Ilu z was nie pamięta delikatnej Memole i jej ładnych inicjałów „To Memole, moje elfki nazywają się ja…” śpiewane przez Cristinę D'Avena? Z pewnością niewielu, przynajmniej wśród trzydziestolatków, ponieważ ta japońska kreskówka po raz pierwszy pojawiła się w styczniu 1986 roku na Italia 1 pod tytułem „Memole dolce Memole” (w oryginalnym języku „Tongariboshi no Memol”). Stworzony przez Saburo Yokoi i Yasuhiro Nagurę, serial został stworzony przez Toei Animation w sumie 54 odcinki po 25 minut, wyreżyserowane przez Osamu Kasai i rysunki Michi Himenoito. Memole można uznać za protoplastę wszystkich tych japońskich kreskówek, w których postaciami są gobliny, z których ostatni pamiętamy mirmo.

Memole to mała dziewczynka wzrostu na kilka centymetrów, charakteryzująca się dziwnym czerwonym kapeluszem i fioletowymi włosami, należąca do ludu Fileni z planety Filo Filo. Kiedy minęli ziemię w swoim mini statku kosmicznym, zepsuli się z powodu utknięcia kociego wąsa na silniku. Zmuszeni do awaryjnego lądowania, wylądowali na wyspie na środku jeziora i rozpoczęli nowe życie.

Tutaj małe 243 fileni, na czele ze starym Barbą (dziadkiem Memole), trenują, aby stawić czoła strasznemu „dreszczowi”, jakim nazywają koty, ponieważ myląc je z myszami, mogą na nie polować. Wbrew zasadom zakazu opuszczania wioski Memole i jego przyjaciel Popi wchodzą do lasu na pokładzie sowy Baobao i odkrywają słodką melodię dobiegającą z domu. Znajdują tutaj małą dziewczynkę Mariel, która gra na pianinie, ale nie mają odwagi wejść, ponieważ obecny jest również jej przerażający kot. Następnego dnia znajdują Mariel w łóżku, ponieważ jest bardzo chora, a jej gospodyni Ermelinda płacze, gdy lekarz zdiagnozował śmierć dziecka. Memole i fileni są poruszeni tą sceną i kiedy wydaje się, że dziecko już nie oddycha, mała filena podchodzi do niej i całuje ją w policzek, zmuszając ją do ponownego otwarcia oczu i wybudzenia ze śpiączki.

Po powrocie do wioski opowiadają o swoim wspaniałym doświadczeniu, ale wielki szef Barba zabrania Fileni powrotu do tego domu i utrzymywania jakiegokolwiek kontaktu z ludźmi. Część Fileni sprzeciwia się rozkazowi Barby i aby rozwiązać ten problem, rywalizacja w przeciąganiu liny organizowana jest z jednej strony przez zwolenników kontaktu z ludźmi, z drugiej strony przeciw. Wyścig wygrywa Memole i jego przyjaciele (ale tak naprawdę to Barba sprawia, że ​​wygrywają), dlatego mogą wrócić do swojej przyjaciółki Mariel, dopiero po otrzymaniu tysiąca rekomendacji, takich jak nie ujawnianie nikomu, gdzie znajduje się ich wioska. . Memole, Mino, Popi i Piui wyjeżdżają na nową wyprawę, ale tym razem muszą zmierzyć się ze strasznym kotem Jojo, który goni ich po pokoju. Dzięki sztuczkom, których nauczył się Barba, małym fileniom udaje się zmusić kota do łączenia wielu kłopotów i zmuszony jest do ucieczki, ścigany przez gospodynię Ermelindę.

Memole i jego przyjaciele mogą wtedy wskoczyć na łóżko Mariel i zawrzeć jej znajomość. W porównaniu z nimi dziewczynka jest oczywiście olbrzymem, który poruszony tymi małymi stworzeniami częstuje go swoją smaczną przekąską. Mariel mówi Memole, że jest nieszczęśliwym dzieckiem, ponieważ jest sierotą po matce, zmuszoną do życia z surową Ermelindą, ponieważ jej ojciec zawsze wyjeżdża do pracy. Memole identyfikuje się z tą historią i płacze, ponieważ tęskni za swoimi rodzicami, którzy pozostali na planecie Filo Filo, podczas gdy mieszka ze swoim dziadkiem Barbą, do którego jest bardzo przywiązana. Memole i jej przyjaciele będą codziennie udawać się do Mariel, aby opowiedzieć jej historie o dziwnych ludziach z Fileni. Kiedy Mariel wyzdrowiała z choroby, zaczyna wychodzić z domu, więc spotyka Oscara, przystojnego chłopca, który poluje na istoty pozaziemskie, odkąd znalazł na ulicy dziwny kapelusz Memole.

Mała Filena chce odzyskać swój cenny kapelusz, a Mariel próbuje go odzyskać, ale w tym momencie pojawia się Grazia, długowłosa dziewczyna zakochana w Oscara, która udając swoją dziewczynę okazuje się niegrzeczna i nieprzyjemna. Mariel udaje się odebrać kapelusz Memole da Grazia, po tym, jak dał jej swoją torbę, którą podarowała jej sama Memole. Później pies Oscara będzie mógł zwrócić torebkę Mariel, ponieważ został wyszkolony do wąchania fileni, a ta torba nadal pachnie jak Memole. Grazia jest bardzo zazdrosna o Mariel i obawia się, że Oscar może się w niej zakochać. Korzystając z chwili nieobecności Mariel, udaje się do jej domu i czyta jej osobisty pamiętnik o Memole. Wierząc, że pismo jest adresowane do jej tajemniczego chłopaka, wyrywa kartkę z dziennika i pokazuje ją Oscarowi, który zrozpaczony i rozczarowany chce odejść. W tym momencie Memole wychodzi z wyprzedzeniem i przedstawia się Oscarowi, aby uratować swój związek z Mariel. Zdziwienie i szczęście chłopca są ogromne, ponieważ w końcu może zobaczyć z bliska istotę pozaziemską.

Mariel jest teraz wyleczona i musi pożegnać się z wiejską chatą, ponieważ musi przeprowadzić się do miasta, aby kontynuować naukę w szkole z internatem, więc musi opuścić Memole, która zdesperowana obiecuje wszędzie za nią podążać. Mariel i Oscar organizują małe oszustwo przeciwko Memole, aby zapewnić, że mała filena pozostanie z jej dziadkiem i jego ludźmi, ponieważ miasto stanowiłoby dla niej poważne zagrożenie. Wszystko to zostanie jej wyjaśnione za pomocą magnetofonu, którego Memole posłucha po ich odejściu i zrozumie, że oszustwo miało tylko dobry cel. W mieście sytuacja Mariel komplikuje się ze względu na obecność Grazii, która stawia ją w złym świetle przed kolegami z klasy, oskarżając ją o kradzież chłopaka. Na szczęście przybywa Memole, która zgodnie z obietnicą podążyła za nią do miasta zawsze na pokładzie sowy Baobao. Aby poznać Mariel, schronił się w plecaku zbuntowanego dziecka, które uciekło z domu. Memole jednak postanawia uciec od tego bachora, ponieważ jest zirytowana jego zachowaniem. Na nieszczęście dla niej chłopiec spotyka Mariel, która, poruszona jej historią, gości go w college'u, by się nim zaopiekować. Jednak perfidna Grace zauważa to dziecko i natychmiast informuje o tym dyrektora szkoły z internatem, który wyrzuca ją ze szkoły. Smutna i zrozpaczona, przed opuszczeniem Mariel ukrywa się w pokoju, w którym znajduje fortepian i zaczyna na nim grać, przyciągając uwagę Memole, która jest w pobliżu. Dwójka przyjaciół może następnie przytulić się i usłyszeć jej cechy pianistki od nauczyciela muzyki, zostaje ponownie przyjęta do szkoły.

Mariel i Memole mogą więc mieszkać razem, ale wkrótce mała Filena odczuwa nostalgię za swoim dziadkiem i jego przyjaciółmi. Dziadkowi z kolei myśli o nagraniu swojego głosu na magnetofon i wysłaniu go pocztą, ale Baobao, niosący i fileni, zostaje zaatakowany przez drapieżnego ptaka, który zapobiegając agresji upuszcza cenny magnetofon. Na szczęście odnajdują go kierowcy ciężarówek, którzy zabierają go do stacji radiowej, gdzie drogą przewodową będzie nadawany głos jego dziadka. Właśnie w tym momencie Memole włącza radio i jest przepełniona emocjami i radością, słysząc głos swojego dziadka. Po kilku przygodach z Mariel i wyróżnieniu się swoją wielką hojnością, Memole ma okazję wrócić do swojego ludu, ponieważ nadeszły święta Bożego Narodzenia i Mariel musi wrócić do swojego wiejskiego domu. Po jej przybyciu, Popi z sową baobao czeka na nią i zabierają ją z powrotem do wioski, gdzie może ponownie przytulić dziadka. Fileni zbudowali również dużą łódź, dzięki czemu Oscar i Mariel mogą odwiedzić Memole w wiosce w Boże Narodzenie. Ale tego wieczoru Ermelinda zaprosiła Grazię do swojego domu, aby świętować rocznicę, a Mariel nie może przyjąć zaproszenia. W ten sposób mały Arsenio, złodziej dżentelmen Fileno zakrada się do domu Mariel i sprawia, że ​​prąd zniknie, aby Fileni mogli zabrać Mariel i Oscara do nich, nie zauważając ich nieobecności. Aby powitać Mariel i Oscara na brzegu jeziora, znajdują wspaniałą choinkę, całą oświetloną, a fileni życzy Wesołych Świąt dla niedowierzających i szczęśliwych chłopców.

Fileni tęsknią za swoją planetą Filo Filo i pytają Imagilię, czarodziejkę, która przepowiada przyszłość, czy pewnego dnia będą mogli powrócić, by przytulić swoich krewnych. Czarodziejka zapowiada krótkoterminowy wyjazd. Tymczasem wakacje się skończyły, Mariel wraca do college'u, ale podczas podróży samochód, którym jechała Grazia, ulega wypadkowi, a dziewczyna, uderzając głową, traci pamięć. Wyjazd do szkoły z internatem jest więc przełożony, a Mariel i Oscar wolą być obok Grazii, która leży w łóżku z powodu poważnego wypadku. Memole pozostanie również obok Grazii, a nawet uda jej się uczynić ją dobrą, nawet gdy młoda kobieta odzyska pamięć i dlatego na zawsze pojedna się z Mariel. Jednak Grazia nadal jest zakochana w Oscara i wyznaje chłopcu, który w przeszłości połączył kilka występków przeciwko Mariel, aby ją od niego uwolnić. Oscar jest bardzo zły z powodu tej deklaracji, ale dzięki Memole ponownie zaprzyjaźnią się bardziej niż wcześniej.
Po tym odcinku Memole ma miejsce trste historia, gdy jego dziadek Barba zachoruje na białaczkę i wymaga transfuzji z własną grupą krwi. Jedynym, który ma to samo, jest muzyk fileno Niki, który w tej chwili błąka się po lesie w towarzystwie swojego fletu. Fileno zostaje odnaleziony dzięki dziecku, które posłuchało jego słodkich melodii, dzięki czemu dziadek może otrzymać transfuzję i tym samym wyleczyć się z poważnej choroby. Niki ujawnia, że ​​spotkała kilku Fileni, pochodzących z Filo Filo, którzy przybyli, aby zabrać ich z powrotem na ich planetę, dlatego Barba ogłasza wydarzenie całej populacji. Statek kosmiczny będzie czekał na nich u podnóża Alp i to Grazia pomoże im w ich odlocie. Niestety stan zdrowia Mariel się pogorszył, także z powodu żalu z powodu wyjazdu Memole. Dlatego Mariel nie może wyjść z domu, więc Oscar i Grazia organizują pokaz, w którym wszystkie 243 fileni przebrane za marionetki trzymają Mariel przy jej łóżku. Ale Memole, widząc umierającą przyjaciółkę, wybucha płaczem, ujawniając w ten sposób swoją tożsamość. Memole i wszyscy Fileni zdecydują się zatem odłożyć wyjazd do Filo Filo, aby pozostać obok Mariel, która wyzdrowieje z choroby dla dobrej nowiny.

Wszystkie postacie i obrazy Memole dolce Memole są objęte prawami autorskimi Toei Animation. są tutaj wykorzystywane do celów poznawczych i informacyjnych.