Hymn do łotewskiego dzieciństwa z filmu „Moja ulubiona wojna”
W ciągu ostatniej dekady fani światowego kina widzieli, jak kilku twórców używa animacji do opowiadania historii o poważnych problemach i zgłębiania trudnych społeczno-politycznych tematów. W tym roku łotewsko-norweska reżyserka Ilze Burkovska Jacobsen kontynuuje tę tradycję Moja ulubiona wojna (Moja ulubiona wojna), mocne spojrzenie na jego doświadczenie dorastania pod rządami ZSRR i jak ten klimat polityczny wpłynął na jego dojrzewanie. Podczas niedawnego wywiadu z www.animationmagazine.netBurkovska Jacobsen opowiadała o powstawaniu swojego filmu, który w czerwcu odebrał prestiżową nagrodę Contrechamp w Annecy. Tytuł został również wybrany jako jeden z filmów pełnometrażowych konkursowych na Międzynarodowym Festiwalu Animacji w Ottawie w tym miesiącu.
„Dwa z moich głównych źródeł inspiracji filmowych to Marjane Satrapi Persepolis i Ari Folman Walc z Baszirem“, Mówi Burkovska Jacobsen. „Oba filmy opowiadają historię, wykorzystują animację i nadal zaliczane są do filmów dokumentalnych. Moją inspiracją artystyczną była Frida Kahlo. Kiedy po raz pierwszy zacząłem zbierać pieniądze na mój film, byłem trochę zawstydzony, że wykorzystałem siebie w tej historii. Ale potem pomyślałem o Fridzie Kahlo i pomyślałem, no cóż, na jej obrazach widzimy zdjęcia jej twarzy i ciała, ale to wciąż opowiada szerszą historię. W jego obrazach widzimy ból, pożądanie, miłość, oskarżenie i deklarację kobiecej siły, a nie zadowoloną z siebie twarz malarza. Postanowiłem więc wtedy, że można użyć siebie w filmie, nawet jeśli czasami czuję się bardzo nieswojo ”.
Dodaje: „Oczywiście, jeśli chodzi o fabułę filmu, zainspirowała mnie niezwykle dramatyczna historia mojej ojczyzny, Łotwy, z wszystkimi tragicznymi zwrotami akcji ostatniego stulecia i„ szczęśliwym zakończeniem ”z naszej zimnowojennej perspektywy. "
Reżyser mówi, że było wiele powodów, dla których zdecydowała się połączyć animację z materiałami i zdjęciami na żywo oraz archiwalnymi. „Tylko w ten sposób mogłem spojrzeć na historię w taki sposób, w jaki chciałem ją opowiedzieć” - wyjaśnia. „Zrobienie filmu fabularnego na żywo byłoby zbyt kosztowne. Ponadto nie ma archiwów ani zdjęć z sytuacji lub wydarzeń, które chciałem pokazać w swoim filmie ”.
Burkovska Jacobsen rozpoczęła pracę nad scenariuszem filmu około dziewięć lat temu. Artysta koncepcyjny filmu zaczął tworzyć projekty do filmu w tym samym roku. Jednak rzeczywisty rozwój rozpoczął się dopiero w 2014 roku, a produkcja rozpoczęła się pod koniec 2016 roku. Zespół wykorzystał animację przyciętą w połączeniu z niektórymi animacjami 3D i ręcznie rysowaną animacją do scena otwarcia filmu. Według reżysera, w zespole było łącznie pięciu animatorów: Krish Ābols, Kerija Arne, Toms Burāns, Neil Hammer i Arnis Zemītis. Artysta tła Laima Puntule, dodatkowy artysta postaci Harry Grundmann oraz artyści tworzący scenorysy Margarita Turauska i Roberts Cinkuss również przyczynili się do powstania filmu.
Patrząc wstecz na proces powstawania swojego filmu, Burkovska Jacobsen mówi, że najtrudniejszym aspektem było zrozumienie fabuły jego ojca. „Był członkiem partii komunistycznej, ponieważ był to jedyny sposób na zrobienie czegoś jako przywódca społeczności” - wyjaśnia. „Był energiczny, charyzmatyczny i wiele osiągnął. Nadal za nim tęsknię, więc trudno dziś wyjaśnić, dlaczego dołączył do tej partii. Jednak historie moich rodziców to historie milionów innych ludzi, którzy byli członkami partii komunistycznej, nie postrzegając siebie osobiście jako komunistów. Okoliczności historyczne i polityczne nie pozostawiły im wyboru. Taka była rzeczywistość. Jak powiedziano mojej mamie: „Zostań członkiem, bo stracisz pracę”. "
Moja ulubiona wojna jest częścią tegorocznego programu fabularnego na Międzynarodowym Festiwalu Animacji w Ottawie. Po więcej informacji odwiedź mojaulubiona wojna.com.
