Robert Blackack, zdobywca Oscara za efekty specjalne w Gwiezdnych Wojnach, zmarł w wieku 73

Robert Blackack, nagrodzony Oscarem artysta efektów wizualnych na Gwiezdne wojny: nowa nadzieja i współzałożyciel renomowanego studia Industrial Light & Magic, zmarł na raka w ubiegłą środę 2 lutego w swoim domu w Paryżu w wieku 73 lat. Wiadomość została udostępniona The Hollywood Reporter przez żonę Blackacka, Caroline Charron-Blalac.

Blackack urodził się w Panamie 9 grudnia 1948 roku i studiował w Londynie, zanim rozpoczął studia w Kalifornii. Posiada licencjat z literatury angielskiej i sztuk teatralnych z Pomona College, w którym to czasie zaczął studiować film jako samouk poprzez pracę eksperymentalną. Wrócił do szkoły w CalArts na studia magisterskie w studiach filmowych, gdzie współreżyserował Słowa z profesorem Donem Levym.

Po ukończeniu CalArts w 1973 roku kariera Blacka zaczęła się świetnie, kiedy stworzył animację fotograficzną do nagrodzonego Oscarem filmu dokumentalnego Petera Davisa. Serca i umysły (1974). W 1975 roku, tworząc film promocyjny dla studia efektów Douglas Trumbull Future General, poznał Johna Dykstrę, gdy operator został wybrany przez George'a Lucasa do nadzorowania efektów wizualnych w filmie. Gwiezdne Wojny, Blackack został zaproszony do pomocy w tworzeniu frameworka VistaVision VFX dla filmu: Industrial Light & Magic. Zdobył Oscara za najlepsze efekty wizualne w 1978 roku za pracę nad kultowym filmem.

Innym godnym uwagi projektem Blackacka była kinowa impreza telewizyjna z 1983 roku Dzień Po  (1983), dla którego wraz z zespołem Praxis Film Works zaprojektował i wyprodukował efekty wizualne, które przewidywały skutki detonacji jądrowych, następstwa, promieniowania i śladów pocisków ICBM na ludność Lawrence w stanie Kansas. Ponad 100 milionów ludzi obejrzało pierwszą transmisję w ABC, zdobywając 62% udziału w widowni i czyniąc z niego najlepiej punktowany film telewizyjny w historii do 2009 roku. Blackack zdobył nagrodę Emmy za pracę nad efektami wizualnymi The Day After Tomorrow w 1984.

Blackack przyczynił się również do wizualnego spektaklu serialu Carla Sagana z 1980 r. Kosmos: osobista podróż, a także klasyki lat 80. na dużym ekranie, takie jak Blues Brothers, Samolot!, Cat People e RoboCop. W latach 90. wykonał miniaturowe zdjęcia MoCo i nagrania akcji na żywo dla atrakcji parków rozrywki, m.in Seafari, Obcy: Jedź z prędkością strachu (LBE) i Akbar's Adventure Tours (Buscha).

Dzień Po