Wann de Wand bléist - den 1986 Animatiounsfilm

Wann de Wand bléist (original titel: Wann de Wand bléist) ass e briteschen Animatiounsfilm aus dem Joer 1986 vum Jimmy Murakami baséiert op der Comic mam selwechten Numm vum Raymond Briggs. De Film spillt d'Stëmmen vum John Mills a Peggy Ashcroft als déi zwee Haaptfiguren a gouf vum Roger Waters komponéiert. De Film chroniséiert de Versuch vun enger britescher Bauerekoppel fir e no-vun nuklearen Attack ze iwwerliewen an e Sënn vun der Normalitéit am duerno nuklearen Ausfall a Wanter z'erhalen.

De Film war Briggs zweet Zesummenaarbecht mat TVC, no hiren Efforten mat engem speziellen baséiert op sengem anere Wierk, The Snowman, an 1982. Et gouf vun Recorded Verëffentlechung am UK an Kings Road Ënnerhaalung an den USA verëffentlecht. E spéideren Grafikroman vum Briggs, Ethel an Ernest (1998), mécht et kloer datt de Briggs vu sengen eegenen Elteren inspiréiert gouf fir d'Koppel mat der Haaptroll am Wann de Wand bléist.

Wann de Wand bléist ass et en Hybrid vun traditioneller an Stop-Motion Animatioun. D'Charaktere vum Jim an d'Hilda Bloggs sinn Hand gezeechent, sou wéi d'Gebitt ausserhalb vum Bloggs Haus, awer hir Heem an déi meescht vun den Objeten déi et enthält sinn real Objeten déi selten bewegen, awer wann se dat maachen, sinn an Stop-Motion animéiert. D'Astellungen, déi an der Stop-Motion erstallt sinn, baséieren op de Stil, deen fir d'ëffentlech Informatiounsfilmer Protect and Survive benotzt gëtt. "Protect and Survive" ass och präsent als Broschür, aus deem den Jim Instruktioune hëlt fir den Atomattack ze iwwerliewen.

De Soundtrack Album enthält Musek vum David Bowie (deen den Titelsong gespillt huet), Roger Waters, Genesis, Squeeze, Hugh Cornwell a Paul Hardcastle.

Geschicht

Jim an Hilda Bloggs sinn eng eeler Koppel déi an engem ofgesécherten an uerdentleche Gîte am ländleche Sussex am Südoste England wunnen. Den Jim geet dacks an d'lokal Stad fir d'Zeitungen ze liesen a sech um neiste Stand vun der verschlechterter internationaler Situatioun am Zesummenhang mat de sowjetesch-afghanesche Krich ze halen; wärend hien dacks e puer Detailer vum Konflikt mëssverständlech ass, ass hien sech voll bewosst iwwer de wuessende Risiko vun engem ganzen Atomkrich mat der Sowjetunioun. Den Jim ass erschreckt vun engem Radionoriichtebericht datt e Krich nëmmen dräi Deeg ewech ka sinn a preparéiert sech op dat Schlëmmst wéi et duerch seng Regierungserausginn "Protection and Survival" Booklet uginn.

Wéi d'Hilda hir alldeeglech Routine weidergeet, an hire Jong Ron (deen soss anzwousch wunnt), deen an fatalistesch Verzweiflung gefall ass, entlooss esou Virbereedungen als nëtzlos (bezunn op d'Lidd "We'll Go Together When We Go" vum Tom Lehrer ), Den Jim baut eng Canopy mat verschiddenen Dieren an hirem Haus (déi hien dauernd "banneschten Kär oder Ënnerdaach" fir Broschüren nennt) a preparéiert e Stéck Versuergung. Wärend den Jim akafe geet fir Liewensmëttelversuergung, ass hien net fäeg Brout ze kréien wéinst "Panikattacken".

Et follegt och scheinbar komesch Instruktioune wéi d'Fënstere wäiss molen a Säck packen fir ze leien wann se vun engem nuklearen Attack getraff ginn. Trotz dem Jim seng Suergen, sinn hien an d'Hilda zouversiichtlech datt si de Krich iwwerliewe kënnen, sou wéi se mam Zweete Weltkrich an hirer Kandheet gemaach hunn, an datt eng sowjetesch Néierlag wäert entstoen.

Héiert d'Radiowarnung vun engem impendéierten ICBM-Attack, de Jim rennt mam Hilda an hiren Ënnerdaach, entkommt hir Verletzungen wéi wäit Schockwellen hiert Heem schloen. Si bleiwen am Ënnerstand fir e puer Nuechten a wann se erauskommen, fanne se datt all hir Utilities, Servicer a Kommunikatiounen duerch den Nuklearexplosioun zerstéiert goufen.

Trotz dem Ënnerstand deen den Jim gebaut huet, ass d'Koppel lues a lues krank ginn an den nächsten Deeg vun der Belaaschtung zum Fallout, wat zu Stralungsvergëftung resultéiert. De Ron a seng Fra Beryl ginn net méi héieren, obwuel hiren Doud staark implizéiert ass.

Trotz allem versichen den Jim an d'Hilda stoesch weiderzegoen, Téi an Iessen op engem Campingofen ze maachen, e puer Uerderen opzeschreiwen, op déi se mussen opgoen wann d'Kris eriwwer ass, a probéieren hir verdampft Waasserversuergung mat Reewaasser opzefëllen (kontaminéiert) ).

Jim vertraut op eng Rettungsaktioun fir Zivilisten ze hëllefen. Si ginn eraus an de Gaart, wou radioaktiv Äsche d'Sonn blockéiert an décke Niwwel verursaacht huet. Si sinn net bewosst fir déi dout Déieren an déi puer verbleiwen Déieren, déi ënner Stralung leiden (oder déi Doudeg ernähren am Fall vu Mais), déi zerstéiert Gebaier an der Nopeschstad, an déi verbrannt an dout Vegetatioun ausserhalb vun hirem Gîte (ausser hir Gaart)..

D'Koppel bleift am Ufank optimistesch; allerdéngs, wéi se huelen an den Dreck vun hirem Heem, länger Isolatioun, Mangel u Liewensmëttel a Waasser, wuessen Stralung Krankheet, an Duercherneen iwwer d'Evenementer, déi stattfonnt hunn, fänken se an engem Zoustand vun Verzweiflung ze falen.

Wéi se weider probéieren ze iwwerliewen, mécht den Jim sech Suergen datt déi russesch Arméi hiert Heem wäert kommen an hir Heem attackéieren (hien huet eng Visioun, an där en héije rout-eyed russeschen Zaldot mat engem Tommy Gun Bajonett an hiert Haus brécht), an datt si wäerten hunn. fir se ëmzebréngen.oder an e Konzentratiounslager geschéckt ginn. D'Hilda proposéiert am Geck hinnen eng Taass Téi unzebidden, a seet "D'Russen hunn Téi gär". Awer déi russesch Arméi kënnt ni, well se och duerch den Atomkrich geläscht gouf.

Wéi dem Hilda seng Symptomer ëmmer méi schlëmm ginn, begéint si eng Rat an der dréchener Toilette, déi si staark erschreckt. Hir Begeeschterung mat der Rat, souwéi hir beonrouegend Symptomer - bluddeg Diarrho (déi Jim seet Hämorrhoiden sinn) an hir bluddeg Zännfleesch (wat den Jim seet duerch onpassend Gebëss verursaacht gëtt) - maachen hatt e bësse méi verdächteg vun hirem onendlechen Doom. Den Jim probéiert hatt ëmmer nach ze tréischten, nach ëmmer optimistesch datt hien fäeg ass Drogen fir hatt vum Apdikter ze kréien.

No e puer Deeg sinn d'Bloggs praktesch am Bett, an d'Hilda ass enttäuscht wann hir Hoer ufänkt eraus ze falen, nodeems se opginn, schmerzhafte Wounds a Läsionen entwéckelen. Entweder verleegnen, net bewosst iwwer d'Ausmooss vum nuklearen Holocaust, net fäeg et ze begräifen, oder probéiert d'Hilda ze tréischten, Jim ass ëmmer zouversiichtlech datt d'Noutdéngschter schlussendlech kommen, awer si maachen et ni.

D'Hilda ass sech vun hirem Schicksal bewosst a proposéiert datt si an d'Pabeierbeutel zréckkommen. Den Jim, deen elo dee leschte vu sengem Optimismus verléiert, acceptéiert dem Hilda säi Virschlag. Déi stierwen Jim an Hilda ginn an d'Pabeierbeutel, krauchen zréck an d'Schutz a bieden. Den Jim probéiert e puer Gebieder wéi och de Psalm 23 aus, awer, d'Zeilen ze vergiessen, endet mat "The Charge of the Light Brigade". D'Linn "am Dall vum Doudesschidden" placéiert déi stierwen Hilda, déi him schwaach freet net weider ze goen. Endlech mutt dem Jim seng Stëmm an der Rou wéi hien de Saz fäerdeg mécht, "... hien huet de siwwenzéngten Joerhonnert gefouert ..."

Ausserhalb vum Ënnerdaach fänkt den Himmel mat Damp an Äsche op ze klären, an d'Sonn an der Däischtert erscheint. Um Enn vun de Kreditter emittéiert e Morsecode-Signal "MAD", wat fir géigesäiteg assuréiert Zerstéierung steet, wat implizéiert datt d'Welt wierklech eriwwer ass.

Technesch Daten

Original Titel Wann de Wand bléist
Land vun der Produktioun Groussbritannien
Joer 1986
Dauer 80 min
Direkter vun Jimmy T. Murakami
Musek David Bowie, Hugh Cornwell, Roger Waters

Original Stëmm Schauspiller
John Mills: Jim Blogs
Peggy Ashcroft: Hilda Blogs

Italienesch Stëmmakteuren
Silvio Spaccesi: Jim Bloggs
Isa Bellini: Hilda Blogs

Source: https://en.wikipedia.org/