ปีอะนิเมะปี 2019 ของฉันในรีวิว - Mage in a Barrel
จะมีบางคำสารภาพและมีการประกาศมติ สุดท้ายก็สิ้นปี! ถึงเวลาที่ต้องมองไปข้างหน้าแม้ว่าเราจะไตร่ตรองถึงอดีตก็ตาม
อย่างที่ฉันพูดไปเมื่อปีที่แล้วฉันรู้สึกเกลียดตัวเองเล็กน้อยที่ปล่อยให้ปีอนิเมะจบลงโดยไม่มีเรื่องราวเกี่ยวกับปีของฉันในอนิเมะที่เกิดขึ้นที่นี่ในบล็อก นอกเหนือจากการประเมินความคงทนและประเพณีของฉันฉันสามารถโต้แย้งได้ (แต่ฉันจะไม่ทำที่นี่) ว่าการปลูกฝังความทรงจำเกี่ยวกับสิ่งที่ผ่านมาเป็นสิ่งที่ทำให้เป็นมากกว่าผู้บริโภคและด้วยการเปลี่ยนความทรงจำให้เป็นรูปธรรมฉันก็ทำให้ตัวเองเป็นอย่างน้อย อีกหน่อยสำหรับคนที่ใช้การบริโภคเป็นเชื้อเพลิงในการสร้างสรรค์ นี่คือคนแบบที่ฉันอยากจะเป็น
ฉันสารภาพว่าฉันเสียใจ แต่อย่างน้อยที่สุดเท่าที่จิตวิญญาณมีความกังวล อย่างที่ฉันเขียนไม่กี่ปีที่ผ่านมามันเป็น แฟลตเซคาโนะ นั่นทำให้ฉันต้องทำตามความฝันอันสร้างสรรค์ของตัวเอง แต่มันเป็นชุดประสบการณ์อะนิเมะที่ใหญ่กว่ามากที่สร้างรากฐาน ดังนั้นในปีนี้ที่ฉันได้ดูอนิเมะน้อยลงกว่าที่เคยทำให้ฉันรู้สึกเหมือนขาดการติดต่อกับสิ่งที่เป็นแรงบันดาลใจในตอนแรก แน่นอนว่าฉันได้ทำงานศิลปะมากมายในปีนี้ที่ฉันภาคภูมิใจ แต่ฉันก็ยังรู้สึกเหมือนมีบางอย่างที่สำคัญขาดหายไป
นี่คือเหตุผลที่ไม่เหมือนปีที่ผ่านมาฉันไม่รู้สึกว่าสามารถทำอันดับจากล่างขึ้นบนมาตรฐานของรายการที่ดีที่สุดของปีได้เลย บางสิ่งที่ฉันตั้งใจจะดูไม่เคยเริ่มต้น (เนื่องจากความละเลยของฉันหรือลักษณะที่แตกหักของตลาดสตรีมมิงอะนิเมะ) สิ่งอื่น ๆ ที่ฉันเริ่มไม่เคยทำสำเร็จ (เนื่องจากความไม่สามารถของฉัน) และโดยรวมฉันไม่รู้สึก การจัดอันดับจะให้ความยุติธรรมกับสิ่งที่ฉันได้เห็น ปีหน้าตัดสินใจทำดีกว่า และเพื่อให้ดีขึ้นฉันหมายถึงการดูอนิเมะมากขึ้น (และอาจจะบล็อกมากขึ้นด้วย!)
ดังนั้นสิ่งที่ฉันต้องนำเสนอคือการดูห้ารายการที่แสดงถึงเหตุผลที่ฉันยังคงดูอนิเมะต่อไป นั่นไม่ใช่สิ่งที่ฉันทำมาตลอด - ขอโทษพวกคุณที่หวังว่าจะได้นับถอยหลังสู่อนิเมะที่ดีที่สุดแห่งปี - แต่ฉันหวังว่าคุณจะยังคงพบว่าสิ่งที่สะท้อนกลับมาคุ้มค่ากับเวลาของคุณ
บนพื้นผิว แกรนเบลM (ผบ. Masaharu Watanabe; ฤดูร้อนปี 2019) ดูเหมือนจะมีทุกสิ่งที่เขาต้องการเพื่อเป็นผู้สืบทอดทางวิญญาณ Regalia: ดาวศักดิ์สิทธิ์สามดวง (ใช่ฉันยังจำรายการนั้นได้) มีเมชา 2 มิติโดยเน้นไปที่แอนิเมชั่นเอฟเฟกต์สุดเจ๋งการออกแบบตัวละครที่น่ารักและโค้งมนอย่างน่ารักโดย Shinichirou Otsuka ทิศทางการสร้างสรรค์ที่ใช้รูปแบบสีที่สวยงามและเรื่องราวที่เน้นไปที่เด็กผู้หญิงที่เป็นตุ๊กตาควบคุม ของการดำรงอยู่ของมัน
ในระยะสั้น แกรนเบลม เขามีทุกอย่างที่ต้องการเพื่อรองรับผู้ชมเฉพาะของฉัน และในหลาย ๆ ที่เขาก็ทำในสิ่งที่ฉันต้องการ: การต่อสู้ทิ้งระเบิดเพื่อปิดรอบปฐมทัศน์บทพูดตอนที่สองของ Mangetsu เกี่ยวกับความไม่มั่นคงส่วนตัวของเขาการแนะนำตัวละครรองที่น่ารักมาก (Nene-nee) หัวใจ - การเปิดเผยธรรมชาติที่แท้จริงของ Mangetsu ในฐานะตุ๊กตาและฉากยืนที่ยิ่งใหญ่ที่สุดของ Mangetsu -ฉันจะไม่แตก !! มีความน่าสนใจในการแยกองค์ประกอบแต่ละส่วนของการแสดงด้วยวิธีนี้ในการมองว่าพวกมันเป็นวัตถุแห่งความสุขที่ไม่ต่อเนื่องเพราะมันเปลี่ยนลูกบอลเดี่ยวให้กลายเป็นกลุ่มอัญมณี
น่าเสียดายที่บางครั้งกลุ่มดาวนั้นไม่ได้เป็นภาพที่สมบูรณ์เสมอไป ในตอนท้าย แกรนเบลม มันอาจจะไม่ใช่การแสดงที่ทำให้ฉันหลงระเริงได้ตั้งแต่ต้นจนจบ (แม้ว่านี่จะเป็นการแสดงที่แตกต่างไปจากเดิมก็ตาม) แต่ในช่วงเวลาที่การออกแบบตัวละครมีความกลมพอเหมาะหรือหมัดเด็ดของเมชามาพร้อมกับเสียงระเบิด OST หรือ Mangetsu ปฏิเสธที่จะตกอยู่ในความสิ้นหวังด้วยเสียงกรีดร้องฉันมีทุกอย่างที่ต้องการ ฉันคงจำไม่ได้ แกรนเบลม เป็นงานแบบองค์รวม แต่อย่างน้อยมันก็ไปกับฉัน นี่เป็นเหตุผลที่ดีในการรับชมอนิเมะ
นอกเหนือจากแพทช์สีม่วงที่น่าชื่นชมเมื่อเริ่มฤดูกาลที่สองแล้ว สุนัขจรจัด BungoS (ผบ. ทัตสึยะอิการาชิ; ฤดูใบไม้ผลิปี 2019) สำหรับฉันแล้วมันเป็นการแสดงที่มีจุดเด่นคือสีสันที่สวยงามภาพที่สวยงามและเป็นคนที่ดีมาก บางทีสิ่งที่สำคัญน้อยกว่าเพียงเล็กน้อยก็คือความสามารถทั่วไปของการแสดงเช่นเดียวกับการแสดง ลักษณะเหล่านี้ทำให้อะนิเมะดูได้ไม่สิ้นสุดและสนุกตามที่ส่วนหัวของส่วนนี้แนะนำ
ฉันคิดว่ามีบางอย่างที่จะพูดสำหรับรายการที่สนุกในความหมายทั่วไป แม้จะมีทิศทางที่น่ายินดีของ Takuya Igarashi และการจู่โจมเป็นครั้งคราวในการพัฒนาเนื้อหาและตัวละครที่สำคัญ bungo เป็นนักสู้ที่มีหัวใจ แน่นอนว่ามันมีชุดพลังพิเศษที่เป็นเอกลักษณ์มากกว่าส่วนใหญ่และการประดิษฐ์ของพลังเหล่านั้นและวิธีที่พวกเขานำมาใช้นั้นมีส่วนช่วยอย่างมากต่อความสำเร็จของอนิเมะ และไม่ AKB0048แต่มันเป็นความบันเทิงอย่างแน่นอน!
อย่างไรก็ตามสิ่งที่สำคัญที่สุดคือความจริงที่ว่ามันไม่สำคัญว่ามีจุดเด่นอะไรมากมาย สุนัขจรจัด Bungo กำลังเอารัดเอาเปรียบในบางช่วงเวลารายการไม่เคยขาดการติดต่อกับองค์ประกอบสำคัญสามประการ: ความถูกต้องฟิลด์และความคิดสร้างสรรค์ สไตล์การกำกับของ Igarashi ดูเหมือนว่าจะมีคุณสมบัติเหล่านี้อย่างแท้จริงและขาดความจริงจัง (เพื่อไม่ให้สับสนกับการขาดความจริงจัง) bungo ความสดใหม่ที่ยังคงมีอยู่แม้ในฤดูกาลที่สาม ไม่ว่าจะเป็นใบหน้าตลกคำใบ้ของการเยาะเย้ยในการต่อสู้หรือทิศทางที่น่ากลัวเล็กน้อยสัมผัสเหล่านี้ก็ทำได้ สุนัขจรจัด Bungo ลงทุนง่ายดูง่ายและใช่ชอบง่าย ในช่วงเวลาที่มีปัญหาเช่นนี้อนิเมะที่สามารถทำให้คุณเพลิดเพลินได้ตั้งแต่ต้นจนจบจะต้องได้รับการชื่นชมอย่างมาก
คุณรู้ไหมว่าบางครั้งคุณดูตัวอย่างภาพยนตร์อนิเมะที่เข้ามาและรู้สึกถึงความรู้สึกที่ดี? แน่นอนมันไม่ได้ทำงานอย่างที่คุณต้องการ, แต่เมื่อเป็นเช่นนั้น ... BLACK FOX (ผบ. Kazuya Nomura; ฤดูใบไม้ร่วง 2019)
สิ่งหนึ่งที่ฉันคิดมานานแล้วในช่วงปีที่แล้วท่ามกลางความห่างไกลจากอนิเมะที่เพิ่มมากขึ้นคือสิ่งที่ฉันอยากเป็นจริงๆ ฉันสัมผัสแง่มุมหนึ่งของความคิดนี้เมื่อสองสามปีก่อนเมื่อฉันเขียนเกี่ยวกับการไม่เห็น Evangelionแต่มันเป็นเรื่องของประสบการณ์ในการดูอนิเมะมากกว่า สิ่งที่ฉันพูดถึงตอนนี้คืองานแต่ละงาน ที่ไหนสักแห่งในอีเธอร์เป็นความคิดว่าอุดมคติของ Platonic ของฉันคืออะไร อะนิเมะ คือและเหตุผลที่ฉันใช้เวลามาก BLACK FOXตัวอย่างคือดูเหมือนว่าจะบอกใบ้รายการ (หรือภาพยนตร์ตามที่ปรากฏ) ที่ใกล้เคียงกับอุดมคตินั้น
สิ่งที่สำคัญอย่างยิ่งต่ออุดมคตินี้คือการไม่เสียใจกับอนิเมะในรูปแบบการ์ตูน นี่คือ, BLACK FOX อย่ากลัวที่จะบดขยี้ใบหน้าหรือใช้เอฟเฟกต์ 2 มิติหรือใช้ประโยชน์จากประโยชน์เฉพาะบางอย่างของแอนิเมชั่น นอกจากนี้ยังมีการใช้คุณสมบัติบางอย่างของอนิเมะที่ฉันชอบมากที่สุดนั่นคือตัวละครที่น่ารักทำสิ่งที่ยอดเยี่ยม มันค่อนข้างผิวเผินและไม่สมบูรณ์ บางทีฉันจะกลับมาที่นี่ในโพสต์ในภายหลัง อย่างไรก็ตามเมื่อฉันเห็น BLACK FOXแม้ว่าสถานการณ์ในการผลิตจะผลักไสหนังเรื่องนี้ให้เล่าเรื่องเพียงครึ่งเดียว แต่ฉันก็คิดว่า "อ๊ะนั่นสินะนี่คือสิ่งที่อนิเมะควรจะเป็น" แน่นอนว่าในอุดมคตินั้นเป็นเพียงตำนาน คือ BLACK FOX เป็นเพียงเทพนิยายที่แสดงออกถึงส่วนหนึ่งของอุดมคติ แต่ยังคง. ของเขา อะนิเมะ ต่อฉัน
เมื่อฉันพูดถึงวิญญาณที่สร้างแรงบันดาลใจให้ฉันส่วนใหญ่ฉันคิดถึงผู้ที่เชื่อมต่อกับความรู้สึกอ่อนไหวและความปรารถนาของฉันในฐานะผู้สร้างผู้ที่สร้างแรงบันดาลใจให้ฉันในฐานะศิลปิน แม้ว่าคุณอาจคาดหวังสิ่งที่คล้ายกันมากขึ้น ม็อบ Psycho 100 II ที่จะปรากฏในช่องนี้มันเป็นจริง เคมูริคุสะ (ผบ. ทัตสึกิ; วินเทอร์ 2019) ซึ่งดึงดูดความสนใจของฉันมากที่สุดในบทบาทนั้นในปีนี้
จริงๆแล้วฉันมีโพสต์บล็อกที่ยังไม่เสร็จ เคมูริคุสะ รอบ ๆ และข้อความส่วนใหญ่เกี่ยวกับโลกลึกลับและอันตรายที่อะนิเมะสานไว้รอบตัวละครที่น่ารักอย่างไม่น่าเชื่อ มีความสวยงามอยู่ระหว่าง เคมูริคุสะ มันสร้างโลกของมันผ่านองค์ประกอบที่มองเห็นและการเล่าเรื่องเนื่องจากยานในเวลาเดียวกันนั้นบอบบางและเป็นไปไม่ได้ที่จะพลาด แต่ไม่เพียงด้านเทคนิคของวิธีการ เคมูริคุสะ มันใช้งานได้ผลที่ทำให้ฉันรู้สึกเหมือนเป็นผู้ชม ความรู้สึกของการเป็นส่วนหนึ่งของโลกในการเดินทางร่วมกับริน, ริสึ, รินาสและวาคาบะเป็นสิ่งที่ล้ำค่าและทรงพลังมากจนไม่ได้ดูอนิเมะมากนักในขณะที่ทำงานบ้านก็ไม่สามารถหยุดมันได้
ได้เห็นค่อนข้างน้อย เพื่อน Kemono e tutti เคมูริคุสะฉันมั่นใจว่าอัจฉริยะของ TATSUKI และทีมของเขาคืองานของพวกเขานั้นเรียบง่ายอย่างน่าอัศจรรย์ เคมูริคุสะ เขาไม่เคยอธิบายสิ่งต่าง ๆ มากเกินไปเขามีความสุขที่ได้ให้เวลาสักครู่โดยไม่พูดอะไรและเขาไม่รีบไปที่ปลายทางของเขา และเมื่อตัวละครพูดพวกเขาก็ทำได้โดยไม่ซับซ้อน ฉันลังเลที่จะเรียกมันว่า minimalism เพราะมันไม่ใช่อย่างนั้น เคมูริคุสะ มันขาดรายละเอียดที่รอบคอบ (ตัวอย่างเช่น kemurikusa ในฟังก์ชันการแสดง) บางทีคำอธิบายที่ดีกว่าอาจเป็น "ประสิทธิภาพ" หรือ "ความกระชับ" แม้ว่าสิ่งเหล่านั้นจะฟังดูเย็นชาและเป็นเรื่องที่เข้าใจได้ แต่มันไม่สำคัญ หากคุณได้เห็น เคมูริคุสะ, คุณรู้ว่าฉันหมายถึงอะไร. ดังนั้นคุณจะเข้าใจด้วยว่าทำไมฉันถึงบอกว่ามันเป็นการแสดงที่สร้างแรงบันดาลใจในแง่ศิลปะที่ไม่เหมือนอนิเมะเรื่องอื่นที่ฉันเคยเห็นในปีนี้
หลายปีผ่านไปตั้งแต่ฤดูกาลที่สองของปี จิฮายะฟุรุ สิ้นสุดลงแล้ว แต่คุณจะไม่รู้ด้วยการมอง ชิฮายะฟุรุ 3 (ผบ. Morio Asaka; ฤดูใบไม้ร่วง 2019) และนั่นเป็นวิธีที่ควรจะเป็นทำไม จิฮายะฟุรุ เป็นรายการที่ดำเนินการโดยความแข็งแกร่งของมังงะต้นฉบับของ Yuki Suetsugu และความเสถียรของการดัดแปลงอนิเมะ ด้วยความโอ่อ่าไม่จำเป็นต้องหรูหรา
ฉันหมดหวังที่จะได้เห็นมากขึ้น จิฮายะฟุรุ ในรูปแบบอนิเมชั่นนานก่อนที่การประกาศของฤดูกาลที่สามจะมาถึง ดังนั้นเมื่อเขาทำฉันก็รู้สึกท้อแท้ ทำไมจะไม่ล่ะ? สองฤดูกาลแรกของ จิฮายะฟุรุ สร้างอนิเมะเรื่องโปรดตลอดกาลเรื่องหนึ่งที่เข้ามาในชีวิตเพื่อสัมผัสจิตวิญญาณของฉันในเวลาที่ฉันต้องการมากที่สุดและเรื่องหนึ่งที่ยังคงสดใสอย่างไม่น่าเชื่อแม้ตอนนี้ฉันเติบโตและเปลี่ยนแปลงไป ไม่มีวิธีอื่นใดในการอธิบายอนิเมะเรื่องหนึ่งที่เป็นอมตะอย่างแท้จริง แม้ว่ามันจะไม่ดำเนินต่อไปมันก็จะเป็นเช่นนั้น
Ma ชิฮายะฟุรุ 3 มันเป็นความจริงซึ่งหมายความว่าเราสามารถถามตัวเองได้อีกครั้งว่าคุ้มค่าอะไรจากการศึกษาตัวละครที่น่าสนใจละครกีฬาที่น่าดึงดูดและที่สำคัญที่สุดคือเรื่องราวที่ถ่ายทอดมุกแห่งความจริงผ่านช่วงเวลาที่เล็กที่สุดและไม่ถ่อมตัวที่สุด ซีซัน 3 ใช้เวลาเพียง XNUMX ตอนในการมาถึงสมบัติชิ้นแรกของเธอ: "เรียนรู้ความเจ็บปวดจากการสร้างบางสิ่ง" ครูสอนวรรณกรรมของ Chihaya กล่าว “ ในกวีนิพนธ์วรรณคดี…ในทุกสิ่ง และเมื่อคุณได้เรียนรู้สิ่งนั้นแล้วจงตัดสินใจแสดงความอ่อนน้อมต่อผู้อื่น "ยิ่งกว่าสิ่งอื่นใดความจริงอันเงียบงันเหล่านี้คือสิ่งที่ จิฮายะฟุรุ มันขึ้นอยู่กับ และฉันถามพวกเขาจริงๆ การแสดงประกอบด้วยภูมิปัญญาเช่นนั้นได้อย่างไร? มันจะสัมผัสหัวใจของฉันอย่างต่อเนื่องได้อย่างไร ฉันจะตอบสนองต่อความสงสัยที่ฉันรู้สึกในวิธีที่จะกระจายความสุขนั้นไปยังผู้อื่นได้อย่างไร
นั่นคือจุดเริ่มต้นของปี หากคุณทำ 5 อันดับแรกหรือ 10 อันดับแรกที่ถูกต้องคุณอาจเคยเห็นชื่อต่างๆเช่น วิ่งไปกับสายลม (เป็นรายการที่มีบล็อกโพสต์ไม่เสร็จ) ศิลปะดาบออนไลน์: Alicizationและ ดันมาจิ S2 ป๊อปอัป แต่ที่ฉันพูดไปมีไม่มากที่ฉันเห็นจริงๆและฉันไม่รู้สึกอยากทำเรื่องราวตลอดทั้งปีของฉัน อย่างไรก็ตามนั่นไม่ใช่ทั้งหมดที่เกิดขึ้นในปีนี้ในอนิเมะ
ฉันไม่สามารถจบโพสต์นี้ได้หากไม่พูดถึงโศกนาฏกรรมที่เกิดขึ้นใน Kyoto Animation Studio 1 ในเดือนกรกฎาคม ฉันค้นพบการลอบวางเพลิงแบบเรียลไทม์ในคืนก่อนที่ฉันจะเดินทางไปทำธุระสิบวัน มันเป็นช่วงเวลาที่ยากลำบากและสับสนจริงๆด้วยความเป็นจริงของชีวิตที่บงการให้ฉันไม่จัดการกับความรู้สึกเศร้าความเจ็บปวดและการสูญเสียอย่างแท้จริง ชีวิตอย่างที่พวกเขาพูดกำลังเกิดขึ้น ในระหว่างนั้นฉันพยายามอย่างยิ่งที่จะเขียนบางสิ่งเพื่อแสดงสิ่งที่อยู่ในใจและความคิดของฉัน แต่บ่อยครั้งที่พวกเขาทำกับเหตุการณ์เช่นนี้คำพูดนั้นทำให้ฉันผิดหวัง ทั้งหมดที่ฉันเสนอได้คือสองย่อหน้าจากสิ่งที่ฉันพยายามเขียน บางทีอาจเป็นข้อความส่วนบุคคลที่สุดที่ฉันแต่งขึ้น:
ไม่กี่เดือนที่ผ่านมาฉันซื้อ ลิซและนกสีฟ้า artbook จากร้าน KyoAni เมื่อมาถึงฉันรู้สึกประทับใจกับการดูแลหนังสือเล่มนี้ ฉันเก็บแพ็คผ้าที่วางไว้รอบ ๆ หนังสือด้วยเพราะมันสวยมาก ฉันไม่ได้มีคุณสมบัติเพียงพอที่จะบอกได้ว่าความใส่ใจในรายละเอียดและความเป็นเลิศนี้สะท้อนให้เห็นถึงแอนิเมชั่นของเกียวโตโดยรวมเพียงใด แต่ฉันเชื่อว่าการดูแลที่ใส่ลงในแพ็คเกจนี้พูดถึงสถานที่ประเภท KyoAni คือ. การเปิดกล่องนั้นตามด้วยความคิดง่ายๆว่า "ใครก็ตามที่ทำหนังสือเล่มนี้ให้ฉันก็ทำหน้าที่ของพวกเขาได้ดีมาก"
ฉันสวดอ้อนวอนว่าใครก็ตามที่ทำหนังสือเล่มนั้นให้ฉันปลอดภัย
ฉันเสียใจเล็กน้อยที่ฉันสามารถนำเสนอได้ทั้งหมด (นอกเหนือจากการบริจาคที่ฉันได้รับโอกาสให้ทำ) คือนี่เป็นเชิงอรรถในโพสต์ในหัวข้ออื่นเพื่อเป็นการรับทราบในความทรงจำของผู้ที่ เสียชีวิต. ขอให้วิญญาณของพวกเขาสงบสุข
ดี. ดูเหมือนจะไม่ยุติธรรมที่จะย้อนกลับไปสู่เรื่องเล็กน้อยหลังจากนั้น แต่ให้อภัยฉันถ้าฉันทำเช่นนี้เพื่อจบโพสต์นี้ด้วยการมองโลกในแง่ดี ต่อไปนี้เป็นข้อมูลสรุปสั้น ๆ เกี่ยวกับองค์ประกอบอื่น ๆ ที่เกิดขึ้นในชีวิตของฉันในฐานะอะนิเมะในช่วงปี:
- หลังจากดื้อรั้นมาหลายปีในที่สุดฉันก็มอง อีวานเกเลียน (และ จุดสิ้นสุดของ Evangelion) เป็นส่วนหนึ่งของพอดคาสต์ Anime Feminist เกี่ยวกับซีรีส์ เธอชอบบางส่วน แต่โดยรวมแล้วฉันเห็นว่ามันเป็นรายการที่มีข้อบกพร่องอย่างมากที่น่าสนใจสำหรับผลกระทบที่มีต่ออุตสาหกรรมอนิเมะมากกว่าอย่างอื่น ฉันคิดว่าพอดคาสต์ดีมากอย่างไรก็ตามฉันหวังว่าคุณจะลองดู เอวา ตอน
- ปัจจัยหนึ่งที่ทำให้ฉันไม่ได้ดูอนิเมะคือการเพิ่มขึ้นของวิดีโอเกม โดดเด่นที่สุดในแง่ของวิญญาณอยู่ เขาวงกตแห่งการละเว้น: Coven of Dusk (ซอฟต์แวร์ Nippon Ichi, 2018) e แนวหน้าของสาว ๆ (ทีม MICA) ไม่ใช่อนิเมะ แต่ทั้งคู่มีสิ่งที่ฉันคิดว่าเป็นเรื่องราว "อะนิเมะ - เอสก์" แต่ละคนสมควรได้รับโพสต์เฉพาะที่มีรายละเอียดเกี่ยวกับการบรรยายของพวกเขา แต่ฉันจะไม่ทำให้คุณเบื่อกับรายละเอียดที่นี่
- ในที่สุดปีนี้ฉันก็ได้รับสิทธิพิเศษในการให้แม่ของฉันดูทั้งสองคน ลิซและนกสีฟ้า e มาเกีย. เธอชอบพวกเขาทั้งสองและตรงไปตรงมาดูเหมือนอนิเมะเรื่องใหญ่ที่สุดของปี
ดังที่ฉันได้กล่าวไว้ในตอนต้นของโพสต์เป้าหมายของฉันในปี 2020 คือการดูอนิเมะให้มากขึ้นและทำให้บล็อกมีชีวิตชีวาขึ้นเล็กน้อย ได้โปรดช่วยฉันรั้งเขาไว้! ขอให้มีความสุขในวันปีใหม่ไม่ว่าคุณจะอยู่ที่ใดในโลกและขอขอบคุณที่อ่านโพสต์ Behemoth นี้จนจบ
