Meng 2019 Anime Joer an der Iwwerpréiwung - Mage an engem Barrel
Et ginn e puer Beichtunge gemaach an e puer Resolutiounen deklaréiert. Ëmmerhin ass et d'Enn vum Joer! Et ass Zäit no vir ze kucken, och wa mir iwwer d'Vergaangenheet reflektéieren.
Wéi ech d'lescht Joer ëm dës Zäit gesot hunn, sinn ech iergendwéi gehaasst d'Anime Joer op en Enn ze loossen ouni eng Zort Chronik vu mengem Anime Joer op de Blog hei ze goen. Ofgesi vu menger Bewäertung vu Permanence an Traditioun, kéint ech streiden (awer ech wäert et net hei maachen) datt d'Erënnerung u fréiere Saachen kultivéiert ass, wat ee méi mécht wéi just e Konsument an datt ech, andeems ech d'Erënnerung a konkret Form transforméieren, mech op d'mannst maachen e bësse méi an enger Persoun déi de Verbrauch als Brennstoff fir d'Kreatioun benotzt. Dëst ass déi Zort vu Persoun déi ech wëll sinn.
Ech zouzeginn, ech hu bedauert, awer op d'mannst wat d'Séilen ubelaangt. Wéi ech virun e puer Joer geschriwwen hunn, war et Saekano Flaach dat huet mech gefrot e zimlech substantiellen Schrëtt ze maachen fir meng kreativ Dreem ze verfollegen, awer et war eng vill méi grouss Sammlung vun anime Erfahrungen déi d'Fundament gebaut hunn. Also dëst Joer, an deem ech manner Anime gesinn hunn wéi jee, huet mech e bësse gelooss wéi ech de Kontakt mat der Saach verluer hunn, déi mech iwwerhaapt inspiréiert huet. Sécher, ech hunn dëst Joer vill kënschtleresch Aarbecht gemaach, op déi ech houfreg sinn, awer ech fille mech ëmmer wéi eppes Wichteges ausernee gefall ass.
Dëst ass och firwat, am Géigesaz zu de vergaangene Joeren, fillen ech mech net wierklech fäeg e Standard Down-Up Ranking vun de beschten Shows vum Joer ze maachen. E puer Saachen, déi ech virgesinn hunn ze kucken, hunn ni ugefaang (wéinst menger Vernoléissegung oder der gebrachter Natur vum Anime Streaming Maart), anerer déi ech ugefaang hunn ni fäerdeg gemaach (wéinst menger Inkompetenz), an am Allgemenge fillen ech mech net datt e Ranking maachen de Saache gerecht wat ech gesinn hunn. D'nächst Joer decidéieren ech et besser ze maachen. A fir et besser ze maachen, mengen ech méi Anime kucken (a vläicht och e bësse méi Blog!).
Also wat ech ze bidden hunn ass e Bléck op fënnef Shows déi d'Grënn duerstellen firwat ech no all dës Zäit nach ëmmer Anime kucken. Dat ass net wat ech ëmmer gemaach hunn - meng Entschëllegunge fir déi vun Iech, déi op den normalen Countdown zum beschten Anime vum Joer gehofft hunn - awer ech hoffen Dir fannt nach ëmmer meng Reflexiounen, déi Är Zäit wäert sinn.
Op der Uewerfläch, GRANBELM (Dir. Masaharu Watanabe; Summer 2019) schéngt alles ze hunn, wat hie gebraucht huet, fir de spirituellen Nofolger ze sinn Regalia: déi dräi helleg Stäre (jo, ech erënnere mech nach un déi Sendung). Et hat 2D mecha mat engem Schwéierpunkt op Animatioun vu coolen Effekter, déi léif an agreabel ofgerënnt Charakterdesigner vum Shinichirou Otsuka, déi erfonnt Direktioun déi schéi Faarfmuster benotzt huet an eng Geschicht ronderëm e Meedchen dat eng Popp war déi d'Kontroll krut vu senger Existenz.
Kuerz gesot, GRANBELM hien hat alles wat hie brauch fir mengem spezifesche Publikum ze këmmeren. An op ville Plazen huet hien genau dat gemaach wat ech wollt: e Bombardementskampf fir d'Premiere zouzemaachen, dem Mangetsu säin zweeten Episod Monolog iwwer seng perséinlech Onsécherheeten, d'Aféierung vun engem ganz sympathesche Sekundär Charakter (Nene-nee), d'Häerz- fléissend Offenbarung vu Mangetsu senger richteger Natur als Popp an dem Mangetsu säin ultimativen Epic Stand -Ech brénge mech net !! Et ass eng Faszinatioun fir déi eenzel Elementer vun enger Show op dës Manéier ze isoléieren, se als diskret Objete vu Freed ze gesinn, well et en eenzege Ball an e Stärebild vun Bijoue transforméiert.
Leider stellt d'Stärebild heiansdo net ëmmer e komplett Bild. Um Enn, GRANBELM et ass just net d'Aart vu Show déi mech vun Ufank bis zum Schluss gënne kann (och wann dëst wierklech eng aner Zort vu Pandering ass). Awer an deene Momenter wou d'Charakterkonzepter just de richtege Montant vun der Ronnheet haten, oder de mecha Finisher gouf vun der richteger OST Explosioun begleet, oder de Mangetsu refuséiert an d'Verzweiflung mat engem Gejäiz ze falen, hat ech alles wat ech gebraucht hunn. Ech erënnere mech wuel net GRANBELM als eng holistesch Aarbecht, awer op d'mannst ass et mat mir gaang. Dëst ass e gudde Grond fir en Anime ze kucken.
Niewent engem bewonnere purpurroude Patch am Ufank vu senger zweeter Staffel, Stray Hond BungoS (Dir. Tatsuya Igarashi; Fréijoer 2019) fir mech war et ëmmer eng Show mat hire Markenzeeche schéi Faarwen, schéi Schëss a ganz léif Leit. Vläicht nëmmen e bësse manner wichteg ass déi allgemeng Kompetenz vun der Show, souwéi eng Show. Dës Eegeschafte maachen en Anime onendlech beobachtbar an, wéi den Header vun dëser Sektioun suggeréiert, Spaass.
Ech mengen et gëtt eppes ze soen fir Shows déi einfach am konventionelle Sënn sinn. Trotz Takuya Igarashi déi erfreelech Richtung an heiansdo Viraussoen zu der Entwécklung vu bedeitenden themateschen Substanz a Charakter, Schädel ass e Shounen Kämpfer am Häerz. Natierlech huet et e méi eenzegaartege Satz vun Ënnerschrëftskräfte wéi déi meescht, an d'Inventivitéit vun dëse Kräften an d'Manéier wéi se ugewannt ginn droen immens zum Erfolleg vum Anime bäi. An nee AKB0048an, awer et ass definitiv Ënnerhalung!
Déi wichtegst ass awer de Fakt datt et egal ass vu senge ville Stäerkte Streck Hënn Bungo exploitéiert an engem bestëmmte Moment, d'Show verléiert ni de Kontakt mat dräi Schlësselelementer: Authentizitéit, Feld a Kreativitéit. Dem Igarashi säin Usprochstil schéngt dës Qualitéite ganz intressant ze hunn an de Mangel un Eescht (net ze verwiessele mat engem Mangel vun Eescht) garantéiert. Schädel eng Frëschheet déi och a senger drëtter Staffel weiderhält. Egal ob et e lëschtegt Gesiicht ass, en Hauch vu Lächerlechkeet am Kampf oder e bësse florid Richtung, dës Touche maachen Streck Hënn Bungo einfach ze investéieren, einfach ze kucken, an jo, einfach ze liken. An esou schwieregen Zäiten, en Anime dee wierklech vun Ufank bis zum Schluss genéisse kann, muss héich geschätzt ginn.
Wësst Dir wéi Dir heiansdo en inkomende Anime Trailer kuckt a wierklech gutt Sensatiounen fillt? Natierlech funktionnéiert et net ëmmer sou wéi Dir et wëllt, awer wann et geet ... endet et wéi SCHWARZ FOX (Dir. Kazuya Nomura; Hierscht 2019).
Eng vun de Saachen, déi ech am leschte Joer extensiv iwwerluecht hunn an der Distanz vun der Anime wuessen, ass wien ech wierklech wëll sinn. Ech hunn een Aspekt vun dëser Iddi virun e puer Joer beréiert wéi ech geschriwwen hunn net ze gesinn Evangelioun, awer et war méi iwwer d'Erfahrung vum Anime kucken; wat ech elo schwätzen sinn déi eenzel Aarbechten. Iergendwou dobaussen am Äther ass eng Iddi wat mäi Platonescht Ideal ass anime ass, an de Grond firwat ech sou vill geholl hunn SCHWARZ FOXDen Trailer ass datt et schéngt e Spektakel (oder e Film, wéi et sech erausgestallt huet) ze weisen, deen no bei deem Ideal koum.
Entscheedend fir dëst Ideal ass eng net entschëllegt Ëmféierung vum Anime als Zeechentrickfilm; dëst ass, SCHWARZ FOX keng Angscht Gesiichter zerdréckt oder 2D Effekter anzehuelen oder soss vun e puer eenzegaartege Virdeeler vun der Animatioun profitéieren. Zesumme mat deem kënnt d'Benotzung vun e puer vun den Anime Featuren déi ech am léifsten hunn - nämlech léif Personnagen déi cool Saache maachen. Et ass e bëssen iwwerflächlech an onkomplett; vläicht kommen ech an engem spéidere Post dorop zréck. Jiddefalls, wéi ech gesinn hunn SCHWARZ FOX, trotz der Tatsaach datt d'Ëmstänn vu senger Produktioun de Film relegéiert hunn d'Halschent vun der Geschicht ze erzielen, hunn ech geduecht, "Ah, dat ass et. Dëst ass wat anime soll sinn." Natierlech ass d'Ideal selwer e Mythos. ass SCHWARZ FOX just e Mäerchen dat en Deel vum Ideal ausdréckt. Awer nach ëmmer. Sengem anime pro mech.
Wann ech iwwer Séilen schwätzen déi mech inspiréiere, denken ech meeschtens un déi, déi sech u meng Sensibilitéiten a meng Lëschter als Schëpfer verbonne sinn, déi déi mech als Kënschtler inspiréieren. Och wann Dir eppes méi ähnleches erwaart Mob Psycho 100 II an dësem Slot ze erschéngen, war et wierklech Kemurikusa (Dir. TATSUKI; Wanter 2019) wat meng Opmierksamkeet an dëser Roll dëst Joer ugezunn huet.
Eigentlech hunn ech en ongeschriwwene Blogpost Kemurikusa ronderëm, a vill vum Text war iwwer déi mysteriéis a geféierlech Welt, déi den Anime ronderëm säin onheemlech sympathesche Besetzung vu Personnagen ofwiedt. Et gëtt eng Aart Schéinheet dertëscht Kemurikusa et baut seng Welt duerch visuell an narrativ Elementer, well d'Handwierk ass gläichzäiteg subtil an onméiglech ze verpassen. Awer net nëmmen déi technesch Aspekter vu wéi Kemurikusa et funktionnéiert, et ass d'Resultat dat mech wéi e Spectateur gemaach huet. D'Gefill Deel vun der Welt ze sinn, op enger Rees mam Rin, Ritsu, de Rinas a Wakaba ze sinn, ass eng wäertvoll Saach, an esou mächteg datt et net emol vill vun der Anime kuckt, wann d'Aarbechten weider goen, et net stoppe kënnen.
Hunn nawell e puer vun Frënn Kemono e Tutti KemurikusaAn, ech sinn iwwerzeegt datt de Genie vum TATSUKI a seng Equipe ass datt hir Wierker wonnerschéin einfach sinn. Kemurikusa Hien erkläert ni d'Saachen zevill, hien ass frou, Momenter z'erlaben ouni Wierder geschwat ze ginn, an hie leeft net fir op seng Plaz ze kommen. A wann d'Charaktere schwätzen, da maache se et ouni Komplexitéit. Ech zéckt et Minimalismus ze nennen, well et ass net dat Kemurikusa et feelt detailléiert Detail (sou wéi d'komikusa an der Showfunktioun e Beispill ass). Vläicht besser Descripteure wiere "Effizienz" oder "Conciseness", och wann déi kal a korporativ kléngen. Awer et ass egal. Wann Dir hutt gesinn Kemurikusa, du wees wat ech mengen. An sou wäert Dir och verstoen firwat ech soen et ass eng inspiréierend Show an engem artistesche Sënn wéi keng aner Anime déi ech dëst Joer gesinn hunn.
D'Jore sinn zënter der zweeter Staffel vum Chihayafuru un en Enn gaang, awer Dir wäert et net wëssen 3. Chihayafuru (Dir. Morio Asaka; Hierscht 2019). An dat soll et sinn, firwat Chihayafuru war ëmmer eng Show déi duerch d'Kraaft vum Yuki Suetsugu originelle Manga an der Stabilitéit vun der Anime Adaptatioun gedroe gouf. Mat Grandeur si keng Frills gebraucht.
Éierlech hat ech d'Hoffnung opginn fir méi ze gesinn Chihayafuru an animéierter Form laang ier d'Ukënnegung vun der drëtter Saison ukomm ass. Also wann hien et gemaach huet, war ech flabbergastéiert. Firwat net? Déi éischt zwou Saisone vum Chihayafuru kreéiert ee vu mengem Liiblingsanime vun allen Zäiten, een deen a mäi Liewe komm ass fir meng Séil ze beréieren just wann ech et am meeschte gebraucht hunn an een deen onheemlech hell bleift, och elo wou ech gewuess sinn a geännert hunn. Et gëtt keen anere Wee fir en Anime als een ze beschreiwen, dee wierklech zäitlos ass. Och wann et net weidergeet, wier et sou gewiescht.
Ma 3. Chihayafuru et ass eng Realitéit, dat heescht datt mir eis nach eng Kéier kënne froen wat et wäert ass duerch eng ergräifend Charakterstudie, e gräifend Sportsdrama, an am wichtegsten eng Geschicht déi Pärele vun der Wourecht duerch déi klengst, onbeschwéierlechst Momenter liwwere kann. D'Saison 3 huet nëmmen zwee Episoden gebraucht fir bei hiren éischte sou Schatz ze kommen: "Léiert d'Péng eppes ze schafen", seet de Chihaya Literaturproff. “An der Poesie, an der Literatur ... an allem. A wann Dir dat eemol geléiert hutt, léist Iech selwer fir anerer Mëndlechkeet ze weisen. "Méi wéi näischt anescht sinn dës roueg Wourechten wat Chihayafuru Et ass alles baséiert op. An ech froen se, wierklech. Wéi kann eng Show esou Wäisheet enthalen? Wéi kann et mengem Häerz sou stänneg beréieren? Wéi kann ech op de Wonner äntweren, deen ech op eng Manéier fillen, déi dës Freed zu aneren verbreet?
Dat ass wou d'Joer mech verléisst. Wann Dir en Top 5 oder e korrekten Top 10 gemaach hätt, hätt Dir wahrscheinlech Nimm gesinn wéi Run mam Wand (nach eng weider Sendung mat engem ongeschriwwene Blogpost), Schwert Art Online: Alicization, e Danmachi S2 Pop-up, awer wéi ech gesot hunn, et war wierklech net vill wat ech gesinn hunn an ech hu keng Loscht eng ganz Chronik vu mengem ganze Joer ze maachen. Wéi och ëmmer, dat ass net alles wat dëst Joer an anime geschitt ass.
Ech kann dëse Post net ofschléissen ouni d'Tragedie ze ernimmen déi am Juli am Kyoto Animation Studio 1 geschitt ass. Ech hunn d'Brannzäit an Echtzäit entdeckt ier ech fir zéng Deeg op enger Geschäftsrees fort sinn. Et war eng wierklech schwéier an duerchernee Zäit, mat der Realitéit vum Liewen, déi diktéiert mech net meng Gefiller vun Trauregkeet, Péng a Verloscht wierklech ze managen. D'Liewen, wéi se soën, war geschitt. An der Mëtt vun allem, hunn ech verzweifelt probéiert eppes ze schreiwen fir auszedrécken wat a mengem Häerz a Geescht war, awer wéi se dacks mat sou Eventer maachen, hunn d'Wierder mech ausgefall. Alles wat ech kann ubidden sinn zwee Paragrafen vun deem wat ech probéiert hunn ze schreiwen; si vläicht dee perséinlechste vun allen Text déi ech komponéiert hunn:
E puer Méint kaaft hunn ech e D'Liz an de bloe Vugel Konschtbuch aus dem KyoAni Geschäft. Wéi et ukomm ass, war ech opgefall vun der Fleeg mat där d'Buch verpackt gouf. Ech hunn och de Stoffpak gehalen, dee ronderëm d'Buch geluecht gouf well et sou schéin war. Ech sinn net sou qualifizéiert wéi vill fir ze soen a wéi wäit dës Opmierksamkeet op Detailer an Exzellenz d'Animatioun vu Kyoto als Ganzt reflektéiert, awer ech sinn dozou gefouert ginn datt d'Betreiung an dësem Package wierklech mat der KyoAni Zort Plaz schwätzt. ass. D'Ouverture vun där Box gouf gefollegt vum einfachen Gedanken: "Wien dëst Buch fir mech gemaach huet, huet seng Aarbecht ganz gutt gemaach."
Ech bieden, datt wien dee Buch fir mech gemaach huet, sécher ass.
Et deet mir e bëssen entschëllegt datt alles wat ech ka bidden (ausser den Don, deen ech d'Méiglechkeet krut) ze maachen ass eng Foussnote an engem Post iwwer en anert Thema, als Unerkennung an Erënnerung un déi, déi gestuerwen. Kënnen hir Séilen a Fridden.
Gutt. Et schéngt net fair, duerno zréck op d'Trivia ze goen, awer verzei mir, wann ech dat maachen, fir dëse Post op e bësse méi optimisteschen Toun ofzeschléissen. Folgend ass eng kuerz Zesummefaassung vun e puer aner Elementer déi a mengem Liewen als Anime am Joer geschitt sinn:
- No enger gudder Zuel vu Joeren Hefteg hunn ech endlech ausgesinn Neon Moses Evangelion (an de Enn vun Evangelion) als Deel vum Anime Feminist Podcast iwwer d'Serie. Si huet e puer Deeler genoss, awer insgesamt gesinn ech et als eng staark feelerhaft Show méi interessant fir den Effekt deen se op der Animeindustrie hat wéi soss eppes. Ech mengen de Podcast ass awer ganz gutt, an ech hoffen Dir kuckt Eva Episoden.
- Ee Faktor, deen dozou bäigedroen huet, datt ech keen Anime kucken, war eng Erhéijung vu Videospiller. Déi meescht prominent am Sënn vun Seele ware Labyrinth vum Refrain: Coven of Dusk (Nippon Ichi Software, 2018) e Frontline vun de Meedercher (MICA Team). Och si sinn net anime, awer si hunn allebéid wat ech als "anime-esque" Geschichten als. Jidderee géif en dedizéierte Post verdéngen, deen hir narrativ Verdéngschter detailléiert, awer ech wäert Iech net mat den Detailer hei langweilen.
- Schlussendlech, dëst Joer, hat ech de Privileg meng Mamm ze kréien déi zwee ze kucken D'Liz an de bloe Vugel e Machia. Hatt huet se allenzwee gutt gefall, an éierlech gesoot gesäit et aus wéi mäi gréissten Anime-Hit vum Joer.
Wéi ech am Ufank vum Post gesot hunn, ass mein Ziel fir 2020 méi Anime ze kucken an de Blog e bëssen ze spieren. Probéiert w.e.g. mir ze hëllefen hien zréckzehalen! Kënnt Dir e glécklecht neit Joer hunn, egal wou Dir op der Welt sidd, a Merci fir d'Liesen bis zum Enn vun dësem Behemoth Post.
