Tokio magnitudo 8.0

Mirai Onosawa - Tokio magnitudo 8.0
� Natsuko Takahashi / Studio Bones / Kinema Citrus.

Oryginalny tytuł: Tokio Magunichudo 8.0
Postacie: Mirai Onosawa, Yuki Onosawa, Mari Kusanabe, Seiji Onosawa, Masami Onosawa, Christel Takigawa
autor: Natsuko Takahashi
produkcja: Kości, Cytrusy Kinema
Regia: Masaki Tachibana

kraj: Japonia
Rok: 9 lipca 2009 r
Transmisja we Włoszech: 22 sierpnia 2011
płeć: Dramatyczny
Odcinek: 11
czas trwania: 24 minut
Zalecany wiek: Nastolatki w wieku od 13 do 19 lat

Serial animowany Tokyo Magnitude 8.0 to wspaniałe anime napisane przez Natsuko Takahashi i stworzone przez studia Bones i Kinema Citrus, za umiejętnym reżyserowaniem Masakiego Tachibany, w sumie 11 odcinków. Po raz pierwszy wyemitowany w 2009 roku na Fuji TV, anime Tokyo Magnitude 8.0 imponująco przewiduje katastrofalne trzęsienie ziemi, które wstrząsnęło Japonią 11 marca dwa lata później. Paradoksalnie intencją autorów było właśnie pokazanie, co mogło się stać w przypadku trzęsienia ziemi w najbardziej prawdopodobny sposób, w oparciu o prognozę statystyczną, według której kraj w 2009 roku miałby 70% prawdopodobieństwo doznania podobnego kataklizmu w ciągu trzydziestu lat. Serial był tak realistyczny, że musiał zostać zawieszony po trzęsieniu ziemi, by nie urazić wrażliwości rodzin ofiar. Do Włoch dotarł dzięki Yamato Video i był emitowany od 22 sierpnia 2011 na Rai 4, a później na kanałach manga e Rai przełknął ślinę. Anime otrzymało nagrodę Excellence Prize w 2009 roku na japońskim festiwalu sztuki mediów.

Tokio, godzina 15.46:8.0: trzęsienie ziemi o sile 25 stopni w skali Richtera, którego epicentrum znajduje się w północnej części Zatoki Tokijskiej na głębokości około XNUMX km pod poziomem morza, nawiedziło centrum regionu Kanto, zawalając zabytkowe budynki i żniwa kilka ofiar.
Onosawa Mirai to 13-letnia uczennica, niezadowolona ze swojej monotonnej egzystencji i znudzona życiem. To ona wprowadza nas w wydarzenia, deklarując, że przedtem z łatwością myślała, że wszystko byłoby w porządku, gdyby całe jej życie poszło „do piekła”. Cofnijmy się w czasie.
Jest to dzień zbierania świadectw w szkole dla dziewcząt Rikka i stopnie Mirai spadły, ponadto dziewczynka ma dwoje rodziców, którzy pracują i nieustannie się kłócą, oraz młodszego brata, Yuukiego, który jest nieuleczalnym optymistą. Dzień po urodzinach matki, po kolejnej kłótni między rodzicami, Yuuki prosi matkę o pozwolenie na wyjazd na wystawę robotów, która odbędzie się na Odaibie, sztucznej wyspie w Zatoce Tokijskiej, a ponieważ jego matka musi pracować, Mirai będzie musiała mu towarzyszyć. Dziewczyna nie jest zadowolona na myśl, że znów będzie musiała opiekować się młodszym bratem, ale nie ma innego wyjścia także dlatego, że Yuuki jest przekonany, że chce tam pojechać, bo to miejsce przypomina mu ostatni raz, kiedy rodzina była naprawdę szczęśliwa na wycieczce. Po wizycie na wystawie i kupieniu mamie prezentu urodzinowego, Yuuki musi iść do toalety, a jego siostra czeka na niego na zewnątrz, wciąż bazgrając na swoim telefonie komórkowym.

Ale kiedy wysyła swoim przyjaciołom wiadomość, w której napisała, że nic by jej nie było, gdyby świat się rozpadł, wybucha wściekłość bardzo silnego trzęsienia ziemi. Kiedy szok minął, Mirai, której udało się uratować, trzymając się poręczy, wchodzi do rozpadającego się budynku, aby szukać Yuukiego, ale go nie znajduje. Nagle nowy wstrząs powoduje zawalenie się sufitu i Mirai zostaje uratowana przez kobietę, Kusakabe Mari, która postanawia pomóc jej znaleźć Yuuki. Pamiętając, że poprosiła swojego młodszego brata, aby kupił jej drinka, Mirai sprawdza sklep spożywczy iw końcu go znajduje. Po wyjściu z budynku cała trójka znajduje schronienie na klatce schodowej z wieloma innymi ludźmi, którzy utknęli na wyspie tak jak oni, i odkrywają, że ich domy nie są zbyt daleko, więc Mari proponuje im towarzyszyć. Ona też musi jak najszybciej wrócić do domu, ponieważ czekają na nią mama i czteroletnia córka Hina. Transporty są przerywane, ale japońska straż przybrzeżna zapewnia prom, jedyny sposób na przedostanie się na drugą stronę, więc tłum ludzi gromadzi się w porcie w nadziei na znalezienie miejsca na pokładzie. Udaje im się wejść na pokład, ale pożar, który wybuchł na Tęczowym Moście, powoduje zawalenie się mostu i wpadnięcie do wody, powodując serię fal, które zalewają pasażerów łodzi, która odpłynęła zaraz po nich. Również w tym przypadku udaje im się uratować o włos i po dotarciu do Shiba Park mogą wreszcie odświeżyć się dzięki rozdawanym przez policję podstawowym artykułom pierwszej potrzeby. Zdenerwowana pytaniami młodszego brata Mirai mówi mu, że to jej wina, że znaleźli się w takiej sytuacji, więc mały chłopiec ucieka z płaczem i udaje się do Tokyo Tower, aby sprawdzić, czy ich dom nadal stoi. Mirai go znajduje i godzą się. Jednak wkrótce potem Tokyo Tower zawala się i, aby uratować swoją młodszą siostrę, Yuuki rzuca się na nią i zostaje uderzony w głowę, ale wstaje i wydaje się, że nic nie zrobił. Po znalezieniu Mari cała trójka kieruje się w stronę gimnazjum Mirai, gdzie Furuichi, starszy wolontariusz, pokazuje im fajne miejsce, w którym mogą odpocząć, ale noc jest niespokojna z powodu ciągłych wstrząsów wtórnych. Następnego dnia cała trójka ponownie wyruszyła w kierunku kolejnego przystanku, miejsca, w którym Mari pracuje, ale z komunikatu radiowego dowiadują się, że w sąsiedztwie domu Mari wybuchł pożar i po raz pierwszy kobieta, nie mogąc kontaktować się z matką nawet z biura, traci odwagę, po czym traci przytomność z powodu anemii.

Na szczęście Aya, koleżanka Mari, przybywa i kobieta dochodzi do siebie, ale Mirai i Yuuki odeszły, nie mówiąc nic o tym, dokąd zmierzają. Aya proponuje towarzyszyć dzieciom, więc Mari może pobiec do córki, ale decyduje, że i tak będzie im towarzyszyć i wybiega na ulicę, by ich szukać. Odnajduje ich z zamiarem pchania na piechotę motoroweru, który pożyczyli, aby umożliwić jej szybszy powrót do domu, ale teraz podjęła decyzję, więc podróż zostaje wznowiona. Idąc dalej mają okazję zobaczyć przy pracy kilka robotów ratowniczych, które można było już zobaczyć na wystawie, oraz spotykają chłopca, Kento, wielkiego entuzjastę robotów, który przekazuje Yuukiemu kilka swoich notatek i rysunków. Wkrótce potem Mirai udaje się uratować Kento w niebezpieczeństwie życia. Po pożegnaniu się z nim Yuuki nagle traci przytomność, a Mari, która od razu zdaje sobie sprawę z powagi sytuacji, postanawia zabrać go do szpitala. Mirai już wyobraża sobie, że znowu widzi go martwego, ale wtedy Mari potrząsa nią i budzi: jej młodszy brat wciąż jest pod nożem i po bardzo długim oczekiwaniu lekarz wychodzi z sali operacyjnej i ogłasza, że dziecko nie żyje. Po kilku chwilach Mirai słyszy jej wołanie, budzi się i widzi, że Yuuki jest w szpitalnym ogrodzie grając w piłkę z innymi dziećmi, więc dzwoni do niego i razem idą szukać Mari. W międzyczasie, po odebraniu zaświadczenia, kobieta, słuchając telewizji, odkrywa, że wielu mieszkańców jej sąsiedztwa schroniło się w szkole, aby uciec przed pożarem, więc biegnie po Mirai i razem wychodzą. W końcu Mari przybywa do domu, ale znajduje go zniszczonym i zaczyna myśleć, że matka i córka zginęły w pożarze, do tego stopnia, że kiedy przybywa do szkoły podstawowej, w której również utworzono kostnicę, wierzy, że rozpoznaje ich w dwóch ciałach, ale Yuuki jest przekonany, że wciąż żyją i błaga Mirai, aby pomogła mu ich szukać. Oboje znajdują Hinę w innym schronisku i zabierają ją z powrotem do Mari, a następnie odkrywają, że jej matka jest hospitalizowana, ale nie jest poważnie ranna. Aby umożliwić Mari zaopiekowanie się matką, Mirai decyduje, że nadszedł czas, aby ona i jej brat znaleźli własną drogę do domu, więc korzystają z przejazdu ciężarówki jadącej w ich okolice, ale najpierw zostawiają Mari wiadomość, w której dziękują jej i obiecują, że odwiedzą ją ponownie. Mari chwyta pozostawiony na ziemi plecak Yuuki i wybiega ze szpitala, aby dotrzeć do ciężarówki, ale spóźnia się i zostaje na poboczu drogi, zastanawiając się, dlaczego Mirai napisała jej, że ona i Yuuki odwiedzą ją „razem”. W ciężarówce Yuuki pyta Mirai, co by zrobiła, gdyby umarł, ale jej siostra karci go, bo gdyby umarł, ona i jej rodzice bardzo by cierpieli, po czym prosi go, żeby więcej nie rozmawiał w ten sposób.

Na miejscu Mirai spotyka przyjaciółkę i odkrywa, że jej rodzice schronili się w szkole podstawowej. Yuuki biegnie do przodu, a Mirai traci go z oczu. Po chwili spotyka Itsukiego, najlepszego przyjaciela jej brata, który towarzyszy jej w drodze do schroniska, ale jej rodziców nie ma, ponieważ jej matka wróciła do domu po zapasowe ubrania dla ojca, który jest hospitalizowany z powodu drobnych obrażeń. Przed dotarciem do niej Mirai szuka Yuuki z Itsukim, ale chłopca nigdzie nie można znaleźć, dopóki Mirai nie zauważa go przez okno i oboje nadal go ścigają, podczas gdy wydaje się, że celowo stara się, aby Itsuki go nie zobaczył. W klasie Yuuki, przed jednym z jej rysunków przedstawiających całą rodzinę w pobliżu Tęczowego Mostu, Mirai wybucha płaczem, nie będąc w stanie wyjaśnić dlaczego, a Itsuki zostawia ją samą, ale Yuuki nagle pojawia się ponownie i pociesza ją. Kiedy jednak przybywa Itsuki, Yuuki ponownie znika, więc obaj udają się do domu Itsukiego, aby zdobyć pamiętnik, w którym dwaj przyjaciele postanowili spisać wszystkie postępy w drzewie kasztanowca, które posadzili dzień przed trzęsieniem ziemi, aby Mirai mogła dać to Yuuki, gdy tylko je znajdzie. Itsuki wchodzi do domu pomimo ostrzeżenia o niebezpieczeństwie zawalenia się umieszczonego na zewnątrz, Yuuki dołącza do niego, a Mirai również jest zmuszona wejść. Nagle następuje wstrząs i Mirai używa swojego ciała, aby chronić Itsukiego i Yuukiego przed spadającymi gruzami z sufitu, ale kiedy to wszystko się kończy, Yuuki znów znika. Po chwili pojawia się przez okno: tak naprawdę to jego duch, bo dziecko naprawdę zmarło w szpitalu i od tego czasu Mirai tylko wyobrażała sobie, że wciąż jest u jej boku.

W tym momencie Mirai nie chce wracać do domu, ale duch Yuuki nakłania ją, by wróciła na trasę. Tylko wtedy, gdy w końcu dotarł do domu wraz ze swoją młodszą siostrą, tak jak sobie tego życzył, Yuuki może opuścić ten świat. Krótko po tym, jak MIrai ponownie spotyka się z matką i ojcem, aby w końcu mógł razem z nimi opłakiwać śmierć swojego brata.

Minął miesiąc od trzęsienia ziemi, a Mirai wciąż walczy o powrót do zdrowia po śmierci Yuuki, kiedy pewnego dnia, niespodziewanie, Mari pojawia się w jej drzwiach, by oddać plecak Yuuki i jej telefon komórkowy. Wśród otrzymanych e-maili znajduje jeden wysłany przez Yuuki telefonem komórkowym Mari, w którym jego młodszy brat powiedział, że ma nadzieję, że on też wkrótce będzie miał telefon komórkowy, aby mógł wysyłać jej wiele e-maili i mogli się bawić, nawet jeśli nie mogli rozmawiać . Po wizycie Mari Mirai postanawia podarować matce prezent, który wybrał dla niej Yuuki oraz rysunek wykonany przez dziecko w noc poprzedzającą trzęsienie ziemi. Podobnie jak Tokio, tak i Mirai powoli odbudowuje swoje życie, mając świadomość, że Yuuki zawsze będzie nad nią czuwał.