ทอมมัวร์ใน "The Thief and the Shoemaker"
เมื่อเราเริ่ม Cartoon Saloon เราโง่มากจนเกินไป ขโมย ดูวันหยุด: เราดื่มและวิเคราะห์ฉากเป็นเฟรม ภาพยนตร์เรื่องนี้ไม่มีโครงสร้างในแบบคลาสสิกหรือเน้นไปที่ตัวละครเช่นภาพยนตร์พิกซาร์ที่ออกมาในเวลานั้น ประวัติเป็นตะขอสำหรับชุดของชิ้นประณีตเช่น เมาคลีลูกหมาป่า o เรือดำน้ำสีเหลือง.
ภาพยนตร์เรื่องนี้ให้ความรู้สึกเหมือนเป็นภาพยนตร์ที่มีศิลปะมากกว่าที่ฉันชอบจากยุโรปตะวันออกเช่น นิทานพื้นบ้านฮังการี ผู้ซึ่งมีแนวทางคล้ายกัน (ถ้ามีความละเอียดน้อยกว่า) ในการใช้งานศิลปะยอดนิยมและสำนวนโวหารแปลก ๆ ของสไตล์เหล่านั้นในแอนิเมชั่น ฉันรู้สึกประทับใจกับการออกแบบและแนวทางในการใช้ภาษาภาพยนตร์และแอนิเมชั่น ฉันชอบวิธีที่เขาเล่นโดยใช้กฎของมุมมองและแนวทางของดิ๊กที่ว่าอะไรก็ตามที่สามารถวาดได้อาจเป็นภาพเคลื่อนไหว
Roy Naisbitt ก็มีอิทธิพลอย่างมากเช่นกัน มันสร้างทิศทางศิลปะและการเคลื่อนไหวที่น่าทึ่งของกล้องซึ่งเป็นส่วนสำคัญของสิ่งที่ทำให้ฉันประทับใจ
สำหรับฉันแล้วภาพยนตร์เรื่องนี้ให้ความรู้สึกเหมือนทิศทางที่ชัดเจนสำหรับแอนิเมชั่นวาดด้วยมือต่อหน้า CGI ซึ่งเป็นวิธีการเล่นกับจุดแข็งของรูปลักษณ์ 2 มิติที่เป็นธรรมชาติและทำให้มันเป็นฟีเจอร์ไม่ใช่จุดบกพร่อง ฉันหวังว่าดิ๊กจะทำมันให้เสร็จแทนที่จะทำงานต่อไปด้วยมาตรฐานที่สูงอย่างไม่น่าเชื่อ หากมีการเปิดตัวก่อนที่ cgi จะกลายเป็นเรื่องธรรมดาฉันก็อยากเห็นว่ามันจะเปลี่ยนประวัติศาสตร์ของแอนิเมชั่นได้อย่างไร
ฉันชอบวิธีที่ดิ๊กเปลี่ยนสตูดิโอของเขาให้กลายเป็นโรงเรียนประเภทหนึ่งซึ่งเป็นแหล่งเก็บความรู้จากแอนิเมเตอร์ยุคทองเช่น Art Babbitt และ Ken Harris การแสวงหาความเป็นเลิศอย่างไม่เกรงกลัวและต่อเนื่องของเขาเป็นแรงบันดาลใจให้กับตัวฉันที่อายุน้อยกว่าของฉัน ในช่วงหลายปีที่ผ่านมาฉันได้ยินเรื่องราวด้านมืดที่ฉันคิดว่าเป็นสิ่งที่หลีกเลี่ยงไม่ได้กับคนที่มีแรงจูงใจ ฉันหวังว่าจะหลีกเลี่ยงข้อผิดพลาดที่อาจเกิดขึ้นในขณะที่เขาทำงานหนักและทีมของเขา นอกจากนี้การผลิตยังเป็นบทเรียนที่น่าเศร้าในการรู้ว่าเมื่อใดควรประนีประนอมเพื่อทำบางสิ่งให้สำเร็จ
