|
|
|
|
|
Film The Adventures of Snowflake został nakręcony w 2011 roku przez argentyńskiego reżysera Andreasa G. Schaera i dystrybuowany przez Notorious Pictures. Film, który przeplata rzeczywistość z cyfrową animacją z aktorami z krwi i kości, wchodzącymi w interakcję z postaciami stworzonymi przez wyobraźnię ołówka utalentowanych projektantów, opowiada prawdziwą historię: historię bardzo rzadkiego okazu białego goryla, któremu nadano imię Płatek śniegu, znaleziony w 1966 roku w Gwinei Równikowej, a później stał się ulubieńcem dorosłych i dzieci w barcelońskim zoo. W filmie karykatury wykonane w trójwymiarowej grafice komputerowej przeplatają się z aktorami w tak harmonijny sposób, że nie sposób odróżnić fotografii od rekonstrukcji otoczenia za pomocą oprogramowania cyfrowego. Również dzięki znakomitej obsadzie wybranej do tego odważnego niskobudżetowego filmu. Aby nadać twarze ludzkim bohaterom filmu, są Claudia Abate, Pere Ponce, Juan Sullà i Elsa Pataky. Z drugiej strony scenariusz napisali Albert Val i Amelia Mora. Muzykę powierzono Zacaríasowi M. de la Riva, a zdjęcia wykonał Sergi Bartrolí. Film jest przeplatającą się fantazją i odniesieniami do rzeczywistości, która być może bardziej przypadnie do gustu dorosłym, przywiązanym do wiadomości, które wydarzyły się naprawdę, niż dzieci, które zamiast tego pozwolą się zafascynować opowieścią o gadających zwierzętach niż zawsze pobudzają wyobraźnię. Bardzo nowoczesny film fabularny w zastosowanych technologiach - aczkolwiek z niższymi środkami technicznymi, które jednak nie mają się czego zazdrościć wielkim majorsom - ale ze starodawnym posmakiem dobrych uczuć proponowanych jako podstawowy morał.
Bardzo rzadki goryl albinos Snowflake, będąc świadkiem eksterminacji całej swojej rodziny w swojej ojczyźnie, przybywa jako młode do zoo w Barcelonie i w bardzo krótkim czasie podbija miłość milionów odwiedzających, którzy co roku przybywają do barcelońskiego zoo. staje się centrum uwagi i rozpieszczania wszystkich, właśnie ze względu na swój niezwykły kolor. Niestety, w tym przypadku rasizm dotyka również wnętrza zoo, więc ze względu na kolor jego futra Snowflake jest wyśmiewany i odpychany przez inne goryle, które sprawiają, że czuje się nieswojo, zbyt często myląc go z niedźwiedziem. biały i nie rozpoznając go jako integralnej części opakowania. Ta sytuacja powoduje tyle cierpienia Snowflake, że jest nie do zniesienia. Emblematyczny jako przedstawienie fantazji, również w tym przypadku, jest bardzo zbliżony do rzeczywistości, z młodszymi gorylami, takimi jak Kiddo i Ganga, którzy nie mają trudności z integracją Snowflake w swojej społeczności, ponieważ nie rozpoznają w jego szczery kolor jest elementem różnorodności. Starsi członkowie stada, tacy jak Ron, bardzo surowa głowa rodziny, mało otwarta na zmiany i zbyt przywiązana do tradycji, zamiast tego mają tendencję do izolowania tego, czego nie rozumieją i starają się uniemożliwić młodszym członkom, nawet rozmowę z biednym szczeniakiem. albinos. Ale na szczęście są nowe pokolenia, które zmieniają porządek rzeczy i faktycznie Ganga będzie drugą przyjaciółką, która pomoże Fiocco di Neve w realizacji jej marzenia. Ale jaki sen? Praktycznie niemożliwe życzenie.
Pewnego dnia, prawie przez przypadek, dwaj przyjaciele dowiadują się, że przez miasto przechodzi Czarownica z Północy - wróżka ze specjalnymi mocami, która może rzucać każdą magię na zwierzętach. Czy jest lepsza okazja, żeby ją spotkać i poprosić, by zmieniła go w czarnego goryla, jak wszyscy inni? I tak Snowflake i Miguel uciekają z zoo i wyruszają na przygodę w poszukiwaniu wiedźmy, która może dać mu miksturę na prawdziwego goryla, na ulicach wspaniałej Barcelony, która nawet w wersji cyfrowej zawsze może być wspaniała. Wiele niebezpieczeństw, przed którymi staną, zostanie pokonanych tylko dzięki wielkiemu pragnieniu Snowflake, aby stać się jak wszyscy inni i zostać zaakceptowanym przez swoich rówieśników, a realizacja tego celu będzie chętna nawet z narażeniem życia. Niezwykle zmartwiona ucieczką Miguela i Snowflake jest Paula - grana przez bardzo włoską Claudię Abate, która została przeszczepiona do Hiszpanii od kilku lat - córeczka zoologa, która jako pierwsza znalazła młodego goryla białego i przywiozła go do Hiszpanii pozostawiając go w domu przez pierwsze miesiące pobytu w Hiszpanii, a tym samym umożliwiając mu adaptację do nowego środowiska. Podczas wspólnych miesięcy mała dziewczynka i goryl albinos nauczyli się wzajemnie poznawać i kochać, rozwijając poczucie bezwarunkowej przyjaźni, która osiąga swój maksymalny wyraz tylko u dzieci. Łączy ich więc nie tylko uczucie, ale także wykluczenie ich wspólnego uczucia: Fiocco di Neve od rówieśników, bo ma inny kolor włosów, a Paula od rówieśników, bo mimo że jest dziewczynką, uwielbia grać w piłkę nożną i z tego powodu wszyscy uważają to za dziwne.
Chociaż nie mieszka już razem, Paula zawsze bardzo lubi szczeniaka i dowiedziawszy się o jego ucieczce, z pomocą niezręcznej przyjaciółki - granej przez Joan Sullà - która zawsze ją potajemnie kochała, zrobi wszystko, aby znaleźć Fiocco di Śnieg i chroń go przed niebezpieczeństwami. Które w tym przypadku reprezentuje Luc de Sac, najbardziej nieszczęsny i niezdarny człowiek na świecie, który jest zdeterminowany, aby schwytać małego goryla albinosa, aby wyrwać mu serce i tym samym stworzyć amulet, który ochroni go przed pechem. I tutaj również istnieje coś więcej niż analogia z kroniką rzeczywistości, która zbyt często widzi, zwłaszcza na niektórych obszarach Afryki Subsaharyjskiej, prześladowania i zabijanie albinosów z powodu ich różnorodności, w absurdalnym przekonaniu, że ich krew może służą do odpierania pecha. Aby osiągnąć swój cel, Luc de Sac nie cofnie się przed niczym, posuwając się nawet do próby przekupienia Czarownicy z Północy dużą ilością pieniędzy, aby osiągnąć swoje podejrzane cele. Ale jak w każdym szanującym się filmie dla dzieci, happy end jest tuż za rogiem i zapewnia odkupienie niegodziwców i być może spełnienie życzeń bohaterów. Przygody, z którymi dwójka przyjaciół będzie musiała się zmierzyć, aby dotrzeć do celu, będzie w rzeczywistości wiele i na szczęście po drodze będą musieli nie tylko bronić się przed Luc de Sac, ale także będą mogli liczyć na pomoc wielu nowych przyjaciół chętnych do towarzyszenia im przez " kawałek ścieżki „w poszukiwaniu szczęścia. Ale czy transformacja i homologacja naprawdę będą szczęściem? W miarę rozwoju historii ta wiara będzie coraz mniej zakorzeniona w Fiocco di Neve, który w końcu zda sobie sprawę, że ma szczęście, że ma charakterystyczny element, który czyni go wyjątkowym i niepowtarzalnym. Ucieczki, przebrania, nieporozumienia i niebezpieczeństwa otaczają wagę wartości wyrażanych przez dobrych bohaterów i wszyscy będziemy kibicować małemu gorylowi w nadziei, że zły kłusownik zostanie ukarany za swoje występki, aby zrekompensować to, co nie jest zamiast tego dzieje się to w prawdziwym życiu.
Film oparty na zderzeniu słodkiej naiwności Snowflake z lekceważącą i sarkastyczną ironią pandy Miguel, to piękna opowieść o przyjaźni i akceptacji różnorodności, jako ogromnego bogactwa każdej społeczności, którą można nazwać cywilną. Po tak wielu staraniach, aby stać się jak wszyscy inni, dostosowując się do tego, co uważa za nieodzowne wymagania, aby stać się częścią „grupy”, Fiocco di Neve zda sobie sprawę, że bycie „innym” - lub, jak mędrzec Miguel często powtarza bycie „wyjątkowym” - nie jest winą, za którą trzeba zapłacić, ale elementem do wyceny. W radzie „zrezygnować z bycia białą muchą”, którą panda ruda obdarza małego goryla albinosa podczas ucieczki, jest cała esencja morału tego filmu: różnorodności nie należy potępiać ani marginalizować, ale cenić ją jako szczególny quid poprawa społeczeństwa. I może to nie przypadek, że akcja dzieje się w Barcelonie, która zawsze była stolicą tolerancji i wieloetniczności. Poza historyczną prawdziwością - goryl albinos faktycznie mieszkał w barcelońskim zoo w latach 1966-2003 - katalońskie otoczenie umożliwiło uczynienie wszystkiego bardziej wiarygodnym właśnie ze względu na skłonność miasta do włączania różnych, aby harmonijnie pasowały do 'unicum, że samo miasto jest. A biorąc pod uwagę wyniki, wydaje się, że operacja zakończyła się sukcesem.
Niezależnie od moralizatorskiej intencji, która nie jest nowością w filmach z gatunku animacji, „The Adventures of Snowflake” pozostaje filmem o magicznym posmaku, który może wywołać uśmiech, ale także przekazać poczucie, że silna więź przyjaźni między ludzkością i zwierzęcy, jest to możliwe dla każdego, nawet jeśli Snowflake i Miguel, a także wszystkie inne postacie zwierzęce w filmie są absolutnie humanizowane. Pozostając przy temacie solidarności i miłości bliźniego, film został pokazany w sobotę 22 grudnia w Rzymie w salach Uci Cinemas - Porta di Roma w ramach wydarzenia solidarnościowego zorganizowanego przez Tizianę Rocca i we współpracy z Notorious Pictures. Dochód z wieczoru został w całości przekazany stowarzyszeniu Salva Mamme-Salva Bebè. Charytatywna zapowiedź, w której Gina Lollobrigida była matką chrzestną i gośćmi specjalnymi zarówno Grazia Passeri, prezes stowarzyszenia beneficjentów inicjatywy, jak i Roberto Proia, dyrektor zarządzający firmy produkcyjnej. Aby dowiedzieć się, jak będą ewoluować przygody Snowflake'a i Miguela, pozostaje tylko pobiec do kina 3 stycznia. Film jest również widoczny w 3D i mamy pewność, że trójwymiarowość jeszcze bardziej uwydatni sensacyjne przygody dwóch bohaterów podróżujących pośród głównych zabytków Barcelony (scena brawurowej ucieczki między Parc Güell a Casa Batlló). Przez 86 minut będzie się nagle wydawać w Barcelonie w towarzystwie dwóch czułych przyjaciół w tarapatach.
Przygody płatka śniegu są objęte prawami autorskimi Castelao Producciones, Filmax, Muf Animation
| ||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
|
