Rudolf w pogoni za szczęściem - japoński film animowany

21 września 2021

Rudolf w pogoni za szczęściem (ルドルフとイッパイアッテナ Rudorufu do ippai attena) to japoński film animowany z 2016 roku oparty na grafice komputerowej, wyreżyserowany przez Kunihiko Yuyamę i Motonoriego Sakakibarę. Wyprodukowany przez Toho, trafił do japońskich kin 6 sierpnia 2016 roku. We Włoszech trafił do kin 15 marca 2018 roku dystrybuowany przez Mediterranea Productions

historia

Rudolf to domowy czarny kociak z miasta Gifu (region Chubu, centralna Japonia), który nigdy nie opuścił swojego domu, pod opieką córki Rie, jego właścicielki. Kiedy matka Rie prosi ją, by odwiedziła babcię i przyniosła jej jedzenie, Rudolf wychodzi za Rie z domu, chcąc poznać świat zewnętrzny. Ale kiedy Rudolf wpada na sprzedawcę ryb, uciekając i wsiadając do przyczepy ciężarówki, zostaje oszołomiony miotłą rzuconą przez sprzedawcę ryb. Kiedy Rudolf budzi się i wychodzi z przyczepy, by zbadać, spotyka „Gottalota”, dużego ulicznego kota w kształcie jaskółczego ogona, który pozwala Rudolfowi spać pod świątynią. Następnego ranka Gottalot i Rudolf przechadzają się po mieście, podczas gdy Rudolf dowiaduje się, że Gottalot otrzymał wiele imion od ludzi, których spotkał, ale kiedy pyta Gottalota, czy jest kotem domowym, prycha. Niedługo potem Rudolf spotyka innego kota o imieniu Buchi, który ma zwyczaj naśladowania ruchów sztuk walki i krzyczenia „Hyah”, co mówi Rudolfowi, że Gottalot był znany jako Złomowy Tygrys. Opowiada też Rudolfowi o niebezpiecznym psie o imieniu Diabeł. Gdy Buchi oferuje, że Rudolf kręci się po domu, ten wyjaśnia walkę Gottalota z dobermanem, który grozi oderwaniem mu ucha, jeśli wróci. Buchi przerywa historię, gdy widzi piękną kotkę syjamską i idzie za nią, ale wita Rudolfa. to grozi oderwaniem ucha, jeśli wróci. Buchi przerywa historię, gdy widzi piękną kotkę syjamską i goni ją, ale wita Rudolfa. to grozi oderwaniem ucha, jeśli wróci. Buchi przerywa historię, gdy widzi piękną kotkę syjamską i idzie za nią, ale wita Rudolfa.

Wracając do świątyni, Gottalot po dowiedzeniu się, że Buchi opowiedziała Rudolfowi o swojej przeszłości, Gottalot wyjaśnia, że obok domu diabła mieszkał jego właściciel, dopóki nie udał się do Stanów Zjednoczonych, zostawiając go. ale nauczyła go jednej rzeczy: umiejętności czytania. Po tym, jak Gottalot i Rudolf spotykają Diabła, Gottalot wyjaśnia, że odkąd stał się bezdomnym, Diabeł patrzy na niego z góry. Po spotkaniu z Buchi, Gottalot i Rudolf infiltrują szkołę i wchodzą do klasy, gdzie Rudolf i Buchi stają się ciekawi książek, zachęcając Rudolfa do nauki czytania, podczas gdy Gottalot mówi, że Rudolf również będzie musiał nauczyć się pisać. Mijały dni, gdy Rudolf nauczył się czytać, pisać i rozumieć japońskie znaki. pewnego dnia, gdy jeden z nauczycieli ogląda telewizję, Rudolf widzi swoje rodzinne miasto, czyli Gifu, znane z kolejek linowych i zamków. Nawet wiedząc, że Gifu jest ponad sto mil stąd, Rudolf postanawia znaleźć drogę do domu, wsiadając do ciężarówki zmierzającej do Gifu, ale dostał się do ciężarówki z zamrażarką. Gottalot i Buchi ścigają ciężarówkę i odzyskują Rudolfa (zamrożonego w małym bloku lodu) i uwalniają go. ale Gottalot obwinia Rudolfa za prawie zamarznięcie na śmierć.

Nadeszła jesień, a kiedy plakat na autobusie wycieczkowym dla Gifu, Rudolf i Gottalot pytają Buchi, którego pociąga kot ze szkockiego zwisa o imieniu Misha, który mówi im, że autobus przyjedzie 10 listopada o 6:30. Później tego samego dnia Gottalot został ranny przez diabła. Następnie Rudolf mówi Buchi, aby czuwała nad Gottalotem, gdy ostrzega nauczyciela i prowadzi go do Gottalot, nauczyciel mówi, że Gottalot wciąż żyje, gdy zabiera rannego kota do lekarza w celu leczenia. Buchi wyjaśnia Rudolfowi, jak Gottalot został ranny. nauczyciel następnie mówi kotom, że Gottalot zostanie z nim, ponieważ będzie musiał odpocząć przez 2 tygodnie. W domu Maestry, Gottalot przeprasza za to, że Rudolf się martwił, a Rudolf dziękuje mu za czuwanie nad nim, gdy go wita. Rudolf następnie mierzy się z Diabłem w walce i pomimo tego, że Diabeł ma przewagę u siebie, Rudolf (z Buchi zwodem) pokonuje Diabła. Ale ponieważ Diabeł nie umie pływać, prosi o pomoc. Rudolf i Buchi następnie zmuszają go do przysięgi, że nigdy więcej nie zastraszy żadnego kota, na co diabeł się zgadza. Rudolf wraca do Gottalot, który mówi, że autobus odjechał, więc nie wróci do Gifu. W miarę upływu miesiąca Gottalot w pełni wyzdrowiał, ale niewiele wychodzi. Wiosną Buchi i Misha zostają razem, a Diabeł uspokaja się po ich kłótni i wyjaśnia, że zanim właściciel Gottalot odszedł, Gottalot i Diabeł byli dobrymi przyjaciółmi, ale zerwali, gdy Gottalot stał się bezdomnym. Diabeł następnie prosi Rudolfa, aby dał gottalotowi jedzenie na znak przeprosin. Później Gottalot pomaga Rudolfowi poznać tablice rejestracyjne samochodów, wskazując, skąd pochodzą, wraz z chińskim tekstem. Jedna noc,

Następnego dnia Rudolf wita Gottalota, Buchi i Mishę, ponieważ ciężarówka, którą obecnie jedzie, jedzie do różnych prefektur, przejeżdżając od jednej ciężarówki do drugiej. ale mimo przebicia opony przez jedną z ciężarówek udaje mu się wrócić do domu, ale kiedy wchodzi do domu, ku swemu wielkiemu zdziwieniu odkrywa innego czarnego kociaka, który akurat jest młodszym bratem Rudolfa, który mieszkał w domu rok później Rudolf zniknął. wiedząc, że rodzina nie może mieć więcej niż jednego kota, Rudolf wyjeżdża i wraca do Tokio. po powrocie do Tokio Rudolf widzi Buchi i Mishę i mówi, że zdecydował się zostać w Tokio. Potem widzi Gottalot, który powiedział, że odchodzi, ale jego były właściciel, który zarobił dużo pieniędzy w Ameryce po sprzedaży swojego biznesu, powrócił. Później w nocy Gottalot, Buchi, Misha i Rudolf (przemianowany na Crow) wraz z kilkoma bezpańskimi kotami jedzą kolację. Uczą się też, że diabeł potrafi pływać. Podczas gdy inne koty dobrze się bawią, Gottalot i Wrona spoglądają w nocne niebo w oczekiwaniu na przyszłość.

specyfikacje

Oryginalny tytuł Rudorufu do ippai attena
Oryginalny język Japoński
Paese Japonia
Rok 2016
czas trwania 90 minut
płeć avventura
Regia Kunihiko Yuyama i Motonori Sakakibara
Przedmiot Michaił Soloszenko, Yōichi Katō
Scenariusz Michaił Soloszenko
producent Yoshio Nakayama, Minami Ichikawa, Nobuiku Suzuki, Toshiaki Okuno, Yoshitaka Toge, Keiichi Sawa, Masaya Yabushita, Kiyoshi Nagai, Mika Nakamura, Yoshitaka Hori, Yoshikazu Kumagai, Eisaku Yoshikawa, Ken Sakamoto
Producent wykonawczy Daisuke Kadoya
Dom produkcyjny Sprite Animation Studios, OLM, OLM Digital
Dystrybucja w języku włoskim Produkcje śródziemnomorskie
Fotografia Michaił Soloszenko
montowanie Michaił Soloszenko
Muzyka Naoki Sato
Artyści Michaił Soloszenko
Tapety Michaił Soloszenko

Oryginalni aktorzy głosowi

Mao Inou: Rudolf
Ryohei Suzuki: Mam dużo / Tygrys
Norito Yashima: Buchi
Arata Furuta: Diabeł
Nana Mizuki: Misha
Rio Sasaki: Śmiać się
Akio Otsuka: Mistrz Kuma