TIFFANY I TRZY BRIGANCI

Kiedyś było trzech okrutnych zbójców w długich płaszczach i czarnych kapeluszach, którzy uzbrojeni po zęby w karabin na trąbkę, miechy pieprzowe i czerwony topór splądrowali powozy i zbierali niezmierzone bogactwa. Pewnego razu była sobie mała dziewczynka imieniem Tiffany, która na pokładzie powozu szła w ciemności nocy w stronę sierocińca, w którym mieszkała. Mroczny zamek w górach, gdzie przełożony, Zły Mistrz, zmuszał biedne dzieci do pracy jako służba na farmie buraków, aby karmić jej złą żądzę bogactwa - bez buraków, bez miłości - krzyczał przez cały dzień. Tiffany nie jest zadowolona z przyszłości, która ją czeka, ale w drodze do sierocińca wpada w ręce trzech zbójców - z jej punktu widzenia wielka ucieczka! Tymczasem bandyci wciąż zastanawiają się, czy zabrać ją do swojej jaskini, czy nie, Tiffany sprawia, że ​​wierzy, że jest indyjską księżniczką i zaprasza ich, aby ją porwali. We trójkę zabierają ją do schronienia, a słodka Tiffany zakłóci ich „ciche” życie jako maruderów. Niestety, kiedy odkrywają, że nie jest córką maharadży, cała trójka czuje się oszukana i pozostawia ją własnemu losowi. Więc Tiffany wraca w ręce Złego Mistrza. W międzyczasie jednak rozbójnicy, myśląc o swojej własnej przeszłości jako sieroty, w tym sierocińcu i z tym nauczycielem, decydują się wyruszyć i uwolnić ją, by się nią zaopiekować. Pomagając bandytom Tiffany i dzieciom z sierocińca pokonać Zło. przejmują zamek i przekształcają go w swój nowy dom - dom, w którym króluje miłość i z którego nikt nie będzie mógł ich wypędzić.

Film animowany „Tiffany and the Three Brigands” jest oparty na książce dla dzieci „The Three Brigands” niemieckiego pisarza Tomi Ungerera (która sprzedała się w ponad 2 milionach egzemplarzy na całym świecie) i łączy w sobie poezję, fantazję i zadziwia nieodpartym dotykiem braku szacunku i dziecięcego chaosu.
Film powstał po raz pierwszy na podstawie pracy znanego autora i ilustratora Tomiego Ungerera. W przeszłości było wiele próśb, ale Ungerer nigdy nie miał na tyle wiary w nikogo, by pozwolić mu przenieść jedną ze swoich bajek na duży ekran w filmie animowanym. Dla producenta Stephana Schescha (Żółty pies mongolski, Werner - Eats My Dust!) „Przeniesienie Trzech Bandytów na duży ekran” było spełnieniem życiowego marzenia. „Znałem i pokochałem tę książkę od dziecka. Przeczytam ją swoim dzieciom co najmniej trzy tysiące razy. Za każdym razem, gdy ją czytałem, czułem rosnące pragnienie nie tylko przystosowania jej do kina, ale także zrobienia z niej absolutnie wyjątkowego filmu”.

Uzyskanie pozwolenia na adaptację było długą i trudną bitwą: prawa do niemieckiego wydania posiadały wydawnictwo Diogenes Verlag oraz sam Tomi Ungerer. „Nauczyliśmy się poznawać się po trochu na raz i budować relacje oparte na wzajemnym zaufaniu. Proces ten rozpoczął się w 97 roku i został wzmocniony produkcją krótkometrażowego filmu opartego na jednym z jego opowiadań The Blue Cloud, zrealizowanym przez RVG. studiach - wspomina Schesch. Mieliśmy do czynienia z jednej strony z Diogenesem Verlagiem, z drugiej z samym Tomim. Główny problem polegał na tym, jak zrobić film fabularny zaczynając od takiego opowiadania. Tomi martwił się, że wydłużenie Trzech bandytów zmieni charakter oryginalnej historii ”.
Ostatecznie, aby znaleźć rozwiązanie, Schesch i Ungerer spotkali się kilka razy w Strasburgu i zaczęli skrupulatnie analizować obrazy w książce, aby zidentyfikować kluczowe elementy: trzech okropnych bandytów - strasznie życzliwych i strasznie zabawnych - których życie wywraca się do góry nogami. przez bardzo żywą i naiwną sierotę; trzech zbójców, którzy są jednym, ale każdy ma swoją odrębną osobowość; i wreszcie, Zły Mistrz, o którym w książce wspomniano tylko raz. Począwszy od tej podstawy, historia została wzbogacona i rozwinięta wokół głównych tematów książki Ungerera. „Źli faceci” uczą się od „dobrych” - rysować, bawić się, naprawiać rzeczy i faktycznie się uczyć. Dodano wiele zabawnych i paradoksalnych elementów, wszystkie opowiedziane w niezwykle zwięzłej narracji. „Ta intensywna praca wstępna, do której Ungerer wniósł cenny wkład, również zapewniła pisarza, że ​​film nie zdradzi jego twórczości”.
Po obejrzeniu pokazu wstępnego montażu filmu Tomi Ungerer był zachwycony i wzruszony. „Dla niego staliśmy się duchowymi braćmi. To było tak, jakby sam nakręcił ten film - wspomina Schesch. - To był wielki komplement dla całej ekipy filmowej, a zwłaszcza dla reżysera Hayo Freitaga. Trzech bandytów. udało nam się stworzyć bardzo wymagający projekt, a jednocześnie film o wysokiej wartości artystycznej, który ma moc oczarowania dorosłych i dzieci ”.

Po obejrzeniu pokazu wstępnego montażu filmu, w formie szpuli leica - czyli w zasadzie animatyka z dodatkiem audio - Tomi Ungerer był zachwycony i wzruszony do łez. „Dla niego staliśmy się duchowymi braćmi. To było tak, jakby sam nakręcił ten film - wspomina Schesch. - To był wielki komplement dla całej ekipy filmowej, a zwłaszcza dla reżysera Hayo Freitaga. Trzech bandytów. udało nam się stworzyć bardzo wymagający projekt, a jednocześnie film o wysokiej wartości artystycznej, który ma moc oczarowania dorosłych i dzieci ”.
W przeciwieństwie do amerykańskich filmów animowanych o wielomilionowych budżetach, skierowanych przede wszystkim do nastolatków, „Trzej bandyci” to przede wszystkim film dla dzieci. Producent Stephan Schesch był w stanie uchwycić nowoczesność bajki Tomiego Ungerera i zrozumiał, jak bardzo można ją dostosować do współczesności.

	Oryginalny tytuł:	Die Drei Ruber
	Naród:	Niemcy
	Rok produkcji:	2007
	Gatunek:	ożywienie
	czas trwania:	75 "
	Reżyseria:	Hayo Freitag
	Oficjalna strona:	www.dreiraeuber-derfilm.de/
	produkcja:	Animation X Gesellschaft zur, Produktion von Animationsfilmen, Animation X, Medienfonds GFP, Toon City Animation, X-Filme Creative Pool
	Dystrybucja:	BIM
	Wyjście:	07 listopada 2008 (kino)

<

Wszystkie nazwy, obrazy i znaki towarowe są chronione prawami autorskimi Tomi Ungerer, Animation X Gesellschaft zur, Produktion von Animationsfilmen, Animation X, Medienfonds GFP, Toon City Animation, X-Filme Creative Pool oraz właścicieli praw i są używane wyłącznie do celów poznawcze i informacyjne.