Chilly Willy - Postać z kreskówki z 1953 roku
Chilly Willy to postać z kreskówki, maleńki pingwin. Został wynaleziony przez reżysera Paula Smitha dla studia Waltera Lantza w 1953 roku i dalej rozwijany przez Texa Avery'ego w dwóch filmach po debiucie Smitha. Postać wkrótce stała się drugą najpopularniejszą postacią Lantz / Universal, za Woodym Woodpeckerem. Pięćdziesiąt kreskówek Chilly Willy zostało wyprodukowanych w latach 1953-1972.
Według książki Scotta MacGillivraya Castle Films: A Hobbyist's Guide, Chilly Willy został zainspirowany przez pisarza kryminałów Stuarta Palmera. Palmer wykorzystał studio Lantz jako tło dla swojej powieści Cold Poison, w której gwiazdą kreskówek była postać pingwina, a Lantz przyjął ideę pingwina na ekran. Inspiracją dla Chilly Willy była postać pingwina Pabla z filmu Disneya Trzech Caballeros z 1945 roku.
Chilly Willy pojawił się w 50 filmach krótkometrażowych wyprodukowanych przez Lantza w latach 1953-1972, z których większość odnosi się do jego prób zachowania ciepła i często napotykał sprzeciw psa o imieniu Smedley (głos Daws Butler w jego głosie "Huckleberry Hound"). Smedley ma duże usta i ostre zęby (które pokazuje, kiedy ziewa), ale nigdy nie jest pokazywany, zaciekle próbuje ugryźć nimi Chilly'ego lub kogokolwiek innego. Były jednak chwile, kiedy Chilly i Smedley się dogadywali, tak jak w przypadku Vicious Viking and Fractured Friendship. Jednak Chilly nigdy nie odnosił się do Smedleya po imieniu. Przez większość czasu, gdy Chilly kłócił się ze Smedleyem, w końcu zostali przyjaciółmi. Chilly był bardziej dokuczliwy dla Smedleya niż wrogiem, często pojawiał się tam, gdzie Smedley pracuje, zwykle dla drobnego pracodawcy. Wielokrotnie pojęcie fabuły było wyjątkowo słabe, wydawało się, że jest to przypadkowy zbiór luźno powiązanych gagów kontra spójna historia.
Dwóch przyjaciół Chilly'ego w późniejszych kreskówkach to niedźwiedź polarny Maxie (głos Daws Butler) i Albatros Gooney „Gooney Bird” (głos Daws Butler grający Joe E. Browna). Maxie pojawiała się częściej z Chilly niż z Gooneyem. Były tylko dwie kreskówki, w których wszystkie trzy postacie pojawiły się razem: Gooney's Goofy Landings (gdzie Chilly i Maxie próbują udoskonalić lądowania Gooneya) i Airlift à la Carte (gdzie Chilly, Maxie i Gooney idą do sklepu, którego są właścicielami. autorstwa Smedleya ).
W niektórych odcinkach Chilly Willy zajmuje się także myśliwym o imieniu Pułkownik Pot Shot (głos Daws Butler), dla którego Smedley okazał się pracować w kilku odcinkach. Pot Shot wydawał rozkazy spokojnym, opanowanym głosem, a potem wybuchał gniewem, gdy mówił Smedleyowi, co się stanie, jeśli nie uda mu się osiągnąć celu. Ponadto w dwóch odcinkach Chilly Willy przechytrzył Wally Morsa, gdy Chilly Willy natrafia na swoje projekty wędkarskie.
Paul Smith wyreżyserował pierwszą kreskówkę Chilly Willy, zatytułowaną po prostu Chilly Willy, w 1953 roku.
Tex Avery ożywia postać w dwóch swoich filmach krótkometrażowych, I'm Cold (1954) i nominowanej do Oscara The Legend of Rockabye Point (1955). Po tym, jak Avery opuścił studio, Alex Lovy przejął kierownictwo, zaczynając od reżyserowania Hot and Cold Penguin.
W większości kreskówek z lat pięćdziesiątych i wczesnych sześćdziesiątych Chilly był niemy, choć głosem otwierającym była Sara Berner. Po raz pierwszy przemówił w Half-Baked Alaska w 50 roku, gdzie Daws Butler użył głosu Chilly'ego do końca serii w stylu podobnym do jego charakterystyki Elroya Jetsona. Postać zawsze przemawia w opowiadaniach komiksowych opartych na postaciach. Również w komiksach Chilly miał dwóch siostrzeńców o imieniu Ping i Pong, podobnie jak Woody Woodpecker jest wujkiem Twins Knothead i Splinter.
Kiedy kreskówki Lantza zostały nakręcone dla telewizji w 1957 roku jako The Woody Woodpecker Show, Chilly Willy była główną atrakcją serialu i pozostała taka we wszystkich kolejnych wydaniach pakietu Woody Woodpecker Show.
specyfikacje
Pierwsze pojawienie się Chłodny Willy (1953)
Stworzone przez Paul J. Smith (oryginał)
Tex Avery (przeprojektowanie)
Przyjęty z Produkcje Waltera Lantza
Zaprojektowany przez Tex Avery
Wyrażone przez Sarah Berner (1953)
Bonnie Baker (1956-1961)
(śpiewa głos w otworach)
Łaska Stafford (1957-1964) [1]
Gloria Wood (1957) [1]
Daws Butler (1965-1972)
Brad Norman (2018)
Dee Bradley Baker (2020-obecnie)
