PANIE NR

Pan Nie został wymyślony i napisany przez wielkich Guido Nolitta (w sztuce Sergia Bonelliego), były autor cieszącej się dużym powodzeniem postaci Szmer, w 1975 i zaprojektowany przez Gallienus Ferri, jeśli chodzi o pierwszy numer i okładki pierwszych numerów, ale większość prac graficznych i późniejsza charakterystyka postaci jest spowodowana Roberto Diso, bardzo dobry w rysowaniu anatomicznym i konstruowaniu scenariuszy amazońskich.

Pan Nie jest pilotem dudziarza, samolotu turystycznego, a jego zadaniem jest przewożenie pasażerów w splątanej amazońskiej puszczy Brazylii, gdzie żaden inny pojazd nie ma możliwości wjazdu. Tu zaczyna się większość jego przygód. Pan Nie to nic innego jak nick Jerry'ego Drake'a, amerykańskiego weterana II wojny światowej, który dzięki swemu wolnemu duchowi i porzuceniu smutnych wspomnień z przeszłości, postanowił zamieszkać w Manaus, starając się uniknąć kłopotów i wieść spokojne życie wśród pięknych dziewczyn, muzyki samby, dymu i alkoholu. Wydaje się jednak, że spadają na niego kłopoty, również dlatego, że przydomek Mister No nie został mu nadany przypadkowo. Mister No jest buntownikiem, protestującym par excellence, mówi „nie” wojnie, „nie” niesprawiedliwości, „nie” surowej i tępej dyscyplinie, „nie” znęcaniu się silnych nad słabymi i właśnie z tego powodu najczęściej angażuje się zarówno ze względu na poczucie sprawiedliwości, jak i wielką hojność. Większość wieczorów spędza przy barze w towarzystwie znajomych lub śpiąc po dużym drinku i tak naprawdę jedną z jego wielu wad jest również lenistwo i to pozwala zrozumieć, że nie jest poszukiwaczem przygód z powołania, a częściej z przymusu. Kiedy jest szczęśliwy i beztroski, przechadza się ulicami Manaus, nucąc”Kiedy święci idą maszerować„i stąd możemy się domyślić, że jego przygody rozgrywają się pod koniec lat 50. Tłem większości jego przygód jest las amazoński, narysowany z drobiazgowością i wspaniałą dokumentacją naturalistyczną, gdzie znajdujemy różne plemiona Indian żyjące w lesie w stanie dzikim, to znaczy bez skażenia białego człowieka. Pan Nie Jest przyjacielem Indian, choć w różnych przygodach walczył z najbardziej wrogimi i krwiożerczymi plemionami, a nawet ożenił się z młodą Indianką, mieszkającą przez pewien czas razem z Yanoama. Ale nawet pod koniec lat pięćdziesiątych XX wieku pojawiły się pierwsze próby, często cyniczne i okrutne, wykorzystania ogromnych zasobów lasu przez „cywilizowanych” ludzi, którzy próbowali w ten sposób wycinać drzewa, aby budować drogi lub pozyskiwać drewno, szukać złota w rzekach lub w innych celach, a wszystko to motywowane chciwością pieniędzy. Pan Nie walczy także z tymi pozbawionymi skrupułów ludźmi, którzy depczą godność Indian, wyłącznie w celu wzbogacenia się. Dzięki swojej zdezelowanej Piper, którą udaje mu się pilotować z imponującymi umiejętnościami, Mister No może przenosić się do różnych miejsc w Brazylii, które następnie staną się sceną jego licznych przygód i nie tylko. W rzeczywistości, latając potężniejszymi samolotami, przygody Pan Nie rozgrywały się także w innych krajach Ameryki Południowej, w Stanach Zjednoczonych (jeśli chodzi o jego przeszłość), w Japonii, w Afryce, a nawet we Włoszech.
Mister No w przeciwieństwie do innych bohaterów komiksu nie ma powtarzających się wrogów, czyli klasycznego wroga numer jeden, za to spotyka kilku, a czasem bardzo twardych i bezwzględnych. Często wrogami mogą być jej klienci, to znaczy turyści, którzy zapuszczają się do puszczy amazońskiej w celach innych niż szlachetne: zabójcy, spekulanci, handlarze niewolnikami, poszukiwacze złota, odkrywcy i tak dalej. Innym razem jego wrogami, a raczej ludem, z którym musi walczyć, są buntownicy, którzy w brutalny i bezsensowny sposób przeciwstawiają się nadużyciom i niesprawiedliwościom, które musieli znosić, jak Indianie walczący w obronie swoich praw, chłopi walczący z uciskiem właścicieli ziemskich. W takich przypadkach Mister No udaje się haczykiem lub oszustwem nawiązać dialog z tymi ludźmi, zrozumieć ich motywacje, a czasem nawet sprawić, by zrozumieli, że użycie przemocy służy tylko do pogorszenia sytuacji. Jego wrogowie z Nowego Jorku zasługują na osobny rozdział, ci, których miał w przeszłości w Stanach Zjednoczonych, jeden ze wszystkich Hidena, pozbawionego skrupułów agenta CIA. Z drugiej strony Mister No ma również wielu przyjaciół, takich jak Esse-Esse alias Otto Kruger, niemiecki weteran II wojny światowej, który wbrew pseudonimowi nigdy nie został wcielony do hitlerowskiego SS, ale faktycznie walczył i buntował się przeciwko okrucieństwu obozów koncentracyjnych. On również, podobnie jak Mister No, zdecydował się zamieszkać w Manaus, aby mieć trochę spokoju. Jest twardym facetem i bardzo dobrze posługuje się nożem. Są też przyjaciele z baru, tacy jak Paweł Adolf który prowadzi lokal, w którym Mister No intensywnie używa alkoholu, na czele z cachaąą, bardzo tanim brazylijskim likierem. Pamiętamy też mechaników lotniskowych, którym powierzono opiekę nad dudziarką, jego dawnych przyjaciół, byłych towarzyszy z wojny, którzy czasami pojawiają się ponownie w jego przygodach, ale przede wszystkim kobiety, które wspierały Mister No, z którymi zawsze flirtował. Znajdujemy dziewczyny poszukiwaczy przygód kalibru Patrycja Rowland , amerykański archeolog, nieustannie poszukujący starożytnych ruin Inków. Mirandę Cordeiro, córka właściciela ziemskiego z Serto, trzy „garoty” Magdaleny, Ireny i Marii który prowadzi bar „Ipanema” w Belém, lekkomyślny pilot Debora, Klara i Izabela i wiele innych. Wszystkie te kobiety charakteryzują się bardzo niezależną i wyemancypowaną osobowością jak na kobiety tamtego okresu, ale prawdą jest też, że jesteśmy w Brazylii. Niektóre punkty z przeszłości Mister No są nadal owiane tajemnicą, ale wiadomo, że Jerry Drake urodził się w Nowym Jorku na początku lat dwudziestych i mieszkał z ojcem, ale nie z matką. Kiedy jego ojciec idzie walczyć w wojnie hiszpańskiej w 20 roku, Jerry zostaje powierzony Ciocia Marta, siostra jego ojca i wujek Joe, skorumpowany gliniarz. Tutaj mały Mister No będzie kształcony przez prawo ulicy, przez szefa mafii, Frankie „Messacantata” Nigro oraz przez innych przestępców. Jego ojciec wraca do Nowego Jorku, ale trafia do więzienia za zbrodnie popełnione w Hiszpanii iz tego powodu młody Mister No opuszcza Nowy Jork, by udać się do Kalifornii. Po różnych przygodach spotkają się Bat Barlingtona, osobę, która nauczy go latać samolotami. W 1941 roku Jerry i Bat wyjeżdżają jako amerykańscy piloci ochotnicy w „Latających Tygrysach”, by walczyć na Dalekim Wschodzie u boku Chińczyków przeciwko japońskim najeźdźcom. W tych przygodach Jerry Drake otrzymuje od okrutnego Japończyka przydomek „Mister No”. Mój umysłze względu na jego nieposkromioną naturę. Będzie walczył w 1941 roku przeciwko Japończykom w Pearl Harbour, biorąc udział w licznych walkach powietrznych przeciwko Japończykom. Został następnie wysłany do piechoty, a później wzięty do niewoli i skazany na katorgę w Birmie, skąd jednak udało mu się uciec. Po różnych przygodach, w których bierze udział w bitwach na wyspach Oceanu Spokojnego, w Nowej Gwinei, Mister No dotrze nawet do Włoch, przyczyniając się wraz z wojskami amerykańskimi do uwolnienia naszego kraju od Niemców.

Przygody Mister No można ogólnie umieścić w klimacie komiksów akcji i przygodowych: szpiegowskich, żółtych, wojennych, noir, science fiction, a nawet horrorów (przeczytajcie piękny numer zatytułowany „Ananga”). Scenariusze, które tworzą tło dla jego opowieści, rozciągają się od lasów amazońskich po dzielnice Bronxu, od wysp Pacyfiku po wybrzeża Afryki. Wiele innych fascynujących tajemnic ma do opowiedzenia o przeszłości Mister No, więc nie przegap kwestii, które zawsze będą dobrze rozwiązane dzięki zapierającym dech w piersiach i trzymającym w napięciu opowieściom. Podanie szczególnie dobrych liczb zaszkodziłoby innym bardzo interesującym historiom, jednak nie przegap takich numerów jak: „Zemsta Gringo”, „Człowiek z Gujany”, „Atlantyk”, „Żółta furia”, „Bóg-jaguar”, „Mister No Goes to War”, „Yanoama”, „New York Nights”, „Red Wind” i… Mógłbym wymienić wiele innych. Wśród projektantów, oprócz legendarnych Gallieno ferri i Roberto Diso, pamiętamy również bardzo dobrego Fabio Civitelli, Franco Donatelli, Bignotti, Bianchini, Rossi, Suarez, Valdambrini, Vitto, Bignamini i wielu innych. Podczas gdy teksty obejmują nie tylko Guido Nolitta, ale także Mignacco, Castelli, Sclavi, Colombo, Del Freo i innych.

<

Postać Mister No, nazwy, obrazy i zarejestrowane znaki towarowe są chronione prawami autorskimi � Sergio Bonelli Editore i zostały użyte tutaj w celach poznawczych i informacyjnych.

MISTER COMICS NO