Krew: Ostatni wampir – horror anime z 2000 roku

Krew: ostatni wampir to film anime z 2000 roku wyprodukowany przez Production IG i SPE Visual Works i wyreżyserowany przez Hiroyukiego Kitakubo. Premiera filmu w japońskich kinach odbyła się 18 listopada 2000 roku. Jednotomowa kontynuacja mangi, zatytułowana Krew: Ostatni wampir 2000 i napisany przez Benkyo Tamaoki, został opublikowany w Japonii w 2001 roku przez Kadokawa Shoten i po angielsku przez Viz Media w listopadzie 2002 roku pod tytułem Krew: Ostatni wampir 2002 .

Do serii wydano również trzy adaptacje japońskich powieści świetlnych, a także grę wideo. Zrodziła także pięćdziesięcioodcinkową serię anime osadzoną w alternatywnym wszechświecie zatytułowanym Blood + oraz drugą serię anime, Blood-C, również osadzoną w innym alternatywnym wszechświecie. Adaptacja na żywo filmu o tym samym tytule miała premierę w Japonii w maju 2009 roku.

historia

Akcja gry toczy się w 1966 roku. Główną bohaterką jest dziewczyna o imieniu Saya, która poluje na nietoperze przypominające nietoperze. Saya zostaje przedstawiona w pociągu metra, gdzie morduje mężczyznę w garniturze i krawacie. Pojawiają się jego amerykańskie kontakty lub referenci. Jeden z nich, David, zaczyna informować Sayę o kolejnej misji, podczas gdy drugi, Louis, odkrywa, że ​​mężczyzna, który właśnie zabił, prawdopodobnie nie był chiroptera.

Następna misja Sayi rozpoczyna się w amerykańskiej bazie lotniczej Yokota, która jest aktywna w przygotowaniach do wojny w Wietnamie. Co najmniej jeden chiroptera zdołał zinfiltrować bazę powietrzną i to tylko kwestia czasu, zanim ponownie się pożywią, zapadną w stan hibernacji i staną się niewykrywalne. Saya musi udawać uczennicę, zinfiltrować liceum sąsiadujące z bazą, a następnie wytropić i zabić nietoperze.

W szkole Saya spotyka łagodnie wychowaną pielęgniarkę, Amino Makiho, w przeddzień szkolnego przyjęcia z okazji Halloween. Dwie koleżanki z klasy Saya, Sharon i Linda, odwiedzają Makiho w gabinecie pielęgniarki. Nagle do pokoju wpada Saya, zabijając Lindę i raniąc Sharon, łamiąc przy tym jej miecz. Obie dziewczyny okazują się nietoperzami. Makiho jest zszokowany odkryciem. W międzyczasie ujawnia się trzecia chiroptera i zaczyna przedzierać się do bazy. Po powrocie do szkoły Makiho odzyskuje nerwy i ściga Sharon do pokoju pełnego przebranych amerykańskich tancerzy, gdzie znajduje przemienioną Sharon. Saya ratuje ją i oboje uciekają na pobliski parking. Nietoperze łapią je w środku i atakują.

David dostarcza nowy miecz, a Saya używa go do zabicia Sharon. Ostatni chiroptera postanawia uciec, próbując ukryć się na odlatującym samolocie towarowym. David i Saya idą na polowanie, a jej udaje się trafić chiroptera i śmiertelnie go zranić. Następnie stoi nad umierającym stworzeniem i pozwala, by część jego krwi spłynęła do jego ust. Louis przybywa i zabiera Makiho, zanim dotrze do niej lokalna policja.

Później Makiho jest widziana w wywiadzie z urzędnikami państwowymi, który wypytuje ją o wydarzenia z nocy. Jednak okazuje się, że wszystkie dowody bitwy między Sayą a nietoperzami zostały zatuszowane, a David i Saya zniknęli, pozostawiając Makiho bez niczego, co mogłoby udowodnić prawdziwość jego historii. Jej rozmówca prosi ją następnie o zidentyfikowanie Sayi na zdjęciu, na którym dziewczyna wygląda identycznie jak ona, z wyjątkiem tego, że zdjęcie zostało zrobione w 1892 roku. Jedynym innym opisem zdjęcia jest słowo „WAMPIR”. Makiho następnie wraca do szkoły, gdzie mówi, że nigdy nie dowiedział się całej prawdy o Sayi i nietoperzach i zastanawia się, czy nadal walczy z nimi.

Postacie

spódnica

poluj na nietoperze za pomocą katany. Sugeruje się, że jest ostatnim wampirem, który pozostał i jest nazywany „jedynym, który pozostał oryginalny”. Saya nie ma żadnych słabości, chociaż nie wiadomo, czy ma inne słabości często przypisywane wampirom. Jednak robi to, staje się przygnębiona, gdy napotyka religijne przybory i wpada w złość, gdy ludzie wspominają Boga w jej obecności. Saya przejawia nadludzkie zmysły i siłę, ale także spryt, zaradność i umiejętności. Seria manga sugeruje, że była to hybryda człowieka i wampira. Jej wiek nie jest znany, ale film pokazuje jej zdjęcie z dziewięcioma innymi osobami z datą 1892 i dołączonym słowem „wampir”. Chociaż gardzi większością ludzi, wydaje się, że szanuje Davida.

David

jest człowiekiem, który pracuje dla organizacji rządowej Stanów Zjednoczonych o nazwie Czerwona Tarcza. Przekazuje misje Sayi i pomaga jej w różnych momentach filmu. Wyrażone przez Joe Romersa.

Nietoperze

chiroptera lub, jak mówimy w filmie, chiroptera, z greckiego „skrzydła rąk” (翼 手 (yokushu) po japońsku), to krwiopijne stworzenia podobne do nietoperzy, porównywalne pod względem inteligencji do ludzi. Przebierają się za ludzi i mogą stopniowo się zmieniać, stając się dużymi, potwornymi i smukłymi. W tej formie dalsza transformacja wytwarza skórzaste skrzydła, które pozwalają stworowi szybować, ale nie swobodnie latać. Nietoperze żywią się ludzką krwią. Posiadają niezwykłą szybkość i siłę. Goją się niemal natychmiast z każdej rany, która nie jest śmiertelna. Z tego powodu jedynym sposobem na łatwe zabicie ich jest spowodowanie, aby stracili odpowiednio dużą ilość krwi w wyniku ataku.

Produkcja

Wyprodukowany przez Production IG, SPE Visual Works i Sony Computer Entertainment film Blood: The Last Vampire wyreżyserował Hiroyuki Kitakubo. Bohaterami narysowanego filmu są Katsuya Terada. Oryginalny scenariusz napisał Kenji Kamiyama, a ścieżkę dźwiękową skomponował Yoshihiro Ike. Zanim film został ukończony, był licencjonowany do dystrybucji w Ameryce Północnej przez Manga Entertainment.

Premiera odbyła się na 5. Międzynarodowym Festiwalu Filmów Fantastycznych, Akcji i Gatunków Filmowych, nazwanym Fantasia 2000, w Montrealu, Quebec, Kanada, gdzie został pokazany uczestnikom 29 lipca 2000 roku. Film wyemitowano w Australii 26 sierpnia. , 2000 na Olimpijskim Festiwalu Sztuki w Sydney. Zadebiutowała w teatrze w swoim rodzinnym kraju Japonii 2000 listopada 16 roku.

Manga Entertainment wypuściła film na ekrany kin w Ameryce Północnej latem 2001 roku, a następnie na VHS i DVD 26 sierpnia 2001 roku.

Manga

Korzystając z koncepcji Mamoru Oshii, Production IG poprosiło Benkyo Tamaokiego o napisanie kontynuacji Blood: The Last Vampire, aby dokończyć historię. Wprowadza Sayę do roku 2002, z nową generacją trenerów i kontynuuje swoje dążenie do zniszczenia nietoperzy. Odpowiednio nazwany Blood: The Last Vampire 2000 (ブ ラ ッ ド ス ヴ ァ パ ア ア 2000, Buraddo Za Rasuto Vanpaia 2000), singiel został wydany w Japonii przez Kadokawę Shoten 1 maja 2001 roku. Został on licencjonowany i opublikowany w języku angielskim w Ameryce Północnej przez Viz Media pod tytułem Blood: The Last Vampire 2002 5 listopada 2002 roku. W mandze David przeszedł na emeryturę, a Saya ma nowego menedżera, który daje do zrozumienia, że ​​nie ma szacunek dla niej. Wysyła ją do Liceum Jinkōsen Shūritsu Valley pod nazwą "Saya Otonashi". Tam odkrywa, że ​​nietoperze współistniały z ludźmi, dopóki ludzie nie zaczęli na nich eksperymentować w XIX wieku, aby spróbować osiągnąć nieśmiertelność. Eksperymenty wzmocniły instynkt zabijania nietoperzy i pozbawiły ich dawnego szacunku dla ludzkości. Z kolei naukowcy opracowali dwie bronie do zwalczania nietoperzy. Maya, prototyp, wciąż potrzebowała krwi i mogła się zmieniać jak inne nietoperze. Druga, Saya, nie musiała pić krwi i nie miała zdolności do transformacji, więc uznano ją za idealną broń. Maya szuka Sayi, chcąc ją zjeść, aby mogły stać się rasowymi nietoperzami. Po tym spotkaniu nie można znaleźć ciała Mayi, ale nigdy nie pokazano, czy Saya spełniła jej prośbę. Saya zabija swojego przełożonego i odchodzi w noc.

specyfikacje

Oryginalny tytuł ブ ラ ッ ド ザ ラ ス ト ヴ ァ ン パ イ ア
Buraddo Za Rasuto Vanpaia
Oryginalny język Japoński
Kraj produkcji Japonia
Rok 2000
czas trwania 48 min
płeć animacja, horror
Regia Hiroyuki Kitakubo
Przedmiot Mamoru Oshii
Scenariusz Kenjiego Kamiyamy
Dom produkcyjny Produkcja IG
Dystrybucja w języku włoskim Wideo kanapki
Dyrektor artystyczny Yusuke Takedę
Projektowanie postaci Katsuya Terada
Artyści Kazuchika Kise (dyrygent)
Oryginalni aktorzy głosowi
Youki Kudoh: Saya
Saemi Nakamura jako Mahiko Caroline Amano
Joe Romersa jako David
Stuart Robinson: Louis
Akira Koieyama: Mamo
Tom Fahn: Nauczyciel
Paul Carr: dyrektor
Rebecca Forstadt: Sharon
Fitz Houston: Żołnierz nr 1
Steve Blum: Żołnierz nr 2
Włoscy aktorzy głosowi
Cristiana Rossi: Saya
Silvana Fantini Mahiko Caroline Amano
Raffaele Farina: David
Massimiliano Lotti-Louis
Luca Buttale: Mamo
Natale Ciravolo: Nauczyciel
Maurizio Scattorin: dyrektor
Marisa Della Pasqua: Sharon
Marco Balbi: Żołnierz nr 1
Stefano Albertini: Żołnierz nr 2

źródło: https://en.wikipedia.org/