Kreskówka (gatunek shojo) Cześć Spank! (tytuł oryginalny Ohayoo! Spank) po raz pierwszy pojawia się we Włoszech w 1982 roku (nadawany na Italia Uno), odnosząc wielki sukces dzięki fabule o zabawnych i wciągających tonach. Spank jest zdecydowanie nietypowym psem, ponieważ ma typowe ludzkie uczucia i przyzwyczajenia: często nosi dżinsowy garnitur, czapkę, okulary przeciwsłoneczne; czasami się złości, ale potrafi być czuły, miły, odpowiedzialny i bardzo inteligentny. Spank staje się częścią życia młodej Aiki (Aiko Morimura), w bardzo smutnym i delikatnym dla niej momencie. W rzeczywistości Aika straciła niedawno swojego ukochanego ojca (który będąc marynarzem w tajemniczy sposób zniknął podczas jednej ze swoich podróży na pokładzie statku „Il Gabbiano”), ale zamiast podążać za matką do Paryża, postanawia zostać w Japonii jako gość wujek Fujnami.

Z biegiem dni dziewczynka czuje się coraz bardziej samotna i zagubiona, dlatego w prezencie otrzymuje pięknego psa Papy, z którym spędza czułe i szczęśliwe chwile, ale niestety wkrótce umiera potrącony przez ciężarówkę. Dlatego Aika czuje się samotna i zrozpaczona, dopóki nie spotyka śmiesznego Klapsa, który po pewnym wahaniu postanawia z nią zostać. Między nimi rodzi się przyjaźń, która z każdym dniem będzie coraz bardziej umacniać się, aż do tego stopnia, że ​​stanie się nierozłączna. W rzeczywistości Spank broni i chroni swojego „Iaia” na wiele sposobów iw różnych okolicznościach: pomyśl, że on też pójdzie dla niego do szkoły. Inne postacie w tej historii to: Serina (Serino), snobistyczna dziewczyna, która jest właścicielem kota, Miccia równie wyniosła jak kochanka Spank (być może właśnie dlatego, że go ignoruje, ale w końcu jego uwaga zadowala ją). Serina nie przegapi okazji, by postawić słodką Aikę w kłopoty, z którą konkuruje w miłości. Pure Spank ma rywala, kota Torikiki: ich częste wyzwania (pokazy siły, umiejętności lub inne) w podbiciu Micci są naprawdę zabawne (nawet jeśli na czas oboje w oczach pięknego i wspaniałego kociaka zrobią z siebie głupka) . Wciąż jest Rey, wolny i samotny duch, który uwielbia długie spacery po plaży, z którym Aika przeżywa piękną, ale niespokojną historię miłosną. Wreszcie, jak możemy zapomnieć o gospodyni Saki ?!

Ta ostatnia w rzeczywistości, ilekroć znajdzie Klapsa pod oczami, przeraża ją i mdleje: kto wie dlaczego?
Manga Ohayoo! Zbićzostał wykonany w 1978 roku przez Shunichi Yukimuro i zaprojektowany przez Shizue Takanashi. We Włoszech został on opublikowany po raz pierwszy w latach 80. przez gazetę „Corriere dei Piccoli” w zmienionej i dostosowanej wersji, a drugi raz w latach 90. przez Play Press, zgodnie z wersją oryginalną. Podczas gdy zajmowali się serialami animowanymi Shigetsuga Yoshida i Takao Korai, zasadniczo szanowali ducha komiksu. Jednak różnice między tymi dwoma gatunkami nie są bez znaczenia, zwłaszcza jeśli chodzi o adaptacje w różnych edycjach (w tym włoskiej). Na przykład w mandze Aika mieszka z matką w Japonii. Rey, który w kreskówce jest prawowitym właścicielem Zbić, w komiksie to ten, który uderzył Papy. Co więcej, istnieje bardzo silny związek między Spankem a tajemniczym zniknięciem ojca Aiki (na który spróbuje rzucić trochę światła), który zamiast tego jest marginalizowany w serialu telewizyjnym.
Zaletą rysunków są rysunki, które pomimo swojej prostoty doskonale oddają wewnętrzną złożoność postaci - w szczególności Spanka - oraz głębię ich sentymentalnego i emocjonalnego bagażu (radości, małe i duże bóle oraz 'inny). Razem przyczyniają się do tego, że docenimy kreskówkę (i komiks), która rodząc raczej tragiczne problemy dorastania, rozgrywa się na tle, nawet bardziej niż melancholijnym, pełnym chwil czułości, humoru, przyjaźni i pewność lepszego jutra.

autor: Helga Corpino