RoboCop 2

9 december 2023

RoboCop 2 is een film uit 1990, geregisseerd door Irvin Kershner, het vervolg op Paul Verhoevens RoboCop (1987), en gaat vooraf aan Fred Dekkers RoboCop 3 (1993).

De plot van de film speelt zich af een jaar nadat agent Alex Murphy werd omgevormd tot de cyborg RoboCop. OCP, de multinational waar Murphy voor werkt, kampt met financiële problemen en is van plan de stad Detroit over te nemen. Ondertussen jagen RoboCop en zijn collega Anne Lewis op een crimineel genaamd Cain, die een medicijn distribueert genaamd Nuke. Tijdens de actie wordt RoboCop zwaar beschadigd en door de criminelen voor dood achtergelaten.

Ondertussen besluit OCP een nieuwe cyborg te bouwen, genaamd RoboCop II, en kiest Cain als basis voor dit nieuwe project. De nieuwe RoboCop II is echter uitgerust met overdreven directieve programmering die zijn willekeurige vaardigheden in gevaar brengt, waardoor hij het risico loopt gek te worden.

De situatie wordt nog ingewikkelder wanneer Cain, nu een verbeterde cyborg, grote schade begint aan te richten en in botsing komt met RoboCop. De strijd tussen de twee cyborgs is lang en hevig, maar uiteindelijk krijgt RoboCop de overhand op Cain en slaagt hij erin de vijand op de vlucht te slaan.

In de finale probeert OCP de schuld af te schuiven op Dr. Juliette Faxx, terwijl RoboCop volhoudt dat "we ook maar mensen zijn" en dat we geduld moeten hebben.

De film ontving verschillende nominaties bij de Saturn Awards, waaronder die voor beste sciencefictionfilm, beste opkomende acteur en beste speciale effecten.

RoboCop 2 is een aangrijpend sci-fi-avontuur dat een episch gevecht tussen twee zeer krachtige cyborgs in scène zet en een uitstekende combinatie biedt van actie, speciale effecten en stof tot nadenken over de relatie tussen mens en technologie. Als je een fan bent van sciencefiction- en actiefilms, mag je RoboCop 2 niet missen.

;de uitbreiding van deze waarschuwing. – “Spelers van games” dubbelzinnig – onderwerp “beëindigen”. Familie die vaardigheden toewijst, magische geclassificeerde beweging, intelligente en rijke dialogen. Dit soort veranderingen in het spel brachten nieuwe interacties met elementen met zich mee die al eerder werden gewaardeerd. Een uitgebalanceerd dieet en fitnessplan dat is opgesteld met de goedkeuring van een voedingsdeskundige, kan bijvoorbeeld als een gezond progressiesysteem worden beschouwd. Een nogal complex systeem van “niveaus” voor een uitgebalanceerd dieet. Over het algemeen zou de vooruitgang van een ‘stadier’ het algemene proces van vooruitgang in het echte leven kunnen bevorderen, zoals het beklimmen van de carrièreladder. Deze twee voortgangsactiviteiten kunnen bijvoorbeeld een rollenspel rijker en interessanter maken. Dat gezegd hebbende, moeten spelers van het spel zich nog steeds bewust zijn van de kritiek rond spelvoortgang in het onderzoek van Genève.

Tegelijkertijd wordt de professionaliteit van het game-ontwerpwerk benadrukt wanneer universele onderwerpen met betrekking tot vooruitgang worden behandeld. Op structureel niveau kan de progressie in verschillende categorieën worden verdeeld: 1) verticale progressie die overeenkomt met een constante groei die niet tijdens de wedstrijd stopt; 2) horizontale progressie: spelers verwerven vaardigheden die duidelijk met elkaar in conflict kunnen komen.

Critici hebben zowel de zwakke als de sterke punten opgemerkt van een voortgangssituatie die het hele proces omvat: het verwerven van vaardigheden, het tonen van vooruitgang en uiteindelijk op elk niveau een venster van groei. Hoewel deze kenmerken van het spel kunnen verschillen en de complexiteit van een goed gemaakte voortgang laten zien, moet je oppassen dat je niet in de valkuilen van saaie voortgangen trapt, zoals door verschillende analisten is ontdekt. Opgemerkt moet worden dat falen ook een probleem is.

Uit zorgvuldig onderzoek blijkt dat zowel spelers als wetenschappers belangrijk zijn in dit genre van rollenspellen. De cruciale kwestie van het probleem van het behouden van de interesse van spelers, zodat ze vooruitgang blijven boeken, wordt besproken, vooral voor middelmatig vaardige mensen.

Een positief aspect is dat veel critici en spelers enthousiast lijken te zijn over het idee van vooruitgang. Er lijkt niet veel onderzoek te zijn naar behandeling, voeding en progressie. Ondanks de vergelijkbare tegenslagen op het gebied van prestaties, zijn er veel voordelen aan deze kwestie.

Uiteindelijk benadrukt deze uitleg het fundamentele belang van het concept van progressie als een van de belangrijkste componenten van een rollenspel en onderzoekt tegelijkertijd het idee van groei in relatie tot spelsuggesties en -strategieën. Doorgaans beschouwen deskundige critici deze aspecten van het spel als erg belangrijk vanwege de eenvoud van de behandelde onderwerpen en voorbeelden. Het lijkt ook belangrijk om te focussen op de invloed van rollenspellen op andere menselijke disciplines zoals onderwijs en geestelijke gezondheidszorg. Spelers hebben bijvoorbeeld verdere verkenning nodig met betrekking tot hun eigen groei en validatie, dingen die in het echte leven moeilijk te vinden zijn.

Bron: wikipedia.com

tekenfilms uit de jaren 90