WYRAŻAJ CZAROWNICĘ

Anime ”Czarownica Ransie", zaczerpnięty z mangi" Tokimeki dziś wieczorem "Koi Ikeno (po włosku Batticuore nocturnal), powstał w 1983 roku przez reżysera Hiroshi Sasagawę. Rysunki to Toshio Okabe, a komiks został wyprodukowany przez Toho Animation.
Ransie Lupescu jest nastolatkiem, jak wielu innych, który w rzeczywistości jest częścią nieco dziwnej rodziny. W rzeczywistości ojciec (Borys) jest wampirem, a matka kobietą-wilkiem (Schila), którzy, aby spełnić swoje marzenie o miłości, opuścili Najwyższe Królestwo (rządzone przez Szatana i zamieszkane przez wszelkiego rodzaju piekielne stworzenia), aby żyć na ziemi.

Rodzina Lupescu (w skład której wchodzą Ronnie i papuga z Pagu) pomimo ich dziwacznych przyzwyczajeń (Borys na przykład śpi w trumnie, ale pije sok pomidorowy, bo nie pamięta już, jak ssać krew; a Schila zamienia się w wilk ilekroć jest pełnia księżyca, wpadając w histerię bardziej niż zwykle) jest zmuszony do zachowania tajemnicy swojej tożsamości, tak jak każdy człowiek, który się o tym dowie, powinien umrzeć zgodnie z surowymi prawami szatana. Dlatego Lupescus prowadzi życie w odosobnieniu, przynajmniej do czasu, gdy młody Ransie zacznie szkołę średnią. Tutaj dziewczyna spotyka przystojnego i ciemnego Paula, niezainteresowanego wszystkim poza matką i pudełkiem (sportem, w którym ma to, co sprzedaje) i zakochuje się w nim do szaleństwa. To nieoczekiwane uczucie daje słodkiemu Ransie pełne przygód, zabawne dni, a przede wszystkim świat kłopotów; pierwsza z nich to bogata i zepsuta Lisa, córka Thomasa Thomsona, wielkiego mężczyzny równie wielkiego jak delikatny, który marzy o tym, by pewnego dnia poślubić piękną Anię (matkę Pawła). Lisa jest również zakochana w Paulu Cabol, dlatego jest w ciągłym konflikcie z naszym Ransie (ich ciągłe bójki są naprawdę zabawne). Chociaż Lisa jest kompletnie grymasem (aw niektórych sytuacjach bardzo zdradliwa) i wymyślasz tyle, ile możesz, aby umieścić szprychę w kole dla Ransie, jej pułapki zwracają się przeciwko niej, stając się powodem do tylu śmiechu, który w sumie przerywają momenty przesadnego i monotonnego romantyzmu. Dopiero podczas pierwszej walki z Lisą Ransie odkrywa swoje (dotychczas nieistniejące) moce, które pozwolą jej przekształcić się we wszystko, co ugryzie (ludzi, zwierzęta i rzeczy. Nawet jeśli nie wolno jej przekształcać się w animowane przedmioty), a potem wróć do jego obrazu z prostym kichnięciem. Będzie to powód do wielkiej radości i świętowania dla jej rodziców (zawsze nastawionych na kłótnie): później ta sama radość zamieni się w niepokój, gdy odkryją, że ich słodka dziewczynka zakochała się w człowieku. Istoty podziemia nie mogą poślubić ludzi, dlatego obaj sprzeciwiają się temu poglądowi. Przede wszystkim Schila ingeruje w życie miłosne Ransiego, zmuszając (ciosami i groźbami) biednego Borysa do potajemnego prześladowania jego córki. Będzie próbował zmusić swoją żonę do myślenia, ale bezskutecznie, więc będzie zmuszony oddawać się jej (z pewnością także trochę z tchórzostwa) i cierpieć szkodliwe skutki światła. Ale Boris dobrze rozumie uczucia dziewczyny, więc stara się ją chronić i pocieszać. Schila jednak utrudnia miłość dwojga tylko dlatego kierowana matczyną miłością, wierząc, że robi wszystko, co najlepsze. Ale zmieni zdanie, gdy pewnej nocy przy pełni księżyca, przemieniając się w wilkołaka, rzuci się na Paula z zamiarem zabicia go. Ransie interweniuje, aby uratować ukochaną, przyjmując śmiertelne ugryzienie matki. Widząc córkę leżącą bezradnie na ziemi, Schila myśli, że oszaleje od bólu, ale na szczęście wszystko zostanie rozwiązane w najlepszy sposób. Kolejnym antagonistą będzie książę Aron, syn Szatana, który szaleńczo zakochał się w Ransie i za kogotak bardzo utrudniając młodej parze na wiele sposobów i nadużywając jej magii.
Ransie i Paul mogą się swobodnie kochać tylko wtedy, gdy ta nieumyślnie odkrywa sekret Ransie (aby uratować dziecko przed pewną śmiercią, jest zmuszona do przemiany na oczach chłopca). Dlatego rodzina Lupescu musi wrócić do Najwyższego Królestwa, aby uratować Pawła, ale Paul, który w międzyczasie zakochał się w Ransie, nie mogąc znieść myśli o jej utracie, decyduje się pójść za nią do makabrycznego świata. Gdzie obaj zostaną schwytani przez statek skazańca na śmierć. Boris i Schila, silni w lojalności Pawła, błagają Szatana, aby nie zabijał dwóch chłopców i dał im drugą szansę, gwarantując im życie. W ten sposób niezłomny władca, wystawiając młodzieńca na próbę, pozostawia przy życiu kochanków, dając im do zrozumienia, by nie stawiali już stopy w jego królestwie. Potem, dla Ransiego i Paula, dni mijają szczęśliwie pomimo niestrudzonej obecności Lisy. Dopóki Borys (któremu sam Szatan powierzył zadanie odnalezienia swojego pierworodnego zagubionego w ziemi i rozpoznawalnego tylko dzięki gwiazdkowatej plamie skóry pod pachą) odkryje gwiazdę tuż pod pachą Paula, stąd Paweł jest zagubionym księciem. Dlatego chłopiec zostanie postawiony przed szatanem, który okaże mu się bardziej niż życzliwy. Ale w najpiękniejszym momencie Paweł zaprzeczy swojemu pokrewieństwu z Szatanem, twierdząc, że uzyskał ten znak podczas meczu bokserskiego: możesz sobie wyobrazić rozczarowanie Szatana i Lupescus! Po powrocie na ląd młody człowiek odkrywa od swojej matki, że miał tę plamę od urodzenia. Więc tak kończy kreskówkę z Paulem, który punktualnie spóźnia się na lekcje i ma zamiar wyjawić Ransiemu naturę gwiazdy, ale przerwanie Lisy porzuci temat.
"Ransie the Wch" to bardzo zabawne anime, które wie, jak poruszać bardzo głębokie tematy w ironiczny sposób. Obejmują one znaczenie akceptowania innych takimi, jakimi są, bez jakiejkolwiek dyskryminacji, lub znaczenie zjednoczonej rodziny (w tym relacji zaufania między rodzicami i dziećmi oraz wzajemnego dialogu). Nie wspominając już o odwadze i bezinteresowności, które przy wielu okazjach okazał Ransie. Podobnie jak w odcinku, w którym Ransie rezygnuje z pierwszej randki z Paulem, aby uprzyjemnić jedyny dzień wakacji Giant Pierone (cierpiący na chorobę miłosną dla Lisy).
Manga została opublikowana w Japonii w listopadzie 1982 roku przez magazyn Shueisha's Ribon. We Włoszech pierwszy tom ukazał się w 2002 roku w miesięczniku Shot of Star Comics, który niedawno zakończył się specjalnym tomem „Near a star”.

autor: Helga Corpino

Wiedźma Ransie jest chroniona prawami autorskimi © Koi Ikeno, Toho Animation i właścicieli praw, nazwy i obrazy są tutaj używane w celach poznawczych i informacyjnych.