"W górach z Annette"(Oryginalny tytuł: Arupusu Monogatari Watashi no Annette), kreskówka wyprodukowana przez Nippon Animation w 1983 r., Wyreżyserowana przez Kouzou kusuba i narysowana przez Kenji Yoshidę, jest częścią projektu
Teatr World Masterpiece
Annette to żywa dziewięciolatka o silnym temperamencie, która mieszka w spokojnej szwajcarskiej wiosce Rossinière. Wszyscy mieszkańcy wioski ją kochają i zawsze jest otoczona wieloma przyjaciółmi. Wśród nich jest czuły i nieostrożny Lucien, z którym mała dziewczynka nawiązuje głęboką przyjaźń. Kreskówka została niedawno wyemitowana na cyfrowym kanale naziemnym Boing 17 września 2008 r. (Poniedziałek, środa, piątek i niedziela) o godzinie 23.30:XNUMX.
Annette wraz z rówieśnikami spędza czas między szkołą a grami: jedną z jej ulubionych rozrywek jest jazda na sankach. W rzeczywistości w Rossinière jest zwyczajem organizowanie corocznych wyścigów saneczkowych: Annette bierze w nim udział zdecydowana zająć pierwsze miejsce, nawet niż jej zacny i utalentowany rywal Lucien: mimo dobrych warunków oboje przegrają wyścig (w rzeczywistości Annette odniosłaby zwycięstwo, gdyby nie pojawił się nagle przestraszony zając, którego dziewczyna unika spadając z sanek, aby nie przejechać). Tymczasem pan Fernandel, przyjaciel Pierre'a (ojca Annette), namawia go, aby jak najszybciej dołączył do żony Francine (której stan zdrowia, już kruchy z powodu słabego serca, pogarsza się po ciąży).
Tak więc po urodzeniu Dany'ego, wspaniałego chłopca, serce Francine, nie opierając się trudom porodowym, przestaje bić - Wigilia, wigilia, która na zawsze pozostanie w sercu dziecka. Przed śmiercią Francine obiecuje Annette zaopiekować się młodszym bratem i nigdy go nie opuszczać. W rzeczywistości to ona uniemożliwi ojcu powierzenie go, choćby na krótki czas, nieznajomym, biorąc na siebie całą odpowiedzialność. Aby to zrobić, z żalem postanawia jednak rzucić szkołę i kontynuować naukę w domu z pomocą Luciena (który codziennie przynosił jej notatki z zajęć).
Ale wielkoduszna nauczycielka, świadoma trudnej sytuacji, aby nie zostawić tak pilnej uczennicy, oferuje jej prywatne lekcje; mimo wielkich wyrzeczeń mała dziewczynka wita. Czas mija coraz bardziej i bardziej męczący dla Annette (która też nigdy na nic nie narzeka), aż pewnego dnia jej ojciec pisze list do starszej ciotki (cioci Caude), zapraszając ją do pozostania z nimi, aby opieka nad Dany i prace domowe. Decyzja Pierre'a od razu okazuje się słuszna i rozsądna: ciocia Claude chętnie przyjmuje zaproszenie i niebawem jej względy podbijają całą rodzinę. Annette wraca do szkoły i do swoich beztroskich zabaw, podczas gdy mała Dany rośnie silna, zdrowa, a nawet trochę zepsuta przez swoją starszą siostrę, która go uwielbia i zrobiłaby dla niego wszystko.
Ale pewnego dnia zdarza się nieszczęście: z powodu Luciena Dany spada z wąwozu; zostanie uratowany cudem, ale całkowicie straci władzę w nogach. Annette, zaślepiona urazą, nie wybacza Lucienowi, którego uważa za jedynego winowajcę incydentu iz determinacją, której zazdrości każdy dorosły, nie będzie już z nim rozmawiać. Lucien, dotknięty głębokim poczuciem winy i straty, nie będzie wiedział, jak odpocząć; więc obiecuje sobie, że znajdzie sposób na sprowadzenie Dany'ego do miasta i poddanie go leczeniu przez najlepszych specjalistów, aby mógł odzyskać sprawność nogami. Ale zanim to się stanie, zajmie to trochę czasu, w międzyczasie nastąpią inne wydarzenia, z których niektóre będą nieprzyjemne i niesprawiedliwe, inne delikatne i melancholijne.
„L sui monti con Annette” na podstawie powieści „Tesori tra la neve” (1950) Patricii St. John to splot silnych i kontrastowych uczuć, które przekładają się na tragiczną historię, często niesprawiedliwą, ale też bardzo wciągająca. Czasami twardość Annette może wydawać się wątpliwa, prawie tak, jakby nie wierzyła, że dziewczyna może mieć takie gorące uczucia i dokonywać wyborów o niewzruszonej naturze. W końcu Dany stanowi dla bohaterki jedyne konkretne ogniwo ze zmarłą matką. Jej przywiązanie do maleństwa wykracza daleko poza miłość braterską: jest to cierpiona, macierzyńska miłość. Dany for Annette ma absolutne pierwszeństwo przed jakąkolwiek inną więzią i oddałaby za niego swoje życie. Ten rysunek w nienaganny sposób oddaje głębię ludzkiej duszy, kontrastujące z nią doznania (często także złe), które ją nawiedzają i charakteryzują ją już od najmłodszych lat. Współdziałają również rysunki i animacje, które są bardzo piękne (zwłaszcza krajobrazy) i dobrze przeprowadzone.
