ARYSTOKATY

Oryginalny tytuł: Arystokraci Postacie: Romeo, Duchess, Bizet, Minou, Matisse, Edgar, Adelaide Bonfamille, Scat Cat, Gruyere the mouse produkcja: Walt Disney Studios Regia: Wolfganga Reithermanna

kraj: USA Rok: 1970 płeć: Przygoda / komedia film animowany Odcinek: 1 czas trwania: 78 minut Zalecany wiek: Dzieci w wieku od 6 do 12 lat

Film animowany The Aristocats (tytuł oryginalny Arystokaci) został wydany w kinach w 1970 roku i jest pierwszym filmem nakręconym pod nieobecność Walta Disneya. Wyreżyserowany przez Wolfganga Reithermana i zainspirowany historią Toma McGowana i Toma Rowe'a.

Historia Arystokatów rozgrywa się w Paryżu w 1910 roku i ma jako bohaterów kotkę Księżną i kocięta Minù, Bizeta i Matisse, które żyją rozpieszczane i rozpieszczane przez starszą panią Madame. Pani i jej koty uwielbiają chodzić po ulicach Paryża na koncercie prowadzonym przez lokaja Edgarda i ciągniętym przez klacz Frou Frou. Duchessa jest bardzo elegancką i wyrafinowaną kotką, która bardzo dba o wykształcenie swoich kociąt i zawsze jest gotowa przypomnieć im o dobrych manierach. Madame czeka na prawnika George'a Hautecourta, zwariowanego i żwawego ponad dziewięćdziesiątki, który kiedy przybywa, wpędza biednego Edgarda w kłopoty, próbując towarzyszyć mu do pani. George Hautecourt jest bliskim przyjacielem Madame Adelaide Bonfamille z czasów, kiedy Madame odnosiła sukcesy jako śpiewaczka Carmen w Opéra National de Paris. Madame zadzwoniła do niego, ponieważ chce sporządzić testament i nie mając żywych krewnych, postanawia oddać cały dobytek swoim kotom.

Później po ich śmierci majątek przejdzie na lokaja Edgarda. Ten ostatni przez rurę podłączoną do jego pokoju słucha przemówienia iz ogromną rozpaczą dowiaduje się o nowościach, uznając za niesprawiedliwe, że dama uprzywilejowała księżną i jej kocięta. Nie chcąc czekać piętnastu lat na skorzystanie z tych bogactw, postanawia pozbyć się kotów i wkłada do ich misek tabletki nasenne. Tymczasem w salonie Księżna stara się nie dopuścić do wylewności kociąt, które bawią się ze sobą w walce. Troskliwa matka przypomina im, że są Arystokatkami i nie mogą zachowywać się nieprzyzwoicie, gryząc sobie nawzajem pazury i gryząc, ale być kochanymi, atrakcyjnymi i arystokratycznymi. Dlatego Duchessa dba o to, by jej kocięta przykładały się do nauki sztuki: rudy kotek Matisse poświęca się malowaniu, biała kotka Minù śpiewa, a szary kotek Bizet - fortepian. Matisse gra, malując łapami, ekspresjonistyczny portret niejasno przypominający Edgarda, podczas gdy Minù ćwiczy śpiew gamy, a Bizet ćwiczy arpeggia fortepianu. Chociaż obaj są pasjonatami muzyki, między Minù i Bizetem nie ma dobrej krwi, a każda okazja jest dobra do kłótni i drażniących się. Edgard przybywa, serwując Arystokatom, zapraszając miski „Krem śmietankowy Edgard", na którą kocięta nie tracą czasu. Skromna mała mysz Gruyere (po mistrzowsku udźwiękowiona przez Oreste Lionello), zwabiona pięknym zapachem kremu, pyta Księżną, czy może skorzystać z okazji i zanurzyć swój biszkopt w jednej z misek, więc koty zapraszają go na swój bankiet, wszyscy nieświadomi faktu, że mleko zawiera silną pigułkę nasenną.

Biedny Gruviera zapada w głęboki sen, zanim jeszcze wrócił do swojego legowiska, a wraz z nim także Arystokatów. W środku nocy niezdarny kamerdyner zamyka koty w wiklinowej kołysce i na pokładzie trzeszczącego wózka bocznego, wyrusza na otwartą okolicę w celu ich wyeliminowania. Zgiełk budzi dwa psy stróżujące Napoleona i Lafayette, znawcy ścigania i gryzienia samochodów i motocykli przechodniów, podobnie jak nieszczęsny Edgard, który spanikował i wypuścił kołyskę kotów, w pobliżu mostu. Po spektakularnym i zabawnym bałaganie lokajowi udaje się uciec przed okrutnymi psami, nie bez ich ugryzienia. Tymczasem Księżna budzi się i zdaje sobie sprawę, że nie ma jej już w domu, więc w desperacji wyrusza na poszukiwanie kociąt, które na szczęście pozostały w pobliżu, ale gwałtowna burza zmusza je do schronienia się w małej kołysce. Szum burzy budzi również starszą Madame, która zauważa zniknięcie ukochanych kociąt. W przerażeniu agituje mysz Gruviera, która ubrana w czerwoną pelerynę (w idealnym detektywistycznym stylu) wyrusza na poszukiwanie swoich przyjaciół Arystokatów.

Następnego ranka Księżną budzi piosenka śpiewana przez włoskiego kota z rzymskim akcentem (w oryginale był to kot irlandzki), to Romeo, er mejo der Colosseo. Rudowłosy bezpański kot jest oczarowany słodkimi oczami księżnej i nie traci czasu na zaloty. Nie zdaje sobie jednak sprawy z tego, że śliczna kociak ciągnie za sobą potomstwo i widzi, jak ewentualna historia miłosna zanika. Ale Romeo to także dzielny kot, który chętnie zgadza się towarzyszyć i bronić Arystokatów po ich powrocie do domu. Podczas swojej wędrówki koty muszą pokonać wiele perypetii i przygód, podczas których poznają gęsi Adelinę i Guendalinę Blabla.

Będąc w Paryżu, Romeo gości księżną i kocięta w starym i zaniedbanym domu, w którym Scat-Cat i jego zespół kotów uwielbiają grać muzykę jazzową. Przy dźwiękach piosenki „Wszyscy chcą jazzu” Arystokaci angażują się w ekscytujący taniec, który również wywołuje czułe uczucie między księżną a Romeo.
Po powitaniu Romea i powrocie do swojego luksusowego domu, Arystokaci ponownie zostają schwytani przez okrutnego lokaja, który zamyka ich w worku i wrzuca do kuchennego pieca. Na szczęście mysz Gruviera jest świadkiem schwytania i rusza, by ostrzec Romea. Próbuje powstrzymać Edgarda i wysyła Gruvierę, aby poprosiła o pomoc Scat-Cat i jego gang. Czy Romeo i jego przyjaciele będą w stanie uwolnić Księżną i jej kocięta?
The Aristocats to jeden z najzabawniejszych i najbardziej wciągających filmów Walt Disney Productions, przede wszystkim dzięki dokładnemu scharakteryzowaniu postaci i porywającej muzyce jazzowej braci Sherman.

Wszystkie nazwy, obrazy i zarejestrowane znaki towarowe są objęte prawami autorskimi © Disney i zostały użyte tutaj w celach informacyjnych i informacyjnych.