"Kapaemahu", de korte animatiefilm van een oud heilig verhaal

Ongeveer 10 jaar geleden was de producer / regisseur van de bekroonde korte animatiefilm Kapaemahu Joe Wilson en Dean Hamer werkten samen met Hinaleimoana Wong-Kalu aan een documentaire over haar lesgeven in Waikiki. Op dat moment begon hij te zingen voor enkele grote stenen op het strand en vertelde hij hen over de oorsprong van de heilige plaats. De filmmakers realiseerden zich al snel dat ze weer op dit intrigerende onderwerp moesten terugkomen.

Wilson legt uit: “Terwijl we met Hina bleven werken aan projecten in de Stille Oceaan, realiseerden we ons dat ze niet alleen een geweldig filmonderwerp was, maar ook een ervaren verteller. Dus toen hij besloot om aan onze kant van de lens te komen als regisseur en hoofdproducent Kapaemahu, we waren verrukt. "

Wong-Kalu kent de Kapaemahu-stenen sinds hij een kleine jongen was die Colin heette en op Waikiki Beach speelde. Ze vertelt ons: “Pas toen ik verder ging om Hinaleimoana te worden en mezelf begon onder te dompelen in de Hawaiiaanse cultuur en taal, begreep ik hoe ze persoonlijk op mij betrekking hebben en tegelijkertijd een prachtig deel van onze Hawaiiaanse cultuur belichamen. mensen weten niets. Zulke verhalen worden zelden verteld en als ze dat wel zijn, is het meestal door buitenstaanders die hun lens van de wereld, hun taal en cultuur opleggen om het verhaal te synthetiseren en te verwerken via hun eigen ervaring. Ik wilde het verhaal vertellen vanuit het standpunt van mijn moedertaal mahu wahine en het vertellen in de taal die mijn voorouders konden gebruiken om het over te brengen.

Dubbele mystieke geesten

Het resultaat van hun samenwerking is een prachtig geanimeerde korte film die de oorsprong van de vier mysterieuze stenen op Waikiki Beach en de legendarische mannelijke en vrouwelijke dubbele geest daarin verklaart. Het project, dat vorig jaar voor het eerst in Annecy werd gepresenteerd en dat talloze festivalprijzen heeft gewonnen, is een van de kanshebbers voor de Oscars en Annies-wedstrijden van dit jaar.

Hamer herinnert zich: “We werden geïnspireerd door de schoonheid en gratie van de Hawaiiaanse cultuur, die in veel opzichten verfijnder is dan alles wat westerlingen hebben uitgevonden. Terwijl Amerika door zijn 'transgender-omslagpunt' is gegaan en eindelijk inzag dat niet iedereen perfect bij de genderbinaire categorie past, was het geweldig om te werken aan een verhaal over een samenleving die de vloeibaarheid van gender het meest erkende, respecteerde en bewonderde. geleden. Toen het debat over de monumenten ter ere van racistische en imperialistische figuren uit ons onedele verleden de natie schokte, waren we verheugd om een ​​film te maken rond het bouwen van een site gewijd aan enkele van de helden uit de geschiedenis. En nu met de COVID-pandemie komt de holistische en multifactoriële benadering van gezondheid en welzijn van Hawaiianen naar voren ”.

KapaemahuWilson zegt dat het onderwerp en de betekenis van de korte film ervoor zorgden dat regisseurs verder moesten kijken dan wat zich aan de oppervlakte bevindt. "Er is veel moeite gedaan om de lagen eraf te pellen, om te ontdekken wat opzettelijk zo lang onderdrukt en verborgen was", merkt hij op. “We hebben meer dan vijf jaar besteed aan het onderzoeken van de geschiedenis van de moolelo, in gesprek met de oudsten, het doorzoeken van de bibliotheekarchieven, voordat we zelfs maar aan het script begonnen. De doorbraak was de ontdekking van het originele manuscript-manuscript van het verhaal dat meer dan een eeuw geleden werd opgetekend door een lid van de Hawaiiaanse adellijke klasse die het misschien had gehoord van koningin Liliuokalani, de gerespecteerde regerende vorst ten tijde van de omverwerping van de Hawaiian Kingdom. "

Korte film Oscar-genomineerde animatieregisseur Daniel Sousa (Wild) maakte van de gelegenheid gebruik om een ​​prachtige en weelderige wereld te creëren op basis van traditionele Hawaiiaanse en Polynesische kunstpatronen. Hij zegt: “Ik vond inspiratie voor de ruwe texturen van animatie in de Hawaiiaanse tapastof en zelfs de stenen zelf. Dean, Joe en Hina verschaften een breed scala aan fotografische referenties en we probeerden ook elk deel van het filmlandschap met die steentextuur en rijkdom te doordrenken. "

In totaal besteedde het team zes jaar aan onderzoek, twee jaar aan het bedenken en ontwikkelen van scripts, één jaar aan fondsenwerving en één jaar aan productie. Wong-Kalu, Hamer en Wilson regisseerden en produceerden de film vanuit Hawaï, terwijl Sousa acht maanden lang fulltime animeerde in Rhode Island om elk frame te creëren. Dan Golden, een oude collega van Sousa, werkte aan geluid en muziek in Massachusetts; en Kaumakaiwa Kanaka'ole schreef en nam het ceremoniële gezang op in Honolulu.

Sousa legt uit dat voor karakterontwikkeling de belangrijkste zorg was om de mahu (een traditionele term voor mensen die zowel mannelijke als vrouwelijke eigenschappen vertonen) te presenteren als de waardige en beeldhouwende genezers die ze zijn, voor wie Wong-Kalu zo vriendelijk heeft aangeboden om model te staan. . "Hun grote formaat is niet zozeer bedoeld als een fysieke weergave, maar als een symbool van hun grote geesten", voegt hij eraan toe.

Kapaemahu

Om de animatie te produceren, gebruikten Sousa en zijn team Adobe Animate, Photoshop, After Effects en Blender om de 2D-animatie te genereren. "Qua proces zijn we begonnen met het script van Hina, en van daaruit heb ik een storyboard en een animatic gemaakt, terwijl ik het personage- en achtergrondontwerp genereerde, evenals de stijlframes voor elk spannend moment in het verhaal", zegt hij. de animatieregisseur. “Deze combinatie van geanimeerde frames en stijl werd ons model voor het vormgeven van de film. De filmmakers waren van begin tot eind betrokken en boden gaandeweg aantekeningen en referenties aan via reguliere videoconferenties ”.

Voor Sousa was de grootste uitdaging de gezamenlijke inspanning om een ​​verhaal te creëren dat op menselijk niveau aansluit bij het publiek. "Het originele manuscript is heel eenvoudig, en zoals Dean zei, we wilden het liever vasthouden dan het verfraaien of herzien", herinnert hij zich. "Onze innovatie was om het verhaal te vertellen door de ogen van een nieuwsgierig kind, een getuige van de geschiedenis door de eeuwen heen die kijkers iemand biedt om zich tijdens de reis mee te identificeren."

Kapaemahu

Volgens Hamer was een van de grote uitdagingen dat veel moderne tolken het verhaal hadden veranderd om de rol van genderdiversiteit te minimaliseren. Een bekende toeristische promotor deed zelfs de bizarre bewering dat de naam Kapaemahu - wat letterlijk "de rij van de mahu" betekent - moet worden geïnterpreteerd als "niet-homoseksueel". "Gezien dit soort manipulatie en censuur, vonden we het belangrijk om vast te houden aan de gedocumenteerde versie van de geschiedenis die van generatie op generatie is doorgegeven, vóór de komst van buitenlanders naar de eilanden," merkt hij op.

Hamer zegt dat het team verheugd was om financiering te ontvangen van Pacific Islanders in Communications, een lid van de National Multicultural Alliance gesteund door de Corporation for Public Broadcasting, voor een documentaire over de stenen en hun geschiedenis. Hij merkt op: “PIC heeft dit onmiddellijk herkend Kapaemahu zoals moolelo - een Hawaiiaanse term voor verhalen die de conventionele grens tussen mythe en geschiedenis, fictie en documentaire, fictie en non-fictie vervagen - en was het ermee eens dat animatie een ideale manier was om het uit te drukken. "

Kapaemahu

De filmmakers waren verheugd met het welkom dat de korte film over de hele wereld ontving. Wilson zegt: “Een ding hadden we niet verwacht, is de manier waarop de film door jongeren werd ontvangen. Mensen beschouwen genezing en genderdiversiteit meestal als onderwerpen voor volwassenen, maar het blijkt dat kinderen dol zijn op het idee van 'magische stenen' en denken dat het volkomen natuurlijk is dat iemand ergens tussen man en vrouw in zit. We zijn dankbaar dat we op veel kinderfilmfestivals zijn opgenomen en zelfs prijzen hebben gewonnen van jeugdjury's. Maar misschien was de grootste reactie het bericht dat we onlangs op Facebook kregen van een lokale kijker: "Ik blijf me afvragen wie ik zou zijn geweest als ik hem had gezien als een tedere jongen op Kailua Elementary. Ik ben zo opgewonden voor de kinderen dat ze het nu kunnen zien. '"

Bezoek kapaemahu.com voor meer informatie.

Je kunt de korte hier bekijken: