Inside Out – film animowany 2015 roku

Kwiecień 4 2023

Inside Out to animowany komputerowo film animowany 3D z 2015 roku, wyreżyserowany przez Pete'a Doctera na podstawie scenariusza, który napisał wspólnie z Meg LeFauve i Joshem Cooleyem. Wyprodukowany przez Pixar Animation Studios, w filmie występują głosy Amy Poehler, Phyllis Smith, Richard Kind, Bill Hader, Lewis Black, Mindy Kaling, Kaitlyn Dias, Diane Lane i Kyle MacLachlan. o imieniu Riley, która dostosowuje się do ruchu swojej rodziny, podczas gdy pięć emocji reprezentowanych przez 5 postaci zarządza jej myślami i działaniami.

Docter wymyślił Inside Out pod koniec 2009 roku, po zauważeniu zmian w osobowości swojej córki, gdy dorastała, a następnie dostał zielone światło. Opierając się na wspomnieniach Doctera oraz współscenarzysty i współreżysera filmu, Ronniego del Carmena, przyjęli pomysł na film, który wiąże się z emocjami. Podczas produkcji filmowcy konsultowali się z psychologami i neuronaukowcami, aby uzyskać większą dokładność w przedstawieniu umysłu. Rozwój Inside Out trwał pięć i pół roku, przy budżecie około 175 milionów dolarów, a film napotkał trudności produkcyjne, w tym zmiany fabuły.

Inside Out miał swoją premierę poza konkursem na 68. Festiwalu Filmowym w Cannes 18 maja 2015 roku i został wydany w Stanach Zjednoczonych 19 czerwca. Film otrzymał pozytywne recenzje za kunszt, scenariusz, historię, fabułę i występy wokalne (szczególnie te Poehlera, Smitha, Kinda i Blacka). Organizacje takie jak National Board of Review i American Film Institute uznały go za jeden z dziesięciu najlepszych filmów 2015 roku. Inside Out zarobił 858,8 miliona dolarów na całym świecie, kończąc swój występ w kinach jako siódmy najbardziej dochodowy film 2015 roku. Film był nominowany do dwóch nagród na 88. ceremonii rozdania Oscarów, zdobywając nagrodę dla najlepszego filmu animowanego i otrzymał wiele innych wyróżnień. Kontynuacja, Inside Out 2, jest obecnie w produkcji i zostanie wydana 14 czerwca 2024 r.

historia

W umyśle młodej dziewczyny o imieniu Riley są podstawowe emocje, które kontrolują jej działania: Radość, Smutek, Strach, Odraza i Gniew. Jego doświadczenia stają się wspomnieniami, przechowywanymi jako kolorowe kule, które każdej nocy są wysyłane do pamięci długotrwałej. Aspekty pięciu najważniejszych „rdzennych wspomnień” w jego osobowości są reprezentowane jako pięć pływających wysp. Radość działa jako liderka, a ona i reszta Emocji próbują ograniczyć wpływ Smutku.

W wieku 11 lat Riley przeniósł się z Minnesoty do San Francisco, aby podjąć nową pracę swojego ojca. Na początku ma złe doświadczenia: nowy dom jest ciasny i stary, ojciec prawie nie ma dla niej czasu, lokalna pizzeria serwuje tylko pizzę z brokułami, których nie znosi, a furgonetka z ich dobytkiem została omyłkowo skierowana w Teksas. Pierwszego dnia Riley w jej nowej szkole Smutek wstecznie zmienia radosne wspomnienia w smutne, co powoduje, że Riley płacze przed swoją klasą i tworzy smutne centralne wspomnienie. Joy próbuje się go pozbyć za pomocą rurki próżniowej, ale przypadkowo upuszcza inne Rdzenne Wspomnienia podczas walki ze Smutkiem, wyłączając Wyspy Osobowości. Radość, smutek i podstawowe wspomnienia zostają wyssane z centrali.

Pod nieobecność Radości i Smutku, Gniew, Strach i Wstręt są zmuszone przejąć kontrolę nad Riley z katastrofalnymi skutkami, zrażając Riley do jej rodziców, przyjaciół i hobby. Jego wyspy nieużywanych osobowości stopniowo rozpadają się i wpadają w „Dren pamięci”, w którym rzeczy znikają z istnienia, gdy zostają zapomniane. W końcu Anger decyduje się na ucieczkę Riley do Minnesoty, wierząc, że przywróci jej to szczęście.

Poruszając się po rozległym obszarze pamięci długotrwałej, Radość i Smutek spotykają wyimaginowanego przyjaciela Rileya, Binga Bonga, który sugeruje im powrót do kwatery głównej „pociągiem myśli”. Po kilku przygodach i nieszczęściach trio w końcu wsiada do pociągu; jednak zatrzymuje się, gdy Riley zasypia, a następnie całkowicie wykoleja się wraz z zawaleniem się kolejnej wyspy. Obawiając się, że wszystkie podstawowe wspomnienia staną się smutne, Joy porzuca Smutek i próbuje wrócić do Kwatery Głównej z „rurką wzmacniającą”. Ziemia pod rurą zapada się, łamiąc ją i wysyłając Gioię i Bing Bonga w dół na złomowisko wspomnień.

Postacie

Radość: bohater filmu. To dominująca emocja w Riley, a także pierwsza, która się rodzi. Dba o szczęście małej dziewczynki. W centrali działa jako głowa innych emocji; początkowo odczuwa pewną irytację w stosunku do Smutku, częściowo z powodu faktu, że nie rozumie jego przydatności. Jego charakterystyczny kolor to żółty.

Smutek: to była druga emocja, która się narodziła. Jej rola początkowo nie jest jasna nawet dla niej samej, przez co jest uważana za mniej ważną od innych emocji, które zachowują się wobec niej raczej niecierpliwie, ale ostatecznie okazuje się, że jej celem jest zasygnalizowanie Riley potrzeby pocieszenia od ludzi którzy ją kochają. Jego charakterystycznym kolorem jest niebieski.

Bing : Był wyimaginowanym przyjacielem Riley, kiedy była bardzo młoda i odkąd dorosła, samodzielnie błąka się po jego pamięci długoterminowej. To stworzenie zrobione z truskawkowej waty cukrowej, którego ciało jest w połowie ciała słonia, a w drugiej połowie kota, który potrafi odtworzyć dźwięk delfina. Ma wesołą i dziecinną postawę. Pod koniec filmu zniknie w otchłani pamięci, gdy już dorosły i dojrzały Riley definitywnie o nim zapomni.

strach to emocja, która chroni Rileya przed krzywdą. Jest to, obok Szału, jedna z dwóch męskich emocji Rileya. Jest bardzo nerwowy i łatwo się boi. Kolor, który go wyróżnia, to fioletowo-szary.

Gniew to emocje, które zapewniają, że Riley nie cierpi niesprawiedliwości. Ma napady złości i strzela płomieniami z głowy, gdy jest zły i / lub działa w swojej roli rozgniewania dziewczyny. Charakteryzuje się czerwonym kolorem.

Niesmak to emocje są odpowiedzialne za zapewnienie, że Riley nie jest skażony fizycznie i społecznie. Ma wyniosłą i snobistyczną postawę. Wyróżnia się zielonym kolorem.

Rileya Andersona jest 11-letnią dziewczyną z Minnesoty, w której umyśle rozgrywa się historia Na lewą stronę. Jego osobowość obraca się wokół pięciu wysp osobowości zlokalizowanych w jego umyśle: rodzina, uczciwość, „stupidera” (tj. Zdolność do robienia i mówienia zabawnych rzeczy), hokej (jego ulubiony sport) i „przyjaźń”.

Milczący (Jill Andersen) Ma bardzo miły i spokojny charakter i jest bardzo przywiązana do swojej córki, chociaż, podobnie jak jej mąż Bill, popełnia błąd, nie zauważając dyskomfortu Riley po jej przeprowadzce do San Francisco.

Tata (Bill Andersen) Ze względu na swoją pracę musi przeprowadzić się wraz z żoną i córką z Minnesoty do San Francisco. Chociaż bardzo kocha swoją córkę, z którą jest na ogół bardzo miły, nie zauważa dyskomfortu związanego z przeniesieniem i gdy po raz pierwszy zauważa zmianę w dziecku, reaguje gniewem.

Produkcja

Prace nad Inside Out rozpoczęły się pod koniec 2009 roku, kiedy reżyser Pete Docter poczuł niepokój o nastoletnią córkę Elie. Docter zwrócił się do Ronniego del Carmen z propozycją zostania współreżyserem i ostatecznie przyjął ofertę, powołując się na jego „przypadkową” pracę animacyjną. Dokonali przeglądu swoich przeszłych doświadczeń i historii, aby przyjąć pomysł obejmujący emocje w filmie, mający na celu przedstawienie ich jako silnych i karykaturalnych osobowości. Docter zdecydował się to zrobić po tym, jak Del Carmen stwierdził, że większość aspektów filmu ma wąski urok.

Reżyserzy i producenci Jonas Rivera badał umysł z pomocą psychologa Paula Ekmana i profesora psychologii Uniwersytetu Kalifornijskiego Dachera Keltnera. Animator Pixara, Dan Holland i jego zespół, pozwolili psychologom i specjalistom dokładnie opracować fabułę filmu. Scenograf Ralph Eggleston upoważnił neurobiologów do zaprojektowania lokalizacji w umyśle Rileya za pomocą sygnałów opartych na DNA i zdjęć błysków neuronów. Zdaniem Keltnera i Ekmana kładli oni nacisk na kształtowanie się emocji życiowych i interakcji społecznych, które mogą moderować.

W 2010 roku Docter i zespół filmowy spotkali się, aby omówić aspekty Inside Out, w tym ustawienia, zasady i rolki. Następnie Docter zwerbował mały zespół fabularny, aby w ciągu 12 miesięcy opracować fabułę filmu i zaprojektować jego postacie; ich głównym wyzwaniem było uporanie się z jego wielowarstwową techniką. Chociaż scenariusz filmu uznano za ambitny i pomysłowy, scenarzysta Michael Arndt spędził rok przed opuszczeniem projektu na początku 2011 roku; przypisano dodatkowy materiał fabularny.

Aby promować różnorodne wkłady, połowa zespołu fabularnego składała się z kobiet w czasach, gdy przemysł animacji składał się głównie z mężczyzn. Chociaż Inside Out skupiało się na dziewczynce, badania wykazały, że kobiety w wieku od 11 do 17 lat były bardziej wyczulone na ekspresję i emocje niż młodsze dziewczęta. Docter zdecydował, że Riley nie była główną bohaterką, ale jej rolą jako otoczenia. Uważał, że główną emocją jest kobieta, ponieważ Riley był tej samej płci. Inne emocje zostały przydzielone między mężczyznami i kobietami.

specyfikacje

Oryginalny język inglese
Kraj produkcji Stany Zjednoczone Ameryki
Rok 2015
czas trwania 91 minut
płeć animacja, komedia, fantasy, przygodowy
Regia Pete Docter, Ronnie del Carmen (współreżyser)
Przedmiot Pete’a Doctera i Ronniego del Carmena
Scenariusz Pete'a Doctera, Meg LeFauve i Josha Cooleya
producent Jonasz Rivera
Producent wykonawczy Johna Lassetera i Andrew Stantona
Dom produkcyjny Studia animacji Pixar i Walt Disney Pictures
Dystrybucja w języku włoskim Walt Disney Studios Motion Pictures
Fotografia Patrick Lin, Kim White
montowanie Kevina Noltinga
Efekty specjalne Gary'ego Bruinsa
Muzyka Michael Giacchino
Scenografia Ralpha Egglestona
Dyrektor artystyczny Berta Berry'ego
Projektowanie postaci Deanna Marseillaise
Artyści Shawna Krause i Victora Navone’a

Oryginalni aktorzy głosowi
Amy Poehler: Radość
Phyllis Smith: Smutek
Bill Hader: Strach
Lewis Black: Wściekłość
Mindy Kaling: Wstręt
Richard KindBing Bong
Kaitlyn Dias jako Riley Andersen
Diane Lane Jill Andersen
Kyle MacLachlanBill Andersen
Josh Cooley jako Klaun Jangles
Johna Ratzenbergera Fritza
Paula Poundstone: zapominalska Paula
Bobby Moynihan: zapominalski Bobby
Paula Pell: marzenia reżysera i wściekłość Jill
Lori Alan: Smutek Jill
Pete Docter: Wściekłość Billa
Carlos Alazraqui: Strach przed Billem
Peter Sagal: Radość klauna
Paris Van DykeMeg
Dave Goelz: Strażnik podświadomości Frank
Frank Oz: Ochrona podświadomości Dave'a
Carlos Alazraqui: brazylijski pilot helikoptera

Włoscy aktorzy głosowi
Stella Musy: Radość
Melina Martell: Smutek
Daniele Giuliani: Strach
Paolo Marchese: Gniew
Veronica Puccio: Wstręt
Luca Dal Fabbro: Bing Bong
Vittoria Bartolomei jako Riley Andersen
Claudia Catani jako Jill Andersen
Mauro GravinaBill Andersen
Giorgio Locuratolo: Brzęczy klaun
Renato Cecchetto jako Fritz
Cristina Poccardi: zapominalska Paula
Carlo Scipioni: zapominalski Bobby
Chiara Salerno: reżyserskie marzenia
Alessandra Cassioli: Gniew Jill
Roberta Pellini: Smutek Jill
Stefano Alessandroni: Gniew Billa
Alberto Caneva: Strach przed Billem
Emiliano Ragno: Radość klauna
Iansante Księżyc: Meg
Giorgia Ionica: Mała dziewczynka Meg
Davide Lepore: podświadomy strażnik Frank
Achille D'Aniello: podświadomy strażnik Dave'a
Diego Suarez: brazylijski pilot helikoptera