Field of Sunflowers: de korte animatiefilm die het verhaal van Oekraïne vertelt

Welkom bij de diepgaande serie van Cartoon Brew, gewijd aan de korte animatiefilms die in aanmerking kwamen voor de Oscars van 2024. Er zijn verschillende manieren om de kwalificerende ID te verkrijgen, en met deze profielen zullen we ons concentreren op de films die dit hebben bereikt door een prijs te winnen van komt in aanmerking voor een Oscar op een Oscar-kwalificatiefestival.

De korte film van vandaag is “Sunflower Field” van regisseur Polina Buchak en animator Mulan Fu. De film verdiende zijn Oscar-kwalificatie door de prijs voor Beste korte animatiefilm te winnen op het Woodstock Film Festival.

Terwijl de oorlog in Oekraïne woedt, wacht een jong meisje op een telefoontje van haar vader. Naarmate de tijd verstrijkt, valt hij in slaap door verschillende droomlandschappen heen, in een poging de weg naar huis te vinden.

Cartoon Brew: Welk soort onderzoek is er gestoken in de voorbereiding van deze film? Welke middelen heb je gebruikt om invloed uit te oefenen op de manier waarop je een gevoelig onderwerp als kinderpsychologie benaderde?

Polina Buchak: Het idee voor “Sunflower Field” kwam bij mij op omdat ik een nachtmerrie had. Ik was weer thuis in Kiev en mijn familie had het over een hypothetische oorlog, en ik kon gewoon niet begrijpen waar ze het over hadden. Het onderwerp oorlog was niet nieuw, omdat Oekraïners sinds 2014 onze onafhankelijkheid tegen de Russische bezetting verdedigen. Dus de spanning van ‘Wat als?’ is al bijna 10 jaar in ons leven. In januari 2022 hebben mijn familie en ik ontbeten, waarbij mijn moeder een melding kreeg van ons appartementencomplex waar bewoners de dichtstbijzijnde schuilplaatsen konden vinden. Op dat moment voelde ik angst overal om mij heen. Ik dacht meteen aan kinderen – want ook al zijn ze emotioneel veel beter afgestemd op de wereld dan we hen toeschrijven, ik kon er niet achter komen hoe ik het ze moest uitleggen en ze tegen deze angst kon beschermen.

Toen ik nog in Oekraïne was, hadden we de neiging om allemaal samen te komen met vrienden en te proberen de dingen te begrijpen. Ik observeerde de kinderen van onze vrienden en observeerde hun interacties met hun ouders. Na 24 februari moest ik mijn scenario aanpassen van een “Wat als?” tot een stuk dat de realiteit van Oekraïne weerspiegelt tijdens de volwaardige invasie. Sindsdien heb ik met verschillende goede doelen samengewerkt en met professionals uit de kindertherapie gesproken die hun expertise en verhalen van enkele kinderen met moeilijke gevallen hebben gedeeld. Ik besefte dat we getuige zijn van een nieuwe generatie Oekraïners die getraumatiseerd raakt terwijl we vechten voor een onafhankelijke toekomst voor hen. Het zien van plaatsen waar ik ben opgegroeid met de grond gelijk gemaakt, wekte ook gevoelens op bij mijn innerlijke kind, dus met behulp van al deze stukjes heb ik het verhaal samengesteld van een kleine heldin die, ondanks uitdagingen, nog steeds de weg naar huis vindt.

Wat was er aan dit verhaal of concept dat je aansprak en je inspireerde om de film te regisseren?

Buchak: Ik heb altijd met mijn kunst op de wereldaangelegenheden gereageerd. Dat is het instrument dat ik weet te gebruiken om de emotionele aandacht van mensen te trekken. En als je huis in brand staat, kun je het je gewoon niet veroorloven om te zwijgen. Een van de moeilijkste dingen voor mij was het besef dat mijn 16-jarige neef gedwongen werd om over oorlog te leren voordat hij van de middelbare school kon afstuderen – een tijd waarin een kind zou moeten dromen van de eerste liefde en deze zou moeten ervaren. Mijn innerlijke angst zette mij ertoe aan om ‘Zonnebloemveld’ te schrijven, omdat ik de focus weer op de kinderen moest brengen. Het is vermoeiend om mensen te zien praten over hoeveel kinderen ons moed en veerkracht hebben geleerd door hun jeugd voor ons op te offeren. Het feit dat zij zelfs vandaag nog het slachtoffer zijn van het geweld waartoe mensen in staat zijn, betekent dat wij er nog steeds niet in slagen hen te beschermen.

Wat heb je geleerd van de ervaring bij het maken van deze film, in termen van productie, regie, creativiteit of het onderwerp?

Mulan Fu: Deze korte film betekent veel voor ons allebei. We werkten er op afstand aan, met een tijdsverschil van twaalf uur tussen ons, terwijl er chaos ontstond te midden van de pandemie en de oorlog. Wat er om ons heen gebeurde in twee drastisch verschillende delen van de wereld versterkte onze motivatie om met deze korte film een ​​stukje van de wereld van dat moment vast te leggen. We komen uit heel verschillende culturen, maar door samen aan deze korte film te werken, hebben we kunnen zien hoeveel emotionele universaliteit een creatief medium als animatie kan oproepen. Wat het regisseren betreft, Polina had een live-actionachtergrond en ik breng het animatieaspect in haar visie. Het was een geweldige leerervaring voor ons beiden, waarbij we onze vaardigheden en perspectieven combineerden om een ​​visie tot leven te brengen.

Buchak: Mulans stem echoot. We kennen elkaar sinds ons eerste jaar op de filmschool van NYU. Hij heeft mij talloze scripts zien schrijven over wat er thuis gebeurt, en ik ben zeer bekend met zijn animatiestijl – werken met droomlandschappen en mystiek. Wij waren hiervoor dus de perfecte partners.

Kun je beschrijven hoe je je visuele benadering van de film hebt ontwikkeld? Waarom heb je voor deze stijl/techniek gekozen?

Buchak: Ik wilde visueel de voortgang van een nachtmerrie laten zien en hoe ons personage van scène naar scène afdrijft. We beginnen met vloeiendere penseelstreken die de realiteit van het meisje laten zien. Zodra hij droomt, worden de vormen duidelijker en is de kleur van de objecten abrupter. Het opnemen van borduurwerk was cruciaal omdat ik Oekraïne zowel visueel als auditief wilde vertegenwoordigen. De samenwerking met de animatiestijl van Mulan zorgde voor universaliteit in de look.

Fu: Ik ben dankbaar dat Polina mij heeft benaderd om aan deze korte film mee te werken, met mijn visuele stijl in gedachten als onderdeel van haar visie. We hebben de algemene visuele aanpak gestructureerd rond mijn karakterontwerp en animatiestijl. Er zijn veel belangrijke visuele symbolen in het verhaal die culturele connotaties bevatten (zoals borduurwerk), dus hebben we geëxperimenteerd met verschillende texturen om de symbolen in het verhaal over te brengen, aangepaste penselen gegenereerd en textielpatronen toegepast om het visuele verhaal te dienen.

Condividi questo articolo
Labels: animatie, Cartoon Brew, Mulan Fu, Polina Buchak, Sunflower Field, Woodstock Film Festival

Gepubliceerd in Evenementen, Interviews



Bron: www.cartoonbrew.com