt voorgesteld als een onbegrepen talent, een kunstenaar wiens droom wordt verijdeld door een kortzichtige impresario.

distributie

Al in 1946 werd de filmwereld verrijkt door een geanimeerd werk dat zijn sporen zou nalaten: ‘Make Mine Music’, in Italië bekend als ‘Musica Maestro’. Net als veel andere films uit die periode kende deze film geen grootschalige theatrale heruitgave. In plaats daarvan hebben de verschillende segmenten nieuw leven gevonden als afzonderlijke korte films of als afleveringen in Disney-televisieshows.

Home Media-versie: een geschiedenis van aanpassingen

Het is interessant om op te merken dat de eerste homevideo-uitgave van “Musica Maestro” in 1985 in Japan plaatsvond. Verschillende delen van de film, met uitzondering van “Senza di Te” en “I Testoni ei Cuticagna”, werden toen ook uitgebracht. in de Verenigde Staten, voornamelijk via de televisieserie “The Magical World of Disney” en als op zichzelf staande korte films.

In Italië is de film sinds juni 1983 in verschillende VHS-edities verkrijgbaar. De eerste versie gebruikte de originele videomaster en bevatte ook het segment 'Casey at the Bat', hoewel gepresenteerd in de originele taal, aangezien honkbal in 1950 vrijwel onbekend was. in Italië.

Wijzigingen in de Italiaanse versie

De Italiaanse editie, onder redactie van Alberto Liberati, heeft een aantal substantiële veranderingen ondergaan ten opzichte van het origineel. Het titelnummer "Make Mine Music" werd vervangen door een instrumentale versie, en in het segment "When the Cats Gather" werd een openingsuitleg over de muziek heen toegevoegd. Bovendien werden in de film sommige delen verwijderd vanwege censuur, zoals in het geval van het segment "I Testoni ei Cuticagna", uitgesloten vanwege de inhoud die ongeschikt werd geacht voor kinderen.

Een leven voorbij de grenzen

Hoewel “Musica Maestro” grotendeels niet verkrijgbaar is buiten Noord-Amerika, is het uitgebracht in Scandinavië en sinds 2013 ook in het Verenigd Koninkrijk. De film blijft echter een van de twee grote Disney-animatiefilms die ooit op dvd zijn uitgebracht in Regio 4, waaronder Australië.

Beschikbaarheid op streamingplatforms

Ondanks zijn historiciteit is ‘Musica Maestro’ de enige film in de animatiecanon van Disney die tot 2022 niet beschikbaar is gemaakt op Disney+. Na 21 jaar in de beruchte ‘Disney Vault’ te hebben doorgebracht, werd de film echter op 2 november 2021 uiteindelijk op Blu-ray uitgebracht via de Disney Movie Club-website. Hoewel een volledige versie werd aangekondigd, bevatte de release in plaats daarvan de gecensureerde in 2000.

TECHNISCH INFORMATIEBLAD

Algemene informatie

• Originele titel: Maak mijn muziek
• Originele taal: Engels
• Land van productie: De Verenigde Staten van Amerika
• Jaar: 1946
• Duur: 74 minuut

Technische data

• Formaat: Technicolor
• Beeldverhouding: 1,37: 1

soort

• Animatie, muzikaal

Beheer en productie

• Regia: Jack Kinney, Clyde Geronimi, Hamilton Luske, Robert Cormack, Joshua Meador
• producent:Walt Disney
• Productie huis: Walt Disney-producties
• Distributie in het Italiaans: RKO Radiofoto's

Artistiek en technisch team

• Speciale effecten: George Rowley, Andy Engman, Jack Boyd, Brad Case, Don Patterson
• Muziek: Charles Wolcott, Ken Darby, Oliver Wallace, Edward H. Plumb
• Art director: Mary Blair, John Hench, Elmer Plummer

Casten en nasynchroniseren

Tolken en karakters

• Benny Goodman: Zichzelf
• Tatiana Riabouchinska: Zijzelf
• David Lichine: Zichzelf

Originele stemacteurs

• Nelson Eddy: Verteller en karakters van “The Whale Who Would Sing at the Opera”
• Dinah Shore: Zijzelf
• De Andrews Sisters: zichzelf
• [Anderen]

Italiaanse stemacteurs

• Stefano Sibaldi: Verteller van “Pierino en de Wolf”
• Alberto Sordi: Verteller van ‘De walvis die in de opera wilde zingen’
• Cetra Kwartet: The King's Men, The Andrews Sisters
• [Anderen]

Afleveringen

• De Testoni en de Cuticagna
• Blauw moeras
• Als katten samenkomen
• Zonder jou
• Casey bij de Bat
• Twee silhouetten
• Pierino en de wolf
• Nadat je bent gegaan
• Gianni Di Feltro en Alice Di Paglia
• De walvis die wilde zingen in de opera