Reacties van de critici van DreamWorks' Puss in Boots: The Last Wish
De andere swashbuckler-schoen staat op het punt te vallen wanneer De kat met de laarzen 2 - de laatste wens (Puss in Boots: de laatste wens) brengt Shreks relaxte katachtige vriend terug naar het grote scherm. In theaters deze woensdag 21 december zou het vervolg van DreamWorks Animation de gelaarsde kat in acht van zijn negen levens kunnen vinden, maar critici zijn het erover eens dat het favoriete personage van de fans zeker nog steeds schopt.
Met een score van 98% op Rotten Tomatoes (op basis van 44 beoordelingen) en een 75 op Metacritic (zeven beoordelingen), spinnen critici over het vertrek van de film van haar-tot-haar fotorealistische CGI ten gunste van een energiek, experimenteel verhalenboek. als de gedurfde onderneming van de familiefilm op existentieel terrein. Het is duidelijk dat de hilariteit Shrek waardig ontwikkeld door scenaristen Paul Fisher en Tommy Swerdlow en gebracht door een uitzonderlijke stemmencast kan geen kwaad!
Geregisseerd door Joel Crawford ( De Croods: een nieuw tijdperk ) en met Antonio Banderas, Salma Hayek, Harvey Guillén, Florence Pugh, John Mulaney en Wagner Moura, dit is wat critici zeggen over De kat met de laarzen 2 - de laatste wens (Puss in Boots: de laatste wens)
“Het is een aangename verrassing dat de poes in laarzen - de laatste wens is meestal succesvol. Het bevat grappige grappen en heeft een ouderwetse drang om aan het hart te trekken. Geregisseerd door Joel Crawford, doet de algehele toon van de film niet zozeer denken aan de eerdere DreamWorks-beelden als wel aan de Gebroken sprookjes van de oude tekenfilm Rocky en Bullwinkle . Daartoe zijn Goldilocks and the Three Bears nu een bende criminelen (inclusief stemwerk van de machtige Olivia Colman, Ray Winstone en Florence Pugh). Deze vaak charmante film zal vooral goed werken als je een kattenmens bent. Maar wie niet? -Glenn Kenny, The New York Times
“De film voelt zich het meest geïnspireerd in het eerste halfuur, wanneer de gelaarsde kat uit zijn comfortzone wordt geslingerd, wat gepaard gaat met een enorme verschuiving in visuele stijl voor een DreamWorks-tekenfilm: de traditionele CG-codes vermijdend, streeft productieontwerper Nate Wragg naar een expressionistische verhalenboekgevoel, zonder lijnen en een verfrissende afwijzing van fotorealistische details. — Peter Debrugge, Verscheidenheid
“Misschien wat maakt de laatste wens een stuk beter dan de rest is de vaardigheid waarmee hij het publiek meeneemt naar het Les van de Dag-formaat van de meeste animatiefilms voor kinderen. Uiteindelijk zorgt de wens van de gelaarsde kat om vrij te zijn van de dood ervoor dat hij niet van het leven kan genieten - een wat duisterder concept dan gewoonlijk in kindermedia ... Hij bedekt echter nooit alles waarover hij te zeggen heeft op het scherm, waardoor de ritmes van het verhaal zich op natuurlijke wijze kunnen ontvouwen. en op verrassende manieren.” — Emma Stefansky IndieWire
“Gloomiger van toon maar nog steeds enorm vermakelijk, hapert de film, net als veel van zijn geanimeerde broers en zussen, wanneer hij zijn toevlucht neemt tot hectische actiescènes die schijnbaar zijn ontworpen voor de korte aandachtsspanne van jonge kinderen. Die slopende afleveringen verbleken in vergelijking met zulke flagrante scènes als een katachtige confrontatie met schotelogen waarin de kat probeert te bewijzen dat hij de schattigste is. - Frank Scheck, The Hollywood Reporter
“Met zijn meerdere tegenstanders, constant springende scènes en razendsnelle actiescènes, de laatste wens hij heeft het zeker druk... Maar er zijn zoveel weggegooide geestige grappen, zoveel textuur en detail in het visuele palet van de film, en zoveel uitbundigheid in de uitvoeringen - vooral Banderas lijkt veel plezier te hebben met het aanpassen van zijn dreigende lothario-personage: het is moeilijk te veel zorgen. — Keith Watson Helling
“De grappen zijn er in overvloed, en het is een van de grappigste films van het jaar, maar het is de sterke emotionele kern die de film bij elkaar houdt. In een tijd waarin veel vervolgfilms hun potentieel niet waarmaken door simpelweg te proberen opnieuw te creëren wat hun voorgangers zo goed deden, De laatste wens wil iets anders doen en een hoopvolle toekomst voor DreamWorks laten zien. —Nate Richard Collider
Bron:animatiemagazine.net
