Charlie - Honden gaan ook naar de hemel - De animatiefilm

Charlie - Honden gaan ook naar de hemel (Alle honden gaan naar de Hemel in het Amerikaanse origineel) is een animatiefilm over avontuur, komedie, fantasie en genre  Musical uit 1989, geregisseerd door Don Bluth en mede geregisseerd door Gary Goldman en Dan Kuenster. De film vertelt het verhaal van Charlie B. Barkin, een Duitse herder die wordt vermoord door zijn voormalige vriend Carface Carruthers, maar die zijn plek in de hemel verlaat om terug te keren naar de aarde, waar zijn beste vriend Itchy Itchiford nog steeds woont. De twee werken samen met een jonge wees genaamd Anne-Marie, die hen een belangrijke les leert in vriendelijkheid, vriendschap en liefde.

De film is een Ierse, Britse en Amerikaanse coproductie, geproduceerd door Goldcrest Films en Sullivan Bluth Studios Ireland Ltd. Op de dag van zijn eerste bioscooprelease, concurreert de film rechtstreeks met de beroemde film "De kleine Zeemeermin”Van Walt Disney Feature Animation. Hoewel het het kassucces van de vorige speelfilms van Sullivan Bluth niet herhaalde, Fievel landt in Amerika e Platvoet en zijn vriendjes , had enig succes in homevideo en werd een van de best verkochte VHS-releases ooit.

Het verhaal van Charlie - Honden gaan ook naar de hemel

In 1939 in New Orleans ontsnappen straathond Duitse herder Charlie B.Barkin, een professionele dief en zijn beste vriend de teckel Itchy Itchiford, uit de kennel en keren terug naar hun ondergrondse gokhol op de bayou, voorheen gerund door Charlie zelf en zijn partner. in het bedrijfsleven, Carface Caruthers. Carface weigert de winst met Charlie te delen en overtuigt Charlie ervan de stad te verlaten met de helft van de inkomsten van het casino.

Charlie gaat naar de hemel

Charlie is het daarmee eens, maar wordt later bedwelmd en gedood door een auto die door Carface en zijn assistent, Killer, bergafwaarts wordt geduwd. Charlie gaat naar de hemel ondanks dat hij geen goede daden in zijn leven heeft gedaan. Een hondenengel (whippetras) legt hem uit dat, aangezien honden van nature goed en loyaal zijn, ze allemaal recht hebben op de hemel. Charlie bedriegt de dood door een gouden zakhorloge, dat zijn leven voorstelt, te stelen en terug te sturen. Terwijl Charlie terug naar de aarde afdaalt, vertelt de whippet-engel hem dat hij nooit meer terug kan naar de hemel en dat wanneer de klok weer stopt, hij naar de hel zal worden gestuurd. Maar zolang de klok blijft lopen, zal Charlie onsterfelijk zijn.

Charlie ontmoet Anne-Marie

Nadat Charlie herenigd is met Itchy en wraak wil nemen in de vorm van een rivaliserende criminele activiteit, ontdekken ze dat Carface een jong weesmeisje genaamd Anne-Marie heeft ontvoerd vanwege haar vermogen om met dieren te praten, wat voordelig is wanneer je wedt op de races. Charlie redt haar en belooft de armen te voeden en haar te helpen een gezin te vinden. De volgende dag steelt Charlie op de baan een portemonnee van een stel terwijl ze met Anne-Marie praten. Charlie en Itchy gebruiken hun winst om een ​​succesvol casino te bouwen op de vuilstortplaats waar ze wonen.

De contrasten tussen Anne-Marie en Charlie

Anne-Marie, die beseft dat ze is gebruikt, dreigt te vertrekken. Om haar over te halen om te blijven, brengt Charlie pizza naar een gezin van arme puppy's en hun moeder, Flo, in de oude verlaten kerk. Terwijl ze daar is, wordt Anne-Marie boos op Charlie omdat ze de portemonnee heeft gestolen. Terwijl Charlie een nachtmerrie heeft waarin hij tot de hel wordt veroordeeld, geeft Anne-Marie de portemonnee terug aan het paar, Kate en Harold. Terwijl ze haar adoptie privé bespreken, arriveert Charlie en overtuigt haar om met hem te vertrekken. Charlie en Anne-Marie ontsnappen ternauwernood aan een hinderlaag van Carface en Killer en verstoppen zich in een verlaten gebouw, maar de vloer breekt en ze vallen in het hol van King Gator, een gigantische verwijfde alligator. Hij is net zo dol op muziek als Charlie, dus hij laat ze gaan, maar Anne-Marie wordt ziek met longontsteking.

Carface vernietigt het casino

Carface en zijn boeven vernietigen Charlie's casino en vallen Itchy aan, die gewond terug naar de kerk strompelt en Charlie jaloers confronteert vanwege zijn vriendschap met Anne-Marie. In zijn ergernis verkondigt Charlie luidkeels dat hij haar gebruikt en dat hij haar uiteindelijk 'in een weeshuis zal dumpen'. Anne-Marie hoort het gesprek en rent in tranen weg voordat ze door Carface wordt ontvoerd. Charlie volgt hen naar het Carface casino, waar ze wordt overvallen door Carface en zijn schurken tegen hem. Er ontstaat een gevecht met Charlie, waarbij per ongeluk olie in brand wordt gestoken, die in korte tijd het hele gebouw omhult. Charlies pijnlijke gehuil van hun beten roept koning Gator op, die Carface achtervolgt en verslindt. In de chaos vallen zowel Anne-Marie als de wacht in het water.

Charlie redt Anne-Marie

Charlie kan ze niet allebei tegelijk redden en redt Anne-Marie en plaatst haar op een drijvend stuk hout en duwt haar in veiligheid; de klok stopt echter voordat ze hem kan bereiken en maakt een einde aan haar leven, dus is Killer klaar met haar naar de kust te duwen, waar Kate en Harold wachten met de politie en het medisch personeel. Enige tijd later adopteren Kate en Harold Anne-Marie, die ook Itchy adopteerde. Charlie, die zichzelf heeft opgeofferd om Anne-Marie te redden, heeft zijn plaats in de hemel herwonnen en mag als een geest terugkeren om zich te verzoenen met Anne-Marie. Charlie laat Itchy onder zijn hoede en keert terug naar de hemel, waar Carface eindelijk arriveert en zijn wacht op zich neemt en wraak zweert op de King Gator. Terwijl de whippet-engel hem achtervolgt en hem waarschuwt het niet te gebruiken, verzekert Charlie het publiek dat hij "terug zal komen" voordat hij met zijn ogen knippert en zijn halo terughaalt.

Technische gegevens

Originele titel Alle honden gaan naar de Hemel
Natie Verenigde Staten van Amerika, Ierland, Verenigd Koninkrijk
Jaar 1989
Duur 85 min
soort animatie, komedie, dramatisch, fantastisch, muzikaal
Regia Don Bluth, Dan Kuenster, Gary Goldman
subject Don Bluth, Ken Cromar, Gary Goldman, Larry Leker, Linda Miller, Monica Parker, John Pomeroy, Guy Shulman, David J.Steinberg, David N.Weiss
Filmscript David N. Weiss
producent Don Bluth, Gary Goldman, John Pomeroy
Uitvoerend producent George Walker, Morris F.Sullivan
Productie huis Sullivan Bluth Studios, Goldcest Films
montage John K Carr, Lisa Dorney
Muziek Ralph Brands

Originele stemacteurs en personages

Burt Reynolds: Charlie B Barkin
Dom DeLuise: Jeukende jeuk
Daryl Gilley: hondenvanger
Snoep Goddelijk: Vera
Charles Nelson Reilly: Moordenaar
Vic Tayback: Carface Caruthers
Melba Moore: Annabelle
Judith Barsi: Anne-Marie
Rob Voller: Harold
Earleen Carey: Kate
Anna Manahan: Stella Dallas
Nigel Pegram: Mijnheer Reginald
Loni Anderson: Flo
Ken Pagina: Koning Gator
Godfried Quigley: terriër
jay stevens: mastiff

Italiaanse stemacteurs en personages

Pino Collizzi: Charlie B Barkin
Giorgio López: Jeukende jeuk
Glaucus honoratus: Carface Caruthers
Scarlett Izzo: Annabelle
Myriam Catanie: Anne-Marie
Danilo de Girolamo: Koning Gator

Productie

Het eerste idee voor de film werd bedacht door Don Bluth, nadat hij klaar was met werken Brisby en het geheim van NIMH . De film ging oorspronkelijk over een privé-detective van een hond en een van de drie korte verhalen waaruit een anthologiefilm bestond. Het karakter van een Duitse herder is speciaal ontworpen voor Burt Reynolds. De eerste studio van Bluth, Don Bluth Productions, maakte echter een periode van financiële moeilijkheden door en moest uiteindelijk een faillissement aanvragen, en het idee ging nooit verder dan ruwe storyboards. Het concept werd overgenomen door Bluth, John Pomeroy en Gary Goldman en herschreven door David N. Weiss, in samenwerking met de producers van oktober tot december 1987. Ze bouwden rond de titel. Alle honden gaan naar de hemel en hebben zich laten inspireren door films als Het is een geweldig leven , Little Miss Marker e A Guy Named Joe . De titel van de film kwam uit een boek dat hij in de vierde klas van Bluth had gelezen, en hij verzette zich tegen suggesties om het te veranderen. Hij beweerde dat hij het leuk vond hoe 'provocerend' het klonk en hoe mensen alleen op de titel reageerden.

Tijdens de productie van hun vorige speelfilm was Sullivan Bluth Studios verhuisd van Van Nuys, Californië naar een ultramoderne studio in Dublin, Ierland, en de film was de eerste die de productie volledig in de Ierse studio begon. Het was ook de eerste die werd gefinancierd uit bronnen buiten Hollywood, de twee vorige films, Fievel landt in Amerika e Platvoet en zijn vriendjes , werd gesteund door Amblin Entertainment en Universal Pictures, en uitvoerende producenten Steven Spielberg en George Lucas oefenden enige controle uit over de inhoud van de films, een situatie die Bluth onaangenaam vond. De studio vond een investering van het Britse Goldcrest Films in een deal van $ 70 miljoen om drie geanimeerde speelfilms te produceren (zij het slechts twee, Hanekam de Rocker en het, zijn voltooid onder de overeenkomst). De drie oprichters van de studio, Bluth, Pomeroy en Goldman, waren allemaal naar Ierland verhuisd om de nieuwe faciliteit op te zetten, maar tijdens de productie van de film keerde John Pomeroy terug naar de Verenigde Staten om een ​​satellietstudio te leiden die enkele van de animaties van de film leverde. . Pomeroy gebruikte ook zijn aanwezigheid in de Verenigde Staten om de eerste commercial voor de film te genereren, inclusief een presentatie op San Diego Comic-Con in 1987.

Toen de productie bijna voltooid was, hield de studio testvertoningen en besloot dat sommige scènes te intens waren voor jongere kijkers. Schrijver en producer Pomeroy heeft besloten Charlie's nachtmerrie van veroordeling in te korten. Mededirecteur Gary Goldman accepteerde ook de verlaging en erkende dat de concessie moest worden gedaan in naam van commerciële aantrekkingskracht. Don Bluth had een eigen 35 mm-afdruk van de film met de tussenfilmpjes en was van plan om Goldcrest Films ertoe te brengen een deel van de film van de regisseur uit te brengen nadat hij halverwege de jaren negentig uit Ierland was teruggekeerd, maar de afdruk was uiteindelijk gestolen uit Bluths gesloten kast, waardoor de hoop afnam dat deze versie in de binnenlandse media zou kunnen worden gepubliceerd. 

De soundtrack

De muziek van Charlie - Honden gaan ook naar de hemel (Alle honden gaan naar de Hemel in het Amerikaanse origineel) is Het is gecomponeerd door Ralph Burns met teksten van Charles Strouse, TJ Kuenster, Joel Hirschhorn en Al Kasha. Een officiële soundtrack werd op 1 juli 1989 uitgebracht door Curb Records op audiocassette en cd met 13 tracks, waaronder zeven vocale nummers uitgevoerd door verschillende castleden. Het thema van de aftiteling en het thema van de film "Love Survives" was opgedragen aan de stemactrice van Anne-Marie Judith Barsi, die werd vermoord door haar vader, József, samen met haar moeder, Maria, voordat de film werd uitgebracht. op 25 juli 1988.

Het oordeel van de critici

Charlie - Honden gaan ook naar de hemel (Alle honden gaan naar de Hemel in het Amerikaanse origineel) ontving overwegend gemengde reviews van critici, met behoud van een 44% goedkeuring rating op Rotten Tomatoes gebaseerd op 17 beoordelingen, en een 50 van de 100 rating van Metacritic. Beoordelaars maakten vaak ongunstige vergelijkingen met De kleine Zeemeermin , kritiek op de onsamenhangende verhalen, de kwaliteit van de animatie en de liedjes van Charlie Strouse en TJ Kuenster. De film ontving een "duim omlaag" van Gene Siskel en een "duim omhoog" van Roger Ebert in een aflevering uit 1989 van hun tv-show. Bij de films. Terwijl Siskel hem "verrassend zwak" vond gezien het eerdere werk van regisseur Don Bluth, voornamelijk vanwege zijn "verwarrende verhaal" en "onnodig gewelddadige" scènes, was Ebert een grote fan van de "rubberachtige en soepele" animatie van de film, beweren dat het een goede film was, ook al was het geen "animatieklassieker".

Sommigen hebben zelfs het donkere onderwerpmateriaal in een familiefilm twijfelachtig gevonden, gezien de afbeeldingen in de film van dood, geweld, diefstal, alcoholisme, roken, gokken, moord, demonen en beelden van de hel. Andere recensies waren overwegend positief, waarbij critici de emotionele kwaliteiten, humor en het levendige kleurenpalet van de film prezen. Roger Ebert, die niet onder de indruk was van Bluths vorige film Fievel landt in Amerika , gaf het drie van de vier sterren en merkte op dat animatie 'een zo weelderig kleurgebruik mogelijk maakt dat de film een ​​verkwikkend bad voor de ogen is' en zelfs als De kleine Zeemeermin, die dezelfde dag uitkwam, moet nog worden gevonden Charlie "Briljant en origineel". Filmcriticus Leonard Maltin kende hem echter anderhalve ster van de vier toe vanwege "onaantrekkelijke personages, verwarrende verhalen en vergeetbare liedjes". Common Sense Media maakt zich zorgen over afbeeldingen van illegaal drugsgebruik en buitensporige thematische elementen, die worden uitgezet in een familiefilm.

Zoveel als Charlie verdiende, gaan honden ook naar de hemel

Ontevreden over de deadlines opgelegd door Universal Studios, die hun twee eerdere films hadden verspreid, vond de studio een alternatieve distributeur in United Artists. Een beetje ongebruikelijk was dat de investeerders van de Goldcrest Films-productie de kosten van de prints en promotiecampagne dekten, in ruil voor een aanzienlijk lagere distributievergoeding van UA. Dit was vergelijkbaar met de deal met United Artists toen ze Bluth's eerste speelfilm uitbrachten, Brisby en het geheim van NIMH . Goldcrest Films investeerde $ 15 miljoen in het drukken en promoten van de film. Vanwege contractuele problemen ging de theatrale release van de film gepaard met zeer weinig items en gadgets; er werd een aanpassing van een computerspel uitgebracht voor het Commodore Amiga-systeem (met een gratis softwarepakket) en de restaurantketen Wendy bood Charlie's speelgoed aan, samen met hun gewone kindermaaltijden of friet. 

De film werd uitgebracht in Noord-Amerika op 17 november 1989, dezelfde dag als de 28e Disney-animatiefilm De kleine Zeemeermin ; nogmaals, de nieuwste speelfilm van Sullivan Bluth Studios zou strijden om kassabonnen met die van Disney, net als hun laatste twee films ( Fievel landt in Amerika e Platvoet en zijn vriendjes  ). Op het moment van de theatrale release, met behoud van het budget van $ 13,8 miljoen, bleef de prestatie van de film achter bij de eerdere kaskrakers van Sullivan Bluth Studios, met een brutowinst van $ 27 miljoen in Noord-Amerika alleen, net boven de de helft van wat ze hebben verzameld  Fievel landt in Amerika e Platvoet en zijn vriendjes .

Onderscheidingen en erkenningen.

Charlie - Honden gaan ook naar de hemel (Alle honden gaan naar de Hemel) ha ontving een nominatie voor 'Best Family Movie: Adventure or Cartoon' tijdens de XNUMXe jaarlijkse Youth in Film Awards, nadat hij was verslagen door De kleine Zeemeermin van Disney. De homevideo-release ontving een Award of Excellence van de Film Advisory Board.