De 13 werken van Ercolino - De animefilm uit de jaren 1960

De 13 werken van Ercolino (西遊記, Saiyūki, letterlijk "Reis naar het Westen" in het Japanse origineel en"Alakazam de Grote”In the United States) is een Japanse musical-animefilm uit 1960, gebaseerd op de 5e-eeuwse Chinese roman Journey to the West, en was een van de eerste animatiefilms die in de Verenigde Staten werd uitgebracht. Osamu Tezuka werd door de Toei Company benoemd tot regisseur van de film. Later verklaarde Tezuka echter dat de enige keer dat hij in de studio was, was om te poseren voor commerciële foto's. Zijn betrokkenheid bij het promoten van de film leidde echter tot zijn interesse in animatie. De film in Italië werd uitgebracht op 1962 januari XNUMX

Het verhaal gaat over Herculine (Son Gokū), een dappere jonge aap (een makaak) die door alle andere apen werd aangemoedigd om hun koning te worden. Bij het bereiken van de troon wordt hij grof en dictatoriaal en gelooft hij niet dat mensen groter zijn dan hij. Vervolgens bedriegt / dwingt hij de kluizenaar om hem magie te leren (met tegenzin van de kant van Merlijn, die Ercolino (Son Gokū) waarschuwt dat de krachten die hij nu verwerft hem later veel ongeluk zullen brengen).

Ercolino (Son Gokū) wordt zo arrogant dat hij zijn magische krachten misbruikt en ervoor kiest om naar Majutsu Land (de hemel) te gaan om koning Amo uit te dagen. Hij wordt verslagen door koning Amo. Voor zijn straf wordt hij veroordeeld om als lijfwacht van prins Amat te dienen op een pelgrimstocht; nederigheid te leren. Leer uiteindelijk je les en word een echte held.

Personages

• Son Gok: een jonge aap geboren uit een steen, hoofdpersoon van de film. Aan het begin van de film blijkt hij, ondanks zijn dapperheid, een trotse en dominante koning te zijn. Na een training met de kluizenaar (die hem zijn naam geeft) verwerft hij fenomenale magische krachten, waaronder die van het aanroepen van de vliegende wolk Kintōn. Als je een bewaker uit de Tuin van het Paradijs verslaat, wordt je ook eigenaar van de uitschuifbare staf van Nyoib. Tijdens de reis met de monnik Sanzō-hōshi verandert hij van karakter en wordt hij vriendelijk en genereus. Het is geïnspireerd op het personage Sun Wukong uit de roman. In de internationale versie wordt het omgedoopt tot "Alakazam" (in het Italiaans Ercolino), een naam die hem door de andere apen is gegeven, en is voorbestemd tot de rol van koning der beesten door een voorspelling van de koning Amo. In deze versie wordt de Hermit Gokū-treinen omgevormd tot de tovenaar Merlijn.
• RinRin: een jonge aap, Gokū's vriendin, die haar direct na haar geboorte ontmoet. Ze houdt diep van Gokū, ondanks het feit dat deze zich in eerste instantie slecht tegenover haar gedraagt. Tijdens de reis van haar vriend communiceert ze telepathisch met hem om hem op het juiste pad te leiden. In de internationale editie wordt het omgedoopt tot "DeeDee" (in het Italiaans Didi).
• Cho Hakkai: een monsterlijk antropomorf varken, met magische krachten vergelijkbaar met die van Gokū (hoewel zwakker). Aanvankelijk blijkt hij aanmatigend en egoïstisch te zijn, waardoor een meisje met hem moet trouwen. Echter, nadat Gokū zijn halfbroers Kinkaku en Ginkaku verslaat, biedt hij aan in hun plaats te sterven. Hij wordt dan gedwongen om Gokū en Sanzō te volgen, snel vrienden met hen te worden en hen te helpen de tegenspoed van de reis te overwinnen. Zijn wapen is een soort hark. Het is geïnspireerd op het karakter van Zhu Wuneng uit de roman. In de internationale versie wordt het omgedoopt tot "Sir Quigley Broken Bottom" (in het Italiaans Varken Ogre van eikels), en wordt een eenvoudige metgezel van de Grinta (Kinkaku en Ginkaku).
• Sha Goj: een demon die in een kasteel midden in de woestijn woont. Wanneer Gokū, Hakkai en Sanzō bij zijn kasteel aankomen, zou hij ze graag opeten, maar wordt verslagen door Gokū en gedwongen zich bij de groep aan te sluiten. Hij hanteert een dubbele zeis die hij ook gebruikt om tunnels te graven en zandstormen te creëren. Hij raakt snel bevriend met zijn reisgenoten en speelt een cruciale rol bij het redden van Hakkai en Sanzō. Het is geïnspireerd op het karakter van Sha Wujing uit de roman. In de internationale versie wordt het omgedoopt tot "Max Lulipopo" (in het Italiaans Max Trivellon).
• Sanzo-hōshi: een monnik die door de goden is opgedragen om de heilige tempel van Tenjiku (dwz het Indiase subcontinent) te bereiken om de bewoners van de wereld te redden. Hij bevrijdt Gokū uit gevangenschap en dwingt hem om met hem mee te gaan via een magische kroon, aangezien de aap aanvankelijk weigert hem te volgen. Tijdens de reis wordt hij ontvoerd door Giumaho, maar zijn metgezellen redden hem, en uiteindelijk wordt hij door de goden bedankt voor de uitgevoerde missie. Het is geïnspireerd op het karakter van Sanzang uit de roman. In de internationale versie, waar het wordt hernoemd Amat, is de prinszoon van koning Amo en koningin Amas (of de goden), en zijn reis wordt een pelgrimstocht om koning te worden.
• Gumaho: een monsterlijke antropomorfe stier, de belangrijkste antagonist van de film, die Sanzō wil eten om meer dan drieduizend jaar te leven. Hij woont in een fort in de buurt van een vulkaan en hanteert een hooivork. Het is ook in staat om zijn antropomorfe kenmerken te elimineren, zijn snelheid te verhogen en zelfs te vliegen. Het is geïnspireerd op het Niu Mowang-personage uit de roman. In de internationale versie wordt het omgedoopt tot "King Gruesome" (in het Italiaans Koning Roodbaars), en zijn doel lijkt in plaats daarvan te zijn om wraak te nemen op het koningshuis van Majutsolandia.
• Shoryu: een hatelijke elf, dienaar van Giumaho. Nadat de laatste zijn belofte om hem te belonen voor zijn diensten niet nakomt, helpt hij Gokū om zijn metgezellen te bevrijden. Om met Giumaho te communiceren gebruikt hij een hoornzender die hij op zijn hoofd houdt en een telefoonhoorn. In de internationale editie wordt het omgedoopt tot "Filo Fester" (in het Italiaans Pest Zeze).
• Rasetsu-jo: een vrouw, echtgenote van Giumaho. Het monster vertrouwt haar zijn magische bananenwaaier toe, die door Gokū van haar wordt gestolen. Later wordt de ventilator door Shoryu naar haar teruggebracht, maar tijdens het laatste gevecht steelt Hakkai het van haar en gebruikt het tegen haar, waardoor ze bevriest. Het is gebaseerd op de figuur van de rakshasa. In de internationale versie is het hernoemd Koningin Gruwelijk (in Italiaans Koningin Roodbaars).
• Shaka en Kanzeon: de goden. Terwijl de eerste Gokū straft, vergeeft de laatste hem. Ze zijn gebaseerd op respectievelijk Gautama Boeddha en Avalokiteśvara. In de internationale versie, waar ze worden hernoemd eigenaar e Ik hou van je, zijn koning en koningin van Majutsolandia, en zijn de ouders van prins Amat (ook bekend als Sanzō).
• Kinkaku en Ginkaku: Cho Hakkai's twee krijgerhalfbroers onderscheiden zich alleen door de verschillende kleur van het harnas en door de tegenovergestelde behendigheid bij het vasthouden van de sabel. Ze bezitten een magische pot die, eenmaal ontkurkt, de tegenstander zuigt die spreekt nadat zijn naam is gezegd, en deze snel laat smelten. In de internationale versie worden ze omgedoopt tot "Herman Mcsnarles" en "Vermin Mcsnarles" (in het Italiaans Brutus en Cain Grit).

Technische gegevens

Originele titel Saiyuki
Originele taal giapponese
Land van productie Japan
Jaar 1960
Duur 88 min
soort animatie, avontuur, fantastisch, muzikaal, sentimenteel
Regia Taiji Yabushita, Daisaku Shirakawa
subject Osamu Tezuka
Filmscript Keinosuke Uegusa, Goro Kontaibo, Hideyuki Takahashi
producent Goro Kontaibo, Hideyuki Takahashi
Uitvoerend producent Hiroshi Okawa
Productie huis Toei Doga
Distributie in het Italiaans Globe Film International
Fotografie Harusato Otsuka, Komei Ishikawa, Kenji Sugiyama, Seigō Ōtsuka
montage Shintaro Miyamoto, Kanjiro Igusa
Muziek Ryoichi Hattori (originele versie)
Les Baxter (internationale versie)
entertainers Akira Okubara, Yasuji Mori
wallpapers Eiko Sugimoto, Kazuo Ozawa, Kimiko Saito, Mataji Urata, Saburo Yoki

Originele stemacteurs

Kiyoshi Komiyama: Son Gok
Noriko Shindo: RinRin
Hideo Kinoshita: Cho Hakkai
Setsuo Shinoda: Sha Goj
Nobuaki Sekine: Sanzo-hōshi
Michiko Shirasaka: Shoryu
Kunihisa Takeda: Shaka
Katsuko Ozaki: kanzeon
Tama Kato: Rasetsu-jo
Kinshiro Iwao: Gumaho
Shigeru Kawakubo: kinkaku
Shuichi Kazamasuri: Ginkaku

Italiaanse stemacteurs
Massimo Turci: Ercolino (Son Goko)
Vinicius Sophia: Varken Ogre (Cho Hakkai)
Sergio Duits: Max Trivellone (Sha Gojo)
Joseph Rinaldi: Prins Amat (Sanzo-hoshi)
Flaminia Jandolo: Pest Zeze (Shoryu)
Renato Turi: Koning Amo (Shaka)
Renate Marini: Koningin Amas (Kanzeon)
Ria Saba: Koningin Schorpioenvis (Rasetsu-jo)
Luigi Pavese: Koning Schorpioenvis (Giumaho)

Bron: https://it.wikipedia.org