MAŁE TOONY

TINY TOONS narodziły się w latach 90. po sukcesie takich programów jak Muppet Babies i Flintstones Kids, które przedstawiały telewizyjnej publiczności młodsze wersje znanych postaci: prezes Warner Bros, Semel, postanowił więc ustąpić miejsca wnukom słynnych Looney Tunes. Ale wraz z wejściem do projektu Stevena Spielberga pomysł nabiera ostatecznego kształtu: mali bohaterowie zdecydowanie przypominają swoich słynnych poprzedników, ale bez żadnych więzi pokrewieństwa.

Studia TINY TOONS na Uniwersytecie Acme, gdzie profesorowie (grani przez klasyczne postacie) uczą ich wszystkich sztuczek, aby uczynić z nich pełnoetatowych rysowników. Prawie wszyscy młodzi bohaterowie mają „wzgląd” na wielkie klasyki Warnera: Buster Bunny i Babs Bunny (Bugs Bunny), Plucky Duck (Duffy Duck), Furrball (Silvestro), Calamity Coyote (Wile E. Coyote), Little Beeper (Beep Beep) i tak dalej. W innych (rzadkich) przypadkach postacie inspirowane są gwiazdami filmowymi. Na przykład Shirley the Loon jest wyraźnie parodią aktorki Shirley MacLaine (i jej zainteresowania New Age), podczas gdy Pitbull Arnold jest oczywiście oparty na… Schwarzeneggerze.

W kreskówce nie ma stałego bohatera, autorzy chcieli dać przestrzeń wszystkim, czyniąc ją „chóralną”. Spektakl, oprócz wprowadzenia popularnych bohaterów Warnera do nowej generacji młodych widzów, zdołał przyciągnąć także dorosłych widzów, których urzekły wyrafinowane odniesienia do amerykańskiej sytuacji społecznej oraz cytaty z istniejących postaci i osobowości. Gwiazdy Hollywood (Tom Cruise), filmy (Tańczący z wilkami) i seriale telewizyjne (The Twilight Zone i Star Trek) są jednymi z celów ostrej ironii Tiny Toons.

Wszystkie postacie i obrazy Baby Looney Tunes są chronione prawami autorskimi © Warner Bros i posiadaczy praw. są one tutaj używane w celach poznawczych i informacyjnych.