SERCE KOSZETY

Fantine e Cosette - Serce Cosette
Nippon Animation

Oryginalny tytuł: Nędznicy – Shojo Cosette
Postacie: Cosette, Fantine, Jean Valjean Sakamaki, Alain, I Thénardier, Azelma Thénardier, Éponine Thénardier, Gavroche Thénardier, Javert, Marius Pontmercy
Autor: Victor Hugo
produkcja: Animacja Nippon

kraj: Japonia
Rok: 7 stycznia 2007 r
Transmisja we Włoszech: 23 marca 2010
płeć: Komediodramat
Odcinek: 52
czas trwania: 24 minut
Zalecany wiek: Dzieci w wieku od 6 do 12 lat

Od 26 marca 2012, Italia 1, od godz. 8:00 emituje nowy japoński film animowany „Cosette's heart”, wyprodukowany przez Nippon Animation w 1997 roku, jest częścią projektu Teatr World Masterpiece i jest podzielony na 52 odcinki po około pół godziny każdy. Pierwszy odcinek został wyemitowany w Fuji TV 7 stycznia 2007 r., A następnie wyemitowany przez Animax. We Włoszech nastąpił po Hiro w 2010 roku, a teraz Italia 1 proponuje go ponownie. Kreskówka to nic innego jak adaptacja powieści Victora Hugo „The Miserable”, napisanej w 1862 roku i osadzonej w latach 1815–1832, opowiadającej o różnych postaciach w Paryżu po restauracji.

Historia i kilka odcinków
Akcja rozgrywa się we Francji w 1819 roku: Fantine, 23-letnia owdowiała kobieta, postanawia sprzedać wszystko, opuścić Paryż i wraz z 4-letnią córką Cosette dotrzeć do miasta Montfermeil w poszukiwaniu pracy. Th nardierowie, dwaj karczmarze, okazują zainteresowanie opieką nad Cosette, dopóki jej matka nie znajdzie pracy i zakwaterowania. Fantine, trochę uspokojona faktem, że para ma 2 córki, poninę i Azelmę, uważa, że Cosette jest bezpieczna, ale tak nie jest, ponieważ karczmarze okazują się źli i bezwzględni wobec małej dziewczynki, która zostaje ich niewolnicą kończąc pracę dla nich. Tylko Gavroche, niekochany syn Th Thnardierów, którym dziewczynka opiekowała się od dziecka, zostanie jej wiernym przyjacielem. Tymczasem Fantine udaje się dotrzeć do Montreuil-sur-Mer i znaleźć pracę w fabryce biżuterii burmistrza miasta, pana Madeleine, dobrego i życzliwego człowieka, lubianego przez wszystkich, ale z tajemniczą tajemnicą: tak naprawdę to Jean Valjean, który przed laty odsiedział 17 lat w więzieniu w Digne za kradzież chleba w celu wyżywienia rodziny. Z pomocą biskupa Myriel, którego srebra ukradł, zmienia swoje życie, przynosząc ze sobą tajemnicę swojego pochodzenia. Zostając burmistrzem i właścicielem fabryki, z radością pomaga Alainowi, młodemu człowiekowi, którego odkryto, że kradnie, tak jak on wiele lat temu, który najpierw zostanie jego dostawcą, a następnie bliskim współpracownikiem, a nawet udaje mu się sprawić, by powierzona mu fabryka prosperowała po wyjeździe Madeleine Ulica.

Wydarzenia nadal opowiadają o życiu Cosette, która dorastała z dala od swojej matki; Fantina co miesiąc wysyła karczmarzom pieniądze, nieświadoma tego, jak żyje jej córka, która nie może czytać listów, które jej wysyła, ponieważ jest analfabetką, ale przybycie do wioski nowego proboszcza daje jej nadzieję, w rzeczywistości podaje jej rękę i pomaga jej czytać i pisać. Tymczasem w fabryce dowiaduje się, że Fantina ma córkę i dlatego zostaje zwolniona. Młoda matka popada w nędzę, aż zachoruje i umrze. Cosette wyląduje w klasztorze Petit-Picpus na 5 lat, gdzie będzie ją kształcić zakonnice, ale wtedy odnajdzie miłość do Mariusa Pontmercy, przedsiębiorczego młodzieńca, który studiuje prawo, wychowanego przez swojego dziadka ze strony matki, starego monarchistę, i pobiorą się po długich przygodach. Całej historii towarzyszą wydarzenia pełne niesprawiedliwości społecznych oraz tragiczne epizody, które zaznaczyły się po napoleońskiej Francji. Jak można się domyślić, główną bohaterką jest Cosette. Dorasta praktycznie bez towarzystwa swojej matki Fantiny, która umiera w wieku 27 lat, nie mogąc ponownie zobaczyć córki. Cosette, po życiu niewolnicy u Thnardierów, zostaje uratowana przez Jeana Valjeana, który z kolei pomógł jej matce i zostaje jej przybranym ojcem, zdeterminowanym, by dać jej przyszłość, o której Fantine zawsze marzyła. W wieku 18 lat zakochuje się w Mariuszu, poślubi go i razem będą mieli córkę. Po ślubie Cosette i Mariusa Jean Valjean zamieszka w chłopskiej wiosce, by tam spędzić ostatnie dni swojego życia. Właściciele karczm Thnardier, mąż i żona, z pewnością nie są dobrą i kochaną parą z Cosette, z dala od niej, są dla niej prymitywni, bezwzględni, chciwi i złośliwi, ze skłonnością do oszustwa i oszustwa; gdy zajazd zawodzi, popadają w nędzę i są zmuszeni wyjechać do Paryża. Wraz z nimi dwie córki, Monina i Azelma; najstarszy, ponine, zakochuje się w Mariuszu, mimo że wie, że kocha Cosette. W pewnym momencie swojego życia, zmęczona ojcem i wszystkim, porzuca rodzinę i Paryż, a później umiera podczas bitwy w karczmie w Koryncie, ratując życie Mariusza.

Inną ważną postacią jest Javert, policjant, który jako młody człowiek pracował w więzieniu w Tulonie, gdzie przetrzymywany był Jean Valjean, obecnie Medeleine. Kiedy widzi go ponownie, natychmiast go rozpoznaje i wyrusza w długą podróż, aby go schwytać, gdy ucieka, aż do zamieszek w 1831 roku, kiedy rozumie dobroć Jeana i wycofuje swoje opinie w tej sprawie.
Różne ustawienia stanowią tło dla historii „Serca Cosette”.
Mówiono o Montfermeil, francuskim mieście, do którego dotarły Fantine i Cosette, kiedy opuszczali Paryż. Oto sierżant gospody Waterloo, prowadzonej przez Thénardierów, gdzie Fantine zostawia w ich rękach Cosette na początku historii. Nazwa zajazdu pochodzi od epizodu, o którym Thénardier opowiada za każdym razem, gdy pojawia się gość, kiedy uratował życie francuskiemu generałowi podczas bitwy pod Waterloo; więc na pamiątkę tego heroicznego wydarzenia chciał je zapamiętać na szyldzie. Francuski generał to nikt inny jak pułkownik Pontmercy, ojciec Mariusa, którego Thénardier okradał na polu bitwy, wierząc, że ma do czynienia z martwym człowiekiem. Karczma będzie domem Cosette przez 4 długie lata, pomimo krótkiego pobytu; to Jan Valjean uratuje ją, zabierając ją ze sobą, aby wyrazić ostatnie życzenie jej matki Fantiny, która jest teraz na skraju śmierci.
Fabryka biżuterii w Montreuil-sur-Mer to także miejsce, w którym Fantine, należąca do Jeana Valjeana, znajduje pracę, dzięki czemu rozwija się, podobnie jak później Alain, umożliwiając zatrudnienie wielu ludziom w mieście.
Sceny przenoszą się również do Paryża, w domu Gorbeau, kondominium w dość niepewnym stanie, w którym tymczasowo goszczą Jean Valjean i Cosette, gdy uciekają z Montfermeil. Ten sam dom kilka lat później stanie się siedzibą Mariusa, kiedy zostanie wyrzucony z domu w celach bonapartystowskich. To właśnie tutaj karczmarz Thénardier zamieszka także ze swoją rodziną, która uciekła z Montfermeil po tym, jak popadła w ruinę za zbyt wiele długów.

Klasztor Petit Picpus mieści Jean Valjean i Cosette uciekających przed Javertem, policjantem, po zobaczeniu ich w domu Gorbeau. Tutaj Jean Valjean udaje Ultimo Fauchelevent, młodszego brata klasztornego ogrodnika, a Cosette z kolei udaje jego córkę, również noszącą nazwisko Fauchelevent.
Mimo to w domu przy rue Plumet po pobycie w klasztorze zamieszkali Jean Valjean i gospodyni Toussaints. Na dziedzińcu willi Cosette i Marius spotkają się kilka razy potajemnie; ale Ogrody Luksemburskie to ich ulubione miejsce: to park w centrum Paryża, gdzie spotykają się po raz pierwszy i do którego Fantine uwielbiała chodzić, gdy Cosette była małą dziewczynką w wieku zaledwie dwóch lat.
W Musain Café odbywają się zwykłe spotkania „Circolo dell 'ABC”, korporacji złożonej ze studentów o republikańskiej orientacji: tutaj Marius spotka się z najbliższymi przyjaciółmi, aby szczegółowo zorganizować barykadę rue Saint-Denis podczas bunt paryski. W zamieszkach 5 czerwca 1832 r. Wielu uczestników zamieszek zginęło z rąk armii i tylko Marius i Jean Valjean zostali uratowani przed masakrą, cudem udało im się uciec ulicą kanałami Paryża.

Pierwszy odcinek serialu zaczyna się od bardzo młodej Cosette i jej matki Fantine, które wędrują po różnych miastach Francji, ponieważ Fantine, niedawno owdowiała, desperacko szuka pracy. Pracodawcy odmawiają jej zatrudnienia, ponieważ nie chcą samotnej matki, więc w desperacji zostaje zmuszona do opuszczenia Cosette z Thernadierami, parą okrutnych oberżystów, którzy wkrótce zaczną maltretować dziecko. W międzyczasie Fantine jedzie do miasta Montreuil-sur-Mer, ponieważ usłyszała, że w fabryce są tam miejsca pracy. Monsieur Madeleine, burmistrz miasta, jest również właścicielem fabryki i jest naprawdę dobrym człowiekiem, co widać od razu, gdy zatrzymuje ściganego przez policję chłopca o imieniu Alain, ponieważ ukradł kawałek chleba, aby wyżywić swoją rodzinę. W rzeczywistości zapobiega ukaraniu młodego człowieka za kradzież, a także daje jemu i jego głodnej rodzinie kosz pełen chleba. M. Madeleine to oczywiście Jean Valjean, który zmienił nazwisko, a epizod kończy się przypomnieniem mu, jak był więziony przez 19 lat tylko za kradzież chleba, aby nakarmić swoich młodszych braci, tak jak Alain.

Różnice w stosunku do oryginalnej powieści - Nieszczęśliwy
Powieść Victora Hugo, która zainspirowała Cosette's Heart, jest jedną z najlepszych i najpopularniejszych powieści napisanych w XIX wieku; na przestrzeni lat historia była nawet kilkakrotnie pokazywana w telewizji i kinach. Nędzni to praktycznie postacie z niższego społeczeństwa, popadające w nędzę, prostytutki, uliczni ludzie, bez grosza studentów. Opowiadając historie tych postaci, Hugo umieszcza je w kontekście historyczno-społecznym, towarzysząc wszystkiemu, od wydarzeń o wielkim znaczeniu historycznym, takich jak bitwa pod Waterloo, podkreślając opinie na temat społeczeństwa i jego zła.
Ponadto powieść skupiała się głównie na ludzkiej historii Jeana Valjeana i jego historii odkupienia, do której nasza dotrze na koniec wyczerpującej podróży, w której dobro i zło zawarte w każdej jednostce zderzają się, ustępując miejsca historii epoki.
Kreskówka, nawet jeśli pozostaje całkiem wierna książce i nie pomija całkowicie wydarzeń ludzkich, nierówności społecznych i dramatycznych wydarzeń tamtych czasów; opiera się przede wszystkim na życiu Cosette, wyjątkowo dobrej i sympatycznej dziewczyny, którą poznamy dobrze w trakcie cyklu, który towarzyszy jej od okresu dojrzewania do dorosłości.
Tak więc główny bohater jest inny i niektóre wydarzenia z raczej dorosłymi tonami nie są objęte, podczas gdy inne zostały wykonane mniej surowo i słodsze, aby zapewnić, że anime będzie widoczne nawet dla najmłodszych.
Niektóre różnice między obiema stronami są następujące.
Alain w powieści jest postacią, która nie istnieje; ponownie w „I Miserabili” Gavroche znajduje śmierć na barykadzie, podczas gdy w kreskówce jest poważnie ranny, ale wciąż udaje mu się uratować; w powieści Javert popełnia samobójstwo, zamiast tego w „Sercu Cosette” staje się nowym, odrodzonym człowiekiem i pozna dobre cechy Jana Valjeana, swojego starego wroga; podczas gdy w książce Madame Thénardier umiera zamknięta w więzieniu, w japońskiej kreskówce wychodzi z więzienia, teraz zagubiona i ze śladami aresztowania, i wraca do miasta Montfermeil z córką Azelmą, gdzie prowadziła gospodę z mężem i tutaj rozpoczynają nowe życie; zamiast tego jej mąż wyjeżdża do Ameryki i zostaje niewolnikiem (w powieści nie jest aresztowany).
Co więcej, w pierwszych odcinkach kreskówki została dodana obecność szczeniaka, czyli Chouchou, bezpańskiego psa, który wraz z Gavroche Thénardier (chłopcem mało kochanym przez parę perfidnych oberżystów) będzie jedynym prawdziwym przyjacielem Cosette w okresie, w którym będzie mieszkać w gospodzie.
W kreskówce widać też pewne nieścisłości: w jednym z 52 odcinków, dokładnie w odcinku 20, osadzonym w 1829 roku, mówimy o bajce „Mała Syrenka” Hansa Christiana Andersena, która została opublikowana znacznie później, w 1836 roku i dlatego jest niemożliwa że bohaterowie już ją znali.

Właściwości techniczne
Sercem cosette jest seria dobrze wykonana również z technicznego punktu widzenia, rysunki są wykonane całkowicie w 2d w stylu japońskiej mangi, w rzeczywistości, w przeciwieństwie do poprzednich prac World Masterpiece Theatre, postacie są mniej realistyczne, a styl jest bardziej wyrazisty i podkreślone, z wielkimi oczami i twarzami niektórych postaci o orientalnych rysach.
W każdym razie mocną stroną są tła, starannie odtworzone w najdrobniejszych szczegółach, z dokładnym zbadaniem ówczesnych środowisk.

Ścieżka dźwiękowa i aktorzy głosowi
W ścieżce dźwiękowej wydania włoskiego muzyka pozostała ta sama, brakuje części śpiewanej w języku japońskim (tekst Yuki Saito i muzyka Megumi Ishikawy), zastąpiony tekstem „Il cuore di Cosette” Grazielli Caliandro do muzyki Valeriano Chiaravalle i grana przez Roberta Pagnetti. Dialogi włoskie poprowadzili Luca Sandri, Paola D'Accardi, Vittoria Ponticelli i Bruno Gazzetta, zaś za reżyserię dubbingu odpowiada Lisa Mazzotti. Głosu Cosette udzielił Elisabetta Spinelli, Fantine Daniela Fava, Jean Valjean Pietro Ubaldi, Mariusz Patrizio Prata, karczmarz Th nardier Lorenzo Scattorin dla jej męża i Stefania Patruno dla swojej żony, Gavroche Patrizia Mottola, Javert Oliviero Corbetta, Azelma z Tosawi Piovani i Alain z Stefano Pozzi.

Serce Cosette jest chronione prawem autorskim Nippon Animation. Wszelkie prawa zastrzeżone.