Dragon Ball: Ścieżka Bohatera film z 1996 roku

Dragon Ball: Ścieżka Bohatera film z 1996 roku

Dragon Ball - Ścieżka Bohatera (oryginalny japoński tytuł 最強 へ の 道 Saikyō i bez Michi, niech. „Droga do siły”), znany również pod angielskim tytułem Dragon Ball: Droga do władzy to japoński film animowany (anime), o gatunku przygodowym i fantasy z 1996 roku. Film animowany jest siedemnastym filmem opartym na mandze Akiry Toriyamy Dragon Ball, po pierwszych trzech filmach Dragon Ball i trzynastu filmach Dragon Ball Z oraz najnowszym filmie w serii, aby użyć animacji cel. Jest to powtórzenie oryginalnej serii anime Dragon Ball, ten film jest rebootem, który zapożycza elementy z pierwszej misji Dragon Ball i późniejszej fabuły Czerwonej Wstążki. Premiera odbyła się w Japonii 2 marca na targach Toei Anime Fair, wraz z kinową wersją Neighborhood Story. Film powstał z okazji XNUMX. rocznicy powstania oryginalnego anime Dragon Ball. Był to również ostatni film Dragon Ball wydany w kinach wyprodukowany do czasu premiery Dragon Ball Z - Bitwa Bogów w 2013.

historia

Goku to chłopiec z małpim ogonem o nadludzkiej sile i umiejętnościach walki, który mieszka samotnie na Górze Paozu. Pewnego dnia, po złapaniu ryby do jedzenia, dziewczyna w samochodzie (Bulma) prawie go przejeżdża. Myli samochód za potwora i odrzuca go na bok, ale w zamian zostaje uderzony przez Bulmę. Wyobraża sobie, że jest jakimś demonem, ale udaje jej się przekonać go, że jest człowiekiem, mimo że nie ma ogona. Wspominając radę zmarłego dziadka, by być miłym dla dziewczynek, zaprasza ją do swojego domu, a tam idzie prosto po jego jedyne wspomnienie. Kiedy wchodzą do domu, Goku pokazuje Bulmie świecącą pomarańczową kulę, która według niego jest jego dziadkiem. Nagle Bulma ożywa i pyta ją, czy może mieć piłkę. Kiedy Goku protestuje, tworzy jeszcze dwóch „dziadków” i wyjaśnia mu legendę o Smoczych Kulach i Wiecznym Smoku. Proponuje, żeby poczuła się naćpana, żeby przyszedł, ale kiedy to nie działa, mówi mu, że to pomoże mu stać się silniejszym. Zgadza się, rozpoczynając w ten sposób zmieniającą życie podróż.

Później, w lesie, zostają zmuszeni do zatrzymania się z powodu byka / wołu na drodze, porywającego dziewczynę. Goku kończy walkę ze stworzeniem, które zamienia się w robota, a następnie w nietoperza. Niestety, w tym momencie jego pięć minut minęło i zamienia się z powrotem w Oolonga, świnię. Nie ma jednak czasu na przeprosiny, ponieważ Yamcha atakuje. Żąda wszystkich kapsułek i pieniędzy, które mają, ale dopiero wtedy Puar rozpoznaje Oolonga i beszta go za jego perwersyjne wybryki w Szkole Zmiennokształtnych. Yamcha walczy z Goku i wydaje się mieć przewagę, dopóki Bulma się nie obudzi. Wprawia go to w szok i z pomocą Puar zostaje zmuszony do przejścia na emeryturę.

Bulma, Oolong i Goku jadą na północ do następnego Dragon Balla, tylko po to, by odkryć w oddali ogromną metalową wieżę (Yamcha i Puar, którzy za nimi podążali, zatrzymują się w pobliskiej jaskini, aby się rozgrzać). Żołnierze wychodzą i „witają” ich w Muscle Tower, a Goku zabiera ich wszystkich z podniesioną głową. Wchodząc do wieży spotyka majora Metallitrona. Jednak szybko odpycha go i odkrywa (ku jej szoku), że Metallitron był robotem. Generał White z Armii Czerwonej Wstążki wydaje rozkazy, a pozostałe siły pędzą w kierunku Goku, ale on przechodzi przez wszystkie, w pokoju White'a. Następnie White aktywuje najbardziej śmiercionośne dzieło wieży: Androida 8. Android prawie dusi Goku, aczkolwiek odmawia zabicia go na rozkaz. W rezultacie White grozi wysadzeniem androida, ale Goku interweniuje i ratuje go. Obaj szybko się zaprzyjaźniają, a Android 8 wyjaśnia, że ​​nie wierzy w walkę ani zabijanie. Goku skarży się, że jego imię jest dziwne, więc w skrócie nazywa go „Eighter”. Kończy się to bitwą na śnieżki między tymi dwoma, gdy połączone siły (w tym White) patrzą.

Jakiś czas później, jadąc wozem domowym Oolonga, prawie przejechali (a potem prawie spadli z klifu) na żółwia. Wyjaśnij, że jest zagubiony i potrzebuje pomocy w powrocie na morze. Po zabraniu go tam, mówi, że ma nagrodę, którą zabierze ze sobą następnego dnia. Następnie Oolong, Goku i Bulma spędzają noc na plaży. Goku budzi się wcześnie rano i próbuje spać na kolanach Bulmy, ale wpada w panikę, kiedy zdejmuje majtki i odkrywa brak męskich genitaliów. Tego ranka Żółw wraca przynosząc swoją „nagrodę”: Mistrza Roshi, pustelnika żółwia. Najpierw próbuje wezwać dla nich Nieśmiertelnego Feniksa, ale kiedy to się nie udaje (najwyraźniej nie żyje), przywołuje Chmurę Nimbus. Goku jest jedynym z grupy, który może na nim jeździć, więc staje się jego.

Angielski zwiastun - Dragon Ball - Ścieżka bohatera

Gdy Goku jest na Nimbusie, Bulma odkrywa, że ​​starzec ma Smoczą Kulę. Proponuje, że odpuści, jeśli ona pokaże mu swoje majtki. Zgadza się, nie wiedząc, że nie ma na sobie żadnego, a Roshi i Oolong są mile zaskoczeni. Jest przerażona po przebraniu i znajduje w środku swoje majtki. Nie ma jednak czasu na wyjaśnienia, ponieważ generał Niebieski z Armii Czerwonej Wstążki atakuje flotą pancerników. Kiedy sytuacja wydaje się niemal desperacka, Roshi postanawia użyć swojej legendarnej fali Kamehameha. Dziesiątkuje nim całą flotę, ale Blue rozkazuje następnie swojej armii podwodnej zaatakować. Goku jednak zdołał sam nauczyć się Kamehameha i zniszczył nim wiele łodzi podwodnych. Ale gdy ich sytuacja się poprawia, Goku zostaje znokautowany przez pocisk, a Bulma, Yamcha, Oolong, Puar i Roshi zostają schwytani przez żołnierzy Blue. Cała piątka trafia do więzienia w pobliżu siedziby Czerwonej Wstążki. Następnego ranka Goku budzi się na dźwięk smoczego radaru. Znajdując się sam, wyrusza na poszukiwanie pozostałych sześciu Smoczych Kul (Niebieski, który przegapił tę na osobie Goku, zostaje stracony za swoją porażkę). Goku walczy przez legiony z legionami żołnierzy Czerwonej Wstążki, podczas gdy inni próbują uciec z więzienia.

W końcu udaje im się znaleźć Goku, aby ich powitać. Gdy Goku udaje się do siedziby Czerwonej Wstążki, komandor Red i agent Black wycofują się z sześcioma smoczymi kulami do ostatniego schronienia. Ale kiedy Black dowiaduje się o prawdziwym pragnieniu Czerwonego, by urosnąć, Black strzela do niego i przysięga, że ​​Armia Czarnej Wstążki stanie się władcą świata. Wydobądź największą broń armii, gigantycznego robota. Broń promieniowa robota niszczy ogromny kawałek terytorium na swojej drodze i prawie zabija Goku, dopóki nie uda mu się trafić go w brzuch i zdetonować armatę. Black i jego robot jeszcze nie wyszli, a Goku zostaje ostatecznie znokautowany. Na szczęście pojawia się Android 8. Wkłada wszystko, co ma, aby powstrzymać robota przed zabiciem chłopca, ale jest całkiem jasne, że nie może konkurować. Niektóre części zaczynają od niego odlatywać i ląduje w zmiętym stosie obok Goku.

Goku dochodzi do siebie, tylko po to, by zobaczyć śmierć androida. Zasmucony i rozwścieczony poświęceniem Androida 8, nowy świat mocy nagle budzi się w Goku, gdy ziemia trzęsie się od jego torturowanych krzyków. Black popełnia błąd, kibicując mu, a Goku wykańcza go gigantyczną Kamehameha. Po opadnięciu kurzu zostaje wezwany Wieczny Smok Shenron, ale Bulma i Yamcha zdają sobie sprawę, że nie potrzebują już ich życzeń. Zamiast tego Goku oferuje swoje życzenie: ożywić Androida 8 i usunąć bombę w nim.

specyfikacje

Oryginalny tytuł 最強 へ の , Saikyō i nie Michi
Oryginalny język Japoński
Kraj produkcji Japonia
Rok 1996
czas trwania 80 min
związek 1,78:1
płeć animacja, akcja, fantastyka, przygoda
Regia Shigeyasu Yamauchiego
Scenariusz Aya Matsui
Dom produkcyjny Bird Studios, Toei Animation Company, Toei Doga
Dystrybucja w języku włoskim Dynamiczne Włochy
Muzyka Akihito Tokunagę
Dyrektor artystyczny Junichiego Higashiego
Artyści Tadayoshiego Yamamuro

Oryginalni aktorzy głosowi
Masako Nozawa jako Son Goku
Hiromi Tsuru Bulma
Toru Furuya: Yamcha
Kin'ya Aikawa: Mistrz Roshi
Shōzō Iizuka: Android 8
Naoki Tatsuta: Olong
Naoko Watanabe: Puala
Kenji Utsumi: Dowódca Czerwony
Masaharu Satō: Czarny sekretarz
Hirohiko Kakegawa: Generał White
Hisao Egawa: Sierżant Metallic
Bin Shimada: Generał Niebieski
Daisuke Gori: Umigame, Shenron
Kazuko Sugiyama: Pułkownik Violet
Jōji Yanami: Narrator
Włoscy aktorzy głosowi

Oryginalny dubbing:
Lorenzo De Angelis jako Son Goku
Francesca Guadagno: Bulma
Vittorio Guerrieri Yamcha
Oliviero Dinelli: Mistrz Roshi
Saverio Indrio: Android nr. 8
Fabrizio Mazzotta: Olong
Ilaria Latini: pual
Ennio Coltorti: Dowódca Czerwony
Mario Bombardieri: Sekretarz Black
Paolo Buglioni: Generał Biały
Marco Baroni: Generał Niebieski
Manfredi Aliquò: Umigame
Neri Marcore: Shenron
Valentina Mari: Pułkownik Violet
Davide Marzi: Narrator

Ponowne dubbingowanie (2003):

Patrizia Scianka jako Goku
Emanuela Pacotto Bulma
Diego Saber: Iamko
Mario Scarabelli: Geniusz, Narrator
Pietro Ubaldi: Android nr. 8
Riccardo Peroni: Oscary
Federica Valenti: Puar
Enrico Bertorelli: dowódca Red
Stefano Albertini: Czarny sekretarz
Marco Pagani: Generał Biały
Mario Zucca: Sierżant Metallic, Shenron
Claudio Moneta: Generał niebieski
Tony Fuochi: Umigame
Marcella Silvestri: Pułkownik Violet

źródło: https://en.wikipedia.org/wiki/Dragon_Ball:_The_Path_to_Power