MARCO OD APENINÓW DO ANDÓW
Oryginalny tytuł: Haha lub tazunete sanzen ri
Postacie: Marco, Pietro, Anna, Tonio, Violetta, Concetta, Juliet, Pepe lalkarz, Peppino
Autor:
Edmonda De Amicisa
produkcja: Animacja Nippon
Regia: Isao Takahata
| kraj: Japonia
Rok: 4 stycznia 1976
Transmisja we Włoszech: 20 października
1980
płeć: Dramatyczny
Odcinek: 52
czas trwania: 25 minut
Zalecany wiek: Dzieci w wieku od 6 do 12 lat | Zaczynając od Wtorek 1 lutego o godzinie 7,15 na Italia 1, kreskówka zostanie wyemitowana Marco od Apeninów do Andów (oryginalny tytuł „Haha wo Tazunete Sanzen ri”), klasyk Nippon Animation z gatunku należącego do Światowy Teatr Arcydzieła
, anime oparte na klasykach literatury dziecięcej. Serial wyprodukowany w 1976 roku pod kierunkiem Isao Takahaty, składa się z 52 odcinków, z których każdy trwa 22 minuty i jest inspirowany historią z książki „Cuore” Edmonda De Amicisa; ten z maja, który Maestro Perboni dyktował swoim uczniom. We Włoszech serial został wyemitowany w Rai Uno 20 października 1980 r. Z piosenką przewodnią śpiewaną przez „I Ragazzi di Marco”, napisaną przez Luigiego Albertelli i Vince'a Temperę.
Historia zaczyna się pod koniec XIX wieku w mieście Genua, kiedy we Włoszech wiele rodzin zostało zmuszonych do emigracji do Ameryki z powodu braku pracy. Bohaterem jest mały Marco Rossi, dziesięcioletni chłopiec, który mieszka z matką Anną, ojcem Pietro i starszym bratem Tonio. Marco budzi się pewnego ranka pełen entuzjazmu, bo czeka go wyjątkowy dzień: w końcu rodzina postanowiła wyjechać z koncertem, na wycieczkę w góry, w okolice miasta. Marco pilnie sprawdza, czy koń ma odpowiednią dzienną porcję, ale jego wujek Carlo informuje go, że Tonio już się wszystkim zajął. Rodzina Marco cierpi z powodu poważnego kryzysu finansowego, ale przynajmniej na jeden dzień rodzice postanawiają zapomnieć o problemach i pozwolić sobie na dzień na świeżym powietrzu, podczas którego Tonio uczy Marco pierwszych zasad jazdy. do konia.
 Marco odkrywa też, że jego mama Anna bardzo dobrze jeździ konno i razem z nią przeżyje dreszczyk galopu pośrodku łąk. Jednak Anna skrywa trudny sekret do ujawnienia Marco. W związku z kryzysem gospodarczym i długami narosłymi przez męża Anna będzie zmuszona wyjechać do Argentyny w poszukiwaniu pracy. Po powrocie do domu po pięknym dniu idylla zostaje nagle przerwana przez sąsiada, który mimo dobrych chęci informuje Marco, który zaopiekuje się nim, gdy jego matka wyjeżdża do Argentyny. Ta wiadomość denerwuje dziecko, które ucieka ciemnymi ulicami miasta. Marco zostaje znaleziony przez wuja Carlo, który zabiera go do domu, a jego matka przeprasza go za to, że nie powiedział mu od razu smutnej prawdy. W dniu wyjazdu Marco, wciąż urażony, nie zwraca się do matki przez cały czas, co sprawia, że jego wyjazd jest jeszcze bardziej smutny. Kiedy Anna jest teraz na pokładzie statku i woła swojego syna z mostka, Marco wybucha płaczem i obiecuje, że wkrótce wróci.  Od tego dnia życie Marco zmieniło się radykalnie, ponieważ musiał stać się bardziej odpowiedzialny. Aby zarobić trochę pieniędzy, zmuszony był bez wiedzy ojca pracować w winiarni, a jednocześnie, ożywiony dobrą wolą, nie opuścił ani jednego dnia w szkole. Pewnego dnia Marco spotkał rodzinę Pepe na ulicach Genui, która zabawiała przechodniów przedstawieniem kukiełkowym. Pan Pepe, ze względu na niskie dochody, został pozostawiony przez żonę, która powierzyła mu swoje trzy córki: Violettę, Giuliettę i Concettę. Pomiędzy Marco i Violettą natychmiast powstaje głęboka przyjaźń, ponieważ będąc w tym samym wieku, odczuwają ten sam ból z powodu odejścia matki. Marco i Violetta spotykają się, gdy dziewczyna znajduje białą małpkę Peppino, którą Tonio podarował Marco. Violetta zbyt wcześnie musiała wyjechać z ojcem, ponieważ pan Pepe miał nadzieję, że odniesie sukces w Argentynie dzięki swoim przedstawieniom kukiełkowym. To wtedy Marco pielęgnował silne uczucie, że wyjeżdża, by ponownie spotkać się z matką. Jego brat Tonio również zdecydował się wyjechać, ponieważ aby kontynuować studia inżynierskie, musiał przenieść się do Mediolanu, aby pracować na stacji kolejowej. Tymczasem Marco z niecierpliwością czeka na wieści o swojej matce iz tego powodu często udaje się na pocztę w porcie, do Signory Gina, aby dowiedzieć się, czy nadeszły jakieś listy. Niestety jej matka od jakiegoś czasu przestała pisać i Marco nie miał o niej więcej wiadomości. Ponadto jego ojciec Pietro, lekarz i założyciel kliniki dla ubogich, przechodził przez trudny okres kryzysu, ponieważ jego praca była obciążona długami. To zmusiło go do pracy przez cały dzień, co odciągało go od zajmowania się Marco z należytą starannością.
 Pewnego dnia Marco, zawsze wraz ze swoją nierozłączną małpką Pepino, decyduje się odwiedzić zacumowany w porcie statek i tu spotyka marynarza Rocky'ego, który fascynuje go opowieściami o niezwykłych podróżach. Mówi mu również, że gdyby chciał wyruszyć w kolejną podróż do Brazylii, zawsze mógłby ukryć się na pokładzie jako pasażer na gapę. Tego samego wieczoru Marco podjął drastyczną decyzję i po napisaniu pożegnalnego listu do ojca, korzystając z ciemności nocy, schował się w kufrze statku, gotowy do odlotu następnego ranka.
Kiedy Pietro wrócił do domu, zauważając nieobecność Marco, od razu zrozumiał zamiar wyjazdu, więc udał się do portu, aby poprosić Signorę Ginę o informacje, ale ona go nie widziała. Dopiero po powrocie do domu w godzinach porannych zauważył list Marco, więc pośpieszył z powrotem do portu. W międzyczasie obecność Marco na pokładzie ujawniła obecność małej małpki Pepino, którą marynarze bezskutecznie próbowali schwytać, podczas gdy Marco błagał kucharza statku o zatrudnienie, aby spłacić podróż do Brazylii. Tymczasem Pietro i Signora Gina wchodzą na pokład z zamiarem odzyskania Marco, ale chłopiec pozostaje stanowczy w swojej decyzji o odejściu. Jego ojciec musi go tylko mocno przytulić i nawet ze śmiercią w sercu uszanować wybór ponownego spotkania z ukochaną matką. Od tego momentu Marco rozpoczyna wielką przygodę na nowym kontynencie, który zabierze go z włoskich gór Apeninów do Andów Ameryki Południowej.
 Podczas wyjazdu relacje Marco z szefem kuchni Leonardo na pewno nie są najlepsze, bo chłopak nawet z dobrą wolą w swojej pracy często łączy wiele problemów z powodu braku doświadczenia jako kucharza. Jednak w miarę upływu dni Leonardo polubił tego przedsiębiorczego małego chłopca i przepełnia go smutek, gdy Marco musi opuścić statek w pobliżu lądowania w Rio de Janeiro. Po przybyciu na miejsce Rocky i Leonardo towarzyszą Marco na pokładzie łodzi ratunkowej na statek emigracyjny, gdzie może on wejść na pokład dzięki pieniądzom zarobionym jako kucharz. Na statku Marco odnajdzie wielu Włochów i obcokrajowców, których łączy ta sama nadzieja na znalezienie pracy i zbicie fortuny w obu Amerykach. Marco natychmiast wyróżnia się swoją hojnością, dzieląc się z innymi dziećmi zapasami jedzenia, które dostał od kucharza. To pozwala mu zaprzyjaźnić się z panią Renatą, jej synem Nino i teściem Federico, który wyjechał do Santa Fè, aby ponownie spotkać się z mężem. W czasie rejsu wybucha gwałtowna burza, która powoduje wiele niedogodności dla pasażerów i kapitana statku, zmuszonego do trudnego manewru ucieczki przed niebezpieczeństwem. Wreszcie, po trudnej podróży, Marco był w stanie wysiąść w porcie w Buenos Aires w Argentynie, wraz ze swoimi nowymi przyjaciółmi, z sercem pełnym pragnienia i nadziei na ponowne przytulenie matki. Idąc do banku, aby wymienić włoskie pieniądze na argentyńskie peso, Marco został okradziony bez jego wiedzy przez złodzieja, który udaje, że wpada na niego beztrosko. Pozdrowienia Renata i jej towarzysze podróży Marco udali się do domu swojego wuja Meleli, gdzie miała mieszkać jego matka.
Niestety zdarzają się nieprzyjemne niespodzianki i zamiast jego wuja Meleli mieszka teraz w tym domu kobieta w średnim wieku, która radzi Marco, aby zasięgnął informacji o swojej matce, od rodziny, w której pracował wcześniej, ponieważ Francesco Meleli wyjechał do Bahia Blanca z powodu długu. Następnie, zwracając się na adres, który otrzymał, Marco poprosił o wieści o matce, ale nawet uprzejma pokojówka i starsza pani z tego domu nie były w stanie podać żadnych przydatnych informacji. Marco musi po prostu wyjechać do Bahia Blanca w poszukiwaniu swojego wuja, ale kiedy musi kupić bilety na pociąg, zdaje sobie sprawę, że został okradziony. Ogarnięty desperacją, próbuje w każdy możliwy sposób dostać się do pociągu, ale zostaje zatrzymany przez kontrolerów i po szalonym pośpiechu upada wyczerpany na ziemię, podczas gdy pociąg odjeżdża do celu.
Marco szuka wiadomości o swojej matce w urzędzie imigracyjnym, ale mogą jedynie wskazać datę przyjazdu Anny Rossi do Argentyny, ponieważ jest wpisana w rejestrach. Kiedy Marco stracił nadzieję, bez celu i bez pieniędzy, jego uwaga skupia się na szyldzie restauracji, która nosi słowo „Liguria”, z którego pochodzi. Zapytał też karczmarza, czy słyszał o swojej matce, ale nawet w tym przypadku odpowiedź brzmiała: nie. Ale znali marionetkową kompanię Pepe i jego córki, które Marco poznał na małym placu niedaleko restauracji, dzięki współudziale małej małpki Pepino. Radość z tego spotkania była wielka, więc tego wieczoru Marco był gościem swoich drogich przyjaciół w restauracji Liguria, a Pepe obiecał mu towarzyszyć mu z rodziną do Bahia Blanca w poszukiwaniu wuja. Po ustaleniu dokładnego adresu Bahia Blanca w konsulacie włoskim Marco był gotowy do wyjazdu, ale Pepe nie miał jeszcze pieniędzy, by go śledzić. Zorganizowali więc przedstawienie kukiełkowe w karczmie „Liguria”, gdzie sukces był taki, że gospodarzowi udało się zebrać sporą sumę pieniędzy ze względu na dużą liczbę klientów, którzy przybyli na przedstawienie. Po nagrodzeniu przez gospodarza dużą sumą pieniędzy, Marco, Pepe, Violetta, Concetta, Giulietta i mała małpka Pepino wyjechali ze swoim marionetkowym wozem do Bahia Blanca.  Po przejechaniu prawie 600 km, po 10 dniach do Bahia Blanca dotarła kompania ulicznych performerów i pan Pepe nie mając przy sobie więcej pieniędzy musiał pokłócić się z właścicielem hotelu, który zażądał zaliczki za nocleg. W międzyczasie Marco udaje się do domu Signora Morettiego, pod wskazany mu przez konsula adres. Nawet tutaj nie miał żadnych wiadomości o swojej matce i wujku Meleli, ponieważ prawdopodobnie zmienił nazwisko, aby uciec przed wierzycielami. W międzyczasie Pepe i jego córki, po sukcesie ich ostatniego występu w trattorii, zdołali zarobić pieniądze na zakwaterowanie i obiady. Po pięknym wieczorze wszyscy są szczęśliwi, z wyjątkiem Marco, który mając nadzieję na ponowne spotkanie z matką, postanawia wyjechać do Buenos Aires. Niedaleko stacji spotkał mężczyznę, przegonionego z pociągu, bo bez biletu Marco współczuł mu, więc zaprosił go do karczmy, by poczęstować go lemoniadą. Tak się złożyło, że Marcel (tak ma na imię mężczyzna) spotkał Francesco Meleli, ale zmarł dwa tygodnie wcześniej, ale być może dzięki pewnym badaniom mógłby nawet uzyskać wiadomość o Annie Rossi. Marco i Marcel umawiają się na następne spotkanie, ale Pepe chce wyraźnie to zobaczyć, więc razem z córką Concettą towarzyszy Marco w spotkaniu. W dniu, w którym Marcel pojawia się nawet z listem od Anny, wskazującym adres jego domu w Buenos Aires, a Marcel w zamian za hojność Marco płaci mu bilet na pociąg na drogę powrotną.
Wiele pytań pozostaje otwartych: dlaczego Marcel był tak hojny dla Marco i skąd dowiedział się o Annie Rossi? Ale przede wszystkim: czy Marco będzie mógł ponownie spotkać swoją matkę? Marco od Apeninów do Andów jest objęty prawem autorskim Nippon Animation. Wszelkie prawa zastrzeżone.
|
