Lucky Luke - postać z komiksu i kreskówki
Lucky Luke to zachodnia seria komiksów autorstwa belgijskiego autora Morrisa z 1946 roku. Morris sam napisał i narysował serię do 1955 roku, po czym rozpoczął współpracę z francuskim pisarzem René Goscinny. Ich współpraca trwała aż do śmierci Goscinny'ego w 1977 roku. Potem Morris korzystał z kilku innych pisarzy aż do swojej śmierci w 2001 roku. Od śmierci Morrisa francuski artysta Achdé rysował serię, napisaną przez kilku kolejnych pisarzy.
Akcja serialu rozgrywa się na amerykańskim Dzikim Zachodzie Stanów Zjednoczonych. W rolach głównych występuje Lucky Luke, uliczny rewolwerowiec znany jako „człowiek, który strzela szybciej niż jego cień” oraz jego inteligentny koń Jolly Jumper. Lucky Luke mierzy się z różnymi złoczyńcami, zarówno fikcyjnymi, jak i inspirowanymi amerykańską historią lub folklorem. Najbardziej znani z nich to Bracia Dalton, luźno wzorowani na gangu Daltonów z wczesnych lat 1890. XIX wieku i uważani za ich kuzynów. Historie są pełne elementów humorystycznych, które parodiują zachodni gatunek.
Lucky Luke to jedna z najbardziej znanych i najlepiej sprzedających się serii komiksowych w Europie. Została przetłumaczona na 23 języki. Od 82 roku w serii ukazały się 2022 albumy oraz 3 edycje specjalne / gratisy, pierwotnie wydane przez Dupuis. Od 1968 do 1998 były wydawane przez Dargaud, a następnie przez Lucky Productions. Od 2000 roku wydawane są przez Lucky Comics. Każda historia została po raz pierwszy opublikowana w odcinkach w czasopiśmie: w Spirou od 1946 do 1967, w Pilote od 1968 do 1973, w Lucky Luke w latach 1974-75, we francuskim wydaniu Tintina w latach 1975-76 i od tego czasu w różnych innych czasopisma.
Seria miała również adaptacje w innych mediach, takich jak filmy animowane i seriale telewizyjne, filmy fabularne, gry wideo, zabawki i gry planszowe.
Historia
Choć zawsze przedstawiany jako kowboj, Luke generalnie działa jako naprawiający krzywdy lub pewnego rodzaju ochroniarz, gdzie wyróżnia się dzięki swojej przydatnej zaradności i niesamowitym umiejętnościom posługiwania się bronią. Powtarzającym się zadaniem jest schwytanie nieudolnych, ale groźnych gangsterów braci Dalton, Joe, Williama, Jacka i Averella. Jeździ na Jolly Jumperze, „najmądrzejszym koniu na świecie” i często towarzyszy mu więzienny pies stróżujący Rin Tin Can, „najgłupszy pies we wszechświecie”, parodia Rin Tin Tin.
Luke spotyka wiele zachodnich postaci historycznych, takich jak Calamity Jane, Billy the Kid, Judge Roy Bean i gang Jessego Jamesa, i bierze udział w wydarzeniach, takich jak strażnik dyliżansu Wells Fargo, Pony Express, budowa pierwszego transkontynentalnego telegrafu, Rush do Unassigned Lands of Oklahoma i tournée francuskiej aktorki Sarah Bernhardt. Niektóre z książek zawierają jednostronicowy artykuł na temat tła przedstawionych wydarzeń. Goscinny powiedział kiedyś, że on i Morris starali się oprzeć przygody Lucky Luke'a na prawdziwych wydarzeniach, kiedy tylko było to możliwe, ale nie pozwolili, aby fakty stanęły na drodze zabawnej historii.
Chronologia albumów jest celowo niejasna, a większość albumów nie wskazuje żadnego konkretnego roku. Złoczyńcy i postacie drugoplanowe oparte na prawdziwych ludziach żyli przez większość połowy do końca XIX wieku. Na przykład w albumie Daily Star Lucky Luke spotyka młodego Horace'a Greeleya przed jego przeprowadzką do Nowego Jorku w 1831 roku. Judge Roy Bean, mianowany sędzią w 1882 roku, pojawia się w innym albumie, a jeszcze innym Lucky Luke bierze udział w strzelanina gangu Daltona w Coffeyville w 1892 roku. Sam Lucky Luke pojawia się niezmieniony we wszystkich opowieściach.
Z wyjątkiem wczesnych opowieści, w których strzela i zabija Szalonego Jima i stary gang braci Dalton w Coffeyville, Luke nigdy nikogo nie zabija, woli rozbrajać ludzi po prostu strzelając z broni z ich rąk.
Phil Defer został zabity podczas pierwszego wydania w Le Moustique, ale na kolejnej kolekcji albumów zostało to zamienione w wyniszczającą ranę barku.
W ostatnim panelu każdej historii z wyjątkiem pierwszej, Lucky Luke jedzie samotnie na Jolly Jumper do zachodu słońca, śpiewając (po angielsku) „Jestem biednym, samotnym kowbojem i daleko od domu…”.
Postacie
Wesoły skoczek, znany również początkowo jako „Saltapicchio”, jest koniem obdarzonym inteligencją i zdolnym do lekceważących żartów, które jednak zachowuje dla siebie, ponieważ nie jest koniem mówiącym. Jest zaufanym przyjacielem Lucky Luke'a, który w niejednym przypadku jest niezbędny do powodzenia misji. Opisywany jako „najmądrzejszy koń na świecie”, zdolny do gry w szachy i linoskoczek, Jolly Jumper towarzyszy swojemu panu w jego podróżach po dzikim zachodzie. We Włoszech jest lepiej znany jako Saltapicchio. Zadebiutował w opowiadaniu Arizona 1880, opublikowanym w Almanachu magazynu Spirou 7 grudnia 1946 roku. W swoich pierwszych występach bardziej przypominał prawdziwego konia, zaczął się zmieniać, gdy René Goscinny został głównym autorem seria. Jolly Jumper to biały koń z brązową łatą po lewej stronie i blond grzywą. Bardzo inteligentny i zadufany w sobie zwierzęcy, graniczący z saccenzą, sarkastyczny, cyniczny i trochę filozof. Szachista, choć trochę powolny w ruchu. Uważa się za bardziej wyrafinowanego niż jego właściciel. Nienawidzi psów, co widać w Sur la piste des Daltons, gdzie nieustannie komentował niską inteligencję psa stróżującego Rantanplana. Niezwykle pomysłowy i antropomorficzny, jest naprawdę zaradny w przygodach, czasem małostkowy jak w Le Bandit Manchot, kiedy pokonuje Lucky Luke'a w grze w kości, wygrywając szansę na zamianę ról i bycie niesionym na ramionach przez Lucky Luke'a. Równie inteligentny, co cichy, Jolly często występuje jako zastępca publiczności, komentując fabułę z irytacją i sarkazmem. Nie jest zbyt skłonny do rozpoczynania nowych przygód tak dobrze jak jego pan, ale podąża za nim, gdziekolwiek się udaje, i, jak pokazano w niektórych prequelach, obaj są przyjaciółmi od małego i razem dorastali.
Rantanplan: to pies myślący również jak koń, który pojawia się od czasu do czasu, charakteryzujący się rozbrajającym idiotyzmem i pod armią, której imię narodziło się jako parodia Rin Tin Tin.
Przeciwnicy
Bracia Daltonowie: gang przestępców, który zostaje zabity przez Lucky'ego Luke'a, utworzony przez czterech braci Dalton, to ten sam gang, złożony z Boba, Grata, Billa i Emmetta Daltonów, eksterminowany w 1892 roku podczas napadu na dwa banki tego samego dnia.
kuzyni Daltonów: Joe, William, Jack i Averell, kuzyni pierwszego zespołu braci Dalton. Morris zabił pierwszy gang Daltonów, którego wszyscy członkowie zginęli z rąk Lucky Luke'a, i poprosił Goscinny'ego, by ich wskrzesił, w ten czy inny sposób, i wymyślił kuzynów Daltonów, czterech jeźdźców głupoty
Lucky Luke – serial animowany
Lucky Luke był także telewizyjnym serialem animowanym opartym na serii komiksów o tym samym tytule, stworzonej przez belgijskiego rysownika Morrisa. Serial trwał 26 odcinków i był współproducentem Hanna-Barbera, Gaumont, Extrafilm i FR3. We Francji serial jest emitowany od 15 października 1984 na antenie FR3. We Włoszech serial był emitowany w Italia 1 . W Stanach Zjednoczonych program był emitowany w konsorcjum w różnych stacjach CBS i ABC. Druga seria Lucky Luke została wyprodukowana przez IDDH i wyemitowana we France 3 w 1991 roku.
Lucky Luke to samotny i przebiegły kowboj, który podróżuje po Dalekim Zachodzie. W towarzystwie swojego wiernego konia Jolly Jumpera i prawie w każdym odcinku więziennego psa stróżującego Rantanplana (który gubi się na Zachodzie, chcąc podążać za Lucky Luke'iem lub ponownie znaleźć swoje więzienie), zostaje skonfrontowany z różnymi bandytami i zbirami, takimi jak Bracia Dalton , Billy the Kid, Jesse James i Phil Defer.
Produkcja
Pierwsza przygoda Lucky Luke'a, Arizona 1880, ukazała się we francuskiej wersji francusko-belgijskiego magazynu komiksowego Spirou w grudniu 1946 r. Później ukazała się w numerze Spirou's Almanach 7 grudnia 1946 r.
Po kilku latach samodzielnego pisania paska Morris rozpoczął współpracę z René Goscinny. Goscinny był autorem serii w okresie, który uważa się za jego złoty wiek, począwszy od opowiadania „Des rails sur la Prairie”, opublikowanego 25 sierpnia 1955 r. w Spirou, aż do śmierci w 1977 r. Pieds Bleus”). Kończąc długą serię seriali Spirou, seria została przeniesiona do magazynu Pilote Goscinny'ego w 1967 roku wraz z opowiadaniem „La Diligence”. Później został zabrany do wydawcy Dargaud.
Po śmierci Goscinny'ego w 1977 roku jego następcami zostało kilku pisarzy: wśród nich Raymond „Vicq” Antoine, Bob de Groot, Jean Léturgie i Lo Hartog van Banda. Na Międzynarodowym Festiwalu Komiksu w Angoulême w 1993 roku Lucky Luke otrzymał pokaz honorowy.
Po śmierci Morrisa w 2001 roku francuski artysta Achdé kontynuował rysowanie nowych historii Lucky Luke'a we współpracy z pisarzami Laurentem Gerrą, Danielem Pennacem i Tonino Benacquistą. Od 2016 roku scenariusze nowych albumów pisze pisarz Jul.
Komiksy Lucky Luke zostały przetłumaczone na języki: afrikaans, arabski, bengalski, kataloński, chorwacki, czeski, duński, holenderski, angielski, estoński, fiński, niemiecki, grecki, hebrajski, węgierski, islandzki, indonezyjski, włoski, norweski, perski, polski, portugalski, serbski, słoweński, hiszpański, szwedzki, tamilski, turecki, wietnamski i walijski.
specyfikacje
Oryginalny język Francese
autor Morris
Data pierwszego pojawienia się 7 grudnia 1946
Data pierwszego włoskiego wystąpienia 1963
Zinterpretowane przez
Terence Hill (serial telewizyjny)
Til Schweiger (Les Daltons)
Jean Dujardin (film z 2009 roku)
Oryginalne głosy
Marcel Bozzuffi (film 1971)
Daniel Ceccaldi (Ballada o Daltonach)
Jacques Thébault ( Wielka przygoda Daltonów , serial animowany 1983 i 1991)
Antoine de Caunes (Nowe przygody Lucky Luke'a)
Lambert Wilson (Lucky Luke i największa ucieczka Daltonów)
Głosy włoskie
Franco Agostini (film z 1971 r.)
Paolo Maria Scalondro (w pierwszym dubbingu The Ballad of the Daltons)
Michele Gammino (serial telewizyjny)
Fabio Tarascio (serial animowany 1984)
Riccardo Rossi (Nowe przygody Lucky Luke'a)
Claudio Moneta (Gorączka Dalekiego Zachodu)
Andrea Ward (film z 2009 roku)
Alberto Angrisano (od 2014)
Komiksy
Oryginalny tytuł Lucky Luke
autor Morris
test Morris, René Goscinny, aa.vv.
rysunki Morris, Achde
wydawca Spirou
Data I edycja 7 grudnia 1946
Opublikuj to. Il Giornalino, Nonarte, Fabbri/Dargaud i inni
Data 1. wydania to. 1963
płeć western, komedia
